Μαθήματα ζωής από τους Ολυμπιακούς Αγώνες!

Εδώ και 7 μέρες είμαι κολλημένος στην τηλεόραση και παρακολουθώ τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πηγαίνω από κανάλι σε κανάλι, προκειμένου να προλάβω τις προσπάθειες όλων των Ελλήνων Αθλητών! Ευτυχώς στο στάδιο που γυμνάζομαι στο Λεβερκούζεν της Γερμανίας, έχουν τοποθετηθεί γιγαντοοθόνες, ώστε να παρακολουθούν και εκείνοι, τις προσπάθειες των δικών τους αθλητών. Με αυτόν τον τρόπο, ρίχνω και εγώ ματιές, όταν αγωνίζεται η Ελλάδα και έτσι νιώθω πιο κοντά στην πατρίδα μου.

Σ’ αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως κάθε φορά άλλωστε, εκτός από το ότι παρακολουθούμε συναρπαστικούς αγώνες, αντλούμε και μαθήματα ζωής. Για εμένα προσωπικά, ένα από τα κορυφαία παραδείγματα μέχρι στιγμής, ήταν η υπερπροσπάθεια και η δικαίωση του Απόστολου στα 200 μέτρα ύπτιο, μετά την 4 η θέση στα 100 μέτρα, λίγες μέρες πριν.

Παρακολούθησα φυσικά την επίσημη αγαπημένη, στο προσωπικά αγαπημένο μου άθλημα το Μπάσκετ και ανυπομονώ για το επόμενο παιχνίδι!

Πανηγύρισα τις τεράστιες επιτυχίες στην κωπηλασία και δεν αναφέρομαι μόνο στα δύο μετάλλια, αλλά και στις συμμετοχές μας στους τελικούς! Χάρηκα με το τεράστιο επίτευγμα του Λευτέρη χθες, αλλά και με τη χαρά στο πρόσωπο κάθε αθλητή και αθλήτριας που αγωνίστηκε! Στεναχωρήθηκα, όμως, πολύ για όσους ήταν απογοητευμένοι μετά το τέλος της προσπάθειάς τους, διότι κάτι δεν πήγε όπως είχαν σχεδιάσει. Κάποιοι μίλησαν για λάθη που εμείς από την τηλεόραση δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε, αλλά για εκείνους είναι ολοφάνερα και θα ταλαντεύουν τη σκέψη τους για πάντα.

Γνωρίζω καλά πόσο σκληρά έχουν δουλέψει όλοι τους και πονάω μαζί τους, όταν τους βλέπω απογοητευμένους μετά το τέλος του αγώνα τους. Έχω νιώσει πως είναι άλλωστε να χάνεις ένα μετάλλιο για 4 εκατοστά, πριν από τρία χρόνια στο Τόκιο.

Η αγωνία τους να βγάλουν τον καλύτερο τους εαυτό, είναι ολοφάνερη στις εκφράσεις των προσώπων τους και στις δηλώσεις τους. Στα μάτια τους αναγνωρίζω την αγωνία, που έχω ζήσει και θα έχω την «ευλογία» να ζήσω ξανά σύντομα. Αν κάτι μπορεί να περιγράψει τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες είναι «Μια σκληρή προσπάθεια δεκαετιών, που κρίνεται σε μια στιγμή».

Απομένει λιγότερο από ένας μήνας για την έναρξη των Παραολυμπιακών Αγώνων και ακριβώς 30 μέρες από τον δικό μου πρώτο αγώνα στον τελικό του άλματος εις μήκος μεικτών κατηγοριών.

Παρακολουθώ σαν παθιασμένος φίλαθλος που είμαι, όλο το πρόγραμμα του στίβου, αλλά με ακόμα μεγαλύτερη προσοχή, τα δρομικά αγωνίσματα και φυσικά όλα τα οριζόντια αλτικά, προσπαθώντας να αποσπάσω πληροφορίες και να εμπνευστώ για τις δικές μου μάχες, στις 4 και 6 Σεπτεμβρίου.

Οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι για εμένα οι τελευταίες με πολύ σκληρές προπονήσεις. Στον πρωταθλητισμό κάθε μέρα μετράει, αλλά ο τελευταίος μήνας είναι ακόμα πιο σημαντικός!

Η προπονήτρια μου, Steffi Nerius, έχει σχεδιάσει προσεκτικά με κάθε λεπτομέρεια, κάθε προπόνηση. Πριν τους Παραολυμπιακούς Αγώνες θα πραγματοποιήσω δύο αγώνες προετοιμασίας στο Diamond League της Λοζάνης, Ελβετία στις 22 Αυγούστου και στο Diamond League της Σιλεσίας, Πολωνία στις 25 Αυγούστου.