Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου: Ο Τεντόγλου για το μετάλλιο που του λείπει και του αξίζει

• Το grand slam, που έχουν πετύχει ελάχιστοι
• Τύπος που «γουστάρει» μετάλλια
• Οι αντίπαλοι σε έναν απρόβλεπτο αγώνα

Ο Γιώργος Πομάσκι έχει πει πως μετά από μία νίκη περιμένει «ακόμη μία. Και πώς, άλλωστε, να μην στοχεύει σε αυτή την «ακόμη μια νίκη» όταν στα χέρια του έχει τον Μίλτο Τεντόγλου;

Στους κύκλους του στίβου, εντός κι εκτός συνόρων, συζητιέται έντονα το χάρισμα του Μίλτου Τεντόγλου να είναι σταθερός και να ανταποκρίνεται πάντα στις μεγάλες προκλήσεις. Γιατί δεν αρκεί να κάνει κάποιος μία μεγάλη επίδοση, σε έναν αγώνα αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία να κάνει τη μεγάλη επίδοση στον σωστό αγώνα και την κατάλληλη στιγμή.

Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του μήκους στο Τόκιο έχει δείξει, από όταν ήταν νεαρός ακόμη, πως το μεγάλο ταλέντο του είναι να ελέγχει απόλυτα το μυαλό και το σώμα του, να ξέρει πότε πρέπει να κάνει τι για να πάρει αυτό που θέλει. Το Top10 των επιδόσεών του είναι γεμάτο από άλματα σε διεθνείς διοργανώσεις ενώ όλα είναι πάνω από 8.38μ. (τα επτά πάνω από 8.40μ.).

Από τότε που ο Τεντόγλου έχει ξεκινήσει να αγωνίζεται σε μεγάλες διοργανώσεις και ξεκίνησε να θέτει στόχους (αγώνες-«στόχους») ήταν ελάχιστες οι φορές που ίσως να έχει απογοητεύσει τον εαυτό του. Μία από αυτές ίσως να ήταν και το αργυρό μετάλλιο στο περσινό Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Όρεγκον. Εκεί, που ενώ όλη η ομάδα και η Ελλάδα πανηγύριζαν το ένα και μοναδικό μετάλλιο που κατάφερε να κερδίσει η χώρα στη διοργάνωση, ο Μίλτος Τεντόγλου μόνο συνεχάρη τον νικητή και αποχώρησε. Για έναν αθλητή τέτοιου μεγέθους, και κυρίως με τέτοιο mentality, η δεύτερη θέση θεωρείται ήττα και κανείς δεν μπορεί να τον πείσει για το αντίθετο.

Όταν κατέκτησε το αργυρό στο Όρεγκον, ενώ εμπλούτιζε τη συλλογή των μεταλλίων του παράλληλα έχανε την πρώτη ευκαιρία να κάνει το λεγόμενο «grand slam».

Το grand slam, που έχουν πετύχει ελάχιστοι

Αν κέρδιζε τον παγκόσμιο τίτλο πέρυσι ο Τεντόγλου θα γινόταν ο ενεργεία πρωταθλητής σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμιο ανοιχτού, Παγκόσμιο κλειστού και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ανοιχτού και κλειστού. Η μοναδικότητα αυτού του εγχειρήματος φαίνεται και στο γεγονός πως είναι ελάχιστοι όσοι έχουν καταφέρει να κάνουν κάτι τέτοιο στο μήκος. Ο Ιβάν Πεντρόσο, το απόλυτο είδωλο του Τεντόγλου, το έχει πετύχει με χρυσό στους Παναμερικανικούς το 1999, χρυσό στους Ολυμπιακούς το 2000 και χρυσά στο Παγκόσμιο ανοιχτού και κλειστού το 2001. Ούτε ο θρυλικός Καρλ Λούις δεν το είχε καταφέρει αυτό, μιας και δεν κατέβαινε στα Παγκόσμια κλειστού.

Η ευκαιρία του Τεντόγλου να βρεθεί δίπλα στον Ιβάν Πεντρόσο, χάριν αυτού του στατιστικού, είναι ακόμη υπαρκτή. Αν κερδίσει στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης τότε θα έχει τον Ολυμπιακό τίτλο (Τόκιο 2021), τον τίτλο από το Παγκόσμιο κλειστού (Βελιγράδι 2022), τον τίτλο από το Παγκόσμιο ανοιχτού (Βουδαπέστη 2023) και τους τίτλους στα Ευρωπαϊκά (Μόναχο 2022 / ανοιχτός - Κωνσταντινούπολη 2023 / κλειστός).

Τύπος που «γουστάρει» μετάλλια

Ο 25χρονος άλτης του μήκους έχει δηλώσει πολλάκις τον ενθουσιασμό του για τα μετάλλια. Δεν τον ενδιαφέρουν τα τρόπαια και τα βραβεία αλλά τα μετάλλια τον εξστατιάζουν, τον κάνουν να θέλει ακόμα περισσότερα. Ένα μετάλλιο μεγάλο, βαρύ, χρυσού χρώματος θα ταίριαζε τέλεια στην ήδη μεγάλη (και αρκετά χρυσή) συλλογή του η οποία είναι πολύ καλά προσεγμένη. Κανένα μετάλλιο δεν έχει μικρότερη σημασία από κάποιο άλλο, με μοναδική εξαίρεση το Ολυμπιακό μετάλλιο του Τόκιο που όμοιό του δεν υπάρχει (τουλάχιστον μέχρι να φτάσει στο Παρίσι 2024).

Τα μετάλλια της Βουδαπέστης δεν είναι στρογγυλά, όπως τα συνηθισμένα μετάλλια, αλλά έχουν ένα αυστηρό οβάλ σχήμα. Μέχρι στιγμής ο Τεντόγλου έχει στρογγυλά μετάλλια, τρίγωνα (Βερολίνο 2018, Μόναχο 2022), ορθογώνια (Γλασκώβη 2019), ένα του οποίου το εσωτερικό περιστρέφεται (Τόρουν 2021), ένα που έχει σχήμα από γαϊδούρι (Γκέβλε 2019, εικόνα), ένα σε σχήμα κανονικής πόλης (Κωνσταντινούπολη 2023) και ένα απροσδιορίστου σχήματος (Μπίντγκοτς 2016) οπότε το οβάλ θα συμπλήρωνε τέλεια αυτή την ενδιαφέρουσα συλλογή.

Οι αντίπαλοι σε έναν απρόβλεπτο αγώνα

Το να κερδίσει κανείς ένα Παγκόσμιο πρωτάθλημα δεν είναι εύκολο, όσο ταλαντούχος κι αν είναι. Πάντα υπάρχουν και άλλοι αθλητές που διψούν για νίκη και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, που διψούν να πάρουν μία νίκη από τον Τεντόγλου ο οποίος βρίσκεται σχεδόν πάντα μπροστά τους. Ο αθλητής του Γιώργου Πομάσκι είναι με διαφορά το μεγάλο φαβορί του αγώνα όμως δεν πρέπει να υποτιμούμε τους αντιπάλους.

Απρόβλεπτος αλλά έχοντας αποδείξει πως είναι ταλαντούχος, ο Τζαμαϊκανός Τάτζαϊ Γκέιλ μπορεί να κοντράρει τον Έλληνα πρωταθλητή. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2019, όταν είχε κάνει το εξαιρετικό 8.69μ., είναι τόσο απρόβλεπτος που οι πιθανότητες να μην περάσει στον τελικό, να περάσει αλλά να μείνει εκτός οκτάδας, να μπει στα μετάλλια και να κερδίσει κάνοντας ένα τεράστιο άλμα στο οποίο κανείς δεν θα μπορεί να «απαντήσει» είναι σχεδόν οι ίδιες. Απόλυτα υπολογίσιμος αντίπαλος.

Από την άλλη, ο περσινός παγκόσμιος πρωταθλητής του 2022, Τζιάναν Γουάνγκ από την Κίνα, έχει δώσει μόλις δύο αγώνες στον ανοιχτό φέτος και ακόμη δύο στον κλειστό, όλους στην Ασία (τρεις στην Κίνα, έναν στην Ιαπωνία) και κανείς δεν γνωρίζει σε τι κατάσταση είναι όμως θα μπορούσε να βρίσκεται ανάμεσα στους πρωταγωνιστές.

Αν του βγει το άλμα που υπολογίζει, ο Ελβετός δεκαθλητής (και μηκίστας) Σιμόν Εχάμερ μπορεί να πάρει ξανά μετάλλιο όπως είχε γίνει στο Όρεγκον όταν κατέκτησε το χάλκινο. Μάλιστα, αν του βγει το μεγάλο άλμα που έχει στα πόδια του και έχει ξανακάνει (ατομικό ρεκόρ 8.45μ.) θα έχει μία θέση στο βάθρο.

Μάρκις Ντέντι (ΗΠΑ) και Γουέινι Πίνοκ (Τζαμάικα) μπορούν επίσης να βγάλουν μεγάλα άλματα ενώ παρ΄όλο που δεν έχει κάνει σεζόν για τα μέτρα του φέτος, ο Σουηδός Τομπίας Μόντλερ μπορεί πάντα να βρεθεί στα μετάλλια.

Θυμίζουμε πως ο Τεντόγλου έχει ατομικό ρεκόρ 8.60μ. από το 2021 και φετινό 8.38μ.. Ο προκριματικός είναι προγραμματισμένος για την Τετάρτη 23 Αυγούστου στις 12:15 ενώ ο τελικός του μήκους την Πέμπτη 24 Αυγούστου στις 20:30.

Μίλτος Τεντόγλου στο Gazzetta: «Ένα παπούτσι δεν κάνει τον καλό αθλητή»