Σκαρβέλη στο Gazzetta: «Ο στόχος μου ήταν το πανελλήνιο ρεκόρ εδώ, μπορώ να το κάνω»

Σε ακόμη μία μεγάλη διοργάνωση, η ελληνική σφυροβολία γυναικών είχε παρουσία με την Σταματία Σκαρβέλη, που αγωνίστηκε στον προκριματικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος στη Βουδαπέστη.

Με 67.53μ. δεν κατάφερε να βρεθεί στον τελικό και όπως εξήγησε μιλώντας στο Gazzetta, ο στόχος της εδώ ήταν να έκανε το πανελλήνιο ρεκόρ (72.10μ.) όμως το ότι δεν βγήκε δεν της φαίνεται παράλογο καθώς πέρασε χρονιά προσαρμογής, με αλλαγή προπονητή:

«Ένιωθα καλά, προφανώς είμαι απογοητευμένη που δεν έδειξα πως είμαι και πως έχει πάει η προπόνηση. Αλλά φαίνεται κάπως λογικό μετά από αυτή τη σεζόν, με την αλλαγή προπονητή. Νιώθω πως υπάρχει μία διαφορά στο να αγωνίζομαι και στο πως είναι το σώμα μου. Πέρυσι ένιωθα πιο πολλή αυτοπεποίθηση και γι’ αυτό είχα περισσότερες επιτυχίες γιατί είχα περισσότερη άνεση στην τεχνική μου ενώ τώρα αλλάζω πολλά. Χρειάζομαι χρόνο και σταθερότητα.

Για να βρεθώ στον τελικό πιστεύω θα έπρεπε να έχω κάνει ένα ατομικό ρεκόρ, ένα εθνικό ρεκόρ το οποίο ήταν και ο στόχος μου για εδώ. Πιστεύω πως μπορώ να το κάνω, εδώ και τρία χρόνια νιώθω πως το έχω στα χέρια μου. Ήξερα πως εδώ είχα τρεις προσπάθειες για να το κάνω και ήξερα πως δεν θα υπάρχουν άλλες προσδοκίες μετά από αυτόν τον αγώνα. Το να βρίσκομαι στο παγκόσμιο για τρίτη φορά ειναι τέλειο αλλά όπως μου είπε ο ποπονητής μου είμαστε κάτι περισσότερο από αυτό.

Αυτή η χρονιά ήταν διαφορετική γιατί ήταν η πρώτη μου χρονιά με τον νέο μου προπονητή, γι’ αυτό και έμεινα αρκετά στις ΗΠΑ. Την επόμενη σεζόν όμως θέλω να βρίσκομαι περισσότερο στην Ελλάδα, στα Χανιά και στην Ευρώπη γενικά. Να ταξιδεύω με την ομάδα, να είμαστε μαζί γιατί είναι και αυτό μέσα στους αγώνες».

Ο αδερφός της, Νικόλας Σκαρβέλης κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στη σφαιριοβολία, παρ’ ότι αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σήμερα βρισκόταν στο στάδιο για να την παρακολουθήσει. Όταν αναφέρθηκε αυτό η ίδια δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της:

«Αυτή είναι η πρώτη χρονιά που είμαι η μοναδική που αγωνίζεται από την οικογένεια. Φυσικά μου λείπει αυτό το κομμάτι, ήταν ένα κομμάτι μου. Ήταν πολύ όμορφο που ήταν εδώ και με έβλεπε».