Κατσικάρης: «Θα ήθελα να κοουτσάρω στις ΗΠΑ»

Ο 50άχρονος προπονητής ανέλαβε την Τενερίφη τον περασμένο Νοέμβριο, οδηγώντας στα ημιτελικά του Copa del Rey τους νησιώτες που ολοκλήρωσαν τις υποχρεώσεις στον Β' όμιλο του Basketball Champions League με ρεκόρ 12-2 και διεκδικούν τη συμμετοχή στα playoffs της Liga Endesa υπό τις οδηγίες του Κατσικάρη ο οποίος παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην Diario de Avisos.

O άλλοτε ομοσπονδιακός κόουτς εξήγησε, αρχικώς πως «η αισιοδοξία έχει να κάνει με την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Σε προσωπικό επίπεδο, είμαι πολύ αισιόδοξος από τη φύση μου, ειδικά σε δύσκολες και περίπλοκες καταστάσεις. Πιστεύω πως ένας προπονητής δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά! Είναι σημαντικό να μεταδίδεις αισιοδοξία σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στους παίκτες σου αλλά στην ίδια την ομάδα και τους φιλάθλους της. Γνωρίζουμε ότι η δουλειά μας είναι περίπλοκη όμως τα πράγματα θα ήταν πιο δύσκολα χωρίς αισιοδοξία»

Το να κοουτσάρεις κάποια στιγμή στις ΗΠΑ είναι ένα όνειρο που μένει να εκπληρωθεί;

«Θα το ήθελα.... Για πολλά χρόνια είχα δεσμούς με το μπάσκετ στις ΗΠΑ. Όταν το επέτρεψαν οι συνθήκες, ήμουν παράλληλα βοηθός προπονητής στην ΑΕΚ και scout των Μπόστον Σέλτικς! Γνωρίζω πολλούς προπονητές και general managers ενώ διατηρώ σχέσεις με πολλές ομάδες. Θα ήθελα, λοιπόν, να κοουτσάρω εκεί όμως δεν είναι καθόλου εύκολο. Αν μιλάμε για το ΝΒΑ, οι Αμερικανοί ξέρουν πολύ καλά ότι ο προπονητής πρέπει να είναι έτοιμος ώστε να αλλάξει τη ζωή του, όπως συνέβη με τον Έτορε Μεσίνα ο οποίος περίμενε τρία χρόνια ως ένας από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην Ευρώπη. Γνωρίζουν καλά ότι οι μισθοί μας εδώ είναι πιο υψηλοί σε σχέση με τα χρήματα που μπορούν να προσφέρουν σε έναν ασίσταντ κόουτς ή μέλος του τεχνικού τιμ. Από την πλευρά μας, οι προπονητές που έχουμε δουλέψει στην Ευρώπη είναι αναγκαίο να διαγράψουμε και να ξεχάσουμε ό,τι έχουμε κάνει εδώ. Ως head coach ελέγχεις τα πάντα κι εκεί το μπάσκετ είναι διαφορετικό».

Θα εργαζόσουν ως ασίσταντ κόουτς σε έναν οργανισμό του ΝΒΑ;

«Ναι, επειδή το κολεγιακό μπάσκετ έχει επίσης μπόλικη ένταση όμως είναι ένας άλλος κόσμος και είναι πολύ πιο δύσκολο να μπεις εκεί σε σχέση με το ΝΒΑ».

«Κουβαλάω πάντα μαζί μου τον παππού μου»

Ο παππούς του Φώτη Κατσικάρη ήταν ο ρεμπέτης Πάνος Μιχαλόπουλος και ο προπονητής της Τενερίφης κλήθηκε να σχολιάσει την επιρροή του στη ζωή του: «Ήταν η φυσιογνωμία της οικογένειάς μας. Κάθε Κυριακή, στις 14:30 μαζευόταν στο σπίτι όλη η οικογένεια. Ήμασταν μεγάλη οικογένεια, όπως στις ελληνικές ταινίες και το οικογενειακό τραπέζι ήταν μια καλή ευκαιρία για να βρεθούμε όλοι μαζί. Με βοήθησε πολύ στη ζωή μου και μου δίδαξε πολλά πράγματα στην εφηβεία μου. Ο παππούς μου είναι μια πολύ σημαντική προσωπικότητα στη ζωή μου. Τον κουβαλώ πάντα μαζί μου, στην καρδιά μου».

«Οι συνθήκες που επιδιώκω πάντα»

Ο Έλληνας κόουτς ανέλαβε το πρότζεκτ της Τενερίφης στα μέσα της σεζόν ως αντικαταστάτης του Νέναντ Μάρκοβιτς ενώ προηγουμένως ολοκλήρωσε πρόωρα τη συνεργασία του με τη Χάποελ Ιερουσαλήμ. Θα μπορούσε, λοιπόν, να μείνει για πολλά χρόνια σε αυτή την ομάδα; «Ποτέ δεν ξέρεις... Βρίσκομαι πολλά χρόνια στην Ισπανία και τη Liga Endesa ενώ έμεινα πέντε χρόνια στο Μπιλμπάο όμως ποτέ δεν υπέγραψα το μεγάλο συμβόλαιο. Πάντα ζούσαμε τη στιγμή κι απολαμβάναμε αυτό που κάναμε. Αυτή τη στιγμή η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω όμως μπορώ να πω με σιγουριά ότι νιώθω πολύ άνετα εδώ και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με τις συνθήκες που μου προσφέρει το κλαμπ. Έχουμε την ίδια φιλοσοφία και τον ίδιο τρόπο σκέψης. Μου αρέσει πραγματικά η νοοτροπία και η κουλτούρα της Τενερίφης. Το να νιώθω άνετα και να είμαι χαρούμενος σε ένα μέρος είναι το ιδανικό για μένα, αυτό που επιδιώκω πάντα».