Το «παρθενικό» Κύπελλο Πρωταθλητριών της Μπαρτσελόνα (pics & vid)

Το Κύπελλο Πρωταθλητριών άλλαζε σιγά σιγά μορφή, ερχόμενο όλο και πλησιέστερα σε ό,τι γνωρίζουμε σήμερα ως Τσάμπιονς Λιγκ. Η διοργάνωση απέκτησε ομίλους, δίχως νοκ - άουτ αγώνες, με σαφώς λιγότερους αγώνες πάντως σε σχέση με τη δομή, όπως διαμορφώθηκε αργότερα.

Το πρόβλημα για τη Μπαρτσελόνα ήταν ότι ποτέ μέχρι το 1992 δεν είχε καταφέρει να το κατακτήσει, ανεξαρτήτως... φορμάτ! Αναπόφευκτα λοιπόν, η 20η Μαΐου 1992 γράφτηκε με «χρυσά» γράμματα στην ιστορία του συλλόγου, αφού για πρώτη φορά το Κύπελλο Πρωταθλητριών κατέληγε στη Βαρκελώνη.

Η ομάδα του Γιόχαν Κρόιφ «σάρωνε» παράλληλα τους τίτλους στην Ισπανία, έχοντας κατακτήσει το πρωτάθλημα κι εν συνεχεία και το Σούπερ Καπ. Στον τελικό, μετά τη Χάνσα Ροστόκ, την Καϊζερσλάουτερν, τη Σπάρτα Πράγας, τη Μπενφίκα και τη Ντιναμό Κιέβου, θα έβρισκε στον τελικό την πολύ ποιοτική Σαμπντόρια των Μαντσίνι και Βιάλι.

Στο Γουέμπλεϊ η «Σαμπ», που προερχόταν απ' την κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και της Serie A την προηγούμενη σεζόν, αποτέλεσε πολύ ανταγωνιστικό αντίπαλο και το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση. Εκεί ο Κούμαν, στο 112' σκόραρε και έδωσε το τρόπαιο στους «μπλαουγκράνα», που πανηγύρισαν το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών και την τέταρτη συνολικά ευρωπαϊκή κούπα της ιστορίας τους.

Οι συνθέσεις:
Σαμπντόρια (Μποσκόφ): Παλιούκα, Λάνα, Μανίνι, Βίρκογοντ,Κάτανετς, Λομπάρντο, Πάρι, Τσερέτζο, Μπονέτι (73'), Βιάλι (100'), Μαντσίνι - Ινβερνίτσι (73'), Μπούζο (100')
Μπαρτσελόνα (Κρόιφ): Θουμπιθαρέτα, Κούμαν, Φερέρ, Νάντο, Σακριστάν, Κάρλος, Γκουαρδιόλα (112'), Μπακέρο, Λάουντρουπ, Σαλίνας (65'), Στοΐτσκοφ - Αλεξάνκο (112'), Γκοϊκοτσέα (65')