Τα πρόσωπα που λάτρεψε ο κόσμος του Παναθηναϊκού (pics+vids)

Από την 3η Φλεβάρη του 1908 και την ιδέα που έμελλε ν' αποτελεί πλέον έναν εκ των κορυφαίων ελληνικών συλλόγων, στη συμπλήρωση 109 ετών, με τα καλά και τα άσχημα, τα χαρούμενα και τα λυπηρά, τους τίτλους και τις αποτυχίες...

Ο Παναθηναϊκός, εκ των κορυφαίων συλλόγων στην Ελλάδα, έχει κάνει πολλά. Έχει αποτελέσει ποδοσφαιρική δύναμη στην Ευρώπη, έχει κάνει ασύγκριτες πορείες, έχει κατακτήσει τρόπαια, έχει κάνει τους οπαδούς του να μπορούν να εξιστορήσουν αμέτρητες στιγμές...

Είτε αυτές έχουν να κάνουν με υπερηφάνεια, είτε με το χαμένο ευρωπαϊκό DNA, είτε με τις δυσκολίες των τελευταίων ετών, είτε με πολλές ακόμα αφορμές.

Ο Παναθηναϊκός, συμπληρώνει 109 χρόνια ιστορίας, αν και τα φετινά γενέθλια είναι αρκετά περίεργα, δίχως λόγους για χαρές... Ίσως ένα... μικρό δώρο προς τον κόσμο να ήταν η πρόσφατη ανανέωση συμβολαίου του Μπεργκ, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετό.

Το gazzetta.gr τιμά τον τεράστιο αθλητικό σύλλογο και παρουσιάζει μορφές που πέρασαν από την ποδοσφαιρική ομάδα και για τους λόγους τους, έγιναν σύνθημα στα χείλη των οπαδών!

Γιώργος Καλαφάτης – Άγγελος Μεσσάρης

Ο ιδρυτής της Παναθηναϊκής ιδέας και του συλλόγου, αλλά και ο «Ξανθός Άγγελος» του ελληνικού ποδοσφαίρου, πριν από περίπου έναν αιώνα. Ο Γιώργος Καλαφάτης ήταν ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε τη δημιουργία – αρχικά – μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, που όμως, θα γιγαντωνόταν και θα έπαιρνε τη μορφή αθλητικού συλλόγου. Λατρεύεται από τους οπαδούς του «τριφυλλιού» και θεωρείται ο άνθρωπος που έδωσε πνοή σε όλα τους τα πιστεύω και τις αξίες που πρεσβεύει ο Παναθηναϊκός.

Από την πλευρά του, ο Άγγελος Μεσσάρης ήταν ο πρωταγωνιστής του πρώτου πρωταθλήματος της ομάδας, το 1930! Μάλιστα, στις αρχές του Ιούνη εκείνου του έτους, είχε σημειωθεί το ... εξωπραγματικό (και δίχως να έχει επαναληφθεί τέτοιους εύρους νίκη σε ντέρμπι «αιωνίων») 8-2 επί του Ολυμπιακού, για ν' ακολουθήσει και το 4-1 επί του Άρη στη Θεσσαλονίκη. Οι φίλοι των «πράσινων» εμπνεύστηκαν από τις εμφανίσεις του Μεσσάρη για να φτιάξουν το σύνθημα: «Εβάλαμε οκτώ στον Ολυμπιακό, κι άλλα τέσσερα στον Άρη, γεια σου Άγγελε Μεσσάρη».

Αντώνης Αντωνιάδης – Μίμης Δομάζος

Ο... ψηλός και ο κοντός. Οι δύο μεγάλοι φορ της εποχής που ο Παναθηναϊκός έφτασε μέχρι και τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, πετυχαίνοντας κάτι που ποτέ ξανά καμία ελληνική ομάδα δεν κατάφερε να κάνει και έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, πιθανότατα ποτέ ξανά δεν θα δούμε από σύλλογο της χώρας μας. Ο «στρατηγός» φόρεσε την πράσινη φανέλα το 1960, είχε σημαντική συμβολή στην κατάκτηση έξι πρωταθλημάτων μέσα στη δεκαετία '60 – '70. Φυσικά συμπεριλαμβάνεται το αήττητο πρωτάθλημα του 1964 με τον μεγάλο Στέφαν Μπόμπεκ στον πάγκο (πήρε και τον τίτλο της επόμενης σεζόν), για να... συμπληρώσει τις επιτυχίες μέχρι το τέλος της συγκεκριμένης δεκαετίας, ο Λάκης Πετρόπουλος.

Ο Αντώνης Αντωνιάδης βρέθηκε στο «τριφύλλι» μετακομίζοντας στην Αθήνα από την Ασπίδα Ξάνθης, το 1968, όντας τότε ο πρώτος σκόρερ της Β' Εθνικής για δύο σερί αγωνιστικές περιόδους! Με την πράσινη φανέλα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ σε πέντε σεζόν και φυσικά ήταν μέλος (με καθοριστικό ρόλο απέναντι στην Έβερτον στην Αγγλία) στην πορεία μέχρι το Γουέμπλεϊ... Πήρε το «Ασημένιο Παπούτσι» για τα 39 γκολ την ποδοσφαιρική χρονιά 1971-1972.

Δημήτρης Σαραβάκος

Ο... μεγάλος μικρός του ελληνικού ποδοσφαίρου και του Παναθηναϊκού. Από τις μεγαλύτερες δόξες του συλλόγου, στον οποίο βρίσκεται και αυτή τη στιγμή, καταλαμβάνοντας το πόστο του Συντονιστή Ποδοσφαιρικών Τμημάτων (όπως αναφέρεται και στην επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας). Στην ηλικία των 23 ετών είχε κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του από τον Πανιώνιο στο «τριφύλλι», το 1984. Βέβαια, μαζί του είχε έρθει και ο τότε αρχηγός της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας, Βέλιμιρ Ζάετς, οπότε σε πρώτο βαθμό, η μεταγραφή του Σαραβάκου πέρασε κάπως σε... δεύτερη μοίρα.

Από τους μεγαλύτερους σκόρερ με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, «υποτάχθηκαν» στην εκτελεστική του δεινότητα πολλές μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Αξέχαστα τα γκολ του με Γιουβέντους και Γκέτεμποργκ, αλλά και το χατ-τρικ του απέναντι στον Ολυμπιακό στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας τη σεζόν 1989-1990. Απέρριψε τους Πειραιώτες και μάλιστα επέστρεψε και την προκαταβολή που είχε μπει στην τράπεζα, το 1988, κερδίζοντας ακόμα μεγαλύτερο σεβασμό από τους «πράσινους» οπαδούς.

​

Βέλιμιρ Ζάετς

Έφτασε στον Παναθηναϊκό όντας ο εν ενεργεία αρχηγός της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας και η άφιξή του στην Αθήνα για τον Παναθηναϊκό προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο της ομάδας, που έβλεπε μαζί με τον Δημήτρη Σαραβάκο (αν και τότε δεν ήξεραν πόσο... λαμπερό διαμάντι ήταν ο «μικρός») το «τριφύλλι» να ενισχύεται σε τρομερά σημαντικό βαθμό. Πρωτάθλημα το 1986 και Κύπελλο δύο φορές (1986 και 1988). Παρουσία στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985 και αποκλεισμός από τη Λίβερπουλ.

Από τους σημαντικότερους παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα του συλλόγου, δεδομένης της κατάστασης τότε αλλά και του στάτους του Ζάετς στο ποδόσφαιρο, του κόλλησε το παρατσούκλι «λαγός», ήταν από τους μεγαλύτερους τεχνίτες με τη μπάλα στα πόδια... Υπηρέτησε τον σύλλογο και ως προπονητής, τη σεζόν 1996-1997.

Χουάν Ραμόν Ρότσα

Σαν να μην... έφυγε ποτέ από το πλευρό του Παναθηναϊκού. Από την πρώτη ημέρα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα για την ομάδα, ώστε να προσφέρει ως ποδοσφαιριστής, μέχρι και σήμερα, εν έτει 2017, ο Χουάν Ραμόν Ρότσα είναι από τις πιο... κλασσικές φιγούρες στην ιστορία του Παναθηναϊκού και φυσικά μια από τις πιο αγαπητές προσωπικότητες και παρουσίες στην ομάδα. Από τις πιο... επεισοδιακές μεταγραφές, έφτασε αρχικά στην Ελλάδα για λογαριασμό του συλλόγου το 1975, «συστήθηκε» ως Μπουμπλής, όμως δεν αγωνίστηκε μέχρι και το 1979, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα έπειτα από κινήσεις της οικογένειας Βαρδινογιάννη που τον έπεισε, ειδικά από τη στιγμή που είχε αποχωρήσει... κακήν κακώς.

Έπειτα από νέες περιπέτειες, παίρνει την ελληνική υπηκοότητα το 1986, παίζει μέχρι και το 1989 και φεύγει ξανά, όμως η καρδιά του δεν αποχωρίστηκε τον Παναθηναϊκό. Επανήλθε για ν' αναλάβει το «τιμόνι» το 1994 στη θέση του Όσιμ (έχοντας βέβαια ασχοληθεί με την προπονητική από τη στιγμή που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση), το 1996 κάνει την πορεία με το «τριφύλλι» μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ και η σχέση του με την ομάδα είναι πλέον τέτοια... ζωής. Πλέον, εκτελεί χρέη σκάουτερ και μένει κοντά στον Παναθηναϊκό.

​

Κριστόφ Βαζέχα

Ο «Χρηστάρας» του Παναθηναϊκού. Ο τρελο-Πολωνός αποκτήθηκε από τους «πράσινους» το 1989 και η πράσινη φανέλα ήταν εκείνη με την οποία θα ολοκλήρωνε την καριέρα του. Αγάπησε τον σύλλογο και αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο, που έβλεπε στο πρόσωπό του έναν τρομερό «εκτελεστή», έναν σκόρερ που μπορούσε να τρελάνει κάθε αντίπαλο σκοράροντας με κάθε τρόπο κι ένα παιδί που δεν γινόταν να μην το αγαπήσει η εξέδρα. Στα 39 του, όταν και έριξε τους τίτλους τέλους, αποχώρησε ως νταμπλούχος Ελλάδας, έχοντας φυσικά βιώσει τρομερές στιγμές σε όλη την 15ετή πορεία του με τον Παναθηναϊκό.

Συνολικά στο πρωτάθλημα πέτυχε 244 γκολ σε 403 αγώνες και αναδείχθηκε τρεις φορές πρώτος σκόρερ (1994, 1995, 1998), ενώ σε 63 ευρωπαϊκά ματς είχε 24 γκολ. Να σταθείς σε συγκεκριμένα γκολ και παιχνίδι με τον «Χρήστο», θα αδικήσεις όλα τα υπόλοιπα... Μεγάλος επιθετικός, μεγάλη προσωπικότητα στην ιστορία της ομάδας.

«Πάγωσε» το Άμστερνταμ, «σκότωσε» τη Γιουβέντους...

​

Νίκος Λυμπερόπουλος

Έχει επιστρέψει στο «τριφύλλι» που δεν σταμάτησε ποτέ να σκέφτεται και να τιμά, ακόμα κι αν αγωνίστηκε στην ΑΕΚ και σκόραρε εις βάρος των «πράσινων». Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο αντιμετώπιζε κάθε κατάσταση, ο σεβασμός που επιδείκνυε κάθε φορά ως αντίπαλος του «τριφυλλιού», το ήθος του, όλα όσα είχε προσφέρει και ο τρόπος με τον οποίο απομακρύνθηκε το 2003, έπειτα από τα όσα συνέβησαν στο γνωστό παιχνίδι της Ριζούπολης... Το 1996 αφήνει την Καλαμάτα και φοράει τα πράσινα, γνωρίζοντας Ολυμπιακός και ΑΕΚ τον ήθελαν πάρα πολύ εκείνη την εποχή. Δεν μπορούσε, όμως, να μην αναλογιστεί και το συναίσθημα που έλεγε «Παναθηναϊκός».

Το 1998 καθιερώνεται στην 11άδα των «πράσινων» από τον Βασίλη Δανιήλ, παίζει δίπλα στον Βαζέχα και ακολουθούν τρομερές χρονιές, με τον Γιάννη Κυράστα να έχει στα χέρια του (αναλαμβάνοντας στη συνέχεια) μια από τις καλύτερες ομάδες του Παναθηναϊκού, με παίκτες όπως οι Μπασινάς, Καραγκούνης, Γκούμας). Αξέχαστη η ντρίμπλα στον Φεράρα στο εντός έδρας ματς με τη Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ για το Τσάμπιονς Λιγκ, έφτασε κοντά στο πρωτάθλημα του 2003, όμως ολοκληρώθηκε άδοξα με την επεισοδιακή ήττα από τον Ολυμπιακό.

​

Γιώργος Καραγκούνης

Άλλος ένα παιδί που αγάπησε τον Παναθηναϊκό και που αναδείχθηκε σε ηγέτη της ομάδας εντός αγωνιστικού χώρου. Πάθος, δύναμη, πείσμα... διαόλου, στεναχώρια μικρού παιδιού στα άσχημα αποτελέσματα, ασύγκριτη χαρά στις επιτυχίες και τις ιστορικές στιγμές. Τέτοια φυσιογνωμία και τόσο «κολλημένος» με το ποδόσφαιρο που... έκανε προσπάθεια να βοηθήσει και την Εθνική μας ομάδα πολύ αργότερα, αλλά δεν του βγήκε. Ως ποδοσφαιριστής αποτέλεσε ένα από τα παιδιά της καλύτερης ελληνικής γενιάς που είχε βγάλει ο Παναθηναϊκός από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90, πέτυχε πολλά, επέστρεψε για να καθοδηγήσει το «τριφύλλι» στο νταμπλ του 2010 και βρέθηκε μέχρι την Πρέμιερ Λιγκ, όπου με τη φανέλα της Φούλαμ πρόσφερε όσο του επέτρεπε η ηλικία και οι δυνάμεις του, όντας όμως πάντοτε πολύτιμος για την ομάδα του.

Το γκολ στο Ολντ Τράφορντ με την εκτέλεση φάουλ απέναντι από τον Μπαρτέζ δεν ξεχνιέται, όπως κι ένα γκολ κόντρα στον... Πετρ Τσεχ, ενώ θα θυμάται με κάθε λεπτομέρεια το ξέσπασμα μετά την κεφαλιά – ψαράκι στο ματς με την Άρσεναλ στη Λεωφόρο. Αγάπησε το τριφύλλι και ήξερε ακριβώς πόσο βαριά ήταν η φανέλα που φορούσε. Θρύλος του συλλόγου ο «τυπάρας». Δεν υπολόγισε ούτε το... σχεδόν διαλυμένο γόνατό του στο «Καμπ Νόου». Ήρωας...

​

Εμάνουελ Ολιζαντέμπε

Γκολ στην Τούμπα, γκολ στον Κορυδαλλό, γκολ στον Πύργο και... θα ήταν αρκετά για να τον αγαπήσουν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Ο «Μανωλάκης», έπαιξε καθοριστικότατο ρόλο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος από τους «πράσινους» το 2004, λυτρώνοντας την ομάδα απέναντι στον ΠΑΟΚ και την Προοδευτική και σκοράροντας κόντρα στον Πανηλειακό στην τελευταία αγωνιστική για την εξασφάλιση του τίτλου που ήταν πέρα ως πέρα δίκαιος για το «τριφύλλι».

Δεν πήρε ποτέ πέναλτι που θα μπορούσε να δώσει επική πρόκριση εις βάρος της Μπαρτσελόνα, στη φάση που ο Μιχάλης Κωνσταντίνου πλασάρει σε κενή εστία με τον Πουγιόλ ν' απομακρύνει πάνω στη γραμμή, σκόραρε με κεφαλιά στο «Ντας Άντας» κόντρα στην Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο, έχει πετύχει γκολ απέναντι στον Ολυμπιακό πανηγυρίζοντας με πάθος αφού είχε μάθει πολύ καλά την κόντρα με τους Πειραιώτες. Στον Παναθηναϊκό έπαιξε συνολικά 111 φορές σε όλες τις διοργανώσεις, πετυχαίνοντας 36 γκολ.

Εζέκιελ Γκονζάλες

Ο μεγάλος Έκι! Ο Αργεντινός που έφτασε στην Αθήνα για τον Παναθηναϊκό, τον Ιανουάριο του 2004 για να βάλει κι εκείνος το δικό του λιθαράκι στην κατάκτηση του νταμπλ εκείνη τη χρονιά από τους «πράσινους». Με τον σύλλογο να διαθέτει 1,4 εκατ.ευρώ για να τον πάρει από τη Ροζάριο Σεντράλ, ο «Έκι» αγαπήθηκε αμέσως από τον κόσμο, πετυχαίνοντας γκολ στο πρώτο παιχνίδι του στη Λεωφόρο, με αντίπαλο τον Απόλλωνα Σμύρνης! Μαγικό γκολ με Άρσεναλ στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και με τη Ρόζενμποργκ στη Λεωφόρο με αριστερό σουτ που... δεν πιανόταν!

Το όνομά του έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών, όμως ουσιαστικά το φινάλε της θητείας του στον Παναθηναϊκό γράφτηκε το 2006, όταν υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού σε φιλικό ματς με τον Απόλλωνα Σμύρνης στο πλαίσιο της προετοιμασίας. Δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος στο αγωνιστικό κομμάτι, ενώ, έφτασε να προσφύγει στο CAS για να διεκδικήσει 1,3 εκατ.ευρώ, κερδίζοντας τη δικαστική διαμάχη του με τον σύλλογο.

​

Τζιμπρίλ Σισέ

Άλλη σχέση... Άλλος δεσμός με την ομάδα και τους οπαδούς. Άλλος άνθρωπος έφτασε στην Αθήνα ο Τζιμπρίλ Σισέ, άλλος έφυγε, άλλος παραμένει... Ο «Djibrilliant» ανταπέδωσε... πολύ περισσότερα απ' όσα ίσως θα περίμεναν στον Παναθηναϊκό, όταν ο Νικόλας Πατέρας προχωρούσε στην απόκτησή του, το καλοκαίρι του 2009. Ο Γάλλος αποφάσισε ν' αποδεχθεί την πρόταση που του έγινε και κατάλαβε από την πρώτη στιγμή πόσο σημαντικός ήταν για την ομάδα. Ο κόσμος τον είχε «βασιλιά». Κι εκείνος, ενεργούσε ως τέτοιος στο γήπεδο, φροντίζοντας να κάνει ολόσωστα τη δουλειά του και να στέλνει με καταιγιστικό ρυθμό τη μπάλα στα δίχτυα.

Νταμπλ το 2010, τατουάζ το τριφύλλι για να δείξει πλέον το ρόλο που είχε παίξει ο Παναθηναϊκός στην καριέρα και τη ζωή του, θα έχει πάντα να θυμάται τα ματς με τη Ρόμα, όμως το 2011 αποχώρησε έχοντας βιώσει μια από τις χειρότερες εμπειρίες του στο «Γ.Καραϊσκάκης»... Δεν ξεχνάει το «τριφύλλι», πρόσφατα είχε αναρτήσει στα social media και βίντεο με την υποδοχή που του επιφύλαξαν στο αεροδρόμιο, έχουν υπάρξει επαφές και προσεγγίσεις, όμως δεν έχει γραφτεί άλλο κεφάλαιο στην κοινή ιστορία παίκτη – ομάδας. Το «Οε, οε, οε, Τζιμπρίλ Σισέ», ηχεί ακόμα στ' αυτιά του... Το απολάμβανε κάθε φορά...

Σεμπάστιαν Λέτο

Από τους ελάχιστους (συμπεριλαμβάνοντας σε αυτούς τον Βιγιαφάνιες, τον Ζέκα, τον Μπεργκ και τα... πιτσιρίκια) που γνωρίζουν σήμερα σε ποια ομάδα αγωνίζονται. Που γνωρίζουν τι εστί Παναθηναϊκός και πως δεν είναι αυτή η ομάδα που παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια με αποτυχίες στην Ευρώπη και με τεράστιες δυσκολίες στα εγχώρια, αντιμετωπίζοντας συνεχώς εμπόδια στο οικονομικό κομμάτι. Στο δεύτερο καλοκαίρι της πολυμετοχικότητας στο «τριφύλλι» και αφού πρώτα ο Αργεντινός είχε αγωνιστεί δανεικός στον Ολυμπιακό από τη Λίβερπουλ, αντιμετωπίζοντας πολλά προβλήματα με τον Ερνέστο Βαλβέρδε, γίνεται το... μπάσιμο ο Κώστας Αντωνίου τότε επικοινωνεί με τον Μπενίτεθ στον σύλλογο του Μέρσεϊσαϊντ.

Ο «Σέμπα» φοράει τα πράσινα και αποτελεί ένα από τα αστέρια των «πράσινων» από το 2009. Μαζί με παίκτες όπως οι Ζιλμπέρτο Σίλβα, Σωτήρης Νίνης, Τζιμπρίλ Σισέ, Γιώργος Καραγκούνης και άλλοι, ο Λέτο πρωταγωνίστησε στο νταμπλ του 2010. Αποχωρεί το 2013 έχοντας ταλαιπωρηθεί από προβλήματα στο γόνατο και επιστρέφει το 2016, με τον Παναθηναϊκό να τον πιστεύει και να του δίνει την ευκαιρία για το restart έπειτα από το τρομακτικό ατύχημα με τη Λανούς στο γυμναστήριο και το χτύπημα στο κρανίο... Όσο κι αν δεν είναι ο... παλιός Λέτο, πάλι κάνει τη διαφορά σε αυτό τον Παναθηναϊκό. Πάλι αποθεώνεται, πάλι μπαίνει για ν' αλλάξει το ματς, πάλι ξέρει που αγωνίζεται, πάλι παθιάζεται με τον κόσμο...

​

Μάρκους Μπεργκ

Πριν από λίγες μέρες ανανέωσε το συμβόλαιό του μέχρι το 2019. Είναι ο άνθρωπος από τον οποίο περιμένουν πολλά στην ομάδα και άλλα τόσα περιμένουν από εκείνον οι οπαδοί που τον έχουν... σαν Θεό. Ο Σουηδός επιθετικός, αποκτήθηκε το 2013 και από νωρίς έδειξε τις διαθέσεις του αλλά και όσα θα επακολουθούσαν, με την πρώτη του χρονιά να ολοκληρώνεται με την κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα σε όλους και σε όλα, αλλά κι ένα μεγάλο διπλό στο Καραϊσκάκη με το 3-0 επί του Ολυμπιακού. Ο Μπεργκ είναι το «βαρύ πυροβολικό» του Παναθηναϊκού κι ας τον επηρεάζει η γενικότερη μετριότητα που αντικρίζει κανείς βλέποντας τις εμφανίσεις της φετινής, γεμάτης προβλήματα, ομάδας που παλεύει να βρει μια ισορροπία απέναντι σε... χίλια εμπόδια. Διανύει την τέταρτη σεζόν του στο «τριφύλλι», έχει φτάσει στα 8 γκολ στο πρωτάθλημα, ενώ πρόσφατα, έχει ξεπεράσει πλέον τις 100 συμμετοχές στη Σούπερ Λιγκ και μετράει 56 γκολ, όντας ο 11ος σκόρερ αυτή τη στιγμή στην ιστορία του συλλόγου. Άλλη βαρύτητα η παρουσία του, λόγος ελπίδας σε κάθε ματς για το αποτέλεσμα...

Υ.Γ.: Εννοείται ότι απουσιάζουν ποδοσφαιριστές που πρόσφεραν, κυρίως στη σύγχρονη εποχή του συλλόγου. Ωστόσο, το αφιέρωμα εξετάζει κυρίως ανθρώπους που πέρασαν ή που βρίσκονται στην ομάδα και έχουν κάνει "γκελ" στον κόσμο. Παραδείγματα παικτών που τίμησαν και με το παραπάνω τη φανέλα, υπάρχουν αρκετοί άλλοι, ωστόσο, δεν είχαν τον ίδιο αντίκτυπο και δεν προκάλεσαν την ίδια τρέλα...