Ρόουζ: To «τριαντάφυλλο» που… μαράθηκε γρήγορα! (pics & vids)

Τα χρόνια περνάνε γρήγορα, οι καταστάσεις αλλάζουν και εμφανίζονται συνεχώς νέοι πρωταγωνιστές στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη.

Υπάρχει και ένας ξεχασμένος τύπος που εδώ και χρόνια προσπαθεί να ξεφύγει από τους… δαίμονες του, τις άτυχες στιγμές και να θυμίσει έστω και για λίγο τον παίκτη που θαυμάσαμε στα πρώτα του χρόνια στο ΝΒΑ.

''Εδώ παίζεις στην έδρα σου και με Cash Out* '' *Ισχύουν Όροι και Προυποθέσεις

Τα χρόνια της «εκτόξευσης»

Ο Ντέρικ Ρόουζ δεν ήταν απλά ένας ταλαντούχος παίκτης. Ήταν έτοιμος για να φτάσει στην κορυφή. Oι Μπουλς τον επέλεξαν στο Νο.1 του draft το 2009 και πίστεψαν σε αυτόν. Ο «D-Rose» έκανε πράματα και θάματα στο NCAA την προηγούμενη σεζόν, καθώς οδήγησε το Μέμφις στον τελικό, εκεί όπου τελικά δεν τα κατάφερε κόντρα στους Jayhawks. Φανέρωσε τα πρώτα δείγματα γραφής με τους 14.9 πόντους, τις 4.7 ασίστ και τα 4.5 ριμπάουντ.

Το Σικάγο, η πόλη στην οποία γεννήθηκε του έδωσε την ευκαιρία να εισβάλλει για τα καλά στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Ό Ρόουζ έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά στην rookie του σεζόν και όλα μαρτυρούσαν πως αυτός ο τύπος θα φτάσει πολύ ψηλά.

Ο Ρόουζ έκανε μαγικά πράγματα και έγινε ο πρώτος rookie που σκοράρει 20+ πόντους σε 45 ματς, κάτι που είχε να γίνει από τον πρωτοετή Μάικλ Τζόρνταν. Διαβολική σύμπτωση, αφού και οι δύο το πέτυχαν με τους Μπουλς. Μόνο και μόνο να μπαίνει το όνομα του Ρόουζ στην ίδια κουβέντα με τον κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών είναι τεράστιο παράσημο!

Μέγας ντριπλέρ, άρχοντας των αιθέρων με κινήσεις που σε άφηναν με το στόμα ανοιχτό. Πολλές φορές ένιωθες πως έσπαγε 3 και 4 φορές την μέση του στον αέρα μέχρι να την αφήσει στο καλάθι. Απίστευτη εκρηκτικότητα, αθλητικότητα και ικανότητα να φανεί καθοριστικός στα σημεία που ξεχωρίζουν τα παιδιά από τους άντρες.

Φοβερή πρώτη χρόνια που του επιτρέπει να πάρει σπίτι του το βραβείο του rookie της σεζόν. Το πρώτο βήμα ήδη είχε γίνει, αλλά αυτό που θα ακολουθούσε θα ήταν ακόμα καλύτερο.

O νεότερος MVP στην ιστορία

Την αγωνιστική περίοδο 2010-11 ο Ρόουζ βρίσκεται στα καλύτερα του. Κάνει… όργια στο παρκέ, οδηγεί τους Μπουλς στο Νο. 1 της Ανατολής με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ (62-20) και αναδεικνύεται MVP. Mε μέσους όρους 25 πόντους, 4.1 ριμπάουντ, 7.7 ασίστ και 1 κλέψιμο ανά ματς δεν θα μπορούσε να το χάσει.

Σε ηλικία 22 ετών και 6 μηνών γίνεται ο νεότερος MVP στην ιστορία του ΝΒΑ και φτιάχνει την ψυχολογία του ενόψει των απαιτητικών playoffs. Αρχίζουν ήδη να μιλάνε πως θα είναι ο άνθρωπος που θα οδηγήσει τους Μπουλς στο πρωτάθλημα μετά την ένδοξη εποχή του Τζόρνταν. Τα πράγματα εξελίσσονται τέλεια μέχρι να έρθει η στιγμή των τελικών Ανατολής.

Εκεί περιμένει η περίφημη BIG 3 των Χιτ αποτελούμενη από τους ΛεΜπρόν, Ουέιντ και Μπος. Οι Μπουλς του Ρόουζ δεν τα καταφέρνουν και χάνεται η πρώτη μεγάλη ευκαιρία του εκρηκτικότατου Ρόουζ για τίτλο. Μια ευκαιρία που έμελλε να είναι η τελευταία του μέχρι και σήμερα.

H... καταραμένη σεζόν

Πρόκειται για μια αγωνιστική περίοδο που η τύχη άρχισε να γυρνάει την πλάτη στον Ρόουζ. Η καταραμένη σεζόν 2011-12 ήταν η αρχή του τέλους για τον «D-Rose», παρόλο που υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο 94.8 εκατ. δολαρίων. Όχι ότι του έκοψε το μπάσκετ, αλλά τον τελείωσε ψυχολογικά και πνευματικά!

Μια σεζόν γεμάτη τραυματισμούς που άφησε τον πρωταγωνιστή του άρθρο στα …. Πιτς για 37 ματς, τη στιγμή που είχε χάσει μόλις 6 στα 3 πρώτα του χρόνια στη λίγκα. Το… κρακ ακούστηκε στο Game 1 των playoffs απέναντι στους Σίξερς, τότε που τραυματίστηκε σοβαρά στο αριστερό γόνατο και έχασε τη συνέχεια της σεζόν.

Το δεύτερο… χαστούκι

Από εκείνη τη στιγμή ο Ντέρικ ήταν ένας διαφορετικός παίκτης. Το έβλεπες στα πατήματα του που ήταν πλέον γεμάτα φόβο μην ξανατραυματιστεί. Πρόσεχε τα άλματα, είχε κυριευτεί από ανασφάλεια και είχε χάσει μέρος της εκρηκτικότητας του που τον έκανε μοναδικό στο είδος του. Το μυαλό του είχε πειραχτεί. Και όταν σκέφτεσαι κάτι τόσο έντονα και φοβάσαι καθημερινά μην συμβεί, τότε δύσκολα το αποφεύγεις.

Την σεζόν 2012-13 δεν εμφανίζεται καν στο παρκέ μέχρι να φτάσουμε μέχρι να φτάσουμε στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Στις 22 Νοέμβρη λοιπόν ο Ρόουζ χτυπάει στο δεξί γόνατο αυτή τη φορά και οι εξετάσεις δείχνουν πρόβλημα στο μηνίσκο. Υποβάλλεται σε εγχείρηση και χάνει τη συνέχεια της σεζόν.

Όλοι αντιλαμβάνονται πως πλέον θα είναι σχεδόν αδύνατο να ξαναεμφανιστεί στο παρκέ ο παλιός καλός Ρόουζ και το χειρότερο είναι πως αρχίζει να το αντιλαμβάνεται και ο ίδιος και να μην πιστεύει τόσο πως μπορεί να επιστρέψει στο top επίπεδο του παρελθόντος.

Το αξέχαστο buzzer beater κόντρα στους Καβς

Το 2015 παίζει στο πρώτο του ματς playoffs μετά το σοβαρό του τραυματισμό του κόντρα στους Σίξερς του 2012 και τελικά τελειώνει τη σειρά με τους Μπακς με 21.5 πόντους. Στις 8 Μάη σημειώνει 30 πόντους απέναντι στους Καβς, ενώ βάζει και το νικητήριο τρίποντο με ταμπλό (το πιο χαρακτηριστικό buzzer beater της καριέρας του) με το οποίο η ομάδα του παίρνει προβάδισμα με 2-1. Παρόλα αυτά το Κλίβελαντ επιστρέφει, παίρνει τα 3 επόμενα παιχνίδια και περνάει στην επόμενη φάση.

Αποχώρηση από τους Μπουλς και… αντίο

Στις 22 Ιουνίου του 2016 ο Ρόουζ θα πάει μέσω ανταλλαγής στους Νικς. Θα προσπαθήσει να βάλει την καριέρα του ξανά σε τάξη, αλλά δεν θα τα καταφέρει. Ελάχιστοι μπόρεσαν να επιβιώσουν στην Νέα Υόρκη, θα άντεχε ο επιρρεπής ψυχολογικά και… γυάλινος Ρόουζ; Στις 2 Απρίλη θα υποβληθεί στην 4η του εγχείρηση του σε γόνατο στα 9 χρόνια καριέρας. Πάρα πολλές επεμβάσεις. Δύσκολα επανέρχεσαι μετά από τόσα προβλήματα στα γόνατα.

Ακολουθεί αποτυχημένο πέρασμα από Καβς (είχε σκεφτεί μέχρι και να σταματήσει το μπάσκετ και απείχε για καιρό από τις δραστηριότητες της ομάδας) μέχρι να τον πάρουν οι Τζαζ και να ον αποδεσμεύσουν μετά από 2 μέρες. Για αρκετό καιρό δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως… ζητιανεύει έστω και για ένα δεκαήμερο συμβόλαιο. Η απόλυτη κατάντια για έναν τύπο που έχει αναδειχθεί MVP του ΝΒΑ το 2011.

Τελικά πριν από λίγες μέρες στις 8 Μάρτη και ενώ δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως για πολλές μέρες δεν έβρισκε ούτε δεκαήμερο συμβόλαιο, υπογράφει με τους Τίμπεργουλβς, πηγαίνοντας σε ένα περιβάλλον που βρίσκει τους παλιούς γνώριμους Θίμποντο, Μπάτλερ και Γκίμπσον με ότι αυτό συνεπάγεται.

Ένα από τα μεγαλύτερα «what if» όλων των εποχών

Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει τους σοβαρούς τραυματισμούς και όλες οι προσπάθειες του για επιστροφή ήταν αποτυχημένες. Οι περισσότεροι συνεχώς τον αμφισβητούν και αναρωτιούνται αν έχει πλέον το απαραίτητο κίνητρο και αντοχή για να παίξει μπάσκετ.

Μπορεί να είναι μόλις 29, αλλά θυμίζει παλαίμαχο λόγω των πολλών τραυματισμών. Ο φόβος δεν τον αφήνει να δείξει κάτι από τα παλιά. Κανείς δεν τον εμπιστεύεται πλέον και είναι τόσο κρίμα για ένα παιδί που είχε το ταλέντο να φτάσει στην κορυφή και να πάρει ένα πρωτάθλημα.

Στη Μινεσότα θα παλέψει για να βρεi πάλι μια μικρή... σπίθα, όμως οι περισσότεροι ξέρουν πως μόνο με θαύμα θα σωθεί η καριέρα του.

Για μερικούς ανθρώπους που τον θυμούνται στα… ντουζένια στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε, είναι πολύ σκληρό κι άδικο να τον βλέπουν να σέρνεται. Ένας άνθρωπος που έκανε μια πόλη να πιστέψει ξανά σε μεγαλεία, αλλά θα αρκεστεί μόνο στην τοποθέτηση του ονόματος του στην κατηγορία των σπουδαιότερων «what if» στην ιστορία του ΝΒΑ. Ένα… λουλούδι που δεν άνθισε όσο θα έπρεπε ή ακόμα καλύτερα ένα… τριαντάφυλλο που μαράθηκε γρήγορα!