Χρεοκοπία!

Ψαράκι από τη Χίο!

Η ιστορία του Αθανάσιου Γιάχου ξεκινάει από τη Χίο. Γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1976 και είναι ιδιαίτερα συμπαθής στην τοπική κοινωνία, αφού δεν έχει σταματήσει να σφυρίζει παιχνίδια του τοπικού πρωταθλήματος, παρότι έφτασε φέτος να γίνει διεθνής διαιτητής. Στις παιδικές του εικόνες δεν ήταν το... σπασικλάκι που ήθελε να παίρνει τις αποφάσεις, αλλά έκανε κι εκείνος την προσπάθειά του. Έπαιξε ποδόσφαιρο σε συλλογικό επίπεδο, ωστόσο έφτασε μέχρι το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του νησιού του και σύντομα αποφάσισε να ασχοληθεί με τη διαιτησία.
«Από μικρός ο αθλητισμός είχε κυρίαρχη θέση στη ζωή μου. Ήταν, άλλωστε, και η αιτία που δίχως πολλή σκέψη με ώθησε να επιλέξω την Γυμναστική Ακαδημία ως τη σχολή την οποία θα ήθελα να φοιτήσω και να πορευτώ αργότερα επαγγελματικά. Στο πανεπιστήμιο ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με τη διαιτησία και είπα να δοκιμάσω τις δυνατότητες, αλλά και τις αντοχές μου σε αυτό το χώρο», διηγείται ο ίδιος για την εποχή που πήρε μια κατεύθυνση διαφορετική από τις συνηθισμένες. Αρχικά, μάλιστα, είχε επιλέξει να ακολουθεί δύο παράλληλες πορείας.

«Ξεκίνησα συγχρόνως την διαιτησία σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, όμως ήταν αδύνατο να τα συνδυάζω και τα δύο, οπότε συνέχισα με αυτό που μου άρεσε περισσότερο, το ποδόσφαιρο». Στο μυαλό του η κατεύθυνση που μπήκε από τα χρόνια του πανεπιστημίου είναι ακόμα και σήμερα μονόδρομος. Έστω κι αν τότε ήταν 18 χρονών και τώρα έχει φτάσει τα 37, ηλικία που μοιραία αρχίζει να κοιτάζει προς το τέλος της διαιτησίας. «Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να σταματήσω να ασχολούμαι με τη διαιτησία. Νομίζω πως ο χώρος ο οποίος γνωρίζω καλύτερα είναι αυτός και προς το παρόν δεν σκέφτομαι να ασχοληθώ με κάτι άλλο».

Η εξέλιξη...

Σε ηλικία 28 ετών ξεκινάει το όνομά του να ξεφεύγει από τα όρια της Χίου. Και το ντεμπούτο έρχεται χιλιάδες χιλιόμετρα (και ναυτικά μίλια) μακριά, στην Πάτρα. Στις 9 Ιανουαρίου του 2005 θα σφυρίξει για πρώτη φορά αγώνα Εθνικής Κατηγορίας και είναι η Θύελλα Πατρών και ο Βύζας Μεγάρων που θα μείνουν στο 1-1 στο ντεμπούτο του. Δέκα κίτρινες κάρτες ήταν ο απολογισμός του αγώνα για έναν διαιτητή που βγάζει εύκολα την κάρτα από το τσεπάκι, αλλά δεν είναι το ίδιο... πρόθυμος να αποβάλλει κάποιον ποδοσφαιριστή ή να δώσει την εσχάτη των ποινών. Κάτι που από το περασμένο Σάββατο, μάλλον θα τον κυνηγάει σε όλη του τη ζωή!

Τα πρώτα δύο χρόνια θα περάσουν με ελάχιστα παιχνίδια – μόλις οκτώ στο σύνολο - στην τρίτη την τάξει κατηγορία, πριν σφυρίξει τον Δεκέμβριο του 2006 τον αγώνα Αστέρας Τρίπολης-Καλαμάτα για τη Β’ Εθνική. Η υπομονή θα είναι και πάλι αρετή, αφού θα προβιβαστεί στη Super League τρία χρόνια αργότερα. Τον Σεπτέμβριο του 2009, θα οριστεί για πρώτη φορά σε αγώνα της μεγάλης κατηγορίας και θα σφυρίξει το Λεβαδειακός-Πανιώνιος με τους γηπεδούχους να παίρνουν τη νίκη. Το πρώτο του μεγάλο λάθος θα έρθει στον αγώνα Ολυμπιακός-Ατρόμητος στις 28 Φεβρουαρίου στο Στάδιο Καραϊσκάκη.

«Ο διαιτητής πάντα είναι το εύκολο θύμα. Αυτός φταίει για όλα. Δεν δικαιούται να κάνει λάθη. Μπορεί να δώσει ένα λάθος πλάγιο άουτ και μετά από δύο λεπτά να δεχθεί μια ομάδα γκολ… αυτός φταίει. Ο παίκτης, που από τα πέντε μέτρα σε κενή εστία δεν μπορεί να βάλει γκολ δεν ευθύνεται. Εκατό καλά παιχνίδια να κάνεις δεν θα τα θυμάται κανείς, αντιθέτως θα θυμούνται πάντα αυτό στο οποίο έκανες λάθος», θα πει σε συνέντευξή του για τις... προσωπικές του αμαρτίες και θα τον πιάσει το παράπονο. «Στην Ευρώπη γίνονται πολύ σοβαρότερα λάθη από συναδέλφους διαιτητές υψηλού επιπέδου και όμως κανείς δεν ασχολείται μαζί τους».

Στα δύο χρόνια που θα επακολουθούσαν, ο Θανάσης Γιάχος θα ανέβαινε σταδιακά στην εκτίμηση της ΚΕΔ και κυρίως του Κύρου Βασσάρα, ο οποίος του έχει μεγάλη εμπιστοσύνη. Τη σεζόν 2010-11 ορίστηκε να σφυρίξει 12 παιχνίδια Super League, όμως στον τρίτο του χρόνο στην Α’ Εθνική θα ερχόταν σε επαφή με τις… καυτές πατάτες. Στις 23 Οκτωβρίου του 2011 σφύριξε το ντέρμπι Άρης-ΠΑΟΚ και προβιβάστηκε σε εκείνον των αιωνίων στις 19 Νοεμβρίου. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις πήρε εξαιρετικό βαθμό, έστω κι αν όπως αποκαλύφθηκε λίγο καιρό μετά από τον Γιώργο Σαρρή χρειάστηκε ηρεμιστικά για να κοιμηθεί το βράδυ πριν διαιτητεύσει στο Στάδιο Καραϊσκάκη. «Είχα τον Γιάχο που πριν από ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού δεν μπορούσε να κλείσει μάτι από την ένταση. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Έτσι του έδωσα χάπι», είχε πει ο πρόεδρος της ΕΠΟ, που τον Φεβρουάριο του 2012 του παρέδιδε το σήμα του διεθνή διαιτητή. Ήταν 16 Σεπτεμβρίου όταν πήρε το χρίσμα. Το φθινόπωρο για τον Χιώτη ρέφερι ξεκινούσε πολύ καλύτερα από το καλοκαίρι!

Το νούμερο... 33!

Μέσα στον πυρετό με τις αποκαλύψεις γύρω από τα στημένα παιχνίδια, η... θερμοκρασία έκαψε και αρκετούς αθώους. Ο Θανάσης Γιάχος ήταν το καλοκαίρι ανάμεσα στα 83 πρόσωπα, στα οποία η Πόπη Παπανδρέου άσκησε ποινική δίωξη και απαγόρευσε να βγουν από τη χώρα. Ήταν ο... μαγικός αριθμός 33 εκείνος που θα του έκανε τη ζωή μαρτύριο από τις 24 Ιουνίου και μέχρι να αποδειχθεί η αλήθεια. «Είμαι καθαρός και δεν έχω καμία εμπλοκή. Όποιος έχει τολμήσει να με εμπλέξει στα παιχνίδια του θα μηνυθεί. Έχω δώσει εντολή σε δικηγορικό γραφείο να πάρει όλα τα χαρτιά από τον ανακριτή για να ξεκαθαρίσει το συντομότερο», ξεκαθαρίζει με δήλωσή του εκείνη την εποχή και βρίσκει σύμμαχο στην ΕΠΣ Χίου, που στήριζε την αθωότητά του.

«Ο Θανάσης Γιάχος στην μέχρι τώρα πορεία του, έχει δικαιώσει αυτούς που την επέλεξαν να διευθύνει αγώνες της SUPER LEAGUE με ήθος και αξιοπρέπεια τόσο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους όσο και έξω από αυτούς. Έχουμε εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη και είμαστε σίγουροι ότι γρήγορα θα λάμψει η αλήθεια». Σύντομα η αλήθεια θα έλαμπε... Ο Γιώργος Τσακογιάννης ακουγόταν στις συνομιλίες να αναφέρει πως ο Θανάσης Γιάχος «θέλει τα λεφτά μπροστά πριν ξεκινήσει το παιχνίδι». Μόνο που η ανακρίτρια δεν γνώριζε πως το εξοδολόγιο των διαιτητών, περίπου 4.300 ευρώ, πρέπει να καταβάλλεται πριν την έναρξη των αγώνων.

Η αθώωσή του δεν έκανε τον ίδιο ντόρο. Για τον Θανάση Γιάχο, όμως, δεν είχε τόση σημασία. Την εποχή που εργαζόταν ως εθελοντής στους Special Olympics ενημερώθηκε ότι θα χάσει τη δουλειά του και τέθηκε σε διαθεσιμότητα μέχρι να ξεκαθαρίσει η υπόθεση. Στις 7 Ιουλίου άρθηκε η απαγόρευση από τη χώρα και στις 22 του ίδιου μήνα ήρθε η πλήρης αθώωσή του, αφού αποδείχθηκε πως το μόνο που ζήτησε ήταν η νόμιμη αμοιβή του, όπως ορίζεται από τον ΚΑΠ.

«Ίσως φανεί υπερβολικό, αλλά αυτό που έζησα δεν εύχομαι να συμβεί ούτε στο χειρότερο εχθρό μου. Είχα εμπλακεί σε μια ιστορία, που όποια ή όποιος την άκουσε και γνωρίζει από κανονισμούς και ποδόσφαιρο, τουλάχιστον θα μειδίασε. Η εξόφληση του εξοδολογίου των διαιτητών του συγκεκριμένου αγώνα (Ηλιούπολη- Εθνικός), χαρακτηρίστηκε ως παράνομη συναλλαγή, με αποτέλεσμα να βρεθώ χοντρά μπλεγμένος. Ήταν ό,τι χειρότερο έχει συμβεί στη ζωή μου. Ένας πρωτόγνωρος εφιάλτης. Επί μέρες το όνομά μου διασυρόταν στα ΜΜΕ και τα σχόλιά τους με στενοχωρούσαν και με εξόργιζαν συγχρόνως. Τόσο η δική μου ψυχική ηρεμία όσο και της οικογένειάς μου διαταράχθηκαν σε αφάνταστο βαθμό».

Η ηρεμία του διαταράχθηκε και τον Μάιο του 2012… Όχι, φυσικά, όσο είχε διαταραχθεί του Γιώργου Φωτάκη, του Λάζλο Μπόλονι και του ΠΑΟΚ γενικότερα για ένα ακόμα πέναλτι που δεν καταλόγισε. «Το γιατί δεν έδωσε το πέναλτι ο Γιάχος δεν μπορώ να το πω. Μου είπε ότι δεν το είδε. Είπε ότι είδε τον παίκτη να πέφτει χωρίς να δει ότι του πήραν το πόδι», έλεγε μετά το ματς ο Γιώργος Σαρρής για το δικό του παιδί, όπως θεωρεί και αποκαλεί τον Θανάση Γιάχο. «Εγώ ορκίστηκα στον Σαλπιγγίδη στα παιδιά μου ότι δεν είδα το πέναλτι. Αυτό είναι όλο», φέρεται να έλεγε ο ίδιος στο στενό του περιβάλλον, σε ένα παιχνίδι που κέρδισε ο Παναθηναϊκός 2-0, με τον διεθνή διαιτητή να μην δίνει το καταφανέστατο πέναλτι στο 1-0.

Λεφτά υπάρχουν...

Ο Θανάσης Γιάχος, αρραβωνιασμένος με νηπιαγωγό, εργάζεται σε υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς και, μάλιστα, είναι υποδιευθυντής. Τα λεφτά που περνούν καθημερινά από τα χέρια του κάνουν τα... 4.300 ευρώ να μοιάζουν με ψίχουλα, ωστόσο πέρα από την πίεση στη διαιτησία, φθείρεται πλέον και στις καθημερινές του συναλλαγές. «Είναι οδυνηρό να συναναστρέφεσαι καθημερινά με συνανθρώπους σου που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις δανειακές τους απαιτήσεις, αλλά και στις καθημερινές τους ανάγκες, λόγω απώλειας της εργασίας τους ή κλείσιμο της επιχείρησής τους», δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξή του και αναφέρθηκε στο τι λαμβάνει από τις συναναστροφές του.

«Καταλαβαίνετε και αυτό είναι το χειρότερο, πως η ήδη υπάρχουσα προσωπική και οικογενειακή ανασφάλεια, αλλά και η αγωνία για το μέλλον πολλαπλασιάζεται. Καθημερινά έρχομαι σε επαφή με συμπολίτες μας, όπου αμέσως παρατηρείς πόσο έχουν επηρεαστεί ψυχολογικά. Το αλλοτινό τους χιούμορ και η καλή τους διάθεση έχουν δώσει την θέση τους σε μία σχεδόν μόνιμη κατήφεια». Μετά το εννιάωρο και ενίοτε δεκάωρο που περνάει στην τράπεζα, θα προπονηθεί σε καθημερινή βάση για περίπου δύο ώρες. Και παρότι ο ελεύθερος χρόνος του περιορίζεται όσο οι ευθύνες μεγαλώνουν, εκείνος δεν το βάζει κάτω.

«Η διαιτησία είναι ένα μικρόβιο, το οποίο έτσι και μπει μέσα σου, δεν υπάρχει… φάρμακο να το καταπολεμήσει. Είναι πάθος αλλά και έρωτας. Και να ξέρετε και κάτι άλλο… Οι διαιτητές είναι πολύ δυνατοί χαρακτήρες σαν άνθρωποι. Θέλει πολλή δύναμη να μπαίνεις σε ένα γήπεδο με χιλιάδες κόσμο, με κάποιους από αυτούς ενίοτε να σε προσβάλουν, να σε βρίζουν χυδαία, να σε χλευάζουν και να σε πιέζουν ψυχολογικά, αλλά εσύ να έχεις το σθένος να αποδώσεις δικαιοσύνη κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες, μένοντας ανεπηρέαστος και παίρνοντας κρίσιμες αποφάσεις σε μηδέν χρόνο». Αρκεί να παίρνεις και τις σωστές…