Έχει ο καιρός γυρίσματα…

Γενιά προς γενιά…

Στο δήμο Αρκαλοχωρίου, σε υψόμετρο 300 μέτρων και απόσταση περίπου 40 χιλιομέτρων από το Ηράκλειο, ξεκίνησε η ιστορία. Ο Νίκος Καρέλης γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1992 στην Αυλή Πεδιάδος και ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του από πολύ νεαρή ηλικία. «Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο όταν ήμουν έξι χρονών. Ο πατέρας μου έπαιζε ποδόσφαιρο, μάλιστα αγωνίστηκε και στον Εργοτέλη και με έγγραψε στο τμήματα υποδομής της ομάδας», διηγείται ο ίδιος και κάπως έτσι το ταλέντο του μικρού θα ξέφευγε από το μικρό χωριό που δεν ξεπερνάει τους 300 κατοίκους.

Ο Νικόλας θα ξεχώριζε στα τμήματα υποδομής του Εργοτέλη και από την ηλικία των 14 ετών άρχισε να προπονείται με την πρώτη ομάδα. Στα 15 του υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο και σύντομα θα έκανε και εκείνο που κάθε παιδί ονειρεύεται. «Είμαστε τυχεροί όσα παιδιά προερχόμαστε από την Ακαδημία του Εργοτέλη, καθώς μας δίνεται η δυνατότητα να διδαχθούμε τόσο σε αγωνιστικό όσο και ανθρώπινο επίπεδο. Μάλιστα η εξέλιξη που παρατηρείται από χρόνο σε χρόνο είναι σημαντική. Το Μαρτινέγκο είναι ένα μεγάλο σχολείο σε όλα τα επίπεδα και είμαι χαρούμενος που πέρασα από εκεί».

20 Απριλίου του 2008 και σε ένα ματς που τα επόμενα χρόνια θα σχολιαστεί για ποικίλους και όχι ευχάριστους λόγους, ο Εργοτέλης θα υποδεχτεί την Ξάνθη στο Παγκρήτιο. Ήταν η τελευταία αγωνιστική της σεζόν και οι Κρητικοί με την διαφαινόμενη από το πρώτο ημίχρονο νίκη τους παρέμεναν στην κατηγορία. Στο 78’ της αναμέτρησης, ο 16χρονος επιθετικός πάτησε για πρώτη φορά χορτάρι. Ο Νίκος Καραγεωργίου τον έριξε στο παιχνίδι στη θέση του Βακουφτσή και η πορεία άρχισε να χαράζεται. Με τρόπο και ταχύτητα που ούτε ο ίδιος μπορούσε να φανταστεί.

London calling…

Λίγες μέρες μετά το ντεμπούτο του στη Super League, το όνομα του Νίκου Καρέλη θα γραφόταν στα μεγαλύτερα αγγλικά μέσα. Εφημερίδες όπως η Daily Mail και η Guardian, θα αναφέρονται στην απόφαση της Άρσεναλ να δοκιμάσει τον νεαρό Έλληνα και να του δώσει την ευκαιρία να ζήσει το πιο μεγάλο όνειρο. «Είναι αλήθεια πως αιφνιδιάστηκα», παραδεχόταν ο 16χρονος επιθετικός, τον οποίο μεταξύ άλλων χαρακτήριζαν και ως παιδί-θαύμα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στις 24 Απριλίου ο συγχωρεμένος Απόστολος Παπουτσάκης τον ενημέρωσε για την πρόσκληση και στις 29 ο Νίκος πετούσε για Λονδίνο.

«Πρόλαβα να δω τον Λέμαν που ετοιμαζόταν για προπόνηση πριν ενσωματωθώ στην ομάδα των μικρών», θα έλεγε με παιδικό ενθουσιασμό και παράλληλα θα έβγαζε την ωριμότητά του στο γήπεδο. Στο τουρνουά που συμμετείχε στην Ιταλία πέτυχε δύο γκολ και είχε μια εύστοχη εκτέλεση πέναλτι στον άτυπο τελικό με τη Γιουβέντους, αφήνοντας καλές εντυπώσεις. «Έδειξες θετική ενέργεια. Τα πήγες καλά και θα σε ειδοποιήσουμε», άκουσε στο φινάλε, όμως το «θα σε ειδοποιήσουμε» αποδείχτηκε σαν υπόσχεση εργοδότη μετά αποτυχημένο interview για δουλειά.
Ο νεαρός επέστρεψε στην Κρήτη και αποφάσισε να βρει το μέλλον του στην Ελλάδα. «Στα 16 μου πήγα στο trial της Άρσεναλ και μεταβήκαμε στην Ιταλία όπου πήραμε μέρος σε τουρνουά με Γιουβέντους, Ρόμα και άλλες μικρότερες ομάδες. Τερματίσαμε πρώτοι στην διοργάνωση και οι άνθρωποι της ομάδας ήθελαν να με ξαναδούν σε 20 ημέρες αλλά είχα ήδη υπογράψει νέο συμβόλαιο με τον Εργοτέλη και έπρεπε να αφοσιωθώ εκεί. Να σας πω την αλήθεια τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει πλήρως τι γινόταν, ούτε μπορώ να ξέρω πώς θα ήταν τώρα τα πράγματα. Απλά δεν βγήκε αυτό που περιμέναμε».

Η δεύτερη σεζόν του με τον Εργοτέλη δεν είχε την εξέλιξη που φανταζόταν. Μόλις δύο συμμετοχές και 17 λεπτά δεν αρκούσαν για να συνεχίσει την ανοδική του πορεία, ωστόσο οι Κρητικοί θα αποδείκνυαν ότι πιστεύουν το ταλέντο του. Το 2009 υπέγραψε τριετές συμβόλαιο, μια εξέλιξη που του έδινε ασφάλεια για το άμεσο μέλλον του και την ελπίδα ότι σταδιακά θα καθιερωθεί. «Είμαι πολύ ικανοποιημένος από αυτή την εξέλιξη και θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο της ομάδας μας, Απόστολο Παπουτσάκη. Εγώ από την μεριά μου θα συνεχίσω να δουλεύω όσο το δυνατόν περισσότερο ώστε να δικαιώσω τους ανθρώπους του Εργοτέλη για την εμπιστοσύνη που έδειξαν προς το πρόσωπο μου», δήλωνε μετά την ολοκλήρωση της συμφωνία και για επόμενα χρόνια θα έμενε πιστός στα λόγια του.

Η επόμενη σεζόν θα έφερνε έξι συμμετοχές και η καλύτερη θα ερχόταν το 2010-11. Ο Καρέλης πιο ώριμος πλέον θα παίξει σε 13 ματς, δύο φορές ως βασικός, θα πετύχει το πρώτο του γκολ στη Super League και παρότι το όνομά του θα αρχίσει να ακούγεται στο μεταγραφικό παζάρι, εκείνος θα δηλώνει πιστός… «Το μόνο που σκέφτομαι είναι να καθιερωθώ στην ομάδα μου, τον Εργοτέλη. Αυτός είναι ο στόχος μου. Κοιτάζω την καριέρα μου βήμα-βήμα και όχι μακροπρόθεσμα».

Απ’ τη Ρωσία με αγάπη…

Το 2008 η Άρσεναλ είχε έρθει πολύ νωρίς και ίσως ήταν μια τεράστια πρόκληση για να μπορέσει να ανταποκριθεί. Στην επόμενη, όμως, θα ένιωθε και εκείνος πιο έτοιμος. Στην Ελλάδα παρέμενε ένα ταλέντο που ίσως να μην εξελισσόταν ποτέ. Στο φινάλε της σεζόν 2011-12, ο Νίκος Καρέλης θα έχει παίξει μόλις σε εννέα ματς, ο Εργοτέλης θα έχει υποβιβαστεί και το όνομά του πάλι θα πρωταγωνιστεί σε σενάρια. Κυρίως, κρητικά… «Είχα προτάσεις από αρκετές ομάδες. Τον ΟΦΗ, τον Πανιώνιο, τον ΠΑΟΚ, την Πλατανιά και την Ξάνθη. Οι συζητήσεις δεν προχώρησαν και από την στιγμή που προέκυψε η Άμκαρ, όλα πήραν το δρόμο τους».

Ο 20χρονος ένιωθε έτοιμος να ξενιτευτεί. «Συζήτησα με τον πρόεδρο του Εργοτέλη και κατάλαβε ότι αυτό που θέλω είναι να συνεχίσω στο εξωτερικό. Είναι ειλημμένη απόφαση. Πάντα υπάρχει βέβαια μια ανοιχτή πόρτα, όμως θεωρώ ότι το καλύτερο για μένα είναι να παίξω ποδόσφαιρο στο εξωτερικό». Η πρώτη απόπειρα που θα έκανε το 2012 δεν θα στεφόταν με επιτυχία. «Μακάρι να πάρω θετική απάντηση από τη Ναϊμέγκεν και να αρχίσω ξανά από την αρχή. Στην Ολλανδία έμεινα έξι μέρες στις οποίες έκανα τέσσερις προπονήσεις. Τα γήπεδα και οι εγκαταστάσεις της ομάδας είναι εξαιρετικά και περιμένω οριστική απάντηση μέσα στην εβδομάδα από τους ανθρώπους της Ναϊμέγκεν για το αν θα συνεχίσω εκεί ή όχι. Πιστεύω ότι πήγα καλά στις προπονήσεις. Έμεινα ευχαριστημένος και θα ήθελα να μονιμοποιηθεί η παρουσία μου εκεί». Οι Ολλανδοί δεν πείστηκαν. Ακολούθησε μια δοκιμή στην Πολωνία για τη ρωσική Άμκαρ και ο κρητικός που είχε μάθει στο καλοκαίρι και τον ήλιο έφευγε για τους μείων 20 βαθμούς!

«Δεν θα έλεγα πως επρόκειτο για μία δύσκολη απόφαση. Συζήτησα με τον μάνατζέρ μου Χρήστο Γάτση με τους ανθρώπους της Άμκαρ και συμφωνήσαμε στους όρους της συνεργασίας μας. Αγαπώ αυτό που κάνω από μικρό παιδί και είμαι πλέον επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Πήγα στην Ρωσία για να ακολουθήσω το όνειρό μου. Η Αμκαρ αποτελεί για μένα εμπειρία ζωής και θέλω να ελπίζω ο προθάλαμος για κάτι ακόμη καλύτερο στην καριέρα μου».

Στη Ρωσία, ο Καρέλης θα γινόταν ακόμα πιο επαγγελματίας και σίγουρα πολύ πιο σκληρός και ανεκτικός στις δύσκολες συνθήκες. «Κάνουμε προπόνηση με την θερμοκρασία να είναι στους -25 βαθμούς Κελσίου και παρ’ όλο που φοράμε γάντια και σκούφους το κρύο μας διαπερνά», θα περιγράψει για τον σκληρό χειμώνα που πέρασε, τότε που ο Εργοτέλης έμοιαζε μια όμορφη ανάμνηση που θα κρατούσε μαζί του και η επιστροφή στο ελληνικό ποδόσφαιρο είχε μόνο ένα όνομα.

«Αυτή τη στιγμή δεν το σκέφτομαι καθόλου το ενδεχόμενο να γυρίσω σε κάποια ελληνική ομάδα, αλλά αν συνέβαινε αυτό στο μέλλον θα το έκανα για τον Ολυμπιακό». Έχει ο καιρός γυρίσματα!