Kασάμι: Η καριέρα του Ελβετού μέσου

Ζωή στα δύο…

Στον τόπο που μπορεί να θεωρεί πατρίδα του κι εκείνο που σίγουρα αναφέρει ως γενέτειρά του, τίποτα δεν ήταν απλό μεγαλώνοντας. Η Στρούγκα, μια πόλη στα νοτιοδυτικά των Σκοπίων και μερικά χιλιόμετρα μακριά από την Αλβανία, ήταν πάντα μοιρασμένη στα δύο. Ο μισός πληθυσμός να μιλάει αλβανικά, ο άλλος να μιλάει τη σκοπιανή διάλεκτο. Ο μισός πληθυσμός να είναι αλβανικής καταγωγής, ο υπόλοιπος σκοπιανής. Οι μισοί Χριστιανοί Ορθόδοξοι, οι άλλοι μισοί Μουσουλμάνοι. Και ο Παϊτίμ Κασάμι που γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου του 1992, μαζί με τα δύο αδέλφια του και τους γονείς του, πάντα στο ενδιάμεσο. Έφυγαν, ωστόσο, αρκετά νωρίς ώστε να μην προλάβει το… κακό να εισβάλει μέσα τους.

«Κάθε φορά που επιστρέφω στην Στρούγκα το απολαμβάνω. Οι άνθρωποι εδώ με στηρίζουν και μου δίνουν ενέργεια και κίνητρο να συνεχίσω. Σε κάθε παιχνίδι νιώθω ότι με παρακολουθούν οι Αλβανοί και για μένα αυτό έχει αξία. Δε θα ξεχάσω ποτέ το αίμα που κυλάει στις φλέβες μου». Το αίμα του έγινε λιγάκι πιο… αριστοκρατικό με την μετανάστευση των γονιών του στο Άντελφινγκεν μια μικρή πόλη 2.000 κατοίκων στα βόρεια της Ελβετίας, όπου παραπάνω από 10% είναι μετανάστες.

Εκεί ο Κασάμι θα είχε την ευκαιρία σε μια διαφορετική ζωή, αν και εκείνο το παιχνίδι που τα περισσότερα αγόρια ζητάνε για δώρο Χριστουγέννων, δεν έχει σύνορα. «Είχαμε τέσσερις ή πέντε μπάλες στο σπίτι. Οι γονείς μου πάντα ήταν δίπλα μου και μοναδικός περιορισμός από τη μαμά μου ήταν να παίζω όσο θέλω, αλλά στο μπαλκόνι. Όμως πάντα έπαιρνα τις μπάλες στο δωμάτιό μου. Κοιμόμουν μαζί τους». Η οικογένεια είχε καταλάβει πού πήγαινε η δουλειά… Ο μεγαλύτερος αδελφός του Μπαρντούλ, ταχυδρόμος στο επάγγελμα, έγινε συμβουλάτοράς του και μέντοράς του, αφού είναι πάντα εκείνος που θα του τηλεφωνούσε πριν τα μεγάλα ματς για να του πει πως όλα θα πάνε καλά. Η αδελφή του, που είναι τραπεζικός και η μεγαλύτερη από τα αδέλφια, ακολουθούσε την τρέλα του Παϊτίμ, που ξεκίνησε να παίζει στην FC Ellikon και είναι μέχρι σήμερα το σημείο αναφοράς του μικρού συλλόγου.

Θα ακολουθούσε μια τρελή πορεία, με τον Κασάμι να κάνει πριν καν φτάσει τα είκοσί του μια καριέρα και να διαγράφει μια πορεία που αρκετοί χρειάζονται μια δεκαετία για να την καταφέρουν.

Ανήλικος… βετεράνος!

Η αρχή έγινε στα 14 του χρόνια. Οι Γκρασχόπερς τον ανακάλυψαν και ο Κασάμι βρέθηκε σε μια θετή οικογένεια στη Ζυρίχη να πηγαίνει σχολείο, να μοιράζει εφημερίδες για χαρτζιλίκι και να παίζει ποδόσφαιρο! «Φυσιολογικά ήταν δύσκολο. Ήμουν μακριά από την οικογένειά μου και δεν ένιωθα πάντα καλά με αυτό. Αλλά αν θέλεις να πετύχεις κάτι στη ζωή, πρέπει να κάνεις θυσίες. Για μας τους Αλβανούς ποτέ δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Πρέπει πάντα να δουλεύουμε διπλά για να πείσουμε ότι αξίζουμε», θα διηγούταν μετά από χρόνια επιστρέφοντας στη Στρούγκα, όπου με περίσσιο πατριωτισμό δήλωνε περήφανος για την ενσωμάτωση του Κοσσόβου από την ΦΙΦΑ και πρόθυμος να παίξει φιλικό στο μερικώς αναγνωρισμένο κρατίδιο.

Στο ποδόσφαιρο μπορούσε να αφήσει λίγο τα συναισθήματα στην άκρη. Εκείνο που προείχε ήταν η καριέρα του, που έμοιαζε να εκτοξεύεται στα 16 του χρόνια. Ο Ράφα Μπενίτεθ προσωπικά τον επέλεξε για τις ακαδημίες της Λίβερπουλ, όμως δεν έμεινε παρά μερικούς μήνες. «Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από το διάστημα που έμεινα εκεί. Έπαιξα δύο φιλικά με τους αναπληρωματικούς, με παίκτες όπως ο Τζέραρντ, ο Τόρες και ο Τσάβι Αλόνσο. Όλα πήγαιναν καλά, όμως υπήρχε πρόβλημα με τα χαρτιά μου, επειδή ήμουν πολύ μικρός».

Ο μικρός άφησε στην Αγγλία για την Ιταλία και τη Λίβερπουλ για την Λάτσιο! Ακόμα δεν είχε ενηλικιωθεί κι έπαιρνε τη δεύτερη σπουδαία μεταγραφή στην καριέρα του. Ούτε στη Ρώμη θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Πέρασε τον χρόνο του, προπονούμενος, έμεινε λίγο παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε το καλοκαίρι στην Ελβετία, αλλά ποιος κακίζει ένα ανήλικο παιδί που είναι τόσο καιρό μακριά από την οικογένειά του; Κανείς! Ειδικά, όταν μετά από δύο μήνες θα είναι βασικό στέλεχος της ομάδας που θα στεφθεί Παγκόσμια Πρωταθλήτρια κάτω των 17 ετών στη Νιγηρία! Ο Κασάμι ήταν μέλος μιας πολυεθνικής Ελβετίας με 13 παίκτες που είχαν διαφορετική καταγωγή…

«Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Αλίμονο, όμως, αν πιστέψω ότι έκανα κάτι. Τώρα πρέπει να αρχίσει η καριέρα μου», έλεγε με αυτοπεποίθηση που μαρτυρούσε σπουδαίο παίκτη, κι ας ήταν στην ουσία ένας έφηβος που έκανε αναπάντητες σπίτι του από την αφρικανική χώρα προκειμένου να ακούει τη μαμά και τον μπαμπά. Ο μικρός θα επέστρεφε σπίτι του θριαμβευτής και ανυπόμονος… Η Μπελινζόνα θα είναι η ομάδα που θα του δώσει την ώθηση που χρειαζόταν και μετά από δέκα συμμετοχές με δύο γκολ, θα έρθει μια αληθινή μεταγραφή!

Η Παλέρμο θα πληρώσει 5 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει και στη Σικελία ο Κασάμι θα νιώσει πραγματικός ποδοσφαιριστής. «Το γεγονός ότι είμαι στην Ιταλία το οφείλω στο Ρομπέρτο Μορινίνι», έλεγε ευχαριστώντας τον πρώην προπονητή και προσδοκώντας να δικαιώσει τον επόμενο. «Γνωρίζω πολύ καλά τον Ντέλιο Ρόσι, αφού ήταν εκείνος που είχα προπονητή και στη Λάτσιο. Ελπίζω ότι αυτή τη φορά θα έχω την ευκαιρία να παίξω». Μερίδιο στη μεταγραφή του είχε και ο Βάλτερ Σαμπατίνι, ο οποίος επίσης τον είχε δει στη Λάτσιο – και δήλωνε ότι του θυμίζει τον Χαβιέρ Παστόρε – και τον πήρε στο Παλέρμο. Ο Κασάμι έκανε ντεμπούτο στη Serie A στις 30 Αυγούστου κι ενώ είχε παίξει νωρίτερα και στα προκριματικά του Europa League.

«Πρέπει να έχω υπομονή. Στα 18 μου είμαι από τους νεώτερους παίκτες του καμπιονάτο», δήλωνε εκείνη την εποχή, όμως δεν θα προλάβαινε να δοκιμαστεί! Έπαιξε 24 ματς πριν επιστρέψει εκεί που κάποτε έμοιαζε να ξεκινάει. Στην Αγγλία!

Η Φούλαμ και το…Wi-Fi!

Το καλοκαίρι του 2011 ήταν άκρως ενδιαφέρον για τον Παϊτίμ. Πρώτα κατέκτησε τη δεύτερη θέση στο Euro κάτω των 21 ετών που έγινε στη Δανία. Η ίδια γενιά με το 2009, από την οποία διατηρεί αδελφική σχέση με τον Μπλερίμ Τζεμαϊλί. Ακολούθησε τον Ιούλιο η μεταγραφή του στη Φούλαμ έναντι περίπου 3,5 εκ. ευρώ, με τον Μάρτιν Γιολ να τον ζητάει προσωπικά. Η σχέση τους δε θα ξεκινούσε καλά, αφού ο Ελβετός τιμωρήθηκε με πρόστιμο 500 λιρών για την απόφασή του να παρακούσει την εντολή του προπονητή του και να εκτελέσει πέναλτι. Το έχασε κιόλας, οπότε το σφάλμα του γινόταν ακόμα πιο μεγάλο.

Στην πορεία τα πράγματα ήταν καλύτερα. Ο Κασάμι έπαιξε σε 17 ματς συνολικά, τα περισσότερα εκ των οποίων στην Ευρώπη, το καλοκαίρι του 2012 έπαιξε στους Ολυμπιακούς Αγώνες όμως στην επόμενη σεζόν ο χρόνος του μειώθηκε χαρακτηριστικά. Μετά από μόλις τρία ματς σε έξι μήνες, αμφότερες οι πλευρές έψαχναν λύση. Η Πεσκάρα την έδωσε, αλλά το ίντερνετ είχε διαφορετική γνώμη! Η ιταλική ομάδα είχε συμφωνήσει με τη Φούλαμ, το ίδιο και ο παίκτης όμως στην εκπνοή των μεταγραφών χάθηκε η σύνδεση με το ξενοδοχείο στο Μιλάνο και δεν πρόλαβαν την προθεσμία.

«Είμαι θυμωμένος. Δεν μπορείς να κάνεις μεταγραφές σε ένα τέτοιο ξενοδοχείο. Αυτό το μέρος πρέπει να γκρεμιστεί και να χτιστεί απ’ την αρχή. Αν δεν ξυπνήσουν στην Ιταλία, κανείς δε θα θέλει να έρθει εδώ. Δε γίνεται να χαλάει μια μεταγραφή επειδή είναι χαλασμένο το ασανσέρ ή επειδή έπεσε το ίντερνετ». Ο Μίρο Ραϊόλα ήταν έξω φρενών, ο Κασάμι το είδε πιο ψύχραιμα. Ίσως σαν μια ευκαιρία να γυρίσει κοντά στο σπίτι του. Βρέθηκε η Λουκέρνη ως λύση ανάγκης, ο Ελβετός πληρώθηκε μόλις το 50% του μισθού του, όμως έπαιξε σε 20 ματς και αυτό είχε προτεραιότητα για εκείνον.

Το προηγούμενο καλοκαίρι θα επέστρεφε στη Φούλαμ με στόχο να μείνει. Το εντυπωσιακό του γκολ απέναντι στην Κρίσταλ Πάλας στις 21 Οκτωβρίου έγινε αιτία για τη συχνότερη αναφορά στο πρόσωπό του, όμως παράλληλα ήταν φανερό πως η καριέρα του Παϊτίμ Κασάμι είχε μπει στο σωστό δρόμο. «Πάντα του έλεγα: Δεν είσαι ο Μαραντόνα! Έπρεπε με κάποιο τρόπο να χαλαρώσει. Είναι τελειομανής και απογοητεύεται εύκολα. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να διορθώσει. Του δίδαξα να μην μάχεται για το τέλειο και το έκανε. Σταμάτησε να «αρρωσταίνει» μετά από ένα λάθος και συνέχιζε να παίζει». Ο Μάρτιν Γιολ, μέχρι να απολυθεί από τη Φούλαμ, έκανε καλά τη δουλειά του με τον Κασάμι.

Χάρη στην παρουσία του στην λονδρέζικη ομάδα, ήρθε και η κλήση που τόσο περίμενε… Εκείνη που απογοήτευσε του Αλβανούς και ενθουσίασε τον ίδιο. «Όσα γράφτηκαν για την Αλβανία είναι ψέματα. Ποτέ δεν μίλησα με κάποιον υπεύθυνο, ούτε με κάποια εφημερίδα. Συχνά με πλησιάζουν στο Λονδίνο Αλβανοί και με ρωτάνε γιατί δεν παίζω για εκείνους. Με ενοχλεί κάποιες φορές. Θέλω να παίξω με την Ελβετία. Θα συνέβαινε το αντίθετο μόνο αν δε με ήθελαν, όμως ο Ότμαρ Χίτζφελντ με υπολογίζει».

Ο Γερμανός τεχνικός τον κάλεσε στις αρχές Οκτωβρίου και το πρώτο επίσημο ματς του ήταν ακριβώς εκείνο που δεν θα έπρεπε. Αντίπαλος η Αλβανία και έδρα τα Τίρανα! Ο Παϊτίμ Κασάμι είχε κάνει τόσο μεγάλη πορεία και βρισκόταν πάλι εκεί που ξεκίνησε. Ανάμεσα σε δύο κόσμους!