Μουντιάλ: Η ιστορία του Μίροσλαβ Κλόζε

Κάπου ενδιάμεσα στα σπίτια που άλλαζε και στις διαφορετικές γλώσσες που άκουγε γύρω του, ίσως κανείς να μην είχε προλάβει να του διαβάσει ένα παραμύθι. Ίσως να μην ήξερε όταν γεννήθηκε στην Πολωνία για το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος, να μην έμαθε στη Γαλλία που βρέθηκε στα δύο του χρόνια για τη σταχτοπούτα που κατάφερε να γίνει πριγκίπισσα, ούτε όταν μετακόμισε στη Γερμανία στα οκτώ του χρόνια για τον κοντορεβιθούλη που κατάφερε να βρει το δρόμο για το σπίτι του. Και μάλλον γι’ αυτό ο Μίροσλαβ Κλόζε επέλεξε να ζήσει το δικό του παραμύθι!

Πρόλογος!

Μια φορά κι έναν καιρό γεννήθηκε ένα αγοράκι (9 Ιουνίου 1978) στο Όπλεν της Πολωνίας. Ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής πατέρας του Τζόσεφ και η παίκτρια χάντμπολ (82 διεθνείς συμμετοχές) μητέρα του τού δίνουν το όνομα Μίροσλαβ. Ο «Μίρο», όπως θα είναι χρόνια αργότερα το υποκοριστικό του, βρίσκεται στα δύο του χρόνια ζωής στη Γαλλία και στα οκτώ του χρόνια μετακομίζει στο Πφλατζ στην Γερμανία.

Τα πρώτα του χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Του έλειπε το σπίτι του και στο σχολείο είχε μεγάλα προβλήματα. «Μετά την μετακόμισή μας στη Γερμανία ήξερα τέσσερις λέξεις. Ναι, όχι, ευχαριστώ, παρακαλώ», θα πει πολλά χρόνια αργότερα ο Κλόζε, που θα ζήσει σε ηλικία οκτώ ετών μια από τις πιο ταπεινωτικές στιγμές της ζωής του. Σε ένα διαγώνισμα ορθογραφίας, παραδίδει λευκή κόλλα και οι δάσκαλοι αποφασίζουν να τον υποβιβάσουν από την τετάρτη τάξη στην δευτέρα! Ο λόγος ήταν η έλλειψη γερμανικών γνώσεων...

Ανάπτυξη!

Το μήλο άρχισε να ξεκολλάει από το κλαδί και ετοιμαζόταν να πέσει κάτω από τη μηλιά. Μόνο που ο καρπός δεν έμοιαζε με του πατέρα του. Ήταν άγουρος και θαμμένος κάτω από χιλιάδες φύλλα. Πριν γίνει η ιστορία ενός γερμανικού ποδοσφαιρικού θαύματος. Ο μικρός Μίροσλαβ ήταν ένα από τα εκατομμύρια παιδάκια που παίζουν ποδόσφαιρο στον κόσμο κι έχουν όνειρο ότι κάποια στιγμή θα γίνουν ποδοσφαιριστές. Πριν, φυσικά, ακολουθήσουν την πεζή – συνήθως – πραγματικότητα και γίνουν θεατές!

Μέχρι το καλοκαίρι του 1998. Τη στιγμή που ο Λούκας Ποντόλσκι ήταν στα 20 του χρόνια είδωλο για την Γερμανία, ο Μίροσλαβ Κλόζε ήταν ένα επαρχιόπαιδο, χωρίς κανένα ξεχωριστό ταλέντο. Έπαιζε στην SG Blaubach-Diedelkopf, μια ομάδα έβδομης κατηγορίας. Πέρασε δύο χρόνια στην αντρική ομάδα, ενώ σε μια επιλογή νεαρών της εθνικής τον απορρίπτουν! Μετά τις προπονήσεις συναντιόταν συχνά με τον φίλο του Μάρκους Μπερντ κι έπαιζαν στην αυλή του σχολείου. Ο πατέρας του Μάρκους διακρίνει κάτι στον πιτσιρικά και ο Μίροσλαβ αποφασίζει να δοκιμάσει λίγο πιο ψηλά την τύχη του.

«Μια μέρα με ρώτησε ο Μάρκους αν μπορεί να φέρει ένα φίλο του στην προπόνηση», θα πει ο τότε προπονητής του Homburg Πέτερ Ρούμπεκ. «Στην Καϊζερσλάουτερν δεν τον ήθελαν ακόμα, αλλά ο Μάρκους μου είπε ότι είναι πραγματικά καλός». Από την έβδομη κατηγορία, ο Κλόζε θα κάνει την προσπάθεια να ανέβει στην πέμπτη. Ο Πέτερ δέχτηκε και ο Μάρκους πήγε στην προπόνηση με έναν πολύ ντροπαλό τυπάκο. «Δεν είπε ούτε λέξη στην προπόνηση», όπως θυμάται ο μετέπειτα προπονητής του.

Ο Ρούμπεκ είδε τις ικανότητες του φιλότιμου νεαρού και πείστηκε. «Μετά από δύο προπονήσεις, είπα στον πρόεδρο: «Αυτόν πρέπει οπωσδήποτε να τον πάρουμε»». Ο Κλόζε είχε φοβερές δυνατότητες στις κεφαλιές. Αλλά για να είμαι ειλικρινής ούτε που είχα φανταστεί ότι θα έπαιζε στην μπουντεσλίγκα ή στην εθνική ομάδα». Η άνοδος δύο κατηγοριών φαινόταν αρχικά ανυπέρβλητο εμπόδιο για τον Κλόζε. «Από πλευράς τρεξίματος ήταν μια καταστροφή. Στις μεγάλες αποστάσεις ήταν τουλάχιστον ένα γύρο πίσω μας», προσθέτει ο τότε προπονητής του.

Ο 20χρονος, πλέον, Κλόζε αποφασίζει να τα δώσει όλα για την καριέρα που ονειρευόταν. «Ερχόταν μετά την προπόνηση και με ρωτούσε αν μπορώ να του κάνω σέντρες. Έπιανε τους τερματοφύλακες και έκανε έξτρα προπόνηση στο σουτ του. Ήταν κάτι που σε τέτοιο επίπεδο δεν είχα δει ξανά», θυμάται ο Ρούμπεκ, ενώ ο συμπαίκτης του Άλεξ Κλάινεφελντ θα μοιραστεί τις δικές του αναμνήσεις. «Όταν λέω σήμερα σε φίλους μου ότι ο Μίροσλαβ Κλόζε ήταν αναπληρωματικός μου για τρεις μήνες, δεν με πιστεύει κανείς. Ο Μίρο ήταν σαν σφουγγάρι που όλα τα μάζευε και τα χρησιμοποιούσε αμέσως. Ήταν απίστευτα φιλικός και καλός τυπάκος. Την πρώτη φορά που παίξαμε μαζί μου είπε: «Δεν χρειάζεται να βάλω εγώ γκολ. Προτιμώ να σου δώσω την τελευταία πάσα».

Ο Μίρο έπαιξε 18 φορές στην Γ’ εθνική και πέτυχε 10 γκολ. Το επόμενο καλοκαίρι εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών, έπρεπε η πρώτη ομάδα του Homburg να αφήσει παίκτες και προπονητή να φύγουν. Η Καϊζερσλάουτερν, ωστόσο, είχε παρακολουθήσει την πρόοδο του Κλόσε και η ομάδα της καρδιάς του καταθέτει προσφορά να τον αποκτήσει. «Ήρθα εδώ για να πετύχω και ξέρω ότι θα τα καταφέρω», είπε τότε ο 21χρονος Κλόζε με πολύ θράσος. Ο Κλόζε παίζει στη δεύτερη ομάδα και παρακολουθεί τους αγώνες της bundesliga με εμφάνιση του Όλαφ Μάρσαλ με τους φανατικούς οπαδούς της «Κάιζερ». Η επιθυμία του να παίξει σε αυτό το γήπεδο με αυτούς τους θεατές γίνεται κάθε μέρα μεγαλύτερη, μέχρι που μαζεύει δυνάμεις και θράσος για να πάει στον προπονητή της Καϊζερσλάουτερν… Στέκεται μπροστά στον Ότο Ρεχάγκελ και τον ρωτάει αν μπορεί για μια φορά να προπονηθεί με την πρώτη ομάδα. Ο Ότο χαμογελάει και δίνει στον Μίρο μια ευκαιρία.

Κορύφωση!

Τον Γενάρη του 2000 η Καϊζερσλάουτερν προτείνει στον Κλόζε επαγγελματικό συμβόλαιο, όμως εκείνος το αρνείται αμέσως. «Δεν ήθελα να είμαι ένας μέσος ποδοσφαιριστής. Αυτό δεν ήταν επαγγελματικό συμβόλαιο, ήταν τέταρτης κατηγορίας». Επιμένει και δικαιώνεται! Κάνει ντεμπούτο με την Άιντραχτ την άνοιξη. Τον Οκτώβριο βάζει το πρώτο του γκολ στην μπουντεσλίγκα εναντίον της Βέρντερ Βρέμης και μετά από λίγο το πρώτο του ευρωπαϊκό γκολ εναντίον του Ηρακλή. Ο τότε πρόεδρος της Καϊζερσλάουτερν θα πει πως «δεν μπορώ να θυμηθώ κανέναν άλλο παίκτη με τέτοια εξέλιξη».

Η εξέλιξη συνεχίζεται. Τον Ιανουάριο του 2001 ο Γέρζι Ένγκελ τον προσεγγίσει για να του ζητήσει να παίξει με την εθνική Πολωνίας. Ο Κλόζε αρνείται, αφού έχει ήδη μιλήσει με τον Ρούντι Φέλερ. Στις 24 Φεβρουαρίου του 2001 κάνει ντεμπούτο στην εθνική ομάδα Γερμανίας. Και πάλι κάποια μοίρα έχει επιλέξει την καλύτερη τύχη για τον Πολωνό μετανάστη! Το σκορ κόντρα στην Αλβανία για τα προκριματικά μουντιάλ είναι 1-1, όταν στο 72’ μπαίνει ο Κλόζε αντί του Νόιβιλ. Δύο λεπτά πριν το τέλος του αγώνα, βάζει ο Κλόζε το νικητήριο γκολ!

Με 16 γκολ στην πλάτη του με την Καϊζερσλάουτερν, ο Μίροσλαβ Κλόζε πάει στο μουντιάλ και βάζει στο πρώτο ματς τρία από τα οκτώ γκολ της Γερμανίας κόντρα στην Σαουδική Αραβία. Η Ασία θα γίνει η πρώτη κορυφή της καριέρας του. Η Γερμανία τερματίζει δεύτερη και ο Κλόζε με πέντε γκολ παίρνει το ασημένιο παπούτσι πίσω από Ρονάλντο και μπαίνει στην all star ομάδα. Μπαίνει στην ιστορία για τα πέντε γκολ με κεφαλιές, που αποτελούν ρεκόρ για το παγκόσμιο κύπελλο. Στο τέλος του 2002 καλείται στην μεικτή κόσμου και αναδεικνύεται δεύτερος κορυφαίος επιθετικός της χρονιάς.

Ανατροπή!

Τα φώτα τον ζαλίζουν... Δεν ήταν συνηθισμένος στη δημοσιότητα και όταν έξω από το ξενοδοχείο της Γερμανίας τον περιμένουν 50 κάμερες, ο Κλόζε σαστίζει. «Μόλις τον είδα κατάλαβα ότι δεν ένιωθε άνετα», θα σχολιάσει ο συμπαίκτης του τα πρώτα χρόνια Άλεξ Κλάινεφελντ και έτσι ήταν. Ο Γερμανός επιθετικός παθαίνει κρίση λόγω της πίεσης των μίντια και της δημοσιότητας. «Χωρίς πάτο η πτήση προς τα κάτω», θα είναι το πρωτοσέλιδο του «Kicker» τον Μάρτιο του 2003.

Παράλληλα, η Κάιζερ είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο αγωνιστικά και οικονομικά το ένα κακό διαδέχεται το άλλο. Τα δικαιώματα του Κλόζε πωλούνται σε μια επιχείρηση Lotto για να σωθεί η ομάδα του από τη χρεοκοπία. «Ό,τι είναι καλό για την Κάιζερ, είναι και για μένα», θα πει τότε. Προτάσεις υπάρχουν αρκετές. Η Μπάγερν τον διεκδικεί και ο Ότμαρ Χίτζφελντ τον ονομάζει διάδοχο του Έλμπερ. Η Ντόρτμουντ δείχνει ενδιαφέρον, όπως επίσης οι Ρόμα, Γιουβέντους, Τότεναμ και ιδιαίτερα η Μάντσεστερ Σίτι. Ο Κλόζε σφίγγει τα δόντια και αποφασίσει να μείνει για έναν ακόμα χρόνο στην Κάιζερ. Κάτι που αργότερα θα παραδεχτεί ως λάθος του!

Το καλοκαίρι του 2004 αποφασίσει την μετακόμιση στην Βρέμη και στην πόλη που μεγάλωσε πιστεύουν ότι θα πέσει, όσο γρήγορα ανέβηκε. Όλοι περιμένουν με αγωνία να δουν πως θα ζήσει τόσο μακριά από το σπίτι του και στοιχηματίζουν ότι δεν θα τα καταφέρει. Η πίεση αυξάνεται όταν ο Κλάους Άλοφς δηλώνει: «Όταν ένας παίκτης σαν τον Αΐλτον φεύγει από την ομάδα, δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες να το ισορροπήσουμε. Στον Κλόζε βρήκαμε την καλύτερη δυνατή λύση». Στην αρχή αντιμετωπίζει δυσκολίες, όπως παντού. Ξέρει, όμως, τον δρόμο. Ατομικές προπονήσεις, σουτ, κεφαλιές και τύχη! Τον Σεπτέμβριο του 2004 μπαίνει αλλαγή σε ματς της Βέρντερ πετυχαίνει χατ-τρικ και κερδίζει τον κόσμο στην Βρέμη.

Happy end!

Ο Μίροσλαβ Κλόζε περνάει σε άλλο επίπεδο. Συμβουλεύεται image maker και είναι σταρ για την Γερμανία. Υπογράφει συμβόλαια με διαφημιστικές εταιρίες και μαζί με άλλα πρόσωπα της δημόσιας ζωής (π.χ. Σάρα Κόνορ) ξεκινάει την καμπάνια «μην κοιτάς μακριά» εναντίον της βίας στα σχολεία. Σε μια από τις πιο ανατρεπτικές του δηλώσεις θα πει πως «οι νεαροί παίκτες πρέπει πού και πού να καθαρίζουν το λεωφορείο και να κουβαλάνε τις μπάλες», όμως κανείς δεν τον παρεξηγεί γιατί ο ίδιος πέρασε από αυτό το στάδιο.

Μέσα στο 2005 θα κερδίσει το βραβείο Fair Play γιατί σε ένα ματς ενάντια στην Αρμίνια παραδέχεται ότι στραβοπάτησε. Με το σκορ στο 0-0, ο διαιτητής Χέρμπερντ Φάντελ υποδεικνύει την εσχάτη των ποινών, όμως ο Κλόζε παρεμβαίνει και ο ρέφερι παίρνει πίσω την απόφασή του. Μέσα σε ένα χρόνο θα περάσει τρεις σοβαρούς τραυματισμούς. Έναν στο γόνατο, έναν στη μύτη και έναν στον αχίλλειο. Έχασε το 1/3 της σεζόν, όμως και πάλι σε μια ειδική στατιστική των Γερμανών (γκολ+ασίστ) είναι ο κορυφαίος επιθετικός της μπουντεσλίγκα! Στις 9 Ιουνίου γιόρταζε τα γενέθλιά του. Και μαζί του θα τα γιόρταζε ξανά όλη η Γερμανία.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, ο Κλόσε θα πετύχει δύο γκολ στην πρεμιέρα της διοργανώτριας Γερμανίας στη νίκη με 4-2 απέναντι στην Κόστα Ρίκα. Θα πετύχει ακόμα δύο κόντρα στο Εκουαδόρ και το σωτήριο απέναντι στην Αργεντινή που έστειλε το ματς στα πέναλτι και εντέλει τα πάντσερ στον ημιτελικό. Ο Κλόσε θα συνεχίσει να ζει το παραμύθι του. Θα παρέμενε στη Βρέμη για ακόμα ένα χρόνο, πριν πάρει τον αυτοκινητόδρομο που συνηθίζουν όλοι οι σπουδαίου Γερμανοί παίκτες. Εκείνον που οδηγεί στο Μόναχο. Με τη Μπάγερν θα έχει δύο σπουδαίες σεζόν, σκοράροντας 21 και 20 γκολ, θα κατακτήσει τίτλους, θα παίξει στον τελικό του Champions League και φυσικά θα παραμείνει διεθνής.

Το 2010 είναι το επόμενο ραντεβού του. Μετά τη δεύτερη θέση του 2002 και την τρίτη του 2006, ο Κλόσε θα μοιάζει σαν ο τελευταίος των Μοϊκανών στην παράδοση της Εθνικής στη νέα γενιά. Η κλήση του θα προκαλέσει αντιδράσεις στον Τύπο, όμως ο Γιόακιμ Λεβ ήξερε τι έκανε. Στο πρώτο ματς του μουντιάλ ο Μίροσλαβ Κλόσε θα σκοράρει και πάλι. Δεν θα ήταν το μοναδικό γκολ. Στα 32 του χρόνια, ο χαρισματικός επιθετικός θα πετύχει το πρώτο γκολ της Γερμανίας στη φάση των «16» κόντρα στην Αγγλία, ενώ θα σκοράρει δύο φορές στον προημιτελικό απέναντι στην Αργεντινή. Το κοντέρ θα φτάσει τα 14…

Στην επιστροφή του στο Μόναχο, θα έχει τη χειρότερη σεζόν της καριέρας του, στέλνοντας μόλις πέντε φορές τη μπάλα στα δίχτυα και το 2011 θα αναγκαστεί να βρει νέο σταθμό για την καριέρα του. Ο μικρός εξερευνητής δεν είχε δει ακόμα την Ιταλία και το δοκίμασε. Εξάλλου, δεν είχε να φοβηθεί και τίποτα. Στη Λάτσιο θα υπέγραφε τριετές συμβόλαιο και θα επεδείκνυε για ακόμα μια φορά την εκτελεστική του δεινότητα. Η ομάδα της Ρώμης φρόντισε λίγο πριν το μουντιάλ να επεκτείνει το συμβόλαιό του για ακόμα ένα χρόνο και το καλοκαίρι, ο Γιόακιμ Λεβ είχε πάλι το όνομα του Μίροσλαβ Κλόσε στις επιλογές του για την Βραζιλία.

Αυτή τη φορά δεν υπήρξε κριτική. Γιατί το παραμύθι του «Μίρο» τελειώνει με το «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»…