Τσαρλς, ο αγαπημένος... χοντρούλης! (vids)

Είναι μία φυσιογνωμία που τη θυμάσαι. Ακόμα και μία φορά να τον δεις θα τον θυμάσαι, καθώς πρόκειται για παίκτη που... ξεφεύγει από τα συνηθισμένα πρότυπα ενός σταρ του ΝΒΑ. Ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ, όμως, τα κατάφερε. Έκανε σπουδαία καριέρα και κατάφερε να μείνει στην ιστορία του καλύτερους πρωταθλήματος στον κόσμο!

Και δεν ήταν εύκολο. Η πορεία του Τσαρλς στο μπάσκετ ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Έκανε τα πρώτα του βήματα στο Auburm και το γεγονός ότι ζύγιζε κοντά στα 100 κιλά δίχως να ξεπερνάει το 1.75 του είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Είχε αποκλειστεί ακόμα κι από την αναπληρωματική ομάδα του κολεγίου του, ωστόσο το… έριξε στις ατομικές και παρουσίασε τρομακτική βελτίωση, αφού μετέτρεψε τον όγκο σε πλεονέκτημα.

Έτσι, ο Sir Charles κατάφερε να ολοκληρώσει την πορεία του στο NCAA με μέσο όρο 14.8 πόντους, 9.6 ριμπάουντ και ποσοστό στα σουτ εντός πεδιάς που έφτανε το 68.2%. Τι ακολούθησε; Το NBA, με τον Μπάρκλεϊ να βλέπει το όνομα του ως επιλογή των 76ers στη θέση Νο.5! Με τους Σίξερς έπαιξε για τέσσερα χρόνια, πριν μετακομίσει στους Σανς κι εν συνεχεία στους Ρόκετς.

Η καριέρα του ατομικά ήταν εντυπωσιακή. Αποτελεί έναν από τους συνολικά μόλις πέντε παίκτες που έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν το «φράγμα» των 20.000 πόντων, 10.000 ριμπάουντ και 4.000 ασίστ, ενώ αναδείχθηκε MVP το 1993! Ο Τσαρλς ανήκει σε ακόμα ένα κλειστό club, που αφορά τους παίκτες που έγιναν… θρύλοι, αλλά δεν κατάφεραν να πάρουν πρωτάθλημα.

Από εκεί και πέρα, ο Μπάρκλεϊ ήταν 11 φορές All Star, μετά το τέλος της καριέρας του έγινε Hall of Fame και κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως ήταν μέλος της… original Dream Team! Συνολικά μέτρησε 23.757 πόντους (μ.ό. 22,1), 12.546 ριμπάουντ (11,7) και 4.215 ασίστ (3,9), ωστόσο τον Sir Charles τον θυμόμαστε και για τα όσα έκανε εκτός παρκέ. Ήταν ιδιαίτερη περίπτωση και ποτέ δεν… μάσησε τα λόγια του!

«Κάνω τη δουλειά μου και προσπαθώ να κερδίζω διότι αυτό πληρώνομαι να κάνω και όχι για να ευχαριστήσω τους φιλάθλους. Δε με νοιάζει τι πιστεύει ο κόσμος για μένα», είχε αναφέρει.

Την περίοδο που έκανε τη διαφορά ως παίκτης των Σίξερς, είχε δηλώσει: «Οι Σίξερς είναι μια κακή ομάδα που πρέπει ν’ αγγίξει την τελειότητα στο παιχνίδι της για να κερδίσει οποιοδήποτε παιχνίδι», ενώ μετά από μία άσχημη ήττα τόνισε «ύστερα από τέτοιες ήττες πηγαίνεις στο σπίτι σου και βαράς τη γυναίκα και τα παιδιά σου»!

Υπήρξαν και περιπτώσεις που δεν έμεινε στα λίγια, όπως τον Μάρτιο του 1991 όταν και... ξέφυγε! Ένας φίλαθλος τον έβριζε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα με ρατσιστικά επίθετα με αποτέλεσμα ο Τσαρλς να επιχειρήσει να τον φτύσει, πετυχαίνοντας κατά λάθος ένα κοριτσάκι. «Απ’ αυτό το ατυχές περιστατικό, αντιλήφθηκα ότι ήμουν πολύ νευρικός εξαιτίας της επιθυμίας μου να κερδίσω. Έπρεπε να ηρεμήσω και να αρχίσω να σέβομαι περισσότερο το παιχνίδι, αντί να με απασχολεί το πώς θα κερδίσω με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο», είχε δηλώσει μετανιωμένος ο Μπάρκλεϊ.

Τα παραπάνω περιστατικά τον έφεραν μακριά από τους 76ers. Μετά τη θητεία του στους Σανς μετακόμισε στους Ρόκετς. Ο Μπάρκλεϊ ήθελε πάση θυσία να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα, ωστόσο πάντα έχανε. Μάλιστα, μετά τους χαμένους Τελικούς του 1997 από τους Γιούτα Τζαζ των Μαλόουν και Στόκτον είχε πει: «Προφανώς, οι διαιτητές δεν έχουν καμία όρεξη να δουλέψουν σωστά. Επιτρέπουν στον Στόκτον να δίνει ένα σωρό χτυπήματα στα σκριν, επειδή είναι μικρόσωμος, ενώ αν τα έκανε κάποιος άλλος αυτά όλοι θα έλεγαν ότι παίζει αντιαθλητικά. Προσποιούνται πως δε βλέπουν τι γίνεται μπροστά τους...»

Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα η καριέρα του Τσαρλς ακολούθησε πτωτική πορεία. Οι τίτλοι τέλους έπεσαν το 2000. Ο Μπάρκλεϊ ήθελε να πει «αντίο» εντός παρκέ κι έτσι στις 19 Απριλίου κόντρα στους Γκρίζλις πέρασε στο παρκέ για 6 λεπτά, κατέβασε ένα επιθετικό ριμπάουντ (σ.σ. ειδικότητα του) και πέτυχε δύο πόντους. «Ο σημερινός αγώνας για μένα σήμαινε πολλά και δεν ξέρω αν μπορώ πραγματικά να σας κάνω να καταλάβετε τι εννοώ. Έχω κερδίσει κι έχω χάσει πολλούς αγώνες, ωστόσο η τελευταία ανάμνηση που είχα πριν απ’ το σημερινό παιχνίδι ήταν να με κουβαλάνε ανήμπορο έξω απ’ το γήπεδο. Αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσε να το χωνέψει ο νους μου. Ήθελα να αποσυρθώ από το άθλημα με τους δικούς μου όρους και να πατάω στα δικά μου πόδια», ανέφερε μετά το τέλος του ματς κι έπειτα από την αποθέωση που γνώρισε!

Αυτός ήταν ο Τσαρλς. Παικταράς, φοβερός στα ριμπάουντ, που όμως δεν κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα. Πάντα προκαλούσε με τα όσα έλεγε ή έκανε κι ακόμα και σήμερα -ως σχολιαστής στην τηλεόραση- είναι από τις μορφές που ξεχωρίζουν μαζί με τον Σακίλ… Άλλωστε, ποιος μπορεί να ξεχάσει ατάκες όπως «Με ακόμη δύο ντόνατς θα γίνω ο τέλειος κύκλος» ή «Όταν δεν σου κάνουν έκπτωση στα «McDonald’s», τότε καταλαβαίνεις πως πρέπει να αποσυρθείς»;

Χρόνια πολλά Sir Charles!