Μπουφόν: Η ποιότητά του, το σπουδαιότερο ρεκόρ

Πριν από το DerbyDellaMole, το μεσημέρι της Κυριακής, κόντρα στην Τορίνο, ήξερε πως έπρεπε να συμπληρωθούν απλά τα τρία πρώτα λεπτά στο παιχνίδι δίχως να παραβιαστεί η εστία του, για να γράψει ιστορία.

Όχι μόνο έφτασε και ξεπέρασε τα 930', αλλά ανέβασε τον αριθμό αυτό στα 947', μέχρι δηλαδή να δεχθεί η Γιουβέντους το γκολ από την Τορίνο στο 48ο λεπτό, για να διαμορφώσει εν συνεχεία το τελικό 4-1 με δύο προσωπικά του τέρματα ο Άλβαρο Μοράτα.

Το προηγούμενο ρεκόρ στο θέμα απαραβίαστης εστίας, ήταν αυτό του Σεμπαστιάνο Ρόσι της Μίλαν από την αγωνιστική περίοδο 1993-1994, όταν εκείνος είχε σταματήσει στα 929 λεπτά.

Λίγους μήνες νωρίτερα και πιο συγκεκριμένα στις 21 Οκτωβρίου του 2015, ο «Τζίτζι» είχε φτάσει σε ακόμα μια μυθική επίδοση, αυτή του ποδοσφαιριστή με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στην ιστορία της Γιουβέντους, με τα 48.893 που κατέγραψε σε ματς απέναντι στη Γκλάντμπαχ για το Τσάμπιονς Λιγκ!

Τα 40 εκατ.ευρώ που διέθεσε ο σύλλογος του Τορίνο για την απόκτησή του από την Πάρμα, πίσω στο 2001, παραμένει το ποσό της ακριβότερης μεταγραφής τερματοφύλακα στην ιστορία και ίσως τελικά να μην είναι καθόλου τυχαίο.

Η ποιότητα, η ποδοσφαιρική του σκέψη και σοφία, η εμπιστοσύνη που εμπνέει με την παρουσία του κάτω απ' τα γκολποστ σχεδόν δίχως να χρειαστεί να... κουνήσει το μικρό του δαχτυλάκι (μπείτε στη θέση των αμυντικών της Γιουβέντους και σκεφτείτε το...) ακόμα κι αν δεν είχε συμπεριληφθεί στη λίστα με τους 59 υποψήφιους για τη Χρυσή Μπάλα του 2015, ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν είναι ανάμεσα σε αυτούς, στους οποίους θα έμπαινε ταμπέλα «άνθρωπος – ποδόσφαιρο».

Είναι υπόδειγμα γιατί μετά και το νέο, ιστορικό επίτευγμα, αυτό που ήθελε να κάνει ήταν να γράψει για καθένα από τα μέλη του ρόστερ της Γιουβέντους μια καλή κουβέντα και να τους ευχαριστήσει με αυτό τον τρόπο για τη συνεργασία και τη στήριξη.

Είναι υπόδειγμα γιατί μίλησε ανοιχτά πρόσφατα για την κατάθλιψη και την αντιμετώπισή της δίχως φάρμακα και γιατρούς, αλλά με αγάπη και ποδόσφαιρο, επιδεικνύοντας δύναμη ψυχής και στέλνοντας μηνύματα θάρρους και εμψύχωσης για να βγουν νικητές κι άλλοι, όπως εκείνος.

Είναι υπόδειγμα γιατί έδειξε πως είναι να μετράει και αυτό το ρημάδι το έμβλημα στη φανέλα, στο σημείο της καρδιάς, αφού έμεινε κοντά στη Γιουβέντους και δεν την άφησε το 2006, στον υποβιβασμό για το σκάνδαλο με τα στημένα ματς στην Ιταλία...

Είναι υπόδειγμα γιατί βγάζει πλέον χαρακτήρα και καρδιά μεγάλου ηγέτη, ηρεμία που απορείς για τον τρόπο με τον οποίο τη συνδυάζει με το πάθος στο γήπεδο και την προσέγγιση σε κάθε διαφορετικό παιχνίδι, με δημιουργικό και σωστό άγχος, δίχως το... υφάκι του κορυφαίου.

Έχει πάρει το Κύπελλο UEFA με την Πάρμα, έχει πάρει το Μουντιάλ του 2006 με την εθνική ομάδα της Ιταλίας στα γήπεδα της Γερμανίας, έχοντας κάνει ντεμπούτο με τη «σκουάντρα ατζούρα» από το 1997 σε ματς προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γαλλίας, απέναντι στη Ρωσία.

Oi 154 εμφανίσεις του με τη φανέλα με το εθνόσημο τον έχουν κάνει κορυφαίο στη λίστα με τις συμμετοχές στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και παρά την ηλικία του, συνεχίζει, θέτοντας στόχο το Μουντιάλ της Ρωσίας σε δύο χρόνια!

Σε συλλογικό επίπεδο, του λείπει ένα Τσάμπιονς Λιγκ.

Ήταν στη Γιουβέντους το 2003, όμως η Μίλαν ήταν εκείνη που κατέκτησε το τρόπαιο στον μεγάλο τελικό στο «Ολντ Τράφορντ».

Ήταν και πέρυσι στο Βερολίνο, αλλά η Μπαρτσελόνα ήταν πολύ ανώτερη από την ιταλική ομάδα φτάνοντας στην κορυφή της Ευρώπης.

Ούτε φέτος θα έχει πλέον αυτή την ευκαιρία μετά τον αποκλεισμό στους «16» από τη Μπάγερν Μονάχου, σε μια κόντρα με τους Βαυαρούς που αποθέωσε το ποδόσφαιρο.

Ακόμα και σε αυτό το ματς, όταν οι παίκτες του Γκουαρντιόλα ισοφάρισαν στις καθυστερήσεις για να στείλουν τον επαναληπτικό της «Allianz Arena» στην παράταση, τον έβλεπες πως προσπαθούσε να καθησυχάσει τους συμπαίκτες του και να τους δώσει δύναμη για το εξτρά ημίωρο, για να καταλάβεις τη σημασία της παρουσίας του στην ομάδα...