ΛεΜπρόν – Ουέιντ: Μία σχέση νικητών που χτίστηκε μέσα από ήττες! (pics & vids)

Για αδρεναλίνη χωρίς όρια, παίξε νόμιμα live στοίχημα. (21+)!

O ΛεΜπρόν τον ήθελε δίπλα του σε αυτή την περίεργη και απαιτητική σεζόν για το Κλίβελαντ και τους Καβαλίερς και ο Ουέιντ αφήνει πίσω του το Σικάγο, για να βρει τον «Βασιλιά» και να γράψουν ιστορία. Δεν θα είναι σίγουρα η πρώτη φορά, αλλά θα είναι τουλάχιστον εμφατική, αν αυτό γίνει πράξη.

Οι δύο φίλοι και συμπαίκτες έχουν ζήσει μαζί τα πάντα. Το περίεργο με την σχέση τους είναι ότι η ιστορία τα έφερε έτσι, που πρώτα «έμαθαν» να χάνουν μαζί και μετά κατάφεραν να αλλάξουν τα δεδομένα και να κατακτήσουν τίτλους.

Ο ΛεΜπρόν... έμεινε μόνος στο Κλίβελαντ, ο Ίρβινγκ τάραξε τις ισορροπίες και την προσωπική ψυχική ηρεμία του «Βασιλιά» και με τα σενάρια να δίνουν και να παίρνουν, οι περσινοί φιναλίστ έψαχναν μια λύση που να έχει διπλή απήχηση στον ηγέτη τους.

Να μπορεί και αγωνιστικά και συναισθηματικά να του δώσει την κατάλληλη ώθηση, ώστε να «παλέψει» για εκείνους.

Ο Ντουέιν Ουέιντ ίσως να είναι ο ιδανικός. Μαζί οι δυο τους έχουν κατακτήσει 2 πρωταθλήματα, ενώ έχουν φτάσει σε 4 συνεχόμενους Τελικούς.

Αγωνιστικά, ο 35χρόνος γκαρντ θα μπορέσει να βρει ποιοτικό χρόνο στο πλευρό του ΛεΜπρόν. Οι Καβαλίερς δεν θα τον χρειαστούν να τα δώσει όλα μέσα στην σεζόν και έχουν την δυνατότητα να τον έχουν φρέσκο στα playoffs.

Ο Ουέιντ δεν πρόκειται να... βελτιώσει εντυπωσιακά τους Καβς, αλλά δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να τους «βλάψει», ενώ θα καλύψει και το κενό του Τόμας τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο.

Παρά τις περσινές του δυσκολίες στο Σικάγο, ο «Flash» μέτρησε 60 παιχνίδια και είχε μέσο όρο 18.3 πόντους, 4.5 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ και 1.4 κλεψίματα. Δεν είναι το ίδιο αθλητικός, όπως ήταν όταν έφτασε στην κορυφή, αλλά μπορεί ακόμα να δώσει πράγματα μέσα στο παρκέ, ειδικά αν έχει στο πλάι του τον ΛεΜπρόν.

Οι δυο τους έχουν περάσει μαζί πολλά. Ξεκίνησαν το 2004 στην Εθνική ομάδα, βρέθηκαν ξανά στους Χιτ, πλέον θα είναι και πάλι μαζί και τα υπόλοιπα ανήκουν στην μπασκετική ιστορία.

Το gazzetta.gr παρουσιάζει πως έμαθαν ως δίδυμο να ξεπερνούν τις δυσκολίες και έφτασαν τελικά στην κορυφή, κάτι που θα προσπαθήσουν να κάνουν και το 2017 κάτω από διαφορετικές συνθήκες.

ΟΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΟΥ 2004 ΚΑΙ ΤΟΥ 2006!

Στην ίδια ομάδα, ΛεΜπρόν και Ουέιντ βρέθηκαν για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όπου φυσικά είχαν ως στόχο την κατάκτησή του χρυσού μεταλλίου.

Ο,τιδήποτε λιγότερο δεν είναι αποδεκτό για τους απαιτητικούς Αμερικάνους και τα δεδομένα για την «Dream Team» είναι πάντα πολύ απλά. Εκτός από την πρώτη θέση όλα τα υπόλοιπα είναι αποτυχία.

Ουέιντ και Λεμπρόν έζησαν την πρώτη μεγάλη τους αποτυχία και δεν τα κατάφεραν. Έχασαν από το Πουέρτο-Ρίκο και την Λιθουανία στην 1η φάση και από την Αργεντινή στον ημιτελικό και τελικά αρκέστηκαν στο χάλκινο μετάλλιο. Αυτή η αποτυχία δεν θα ήταν τόσο μεγάλη, αν δεν ακολουθούσε η επόμενη.

Το 2006 οι ΗΠΑ επιστράτευσαν τους καλύτερους για να... ξεπλύνουν την ντροπή. Το Mundobasket που γινόταν στην Ιαπωνία ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάρουν το «αίμα» τους πίσω, να πατήσουν στην κορυφή του κόσμου και να διαγράψουν την προηγούμενη αποτυχία.

Αλλά και αυτό εγχείρημα δεν στέφθηκε με επιτυχία. Μετά από 7 σερί νίκες, έπεσαν πάνω στην Ελλάδα του Γιαννάκη και τα πράγματα πήραν την πιο δύσκολη τροπή που θα μπορούσαν .

Η κριτική ήταν σφοδρή από τα μέσα και ο ΛεΜπρόν μαζί με τον Ουέιντ έψαξαν να βρουν τρόπο να αλλάξουν τα δεδομένα. Άλλος τρόπος πέρα από τις νίκες και τα μετάλλια δεν υπάρχει για τους Αμερικανούς.

Τα κατάφεραν, τελικά, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο. Το χρυσό μετάλλιο για τους... ταλαιπωρημένους Αμερικάνους ήταν γεγονός και η «κανονικότητα» επέστρεψε στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.

Οι δυο τους, μαζί με τους υπόλοιπους ΝΒΑers, «πήραν το αίμα τους πίσω» και μέσα από τα δύσκολα, έμαθαν να κερδίζουν και να μην έχουν την ήττα ως αποδεκτό αποτέλεσμα.

ΙΔΙΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΙΤ!

Σε διασυλλογικό επίπεδο, ο Ντουέιν Ουέιντ βρισκόταν στους Χιτ και στο Μαϊάμι, έψαχναν τρόπο να ξαναπατήσουν κορυφή. Αυτός ο τρόπος έγινε πραγματικότητα με την έλευση του Μπος και του ΛεΜπρόν.

Οι «Big 3» έγιναν πραγματικότητα και μαζί τους «μετακόμισε» στο Μαϊάμι και η τεράστια πίεση για τίτλους. Οι προσδοκίες όμως και πάλι δεν βγήκαν αληθινές.

Το σκηνικό της Εθνικής ομάδας επαναλήφθηκε και οι Χιτ έχασαν στους πρώτους Τελικούς, που κλήθηκαν να παίξουν, από τους Ντάλας Μάβερικς του Ντιρκ Νοβίτσκι, οι οποίοι κατέκτησαν το πρωτάθλημα της σεζόν 2010/11.

Η επόμενη χρονιά ήταν κομβική.

Ο Ουέιντ μαζί με τον ΛεΜπρόν βρήκαν το μυστικό, ανέτρεψαν κάθε δεδομένο, αφού «γύρισαν» και τις τρεις σειρές των playoffs και έγιναν η πρώτη ομάδα που το έκανε αυτό στην ιστορία, κατάφεραν και έφτασαν στην κορυφή του ΝΒΑ.

Αυτό που έψαχναν απεγνωσμένα οι δυο τους, το πέτυχαν με τον πιο εμφατικό τρόπο.

Η συνέχεια δόθηκε αμέσως την επόμενη χρονιά, όπου οι Χιτ κατάφεραν το «back to back», με τον Ουέιντ να μένει πίσω εξαιτίας ενός τραυματισμού και τον ΛεΜπρόν να ήταν εκείνος που χρειάστηκε να βγει μπροστά και τελικά να αναδεικνύεται ο MVP των Τελικών με τους Σπερς.

Η επόμενη σεζόν βρήκε τους Χιτ να παλεύουν να ξεπεράσουν τον τραυματισμό του Ουέιντ σε μεγάλο μέρος της σεζόν κάτι που στοίχισε και δεν έφερε το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Κάπου εκεί τέλειωσε και η κοινή θητεία των ΛεΜπρόν και «Flash».

O Τζέιμς πήρε τον δρόμο του γυρισμού στο Κλίβελαντ και ο Ουέιντ έμεινε πίσω να προσπαθεί να σώσει ό,τι σωζόταν. Η κοινή τους πορεία έμελλε να γράψει ιστορία και το δίδυμο τους να έχει απίστευτη επίδραση στο ΝΒΑ.

ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ!

Πλέον τα δεδομένα είναι διαφορικά. Ο ΛεΜπρόν έχασε τον περσινό τίτλο, γεγονός που του στοίχισε σε πολλά επίπεδα. Το τελευταίο χτύπημα όμως ήρθε με τον Κάιρι Ίρβινγκ.

Ζήτησε μόνος του να φύγει από... δίπλα του και αυτό δεν άρεσε καθόλου στον ΛεΜπρόν με τις φήμες να λένε ότι σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να αφήσει πίσω του για 2η φορά το Κλίβελαντ.

Ο ερχομός του Τόμας αντιμετωπίστηκε θετικά, μέχρι που επιβεβαιώθηκε ότι το πρόβλημα τραυματισμού που κουβαλάει θα τον κρατήσει εκτός μέχρι τον Γενάρη τουλάχιστον.

Οι Καβς έψαχναν τρόπο να κερδίσουν και αγωνιστικά και ψυχολογικά τον «Βασιλιά» τους και ίσως η καλύτερη λύση, αυτή την στιγμή, να ήταν ο Ουέιντ.

Οι δύο παίκτες έχουν περάσει πολλά μαζί, η σχέση τους έχει δοκιμαστεί, κυρίως όταν τα αποτελέσματα δεν ερχόντουσαν και πλέον πιο ώριμοι από ποτέ, είναι ικανοί να κάνουν το θαύμα τους και να δημιουργήσουν μια κατάσταση που θα ευνοήσει τους ίδιους, την ομάδα και τους φιλάθλους.

Τα ουσιαστικά αποτελέσματα αυτή της νέας συνύπαρξης, θα φανούν μέσα στο παρκέ και άπαντες εύχονται το εγχείρημα να πετύχει γιατί η ερώτηση που γεννάται είναι μια...

Ο «Βασιλιάς» θα αντέξει άλλη αποτυχία; Ίδωμεν!