Σάκκαρη: Η λύση στο πρόβλημα είναι το ίδιο το πρόβλημα

• Τα δεδομένα άλλαξαν και η Σάκκαρη μπλόκαρε
• Η ίδια έχει βάλει ψηλά τον πήχη
• Η Σάκκαρη πρέπει να συνεχίσει να... αποτυγχάνει

Η ζωή μας καθορίζεται από ευκαιρίες, ακόμα περισσότερο από αυτές που χάνουμε. Η τενιστική ζωή της Μαρίας Σάκκαρη είναι καταδικασμένη να ορίζεται από τέτοιες. Και στο Λινζ η αλήθεια είναι πως χάθηκε μία ευκαιρία να διεκδικήσει τον δεύτερο τίτλο της καριέρας της, μετά το Ραμπάτ τον Μάιο του 2019. Για το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της εβδομάδας, απέδειξε πως ήταν όντως η καλύτερη παίκτρια στην Αυστρία, έπαιξε ως Νο1 του ταμπλό και έφτασε ένα σετ μακριά από τον 8ο τελικό της αλλά «στραβοπάτησε» ξανά, λίγο προτού ολοκληρώσει τη διαδρομή της.

Η Μάρτιτς δεν είναι ούτε ανώτερή της, ούτε φυσικά μπορεί να την κοιτάξει στα μάτια σε θέμα ταλέντου. Ήταν όμως μακράν πιο έτοιμη να αλλάξει τη ροή ενός ημιτελικού, να βρει λύσεις κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης και να θέσει ερωτήματα στην αντίπαλό της. Και αυτό για τη Σάκκαρη αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο, μόλις τα δεδομένα άλλαξαν.

Η πνευματική της διαύγεια όλες αυτές τις μέρες πήγε... περίπατο. Οι εντυπωσιακές της επιδόσεις στους κρίσιμους πόντους έμοιαζαν μακρινό παρελθόν και το 7-18 σε ημιτελικούς που μετρούσε μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου τριβέλιζε ολοένα περισσότερο το μυαλό της, έως ότου τελικά την «καταπιεί».

Τα δεδομένα άλλαξαν και η Σάκκαρη μπλόκαρε

Τι συνέβη όμως και η συνέπεια του 1ου σετ, ακόμα και με τις όποιες δυσκολίες, χάθηκε εντελώς. Γιατί άλλαξε τόσο πολύ η εικόνα της Μαρίας σε σχέση με ό,τι είδαμε την εβδομάδα. Η Μάρτιτς αποφάσισε πως δε θα «πεθάνει» από τους φλατ winners της Σάκκαρη και το εξαιρετικό της ως εκείνο το σημείο μπάκχαντ. Γέμισε το παιχνίδι της με slice άμυνες και drop shot, για να φέρει στην επιφάνεια τα δύο πιο αδύναμα σημεία της Ελληνίδας. Το πρώτο είναι να παίξει τις μπάλες με χαμηλή αναπήδηση. Το Νο7 του κόσμου θέλει να εκτελεί στην άνοδο για να βάλει όλη την ορμή της στην μπάλα. Όταν αυτή βρίσκεται χαμηλά της είναι πολύ πιο δύσκολο να την ελέγξει και κυρίως στερείται δύναμης λόγω του topspin, κάτι που πολλές φορές οδηγεί σε κακούς υπολογισμούς και λάθη.

Δεύτερον αυτά τα χτυπήματα έφεραν τη Σάκκαρη όλο και πιο κοντά στο φιλέ με κακές προϋποθέσεις, παντελώς εκτεθειμένη στα περάσματα και τις λόμπες της αντιπάλου της. Χωρίς τα επιθετικά της χτυπήματα η Μαρία έχασε σετ που έβαζε πρώτο σερβίς με 75% συχνότητα. Και εκεί έρχεται το πνευματικό κομμάτι. Σε αυτό το σημείο, ενώ ήταν άψογη στο Λινζ, άρχισε το 7-18 να μπαίνει στην εξίσωση. Και αν χαθεί το 2ο σετ; Και αν πάμε στη «ρουλέτα» του decider, ποια έχει το πάνω χέρι; Ο έλεγχος χάνεται από τη ρακέτα της και οι αμφιβολίες γεμίζουν το μυαλό. Πέραν των όσων άλλαξε η Μάρτιτς, η Ελληνίδα έκανε κομβικά λάθη σε πολύ κρίσιμα σημεία. Λάθη που ξεπερνούν τη λεπτή γραμμή του αβίαστου, ευκαιρίες σε ανοιχτό κορτ, εύκολα φόρχαντ, χαμένα βολέ.

Η Μάρτιτς πρώτα ανακάτεψε τα ράλι με τα χτυπήματά της και ύστερα το μυαλό της Σάκκαρη άρχισε να σκέφτεται πριν από κάθε χτύπημα πως τις περισσότερες από τις φορές στις οποίες βρέθηκε κοντά σε κάποιον τίτλο δεν έβρισκε κορτ. Και η αμφιβολία γεννά ανασφάλεια, αρνητισμό και στο τέλος σκυμμένο κεφάλι.

Η ίδια έχει βάλει ψηλά τον πήχη

Όλα αυτά τα χρόνια η εργατοώρες που έχει ξοδέψει εντός και εκτός κορτ την έχουν φέρει ανάμεσα στις καλύτερες τενίστριες του κόσμου. Η Σάκκαρη έως το 2019 είχε αρκετά προβλήματα στο σερβίς της και έκτοτε το έκανε «όπλο» της. Τα κενά στο παιχνίδι της μειώθηκαν δραματικά και το ταβάνι τρυπούσε διαρκώς, μέχρι να μπει από το 2021 στην πρώτη δεκάδα και να μη βγει από εκείνη μέχρι και σήμερα, κάνοντας και ένα πέρασμα από το Νο3.

Δεν είναι οι ικανότητες που ξεχωρίζουν τις τοπ τενίστριες από τον μέσο όρο. Είναι οι επιλογές! Η Μαρία έχει ξεκάθαρα πολλές ικανότητες αλλά πολλές φορές πλήττει το ίδιο της το παιχνίδι. Όπως κόντρα στη Μάρτιτς που θα μπορούσε να «αποδράσει» από τον γρίφο του 2ου και του 3ου σετ. Κάποιες φορές το κάνει, άλλες όχι. Όμως το 7-19 στους ημιτελικούς και το αντίστοιχο 1-6 σε τελικούς έχει και δεύτερη ανάγνωση. Μπορεί να μοιάζει (και να είναι) αρκετά αρνητικό αλλά δείχνει πως βρίσκεσαι εκεί, στα μεγάλα ραντεβού. Μία τενίστρια που έπαιξε τέσσερις τελικούς και άλλους τρεις ημιτελικούς, κάνοντας 40 νίκες μέσα στο 2022 δεν μπορεί παρά να μην ανήκει στις κορυφαίες.

Οι τίτλοι δεν είναι ούτε προαπαιτούμενο για το ranking στο σύστημα των 52 εβδομάδων, ούτε σε βγάζουν από το κάδρο αν δεν έρθουν τελικά. Αυτό όμως που μπορεί να σου φέρουν πέραν από λάμψη γύρω από το όνομά σου, είναι και ζωντάνια, αυτοπεποίθηση, πίστη. Μετά τον έναν και μοναδικό της τίτλο στο Ραμπάτ το 2019 η Σάκκαρη φαινόταν διαφορετική. Λες και μέχρι τότε κρατούσε δεμένη με χειροπέδες τη ρακέτα της και κάποιος τις αφαίρεσε. Αυτό δηλαδή που δεν επανέλαβε πέρσι στην Πάρμα και τώρα στο Λινζ. Η λύση στο πρόβλημα είναι το ίδιο το πρόβλημα. Για να απελευθερώσει ξανά την απόδοσή της στα κρίσιμα είναι αναγκασμένη να βρει κάτι που θα της... φουσκώσει τα πανιά. Μεγάλες νίκες έχει αρκετές αλλά αυτό που της λείπει εδώ και καιρό είναι ένας τίτλος που θα την κάνει να μη λυγίζει στα κρίσιμα.

Ρίχνοντας όμως μια ματιά στο Top-10 θα καταλάβει εύκολα κανείς πως για εκείνη η διαδρομή ήταν πολύ πιο κοπιαστική. Όταν για να φτάσεις σε έναν ημιτελικό πρέπει να δαπανήσεις πολλά περισσότερα από ό,τι η αντίπαλός σου, είναι πολύ πιθανό το δικό σου mindset να... χαλάσει πρώτο. Τα πόδια αντέχουν αλλά το μυαλό δεν είναι εκεί και έτσι μπορεί μία παρτίδα στην οποία παίζεις με τα λευκά να εξελιχθεί σε ήττα.

Η Σάκκαρη πρέπει να συνεχίσει να... αποτυγχάνει

Το δικό της χαρτί με την προδιαγεγραμμένη μοίρα το έσκισε και αποφάσισε πως ανήκει στην ελίτ, κάτι που δεν μπορούν να της στερήσουν από τα επιτεύγματά της. Όταν έφτασε ως το Νο3 δεν είναι λίγα τα στόματα που πίστευαν ότι δεν το αξίζει, λες και το ranking της WTA έκανε λάθος. Για να φτάσεις ως εκεί δε χρειάζεσαι τίτλους, αλλά σταθερή παρουσία και βαθιές πορείες στα τουρνουά. Με περίσσεια ευκολία όμως την έκριναν ως τέτοιο. Αυτά τα δύο δε γίνεται να συμβαίνουν ταυτόχρονα, ακόμα και αν αυτή η «μουντζούρα» του 7-19 σε ημιτελικούς και το μόλις ένα τρόπαιο σε επτά απόπειρες, δίνει μερικά πατήματα.

Το τένις είναι όμως ένα άθλημα που δε σου αφήνει την πολυτέλεια να σκεφτείς. Μετά το Λινζ πηγαίνεις στην Ντόχα (παρεμπιπτόντως με πολύ δύσκολο 1ο γύρο κόντρα στη Ζενγκ) και τα τουρνουά διαδέχονται το ένα το άλλο. Αυτό που η Σάκκαρη πρέπει να κάνει είναι να συνεχίσει να αποτυγχάνει. Όσο κουλό και αν ακούγεται. Όταν φτάνει μέχρι το σημείο των ημιτελικών ή του τελικού κάποια στιγμή θα γυρίσει το φύλλο. Θα σερβίρει απέναντι στην Κονταβέιτ (Αγ. Πετρούπολη 2022) και θα το κλείσει το παιχνίδι. Το ίδιο και με την Κρεϊτσίκοβα (Roland Garros 2021). Για να «αποτύχεις», όπως έγινε με τη Μάρτιτς, σημαίνει πως είσαι εκεί. Και για να είσαι εκεί πάει να πει πως τα πλεονεκτήματά σου είναι πολλά περισσότερα από ό,τι σε κρατάει πίσω.

Η Σάκκαρη έχει απίστευτη ικανότητα στο να καλύπτει το κορτ, ένα φόρχαντ που μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε μπάλα, σερβίς πάνω από τον μέσο όρο και διαρκώς βελτιώνει τομείς του παιχνιδιού. Θα έρθει η στιγμή που αντί για το 7-19 στο κρίσιμο σημείο, η πάλη του μυαλού της θα φέρει από πάνω τις 40 νίκες που σημείωσε μέσα στο '22. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να συνεχίσει να είναι παρούσα στις μεγάλες στιγμές. Να βρίσκεται εκεί και το όνομά της να φιγουράρει στην οκτάδα. Να απέχει ένα βήμα ή δύο. Να αποτύχει ενδεχομένως ξανά, μέχρι εν τέλει να βρει τον τρόπο να (αντι)δράσει στο ίδιο το παιχνίδι για να πετύχει.

Είναι δεδομένο πως θα έχει ξανά τις ευκαιρίες της, όπως είναι επίσης δεδομένο πως οι ικανότητές υπάρχουν και ανήκει στις τοπ τενίστριες του κόσμου. Αυτό που σε καθορίζει είναι οι επιλογές.

ΥΓ: Κάποια στιγμή θα γίνει πολύ πιο φανερό το πόσο τρομερά καλή τενίστρια είναι...