Τσιτσιπάς: Ένας άλυτος γρίφος κάνει το 2021 να μοιάζει μακρινό!

• Δεν είναι... καταστροφή η ήττα του Τσιτσιπά αλλά ο τρόπος

Η σχέση του Στέφανου Τσιτσιπά με τις χωμάτινες επιφάνειες έχει τα δικά της σκαμπανεβάσματα. Από όταν συστήθηκε σε αυτές στο ευρύ κοινό έως και σήμερα, παραμένει πάντοτε ένα από τα φαβορί σε οποιοδήποτε τουρνουά και αν συμμετέχει. Κάτι που δεν αποτελεί υπόθεση εργασίας αλλά δεδομένο. Το μαρτυρούν άλλωστε τα πεπραγμένα του αυτά τα χρόνια.

Στο Roland Garros έφτασε ένα σετ μακριά από το να κατακτήσει τον πρώτο του Grand Slam τίτλο. Και πολύ πιθανό να το πετύχαινε, αν στην απέναντι πλευρά του ταμπλό δεν υπήρχε ο Νόβακ Τζόκοβιτς. Στο χώμα έπαιξε δύο συνεχόμενους τελικούς τη φετινή σεζόν, κατακτώντας τον έναν απέναντι στον Κάσπερ Ρούουντ.

Ωστόσο στο Παρίσι δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει την καλή του κατάσταση. Για την ακρίβεια δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο του Κάρλος Αλκαράθ. Και αν ξετυλίξει κανείς από εκεί το κουβάρι της ιστορίας, θα διαγνώσει ένα πρόβλημα που μένει στάσιμο, δίχως λύση, την ώρα που οι υπόλοιποι προχωράνε.

Από τη 13η του Ιούνη, το… μακρινό 2021 και εκείνον τον τελικό με τον Τζόκοβιτς, έχει περάσει αρκετός καιρός. Οι Αλκαράθ και Σίνερ ξεπέρασαν μια ολόκληρη γενιά στο διάβα τους και αποτελούν ξεκάθαρα το δίδυμο της διαδοχής από την εποχή των Big-3. Την ώρα που ο Τσιτσιπάς… τρακάρει διαρκώς πάνω στον ίδιο τοίχο. Ο Μπερετίνι τον απέκλεισε από τον τελικό του τουρνουά στο Γκστάαντ.

Και φυσικά μία ήττα δεν αποτελεί επ’ ουδενί ικανή να κρούσει τους κώδωνες της συμφοράς και της καταστροφής. Ούτε καν αν τελικά αυτές είναι πολλές και μαζεμένες. Η ιδιοσυγκρασία του τένις το έχει αυτό ως δεδομένο. Κάθε εβδομάδα τα δεδομένα διαφέρουν και από θριαμβευτής μπορεί να βρεθείς προ εκπλήξεως. Ο τρόπος, όμως, αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως ο Τσιτσιπάς δεν μπορεί να ελέγξει τη μοίρα του.

Δεν είναι... καταστροφή η ήττα του Τσιτσιπά αλλά ο τρόπος

Πολλούς μπορεί να ξενίζει η ήττα από τον Μπερετίνι στο χώμα. Ο Ιταλός μπορεί να ψάχνει εδώ και αρκετό καιρό την επιστροφή του ανάμεσα στους κορυφαίους και ναι, το σερβίς του δεν έχει την ίδια ισχύ στη συγκεκριμένη επιφάνεια. Όμως δεν πρόκειται δα και για αμελητέα ποσότητα. Μετά το καθαρό 2-0 επί του Τσιτσιπά, θα βρεθεί για 8η φορά σε τελικό ενός τουρνουά της συγκεκριμένης επιφάνειας. Τρίτη φορά, μάλιστα, στο Γκστάαντ!

Οπότε ναι, δεν είναι τρελό να ηττηθεί κανείς από τον Μπερετίνι, ακόμα και αν ο Τσιτσιπάς πίνει αυτό το… πικρό ποτήρι πρώτη φορά στις μεταξύ τους «μάχες». Ο Έλληνας τενίστας έχει τις δικές του ευθύνες για τον τρόπο. Δύο συνεχόμενες χρονιές ο Αλκαράθ βάζει στη διόπτρα του το μπάκχαντ και τον σταματά στην οκτάδα του Roland Garros. Σήμερα ήταν σειρά του Μπερετίνι.

Αν απομονώσουμε τα κομμάτια του παιχνιδιού, ο Τσιτσιπάς δεν υπήρξε κακός κόντρα στον Ιταλό. Και στα ράλι από τη βασική γραμμή απορρόφησε τη δύναμή του και με το φόρχαντ κυριάρχησε σε αρκετά χτυπήματα και με μόλις 12 αβίαστα έκλεισε το ματς. Από την άλλη όμως δεν υπήρξε και τόσο καλός για να έχει κάποιο επιχείρημα κόντρα στο σερβίς του αντιπάλου του.

Το να βλέπεις τον αντίπαλό σου να σερβίρει με 79% στο πρώτο, βάζει πάντοτε έξτρα πίεση. Ο Μπερετίνι υπερηφανεύεται πως ανήκει στην ελίτ των σέρβερ και στις μέρες που βάζει σχεδόν 8/10 πρώτα δύσκολα θα ηττηθεί. Τα περισσότερα από αυτά (65% και 62% στα δύο τμήματα του κορτ) κατέληξαν στο μπάκχαντ. Και αυτή η συνεπαγωγή έφερε το 46/50 που κατέγραψε ο Ιταλός «πύργος» πίσω απ΄το πρώτο του σερβίς.

Ο Τσιτσιπάς εκνευρίστηκε, τα έβαλε με τον εαυτό του, αλλά για ακόμα μια φορά δεν κατάφερε να βρει λύση στον συγκεκριμένο γρίφο. Το μπάκχαντ με το ένα χέρι δεν του επιτρέπει να καθίσει πολύ πίσω από τη βασική γραμμή, γιατί από εκεί είναι αδύνατο να ανακατευθύνει με δύναμη το μπαλάκι και να βρει το βάθος. Οι μπλοκ επιστροφές δε δουλεύουν. Και έτσι κατέληξε να μην απειλεί ούτε μία φορά με break. Σε αυτό το παιχνίδι, ο Μπερετίνι είναι καλύτερος ακόμα και στις «κόκκινες» επιφάνειες. Όταν έχεις τέτοια άνεση στο σερβίς, το μυαλό σου παραμένει πιο καθαρό και τα πόδια έτοιμα για τους κρίσιμους πόντους. Και κάπως έτσι σβήνεται όλη η υπόλοιπη εμφάνιση. Ο Τσιτσιπάς δεν ήταν κακός, αλλά δεν παρουσιάστηκε και ικανός να κερδίσει.

Το Philippe Chatrier έχει φορέσει ήδη τους πέντε Ολυμπιακούς Κύκλους που θα το στολίζουν για μερικές ημέρες. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες βρίσκονται προ των πυλών και για άλλη μια φορά το ερώτημα θα τεθεί. Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο Τσιτσιπάς στα συγκεκριμένα γήπεδα; Ο Τζόκοβιτς έρχεται… πεινασμένος, οι Σίνερ και Αλκαράθ ανήκουν πάντα στο υψηλότερο επίπεδο και ο Ναδάλ που κάνει συγκλονιστικά πράγματα αυτήν την εβδομάδα, στα 38 του, επιστρέφει στον τόπο που έχει χτίσει τον μύθο του, με σκοπό το τρίτο του μετάλλιο.

Από την άλλη, ο τενίστας που το φόρχαντ με το βαρύ του τόπσπιν λογίζεται ως ένα από τα πιο κυριαρχικά χτυπήματα στην επιφάνεια, έχει λίγο χρόνο και έναν άλυτο επί χρόνια γρίφο να μεγεθύνεται ολοένα και περισσότερο τόσο στο μυαλό του, όσο και σε αυτά των αντιπάλων του. Το πλάνο των οποίων απέναντί του δεν αλλάζει πλέον. Είναι η δική του σειρά για να παρουσιάσει διαφοροποιήσεις, ειδάλλως το 2021 θα παραμείνει μακρινό, όταν γύρω του τα πάντα εξελίσσονται.

ΥΓ: Αν η τενιστική ζωή του Ράφα Ναδάλ είναι το ιδανικό σενάριο για ταινία, η εβδομάδα που διανύουμε αποτελεί χολιγουντιανό plot twist.