Ο προπονητής του Μαροζάν στο Gazzetta: «Η νίκη με τον Αλκαράθ είναι θαύμα, θέλαμε να κερδίσουμε απλώς ένα παιχνίδι στα προκριματικά»

• Τι σημαίνει μία νίκη απέναντι στον Αλκαράθ για έναν παίκτη εκτός Top-100

Στη Ρώμη... πυροδοτήθηκε η μεγαλύτερη βόμβα της σεζόν ως τώρα. Ο Κάρλος Αλκαράθ, το Νο1 του κόσμου ηττήθηκε από έναν τενίστα άσημο και άγνωστο στο ευρύ κοινό. Ο 23χρονος Ούγγρος, Φαμπιάν Μαροζάν επικράτησε με ένα παιχνίδι στα όρια του αψεγάδιαστου, 2-0 του Ισπανού (6-3, 7-6) και τον άφησε εκτός της φάσης των «16».

Ρίχνοντας όμως μια αναλυτική ματιά στην πορεία του, θα παρατηρήσει κάποιος ότι συνέβησαν νίκες που πέρασαν κάτω από το ραντάρ μέχρι να φτάσει ως τον Αλκαράθ. Οι Γίρι Λεχέτσκα και Κορεντάν Μουτέ δε θεωρούνται αμελητέες ποσότητες. Ο προπονητής του, Μαρκ Πατάκι σχολίασε τα πεπραγμένα του αθλητή του στο Gazzetta, αδυνατώντας και ο ίδιος να πιστέψει τι έχει πετύχει.

«Φυσικά είναι μία έκπληξη. Πραγματικά δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε ότι κέρδισε. Ακόμα και πριν το παιχνίδι είχαμε ελπίδα, και εμείς θέλαμε να κερδίσει όσο αυτός αλλά πρώτα από όλα θέσαμε ως στόχο να το ευχαριστηθεί.

Πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο όνειρο για αυτόν. Από τη στιγμή που μπήκε στο κυρίως ταμπλό, μέχρι τις νίκες με τον Λεχέτσκα και τον Μούτε, ήταν όλα εκπληκτικά. Αλλά ακόμα έχουμε τους στόχους μας. Πρέπει να παραμείνουμε ψύχραιμοι».

Η προετοιμασία πριν από τέτοια παιχνίδια δε διαφέρει και πολύ. Πολλώ δε μάλλον όταν το Νο135 του κόσμου αντιμετωπίζει το Νο1. Ή μάλλον, όχι οποιοδήποτε Νο1 αλλά το φαινόμενο, Κάρλος Αλκαράθ. Άλλωστε ένα παίκτης με είδωλο τον Ράφα Ναδάλ, κέρδισε έναν άλλον αντίστοιχα. Οπότε όλο αυτό το μείγμα θα είχε λίγο από θαύμα.

«Μιλήσαμε αρκετά πριν το ματς και τη νύχτα πριν από αυτό, για το ποιο είναι το καλύτερο συναίσθημα, ο καλύτερος τρόπος να μπει στο κορτ. Το πιο σημαντικό ήταν να το απολαύσει, να παίξει το καλύτερο τένις που μπορεί και να δείξει στον κόσμο και στον Αλκαράθ τι είναι ικανός να κάνει. Είναι καλό να νιώθεις χαρούμενος στο κορτ με τον τρόπο που παίζεις. Φυσικά δεν μπορούσε να πιστέψει ότι κέρδισε. Για εμένα είναι κάτι τεράστιο και δύσκολο να πιστέψω ότι κέρδισε το Νο1. Ο Αλκαράθ είναι τρομερός παίκτης και θα κερδίσει πολλά Grand Slam. Ήταν ένα θαύμα!

Ακόμα και το ότι φτάσαμε στο κυρίως ταμπλό ήταν εκπληκτικό. Ο στόχος μας εδώ ήταν να κερδίσει τουλάχιστον ένα παιχνίδι στα προκριματικά και τώρα έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Ο Μαροζάν είναι σταθερός από τη βασική γραμμή, με ένα φόρχαντ που χτυπάει δυνατά την μπάλα. Έχει έλεγχο στο μπάκχαντ και χρησιμοποιεί το drop shot ως "όπλο". Αν βάλει όλα αυτά τα χτυπήματα, είναι δύσκολο να τον κερδίσεις στη μέρα του».

Τι σημαίνει μία νίκη απέναντι στον Αλκαράθ για έναν παίκτη εκτός Top-100

Μία νίκη βέβαια σημαίνει πολλά αλλά στο τένις οι ρυθμοί είναι τέτοιοι, που μπορεί να ξεχαστεί άμεσα. Με την πορεία του ως τους «16» (αγωνίζεται απόψε με τον Τσόριτς), ο Μαροζάν έφτασε στο live ranking της ATP στο Νο114 και στοχεύει μαζί με τον προπονητή του σε ανοδική πορεία και φυσικά στην πρώτη παρουσία σε Grand Slam.

«Δε θα έλεγα ότι είναι breakthrough, είναι τεράστιο αποτέλεσμα και πρέπει να το θυμόμαστε, όπως και όλο το τουρνουά. Αλλά χρειάζεται να δουλέψουμε σκληρά και να κάνουμε τη δουλειά μας. Στόχος είναι να φτάσουμε στο Top-100 και να συνεχίσουμε να παίζουμε στα τουρνουά της ATP και φυσικά να μπούμε σε κυρίως ταμπλό ενός Grand Slam.

Θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά και να τα κάνουμε όλα με τον ίδιο τρόπο. Πρέπει όμως παράλληλα να απολαύσουμε τη στιγμή, γιατί δε θα μείνει για πάντα».

Ο στόχος του Grand Slam δεν έχει τοποθετηθεί τυχαία. Ο Μαροζάν είναι τυχερός, όπως μοιράστηκε ο προπονητής του μαζί μας, όμως άλλοι παίκτες δεν έχουν τη δυνατότητα να πετύχουν πράγματα ένεκα των εξόδων και του πόσο κοστοβόρου είναι το καλεντάρι. Μια παρουσία σε κυρίως ταμπλό Grand Slam μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή.

«Φυσικά παίκτες εκτός της 100άδας της 200άδας έχουν πολύ δύσκολο έργο. Τα χρήματα που κερδίζουν από τους τίτλους είναι πολύ πιο λίγα. Δεν τους πληρώνει κανείς τα καταλύματα για τα τουρνουά της ITF και έτσι πρέπει να επενδύσουν χρήματα. Συνήθως δεν έχουν καν τον τρόπο να πληρώσουν τα έξοδα του προπονητή τους για να ταξιδέψει μαζί τους και πηγαίνουν μόνοι τους.

Για τον Φάμπι ήταν καλύτερα τα πράγματα καθώς έχει πάντα μαζί του εμένα ή τον έτερο κόουτς του (Μίκλος Παλάγκουι) ή κάποιον από την οικογένειά του. Έχει μια ολόκληρη ομάδα πίσω του. Όταν όμως στο κυρίως ταμπλό ενός Grand Slam μπορείς να παίξεις σε σημαντικότερα τουρνουά, 500άρια, 1000άρια και να έχεις μαζί σου μια μεγαλύτερη ομάδα, όπως έναν φυσικοθεραπευτή ας πούμε.

Οπότε προφανώς είναι πολύ δύσκολο για τους παίκτες εκτός 100άδας. Δε το συζητάω καν για πιο κάτω. Παίκτες εκτός 300άδας ακόμα και να κερδίσουν ένα τουρνουά δεν έχουν κέρδος γιατί πληρώνουν εισιτήρια και αμοιβή προπονητών. Ελπίζω να φτιάξει αυτό γενικότερα γιατί υπάρχουν αρκετοί τενίστες που βλέπουν την καριέρα τους να ολοκληρώνεται εξαιτίας των εξόδων που έχουν».

Το τένις άλλωστε έχει περάσει σε μία νέα εποχή. Αρκετά από τα τουρνουά Masters έχουν γίνει πια δεκαήμερα, με περισσότερους παίκτες να έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Αυτό δίνει κίνητρο για όσους βρίσκονται στις παρυφές των Masters, όμως παραμένει πολύ δύσκολο για έναν εκτός της πρώτης 100άδας.

Για να φτάσει ο Μαροζάν ως εδώ, όμως, κατάφερε πολλές να ξεπεράσει τον εαυτό του. Επικρατώντας στη διαδρομή των Σκάτοφ, Άλβες για να μπει στο κυρίως ταμπλό και των Μουτέ, Λεχέτσκα πριν τη σπουδαία νίκη επί του Αλκαράθ και οι μέρες ξεκούρασης φαίνεται πως βοήθησαν.

«Το format αυτό των 10 ημερών δίνει χρόνο στους παίκτες να ξεκουραστούν και να προετοιμαστούν. Μέχρι τώρα μετά από κάθε παιχνίδι είχαν μία μέρα κενό. Κάνει καλό στους παίκτες να ξεκουράζονται, να κάνουν μερικές προπονήσεις.

Δεν έχω μεγάλη εμπειρία με αυτό, όμως μερικές φορές θεωρώ ότι πρέπει να κοιτάζουμε τι είναι καλύτερο για τους παίκτες, τι είναι καλύτερο για το τουρνουά και πώς θα υπάρχουν έσοδα για τους διοργανωτές. Οι παίκτες είναι άνθρωποι και τους αξίζει να έχουν μερικές μέρες ξεκούρασης ανάμεσα στα παιχνίδια».