Τσιτσιπάς: Κυνήγι... θησαυρού στο Μεξικό

• Ο Τσιτσιπάς ψάχνει τον εξαγνισμό στο Μεξικό

Ο Αύγουστος αποτελεί πάντοτε έναν μήνα ορόσημο στο καλεντάρι του τένις. Το ξεκίνημα του Αμερικανικού swing, που κορυφώνεται στον τελικό του Arthur Ashe για το US Open. Το τελευταίο Grand Slam της σεζόν έρχεται για τον κάθε έναν τενίστα με διαφορετικό σημείο αφετηρίας. Ο Αλκαράθ μπαίνει στο τουρνουά έχοντας κατακτήσει το Wimbledon και θέλει να επαναλάβει κάτι που έχει να συμβεί από το 2008 και τον Ρότζερ Φέντερερ. Να πετύχει δηλαδή το back to back των κατακτήσεων στη Νέα Υόρκη.

Ο Τζόκοβιτς έρχεται μάλλον απογοητευμένος που δε θα καταφέρει ούτε φέτος να διεκδικήσει το calendar slam, αλλά με ψήγματα αισιοδοξίας, καθώς φέτος έχει ξανά την ευκαιρία -δίχως περιορισμούς για τον κορονοϊό- να διεκδικήσει τον τίτλο που θα τον φέρει σε απόσταση δύο από τον Ναδάλ. Ο Μεντβέντεφ αναζητά τις προ διετίας επιδόσεις του στη σκληρή επιφάνεια, χαμένος περισσότερο στο plan-b που τείνει να εκλείψει παντελώς από το παιχνίδι του.

Μέσα σε όλο αυτόν τον κυκεώνα, ο Στέφανος Τσιτσιπάς αναζητά τον δικό του εξαγνισμό, σε μια σεζόν που ξεκίνησε ιδανικά με έναν τελικό στην Αυστραλία, όμως έκτοτε έχει μαζεμένα… παραλίγο και χαμένες ευκαιρίες. Η τελευταία απόπειρα στο Wimbledon στιγματίστηκε από τον αποκλεισμό στο πεντάρι με τον Γιούμπανκς. Ο Τσιτσιπάς αποκλείστηκε ενώ έπαιζε καλά, ενώ ήταν ανώτερος, συμβαίνει. Ο Στρουφ βρήκε απέναντι σε αυτόν την ευκαιρία για breakthrough στη Μαδρίτη, μόλις είχε αρχίσει να επανέρχεται από τον τραυματισμό που του στέρησε δυναμικότητα στην έρημο της Καλιφόρνια.

Ο Τσιτσιπάς ψάχνει τον εξαγνισμό στο Μεξικό

Η αλήθεια είναι πως στο Λος Κάμπος, από όπου και ξεκινάει επίσημα η αγωνιστική δράση και η προετοιμασία του για το US Open, πλανάται ένα «πρέπει». Το οποίο μάλιστα γιγαντώθηκε από την κλήρωση. Τα τουρνουά προετοιμασίας, ειδικότερα τα 250άρια, κουβαλούν μία μορφή χαλαρότητας και δοκιμών, όμως ο τίτλος είναι πάντα τίτλος. Πολλώ δε μάλλον για έναν τενίστα που στα 24 του χρόνια, παραμένει διψασμένος, όμως η ανομβρία ξεπερνά πλέον τις 52 εβδομάδες και τον τίτλο στη Μαγιόρκα. Στο γρασίδι δηλαδή, την επιφάνεια που φανερώνει τις περισσότερες αδυναμίες του.

• Τσιτσιπάς: Η κλήρωσή του για το 250άρι στο Μεξικό

Το Λος Κάμπος φαντάζει με έναν τόπο εξαγνισμού. Όχι φυσικά αμαρτιών αλλά φαντασμάτων που παραμένουν καρτερικά στον ώμο του Έλληνα τενίστα. Τα μεγάλα του «αχ» τα είχε στην Αυστραλία και το Παρίσι. Στην Αμερική μπορεί να συστήθηκε από τον τελικό στο Masters του Τορόντο, το μακρινό πλέον 2018, όμως η Πρωτεύουσα αποτελεί τόπο αφιλόξενο για όνειρα.

Τις βελτιώσεις στο σερβίς του τις υπογραμμίζουμε διαρκώς από αυτήν εδώ τη γωνία. Στο Wimbledon ήταν εκεί, μαζί με την προσπάθεια για ποιότητα και ποικιλία στις επιστροφές. Τεχνικά, στο μέτρο του δυνατού έκανε αυτά που μπορούσε, όμως σε αυτά τα παιχνίδια χρειάζεται και η επιβεβαίωση της ανωτερότητας. Η αύρα των big-3 σου στερούσε κάθε πιθανή σκέψη για να κερδίσεις απέναντί τους. Κάτι που φέρνει πλέον μαζί του και ο Αλκαράθ, αλλά ο Τσιτσιπάς αναζητά. Ο Γιούμπανκς έβρισκε διαρκώς τρόπους να ανακτά την αυτοπεποίθησή του και να φτάσει να πιστεύει ως το φινάλε πως θα βγει νικητής. Η παρουσία του Μαρκ Φιλιππούση ξανά στο box του, πρόκειται για μία κίνηση που συνηγορεί προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ένα τέτοιο ταμπλό, όπως αυτό του Λος Κάμπος, μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για το Νο5 του κόσμου. Ο δρόμος των Ίσνερ (ή Χιτζικάτα), Τζάρι, Τσόριτς και Νόρι (ή Ντε Μινόρ) για έναν τίτλο δεν είναι δα και δύσβατος, αλλά ούτε και βόλτα στο πάρκο. Σύμφωνοι, ο καθένας με τα προτερήματά του και σε συνδυασμό με την ενδεχόμενη έλλειψη ρυθμού του Στέφανου, μπορεί να απειλήσει. Όπως ακριβώς και ο Αμερικανός στο Wimbledon. Χωρίς καμία δόση υποτίμησης, άλλωστε ο Τζάρι τον κέρδισε πρόσφατα στο Χάλε, το μόνο που χρειάζεται ο Τσιτσιπάς τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι να… καθαρίσει από ένα τέτοιο ταμπλό. Κάτι που φέρνει και χειροπιαστά αποτελέσματα στην κούρσα για τα Finals της σεζόν.

Να βγει αλώβητος από ένα μονοπάτι που δεν έχει μπροστά του τέρατα αλλά ούτε παραμένει ευθεία γραμμή. Το τένις έχει την ιδιαιτερότητα της ευμετάβλητης ψυχολογίας, πολλές φορές από πόντο σε πόντο μέσα στο ίδιο το ματς. Μία εβδομάδα μπορεί να παίξει τεράστια διαφορά σε σχέση με το πώς θα παρουσιαστεί κάποιος από εδώ και στο εξής. Στα δύο Masters πριν το US Open δε χωρούν εκπτώσεις και το να απολαμβάνεις ηρεμία μέσα στο κορτ περνά, καλώς ή κακώς, από τους τίτλους.

Σαφώς και δε θα χαθεί ο κόσμος αν το τουρνουά στο Λος Κάμπος δεν περάσει σε ελληνικά χέρια. Σημασία έχει αυτήν την ώρα για τον Τσιτσιπά η διαρκής βελτίωση των λεπτομερειών, που θα τον ξαναφέρουν ανάμεσα στους διεκδικητές των Slam. Κάτι που λίγο έως πολύ δεν έχει πλέον ως δεδομένο, παρόλο που αρκετές φορές δεν παίζει άσχημα. Όμως στο κατ’ εξοχήν άθλημα της κρίσης με βάση τα αποτελέσματα, το ρόλερ κόστερ της ψυχολογίας τρέφεται ακόμα και από μικρές επιτυχίες. Το κυνήγι θησαυρού στο Μεξικό μπορεί να φέρει αρκετά κέρδη, μερικώς απρόσμενα ενόψει της συνέχειας. Μαζί με τον μανδύα του φαβορί, έτσι πάνε αυτά!

ΥΓ: Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις τον Βαβρίνκα να επιστρέφει σε τελικό το 2023. Το καλύτερο one handed μπάκχαντ στο τουρ, με όσους αστερίσκους μπορεί να καταθέσει στο τραπέζι ο Ρότζερ Φέντερερ.

ΥΓ2: Υπέρ το δέον δύσκολη η κλήρωση της Σάκκαρη στην Ουάσινγκτον.