Τσιτσιπάς: Δεν είναι η ήττα, αλλά ο τρόπος

• Το χτύπημα που έχει στερήσει πολλά στον Τσιτσιπά
• Χρειάζεται και άλλη βελτίωση για το Τορίνο

Αν μπορούσε κάποιος να απομονώσει πρόσωπα, γήπεδα, καταστάσεις και έμενε στη γενική εικόνα, θα αντιλαμβανόταν πως για τον Στέφανο Τσιτσιπά η συζήτηση παραμένει ατέρμονη μέσα στο 2023.

Με τις καλές στιγμές του που τον έφεραν ως τον τελικό της Αυστραλίας και τις κακές στιγμές του κυρίως μετά την Αμερική. Ενώνοντας όλες τις τελείες θα βγάλει κανείς ένα κεντρικό συμπέρασμα που υπερισχύει όλων των άλλων και το εκμεταλλεύτηκε, μεταξύ άλλων και ο Άρθουρ Φις για να τον αποκλείσει από την Αμβέρσα.

Το σημάδι στο μπάκχαντ του Τσιτσιπά έγινε εμμονή μέχρι να γίνει συνήθεια και πλέον γίνονται ολοένα και περισσότεροι αυτοί που αποκομίζουν κάτι από αυτό. Στον ημιτελικό της Αμβέρσας δεν έπαιξε άσχημα. Βρήκε όπως συνηθίζει το πρώτο του σερβίς, κερδίζοντας σε αυτό το 76% των πόντων.

Είχε εξαιρετικές επιλογές στο shotmaking, ειδικότερα στο δεύτερο χτύπημα μετά το σερβίς, όταν η μπάλα ερχόταν στο φόρχαντ του. Η εικόνα, όπως και οι κινήσεις του στο κορτ, παρέμεινε βελτιωμένη, για να πάρει και δύο κυνικές νίκες ως την τετράδα, συνεχίζοντας από εκεί που το άφησε στη Σανγκάη.

Ωστόσο το φινάλε τον έβγαλε ηττημένο, διότι το μπάκχαντ του λύγισε στο σερβίς του Φις και αποδείχθηκε... Αχίλλειος πτέρνα!

Το χτύπημα που έχει στερήσει πολλά στον Τσιτσιπά

Η ήττα δεν μπορεί να ρίξει κάποιον στην πυρά. Πολλώ δε μάλλον σε ένα τουρνουά 250άρι που περισσότερο με προετοιμασία ενόψει των Finals μοιάζει. Προφανώς δε θα έλεγε κανένας όχι σε έναν τίτλο, αλλά ο Τσιτσιπάς μπορεί να προχωρήσει και χωρίς αυτό. Ίσως μάλιστα αυτός στα διπλά, αν έρθει, με τον αδερφό του να έχει μεγαλύτερη συναισθηματική αξία.

Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει το μοτίβο που τον φέρνει εκτεθειμένο στα κρίσιμα. Ο Γιούμπανκς του στέρησε μια μεγάλη ευκαιρία με βάση το μονοπάτι του στο Wimbledon, σημαδεύοντας το μπάκχαντ με το σερβίς. Ο Στρίκερ πέτυχε την πρώτη του Top-10 νίκη με τον ίδιο τρόπο στο US Open. Ακόμα και ο Αλκαράθ στο Roland Garros αυτό το χτύπημα έβαλε στη διόπτρα του.

Από τον καλύτερο παίκτη του κόσμου, μέχρι παίκτες εκτός Top-100 η λογική είναι μία. Σημαδέψτε το μπάκχαντ και κάτι θα βγει. Αυτό το one handed χτύπημα που αν το μπαλάκι έρθει φλατ ή με υψηλή αναπήδηση δυσκολεύει αφάνταστα τον Έλληνα τενίστα. Και του βάζει ένα ανάχωμα στον δρόμο, όχι μόνο στα τρία τελευταία Grand Slam αλλά εδώ και μία διετία.

Στην εικόνα του όλο αυτό το διάστημα έπαιξε μεγάλο ρόλο και η κούραση. Μην έχοντας την ίδια φρεσκάδα στα πόδια προς το φινάλε της σεζόν, ήταν αδύνατο να πάρει την αγαπημένη του θέση με το footwork και για να προστατεύσει το μπάκχαντ του να επιτεθεί με inside-out. Λεπτομέρειες που όμως καταλήγουν στην ίδια κεντρική συζήτηση, για ένα χτύπημα που του βάζει όρια στο παιχνίδι του.

Το θετικό μέσα σε όλα αυτά ήταν πως στην Αμβέρσα, όσον αφορά τα ράλι, έδειξε πάλι να προσπαθεί να γίνει επιθετικός στην ευθεία, όσο και αν τον πλήγωνε σταδιακά στις επιστροφές.

Χρειάζεται και άλλη βελτίωση για το Τορίνο

Η εικόνα του μετά το US Open αμφισβήτησε μέχρι και τη συμμετοχή του στα φετινά Finals. Ακόμα και σήμερα τίποτα δεν είναι σίγουρο αλλά οι ήττες των υπολοίπων μνηστήρων της θέσης τον φέρνουν με ισχυρό πλεονέκτημα.

Ρούνε, Φριτζ και Ρούουντ τα έκαναν... μαντάρα και φαίνεται ότι θα παλέψουν για μία θέση ως το τέλος, με τον Ζβέρεφ σε λίγο καλύτερη μοίρα. Με το Παρίσι να ακολουθεί μετά τη Βιέννη, ο Τσιτσιπάς θέλει να μπει στο τελικό βιράζ με περισσότερα επιχειρήματα γύρω από το όνομά του.

Μαζί με τους τραυματισμούς του Αλκαράθ και την κατάσταση από κάτω, το Τορίνο έχει χώρο για όνειρα, όχι όμως για αιθεροβασίες. Μέχρι τότε υπάρχει δρόμος για βελτίωση, ακόμα και μέσα από ήττες. Δεν είναι το αποτέλεσμα αυτό που πληγώνει, αλλά ο τρόπος...