Wimbledon, Τσιτσιπάς: Νίκες που δίνουν δικαίωμα στο όνειρο

Η κλήρωση σε κάθε Grand Slam έχει τη δική της αξία. Το λέγαμε πριν το Roland Garros, άλλο να παίζεις τον Αλκαράθ στον ημιτελικό, όντας στην πρώτη τετράδα της παγκόσμιας κατάταξης, άλλο στον προημιτελικό. Η πρώτη ανάγνωση της κλήρωσης στο Wimbledon τοποθετούσε τον Στέφανο Τσιτσιπά στο δύσβατο μονοπάτι, έχοντας κληθεί να υπερκεράσει εμπόδια που έχουν στην πλάτη τους Major τίτλους.

Και αν ο Τιμ, αυτήν την ώρα είναι χαμηλότερου επιπέδου αντίπαλος ένεκα των τραυματισμών, ο Άντι Μάρεϊ στο γρασίδι θα αποτελεί πάντοτε δύσκολη πίστα. Ακόμα και ο Κοκκινάκης όταν τον υποτίμησε με το σκορ υπέρ του στο 2-0 του Australian Open, βρέθηκε να είναι αυτός που έφυγε με το κεφάλι κατεβασμένο. Αλλά το ζήτημά είναι τα φρέσκα κουλούρια του Λονδίνου. Δύο παιχνίδια με Τιμ και Μάρεϊ στους πρώτους γύρους έχουν μεγάλη δόση δυσκολίας αλλά σε δεύτερη ανάγνωση μπορούν να καθορίσουν το δικό σου ταβάνι.

• «Λιοντάρι» ο Τσιτσιπάς, πέτυχε την ανατροπή στο «σπίτι» του Μάρεϊ και συνεχίζει στο Wimbledon

Ο Τσιτσιπάς απέκλεισε τον Βρετανό στο κεντρικό κορτ του Wimbledon σε ένα παιχνίδι που άγγιξε τις πέντε ώρες, παιγμένο βέβαια σε δύο δόσεις. Αυτήν την ώρα στο τουρνουά δεν έχει κανείς σπουδαιότερο γαλόνι στα λευκά του ρούχα. Μία νίκη σε 2ο γύρο δε σε κάνει επ’ ουδενί φαβορί, αλλά μπορεί να σε βγάλει από τη λίστα με τα αουτσάιντερ και να σε τοποθετήσει σε κοινή αφετηρία για ένα τελευταίο 100άρι.

Ο ενθουσιασμός δεν προέρχεται από τη νίκη, αλλά από την εικόνα του Τσιτσιπά. Πριν από μερικές μέρες σχολιάζαμε ότι το μεντάλιτι θύμισε περισσότερο Αυστραλία. Εκεί όπου είχε διάθεση και κίνητρο πίσω από κάθε μπάλα. Απέναντι στον Μάρεϊ πέτυχε μία από τις νίκες που «ξεκλειδώνουν» το μονοπάτι ενός Grand Slam. Μία τέτοια είχε κάνει και στη Μελβούρνη στο ξεκίνημα της χρονιάς, κόντρα στον Σίνερ, σαφώς πολύ πιο βαθιά στη διοργάνωση.

Ο κυνικός θα δει ότι χρειάστηκαν εκ νέου πέντε σετ. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή λέει πως ο Τσιτσιπάς αγωνίστηκε ως φανερά ανώτερος του αντιπάλου του σε τουλάχιστον τέσσερα από αυτά. Το κενό απόδοσης στο tiebreak του 2ου και το πρώτο game του τρίτου, έδωσε διάρκεια σε μια αναμέτρηση που θα έπρεπε ίσως να κλείσει το πολύ στα τέσσερα σετ.

Ο Μάρεϊ πάντοτε είχε τη δυνατότητα να καμουφλάρει τις ήττες του, όμως τους 90 winners του Τσιτσιπά -40 με το φόρχαντ- και τους 94/118 πόντους πίσω από το πρώτο σερβίς, δεν μπορεί να τους προσπεράσει κανείς. Για τον Έλληνα τενίστα αυτήν ήταν η πιο πειστική εμφάνιση στο γρασίδι. Το σερβίς και το φόρχαντ βρέθηκαν σε επίπεδο πολύ υψηλό για να ορίσει το τέμπο από τη βασική γραμμή. Η προσθήκη του slice στο μπάκχαντ του αποτελεί μάλλον την ευχάριστη έκπληξη που έκρυβε για τους αντιπάλους του στο Λονδίνο.

• Ακυρο το μεικτό της Μπαντόσα με τον Τσιτσιπά, αποσύρθηκε η Ισπανίδα

Ένα slice που όχι μόνο του δίνει λύσεις για τις άμυνες, αλλά τον φέρνει και σε επιθετικές θέσεις στο φιλέ. Χρησιμοποιώντας το, το Νο5 της παγκόσμιας κατάταξης πολλές φορές βρέθηκε ψηλά στο κορτ. Αυτό είναι το χτύπημα που δεν είχε σε μεγάλο βαθμό στο ρεπερτόριό του, όμως μπορεί να διατηρήσει χαμηλά την αναπήδηση της μπάλας στη συγκεκριμένη επιφάνεια και να εκτοξεύσει τα όνειρα.

Και γιατί να μην ονειρευτεί, σε ένα draw που ξαφνικά είδε τους big servers που είχε στη μεριά του να καταποντίζονται. Ο Τζέρε είναι ένας χωματάς, που τον Τσιτσιπά τον οποίο είδαμε κόντρα στον Μάρεϊ δεν μπορεί να τον απειλήσει. Ο Γιούμπανκς παίζει καλά στο γρασίδι, αλλά αν θες να μπει ψηλά ο πήχης καλείσαι να τον ξεπεράσεις. Ποιος εκ τον Μεντβέντεφ, Φούκσοβιτς, Λεχέτσκα, Πολ θα μπει ως ακλόνητο φαβορί σε έναν προημιτελικό, αν ο Στέφανος φτάσει ως εκεί; Μιλάμε για έναν τενίστα που φτάνει να παίζει με 70% ακρίβεια στο πρώτο σερβίς και επί της ουσίας φαντάζει άσπαστος.

Το ζήτημά του δεν ήταν τα χαμένα break points κόντρα στον Τιμ, όπως είπαμε, αλλά η δημιουργία των ευκαιριών. Αυτό που του έλειψε κόντρα στον Βρετανό αφορούσε τις επιστροφές του, ειδικότερα στα δεύτερα σερβίς. Εκεί όπου πρέπει να γίνει ακόμα πιο επιθετικός, όχι μόνο με το φόρχαντ. Και αυτό για να αποφεύγει τη ρουλέτα των tiebreak που τον κυνηγούν από το ξεκίνημα του γρασιδιού, αφού το break είναι είδος υπό εξαφάνιση. Ακόμα και με τον Μάρεϊ μόνο ένα βρήκε, αλλά ήταν αρκετό. Όταν το δικό σου σερβίς μοιάζει απλησίαστο, ένα-δύο καίρια χτυπήματα μπορεί να γονατίσουν οριστικά τον αντίπαλο.

This courtside angle of @steftsitsipas' backhand winner is 🤌#Wimbledon pic.twitter.com/uUHaN5jb9r

— Wimbledon (@Wimbledon) July 7, 2023

Αν με κάποιο μαγικό κουμπί το Wimbledon παιζόταν αποκλειστικά στο σερβίς/φόρχαντ, τότε μία τέτοια εμφάνιση θα τον έφερνε ώμο με ώμο δίπλα στα δύο μεγάλα φαβορί. Πόσο μακριά όμως είναι αυτό το σενάριο στο γρασίδι; Λίγες επιστροφές μακριά, όσο αντέξει το μπάκχαντ. Η δουλειά του slice καλύπτει όσο δυνατόν το χάντικαπ. Η ταχύτητα του γρασιδιού τον οδηγεί στο να εμπιστεύεται περισσότερο όλα του τα χτυπήματα. Δεν υπάρχει χρόνος άλλωστε για να εγκλωβιστεί στο δίλημμα του «να πάω στο inside-out φόρχαντ ή όχι» που πολλές φορές τον κρατάει πίσω στο χώμα. Όσο περισσότερο επιθετικός γίνεται από τη βασική γραμμή, τόσο πιο κοντά φτάνει στην άκρη του τούνελ.

Όταν στο μονοπάτι σου βρίσκεις δύο κατόχους Grand Slam στους πρώτους γύρους και τους βάλεις από κάτω στο mano-a-mano, προχωράς και πνευματικά. Το να αποκλείεις τον Μάρεϊ, ακόμα και το 2023, στο κεντρικό κορτ του Wimbledon πέραν από μία απλή πρόκριση, φουσκώνει και τα πανιά της αυτοπεποίθησης. Αν δεν το ονειρευτείς, τότε δεν πρόκειται να το πετύχεις...