Σάκκαρη: Το σπουδαιότερο σετ της καριέρας της!

Δημήτρης Οικονόμου Δημήτρης Οικονόμου
H Μαρία Σάκκαρη περιμένει να υποδεχτεί σερβίς αντιπάλου
Ο Δημήτρης Οικονόμου γράφει για την προσπάθεια της Μαρίας Σάκκαρη να επιστρέψει από το πνευματικό ναδίρ και να κατακτήσει το σπουδαιότερο σετ της καριέρας της, που δεν απέτρεψε τελικά την ήττα από την Έλενα Ριμπάκινα.

Ας αρχίσουμε από κάτι δεδομένο. Οι δύο ήττες έφεραν τον αποκλεισμό, σε μία διοργάνωση που με βάση το κλείσιμο της χρονιάς δημιούργησε μεγαλύτερες προσδοκίες. Η εικόνα στο κορτ για ένα σετ με τη Ριμπάκινα μοιάζει ξένη. Μετά από τρία σετ στα WTA Finals ο απολογισμός του ενός game δε συμβαδίζει με την ποιότητα και το επίπεδο της Μαρίας Σάκκαρη. Φανερά κάτι την εμποδίζει να παίξει το τένις στα συνηθισμένα στάνταρ της.

Μετά το 6-0 του 1ου σετ απέναντι στη Ριμπάκινα, γυρίζει στον Τομ Χιλ να πει τρεις λέξεις. «I’m done». Έχω τελειώσει. Λίγη ώρα αργότερα έφτασε μία «ανάσα» από το να ανατρέψει πλήρως την αναμέτρηση κόντρα στη Καζάκα και να σβήσει το σετ που άνοιξε τον χορό. Μεσολάβησε η παραίνεση του προπονητή της και φυσικά το σπουδαιότερο σετ στη μέχρι τώρα καριέρα της. Από το αγωνιστικό και ειδικότερα το πνευματικό ναδίρ ως το να απέχει έναν πόντο από το να σερβίρει για την επικράτηση.

Όποιος έχει παρακολουθήσει έστω και λίγο την πορεία της Σάκκαρη στο τουρ, μπορεί να αντιληφθεί πόσο έντονα ζει κάθε της πόντο. Με ένα στιλ…βαλκάνιο, αλέγκρο. Αντ’ αυτού η Ελληνίδα μοιάζει απλώς να περιφέρει το σώμα της μετά το τρίτο συνεχόμενο χαμένο σετ στο Κανκούν. Τις δύσκολες στιγμές τις εξηγεί η ίδια η κατάσταση του... χιλιοτραγουδισμένου κορτ, που μαζεύει διαρκώς τα παράπονα των οκτώ κορυφαίων.

Έχει παίξει μεγάλα ματς η Σάκκαρη, έχει πετύχει νίκες και ήττες, αλλά σε καμία της παρουσία δε βρέθηκε… άχρωμη και ανεπηρέαστη από ό,τι συμβαίνει. Οι πόντοι που κέρδισε δεν ήταν πολλοί στο 1ο σετ, αλλά ακόμα και αυτοί που ήρθαν δεν την άγγιξαν. Σα να γνώριζε πως όλη η διαδικασία είναι μάταιη.

 

Η πρώτη φορά που σφίγγει τη γροθιά της έρχεται στο hold για το 3-2. Όταν ακροβατεί δηλαδή για να κρατηθεί σε μία αναμέτρηση που προ πολλού της έχει γλιστρήσει από τα χέρια. Αλήθεια, με βάση την εικόνα, το να πετύχει έξι κρατήματα προστίθεται στη λίστα των σημαντικών κατορθωμάτων της.

Από εκείνο το σημείο και μετά πραγματοποίησε κάτι συγκλονιστικό. Γιατί μόνο ως τέτοιο χαρακτηρίζεται αυτό που πέτυχε στο κορτ η Σάκκαρη, φτάνοντας ως το tiebreak το οποίο και ανέτρεψε, αλλά χάνοντας και μια μοναδική ευκαιρία να σπάσει το σερβίς της Ριμπάκινα και να σερβίρει για τη νίκη στο 3ο σετ, όπου πάλι βρέθηκε με break κάτω.

Τι πέτυχε στο 2ο σετ η Σάκκαρη

Μπορεί να ακούγεται κάπως οξύμωρο, όμως στο τένις καλείσαι να κοιτάζεις όσα εσύ έχεις τη δυνατότητα να αλλάξεις. Για την 28χρονη η επιστροφή του 2ου σετ ίσως έχει περισσότερη σημασία και από την ίδια τη νίκη. Καθώς μεταξύ μας, η πρόκριση δε θα ήταν στα δικά της χέρια ανεξαρτήτου νίκης ή ήττας με τη Ριμπάκινα. Η Σάκκαρη έφτασε να διεκδικεί ένα παιχνίδι χάνοντας με 6-0 το 1ο σετ, με την ψυχολογία της στο απόλυτο μηδέν, ούσα μέχρι τότε πολύ κατώτερη των περιστάσεων της διοργάνωσης.

Διαλυμένη μέσα στο γήπεδο, βουτηγμένη στο σκοτάδι των σκέψεων που διογκώθηκε αν συνυπολογίσεις την ήττα από τη Σαμπαλένκα, η Ελληνίδα βρήκε τη δύναμη να κάνει κάτι που δε συνηθίζει. Να αλλάξει το τέμπο και τη ροή ενός αγώνα. Όταν τα παιχνίδια της δεν πάνε καθόλου καλά, το πιθανότερο είναι πως δε θα βρει τρόπο όχι να φανεί ανταγωνιστική, αλλά να θέσει εκ νέου τα ερωτήματα και τις βάσεις στις οποίες θα κριθεί η έκβαση.

Στο Κανκούν και το κορτ των χιλίων προβλημάτων, που όπως είπε και η Σαμπαλένκα μοιάζει με ύφασμα, η Σάκκαρη αντιμετώπισε ζητήματα με την αναπήδηση, μιας και το μπαλάκι δεν έπαιρνε το απαιτούμενο ύψος για να την πάρει στο φόρχαντ της. Σταδιακά επέλεξε να μείνει στο σερβίς της, να μη ρισκάρει τόσο με τις μπάλες, δίνοντας ένα υψηλότερο net clearance (τα περάσματα των χτυπημάτων της) στο φιλέ.

Κερδίζοντας μερικά ράλι απ’ τη βασική γραμμή, έπρεπε να μπει περισσότερο στο σερβίς της Ριμπάκινα, πράγμα που πέτυχε, πολλές φορές… μαντεύοντας για να βρει στην άνοδο τις μπάλες. Το ότι είχε απέναντί της την Καζάκα, που λίγο έως πολύ τον τελευταίο καιρό παρουσιάζει αστάθεια στα χτυπήματα και δίνει λάθη, τη βοήθησε να κρατηθεί.

Το μόνο που τελικά δε βρήκε ποτέ ήταν ένας καθαρός winner όταν προηγήθηκε με 15-40 στο 4-4 του decider. Στο ράλι του 30-40 μέτρησε μία ή δύο ευκαιρίες μετά από μία δύσκολη άμυνα στη διαγώνιο, στις οποίες η λογική του high risk-high reward θα την έβγαζε στον αφρό. Το δικό της μπαλάκι έμεινε στο φιλέ και η Ριμπάκινα έπαιρνε ανάσες ανακούφισης.

Ο κομβικός ρόλος του Τομ Χιλ

Ακόμα και έτσι, αποτελεί αδιανόητο επίτευγμα να βρεις τον εαυτό σου μέσα στον λαβύρινθο των αρνητικών σκέψεων. Το «I’m done» αποτέλεσε το βήμα πριν την κατάρρευση, αλλά αποτέλεσε εφαλτήριο για μία νέα αρχή. Μπορεί αγωνιστικά η Σάκκαρη να έχει φτάσει ακόμα και ως το Νο3, όμως πνευματικά δε βαυκαλίζεται πως είναι άτρωτη.

Στον δικό της κόσμο το να βγεις και μην πανηγυρίζεις κανέναν από τους κερδισμένους σου πόντους με τη χαρακτηριστική γροθιά προς το μποξ, αποτελεί κάτι χειρότερο από τις ίδιες τις ήττες. Μέσα στο κορτ κάθε τενίστρια καταθέτει μέρος του εαυτού της. Η παράδοση άνευ όρων, η αδιαφορία για έναν winner και το κατεβασμένο κεφάλι δε συνάδουν με όσα φέρνει όλα τα χρόνια εκείνη στο τουρ.

Στη μοναξιά του τένις, η Σάκκαρη έχει την τύχη να βρίσκει δίπλα της έναν προπονητή που… μιλάνε με κλειστά μάτια. Η παραίνεση του Χιλ και το «right here, right now» αποτέλεσε το χέρι που χρειαζόταν πριν πέσει στα βράχια. Από το «I’m done» μέχρι την απογοήτευση για τα χαμένα break points προς το φινάλε του 3ου σετ η απόσταση είναι τρομακτικά μεγάλη. Ακόμα μεγαλύτερη θα ήταν αν ένα φόρχαντ της έδινε το break που αποζητούσε προς το τέλος.

Η Σάκκαρη ηττήθηκε από τη Ριμπάκινα και θα αποχαιρετήσει σε δύο μέρες το Κανκούν και τα Finals. Και η αλήθεια είναι πως πρώτα από όλα η ίδια περίμενε πολλά περισσότερα από αυτό που παρουσίασε για δύο βράδια στο Μεξικό. Πρώτα όμως πρόλαβε να διώξει τα σύννεφα πάνω απ΄το κεφάλι της. Στη Γουαδαλαχάρα πήρε τίτλο, στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη έπαιξε ημιτελικούς Grand Slam, οι τελικοί της πλέον έρχονται με μεγαλύτερη ευκολία αλλά κανένα σετ δεν έχει τη βαρύτητα αυτού που κατέκτησε κόντρα στη Ριμπάκινα.

Αυτό ήταν το μεγαλύτερο σετ που έχει κατακτήσει μέχρι τώρα στην καριέρα της, με το τένις της να τραβά το κουρασμένο της μυαλό. Ηττήθηκε αλλά δεν παραιτήθηκε. Η διαδικασία για να φτάσει ως εκεί μαρτυρά τελικά πολλούς από τους λόγους που συγκαταλέγεται ανάμεσα στις κορυφαίες του κόσμου.

ΥΓ: Τεράστιο ενδιαφέρον για το πώς και αν απαντηθούν τα αγωνιστικά ζητήματα του Αλκαράθ στο Τορίνο. Ο Ισπανός μέτρησε έναν ακόμα αποκλεισμό μετά το κερδισμένο του Wimbledon, αυτήν τη φορά από τον Σαφιούλιν στο Παρίσι.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Δημήτρης Οικονόμου
Δημήτρης Οικονόμου