Σάκκαρη: Δεν είναι... θαύμα, αλλά νέα προσέγγιση

• Η αλλαγή στην προσέγγιση της Σάκκαρη και η διαχείριση
• Το ταμπλό στο Miami Open γεννά ελπίδα

Το Indian Wells ήρθε για τη Μαρία Σάκκαρη την κατάλληλη στιγμή. Η Ελληνίδα μετρούσε τέσσερις ήττες στα τελευταία πέντε παιχνίδια της, προτού μπει στην αρένα της Καλιφόρνια και φτάσει ως τον τελικό για να ηττηθεί από την Ίγκα Σφιόντεκ. Με τον νέο της προπονητή, τον Ντέιβιντ Γουίτ στο πλευρό της, να φέρνει άμεσα έναν άνεμο αλλαγής.

Και αν το Indian Wells αποτελεί πάντοτε έναν τόπο… εξαγνισμού για εκείνη, μιας και οι συνθήκες τη φέρνουν σε ρόλο πρωταγωνίστριας, η πορεία της εκεί αλλά και η συνέχεια που δίνει με τις εμφανίσεις της και την προσέγγιση, μόνο απαρατήρητες δεν περνούν. Η Σάκκαρη γύρισε το χαρτί της και πλέον έχει να καταθέσει νίκες που έρχονται μέσα από το νέο της πλάνο και παράλληλα τη δυναμώνουν πνευματικά.

• Σάκκαρη: Με αντίπαλο την Καλίνσκαγια στον 4ο γύρο του Miami Open

Οι τέσσερις νίκες σε ισάριθμα τρίσετα στην Καλιφόρνια, οι επιβλητικές δύο που ακολούθησαν στο Miami Open και κυρίως μια λογική του να εξαρτηθούν ακόμα περισσότερα πράγματα από τη ρακέτα της. Αυτή η αλλαγή που θέλησε να φέρει με τον Ντέιβιντ Γουίτ έρχεται πολύ πιο γρήγορα από ό,τι και η ίδια μπορεί να φανταζόταν, μιας και το αγαπημένο της Indian Wells… φούσκωσε τα πανιά της δικής της αυτοπεποίθησης και φυσικά έπαιξε τον δικό του ρόλο στη μέχρι τώρα πορεία της ως τους «16» του Μαϊάμι. Πνευματικά ισχυρή και αγωνιστικά απελευθερωμένη, σβήνοντας εντελώς την εικόνα του Φεβρουαρίου από το μυαλό της.

Η αλλαγή στην προσέγγιση της Σάκκαρη και η διαχείριση

Χρειαζόταν μία διαφοροποίηση. Το ένιωσε και η ίδια και άφησε την πολύ επιτυχημένη συνεργασία της με τον Τομ Χιλ για κάτι καινούργιο, διαφορετικό. Ο Ντέιβιντ Γουίτ έκανε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα την Τζέσικα Πεγκούλα μια από τις καλύτερες παίκτριες στον κόσμο. Το να επαναφέρει τη Μαρία Σάκκαρη στο Νο3 του κόσμου δεν είναι εύκολο, αλλά δε γινόταν χωρίς ρηξικέλευθες αποφάσεις.

Ο Αμερικανός δε θα μπορούσε να τα αλλάξει όλα σε μικρό χρονικό διάστημα, όμως κατάφερε να τροποποιήσει την προσέγγισής της. Πιο επιθετική και ξεκάθαρη στα χτυπήματά της. Ο Γουίτ πιστεύει πως όταν έρθει μια μπάλα στην οποία πρέπει να επιτεθείς και δεν το κάνεις, μπαίνεις σε δύσκολα μονοπάτια στο ράλι. Για τη Σάκκαρη αυτά τα δεσμά έπρεπε να λυθούν, μιας που το φόρχαντ της αλλά ειδικότερα το κρος κορτ μπάκχαντ της, αποτελούν χτυπήματα τα οποία μπορούν να καθορίσουν τις τύχες των πόντων.

Σε αυτό το κομμάτι έρχεται και η αυτοπεποίθηση. Η Σάκκαρη έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει, μέσω της εμπειρίας της και των παραστάσεών της, σε ποιες μπάλες πρέπει να επιτεθεί και σε ποιες όχι. Το πλάνο κρύβει επιθετικότητα αλλά μπορεί να… μουντζουρωθεί αν προκύψουν υπερβολές. Ο συνδυασμός της εμπειρίας και της αυτοπεποίθησης που έφεραν οι νίκες, κάνουν την εικόνα στο κορτ πολύ ευχάριστη στο μάτι.

Το να τη βλέπεις να υποδέχεται τα δεύτερα σερβίς των αντιπάλων της μέσα από το κορτ, φανερώνει πλέον και το πόσο σίγουρη νιώθει για το παιχνίδι της. Κάτι που βγαίνει στα ράλι και έχει μειώσει πολύ τις βραδιές με τα αβίαστα λάθη. Η νύχτα με τη Σφιόντεκ στον τελικό ήταν μια άλλη πίστα, που ακόμα και εκεί βρήκε μερικά ψήγματα πίστης.

Η #Sakkari παίζει εκπληκτικό τένις από το IW και έπειτα. Η κυριότερη αλλαγή είναι η θέληση να επιτεθεί σε όσες περισσότερες μπάλες γίνεται. Αυτή είναι πλέον η θέση της στα 2α σερβίς, για να πάρει μπάλες στην άνοδο.

Οι νίκες της φέρνουν αυτοπεποίθηση και πίστη στη νέα προσέγγιση. pic.twitter.com/vgDL7fo8XO

— Dimitris Oikonomou (@doik77) March 24, 2024

Όταν τίποτα δεν πήγε καλά στο αρχικό 3-0 του πρώτου σετ, ο Γουίτ της είπε να τολμήσει να σημαδέψει το μπάκχαντ της Σφιόντεκ, ίσως το χτύπημα που φέρνει τα λιγότερα λάθη στο τουρ των γυναικών. Και η Σάκκαρη κατάφερε να πετύχει κάτι που στο παρελθόν της έλειψε, να γυρίσει τούμπα τον ρυθμό ενός αγώνα, πηγαίνοντας κόντρα στην τενιστική λογική και σκίζοντας το plan A. Η Πολωνή φυσικά βρήκε τρόπο να κυριαρχήσει, αλλά δεν υπάρχει και άλλη παίκτρια που μπορεί να ανταποκριθεί τόσο γρήγορα και σε τέτοιο επίπεδο.

Το ταμπλό στο Miami Open γεννά ελπίδα

Ο αποκλεισμός της Σαμπαλένκα ήταν λίγο έως πολύ λογικός, με όλα όσα μπορεί να γυρίζουν ως σκέψεις στο μυαλό της αυτό το διάστημα. Όπως και αυτός της Οσταπένκο, που λατρεύει την αστάθεια και την έχει κάνει δεύτερη φύση της. Το ταμπλό τη φέρνει αντιμέτωπη με την Καλίνσκαγια, που σχεδόν έναν μήνα πριν έβγαλε εκτός τη Σφιόντεκ για να παίξει τελικό στο Ντουμπάι.

Κανένα παιχνίδι δεν είναι εύκολο. Δεν ήταν ούτε και αυτό με τη Γιαστρέμσκα, παρόλο που η Σάκκαρη βρήκε τρόπο να βγει αλώβητη, διατηρώντας το προβάδισμά της σε δύο σετ. Όταν όμως βρίσκεσαι στη δράση και όχι στην αντίδραση, τότε πολύ μεγάλο του παιχνιδιού εξαρτάται από τη δική σου ρακέτα.

Από αυτήν που τελικά ηττήθηκαν κατά σειρά η Σνάιντερ, η Γκαρσία, η Παρί, η Ναβάρο και η Γκοφ στο Indian Wells. Από αυτήν που λύγισαν η Γουάν και η Γιαστρέμσκα στο Μαϊάμι. Η Σάκκαρη είχε την ποιότητα να μπαίνει σε ένα κορτ και να κυριαρχεί με τα χτυπήματά της. Το πλάνο χρειαζόταν μερικές νίκες για να συνδυαστεί με αυτοπεποίθηση και το 1-4 ρεκόρ του Φεβρουαρίου να μετατραπεί σε 7-1, που προκύπτει μέσα από το τένις της. Άλλωστε δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά και θαύματα.