Τσελίδης στο Gazzetta: «Το μετάλλιο ανήκει στη μαμά μου»

Ο αθλητής που ξεκίνησε την καριέρα του ως Φιοντόρ Νικολάγιεβιτς Τσελίδι στις εσχατιές της πρώην ΕΣΣΔ, στη Βόρεια Οσετία, έζησε σήμερα στην Πόλη του ευρωπαϊκού Φωτός την ωραιότερη μέρα της ζωής του. «Μου φαίνεται ότι ζω σε ένα όνειρο», είπε στο Gazzetta, περίπου 15 λεπτά μετά την κατάκτηση του χάλκινου Ολυμπιακού μεταλλίου στην κατηγορία των 90 κιλών στο τζούντο.

«Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει τι πέτυχα. Θα το καταλάβω αύριο το πρωί, που θα ξυπνήσω και θα νιώσω στο στήθος μου το μετάλλιο. Συγγνώμη, χρειάζομαι λίγο χρόνο για να το πιστέψω».

Το θηρίο με τα φουντωτά μαλλιά δεν είναι Ρώσος, αλλά Ελληνοπόντιος. «Γεννήθηκα μάλιστα στην Ελλάδα στις 5 Αυγούστου 1996», εξηγεί. Μία μέρα μετά τη λήξη των Αγώνων της Ατλάντα! «Ωστόσο η ζωή ήταν δύσκολη για τους Έλληνες που είχαν έρθει από τη Σοβιετική Ένωση κι έτσι μετακομίσαμε στη Ρωσία, όπου ξεκίνησα τον αθλητισμό. Ήρθα στην Ελλάδα για τα καλά το 2018 και τώρα δεν έχω να πάω πουθενά».

Τη συνομιλία μας διέκοψε ο Νίκος Ηλιάδης, για να συνδέσει απ’ ευθείας τον Ολυμπιονίκη με το παλιό του προπονητή, στη Γεωργία. Δεν καταλαβαίναμε τι έλεγαν, αλλά το «σπασίμπα» («ευχαριστώ») ακουγόταν σε ρυθμό καταιγιστικό. «Τα πάντα ξεκινούν από το μυαλό», μας είπε ο Τσελίδης. «Και η κούραση και η ξεκούραση, είναι θέμα εγκεφάλου. Και η αυτοπεποίθηση, αλά και η ήττα».

Ο Θοδωρής με το φωτεινό χαμόγελο αφιέρωσε το μετάλλιο στη μητέρα του. «Σε αυτήν ανήκει εκατό τοις εκατό. Είναι ο τέλειος άνθρωπος. Φρόντισε τα πάντα, ώστε να είναι η ζωή μου λιγότερο δύσκολη. Να τρώω σωστά, να κοιμάμαι σωστά, να είμαι καλός άνθρωπος. Χάρη στη μαμά μου έγινα καλός πολίτης και δεν μπορώ να πω ότι ζορίστηκα στη ζωή μου. Εκείνη μου μετέδωσε το πνεύμα νικητή».

Τα 28α γενέθλια του Τσελίδη, την ερχόμενη Δευτέρα, θα τον βρουν με ένα Ολυμπιακό μετάλλιο στο στήθος. «Όχι, δεν το περίμενα με τίποτα», ομολογεί. «Το ονειρευόμουν το πρωί που ξύπνησα και να που σε λίγο θα το κρατάω στα χέρια μου. Μπήκα στον αγώνα με μοναδικό στόχο να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Όταν κατάλαβα ότι είχα πιθανότητες για το χάλκινο μετάλλιο, και μάλιστα απέναντι σε αθλητές που γνώριζα καλά, έδωσα τα πάντα για να το κερδίσω. Η ευτυχία μου δεν περιγράφεται».

Οι δύο αντίπαλοι του Τσελίδη στο ρεπεσάζ κατάγονται από την παλιά του γειτονιά. Ο Αράμ Γκριγκοριάν εκπροσωπεί τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αλλά είναι από την Αρμενία, ενώ ο Ισπανός Τριστάνι «Τάτο» Μοσχλισβίλι γεννήθηκε Γεωργιανός.

«Αυτός ο τύπος που βλέπεις είναι η πιο αγαπητή φιγούρα στο Ολυμπιακό Χωριό», μας έλεγε άνθρωπος της ελληνικής αποστολής. «Όλη μέρα κυκλοφορεί χαμογελαστός και πρόσχαρος, με θετική αύρα. Δεν ενοχλεί κανέναν και όλοι τον συμπαθούν». Μας τον περιέγραψαν, επίσης, ως «άνιωθο», με την …καλή έννοια: «Αυτός δεν καταλαβαίνει τίποτα και δεν επηρεάζεται από τίποτα. Θα κάνει τον αγώνα του ό,τι και αν συμβαίνει γύρω του».

Η Ελλάδα είχε κατακτήσει μετάλλια στο τζούντο άλλες δύο φορές, με τον Ηλία Ηλιάδη: χρυσό το 2004 στην Αθήνα και χάλκινο το 2012 στο Λονδίνο.