Μεγαλύτερη νίκη και από αυτή επί των Κροατών, οι γεμάτες εξέδρες της Γλυφάδας

Για να είμαστε σωστοί, η αλήθεια είναι πως η εικόνα στα δύο πρώτα σετ του αγώνα με την Νορβηγία για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος δεν θα λέγαμε πως μας άρεσε και τόσο. Από την άλλη βέβαια μας άρεσε πολύ η αντίδραση που έβγαλε η ομάδα καταφέρνοντας να πάρει τη νίκη με 3-2. Το συγκεκριμένο παιχνίδι όμως ανήκει στο σχετικά μακρινό παρελθόν και αυτό που έχει σημασία είναι αυτό της Κυριακής κόντρα στην σαφώς πιο δυνατή Κροατία.

Και έχει όχι μόνο για την μεγάλη νίκη με 3-0, μια νίκη που συνοδεύτηκε με εξαιρετική εμφάνιση στα δύο σετ (1ο και 3ο) και φοβερή αντίδραση και ανατροπή στο 2ο, αλλά και για την παρουσία του κόσμου στις εξέδρες της Γλυφάδας. Το βόλεϊ είναι ένα άθλημα που ο κόσμος το αγαπάει, έχει το δικό του κοινό, ένα κοινό με οικογένειες που θέλουν να πηγαίνουν με τα παιδιά τους και να βλέπουν κυρίως την Εθνική ομάδα μακριά από την τοξικότητα και την αντιπαράθεση των σωματείων.

Στα καλά χρόνια του αθλήματος, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα γέμιζε σε αγώνες το ΣΕΦ και φυσικά γέμιζε κάθε κλειστό στην επαρχία. Το αγαπημένο μας βόλεϊ όμως πέρασε μια βαθιά κρίση, με μεγάλα οικονομικά προβλήματα που φυσικά χτύπησαν και την Εθνική ομάδα. Τα τελευταία χρόνια όμως γίνεται μια σοβαρή δουλειά από την Ομοσπονδία και στο κομμάτι των Εθνικών ομάδων που είναι ο καθρέφτης του αθλήματος. Μια δουλειά που έχει στείλει τους τους άνδρες στα 2 τελευταία Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και έχει φέρει και πάλι τον κόσμο κοντά στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στο Κυριακάτικο παιχνίδι με την Κροατία. Θα πείτε και με το δίκιο σας πως δεν είναι κάτι σημαντικό το να γεμίσεις ένα γήπεδο σαν το «Μάκης Λιούγκας». Και όμως είναι αν αναλογιστούμε πως μιλάμε για ένα παιχνίδι που έγινε Κυριακή στις 7 Αυγούστου, μια εποχή δηλαδή που στο Λεκανοπέδιο έχουν μείνει λίγοι και όσοι δεν είναι φύγει για διακοπές θα ήταν στις παραλίες μέχρι αργά.

Και όμως το γήπεδο γέμισε και γέμισε γιατί ο κόσμος βλέπει πως η καλή δουλειά που ξεκίνησε με τον Ανδρεόπουλο στον πάγκο, συνεχίζεται με τους Μπονιφάντε και Πάπι με στόχο η ομάδα να φτάσει αρχικά σε ένα ακόμα Eurovolley και εν' συνεχεία να κάνει και το βήμα παραπάνω. Βέβαια όταν λέμε βήμα παραπάνω μην εθελοτυφλούμε, μιλάμε αρχικά για πρόκριση στους «16» και μετά θα μιλάμε για θαύμα για τους «8». Το Ευρωπαϊκό βόλεϊ έχει ξεφύγει και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και για χρόνια για να το πλησιάσουμε και πάλι. Το σημαντικό βέβαια είναι να είμαστε εκεί στα τελικά του Eurovolley και κυρίως η Εθνική να συνεχίσει να εμπνέει τον κόσμο. Γιατί η άνθιση του ελληνικού βόλεϊ μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τις Εθνικές ομάδες.

Όσον αφορά τι είδαμε στο ματς με την πολύ δυνατή Κροατία; Αρχικά είδαμε την διάθεση να υπάρξει πίεση στο σερβίς στα όρια του λάθους. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει εξαιρετικούς σέρβερ, από τον Πετρέα και τον Βουλκίδη στο κέντρο (δύσκολα βρίσκει δίδυμο κεντρικών με τόσο καλό σερβίς), τους Πρωτοψάλτη, Κουμεντάκη και Ανδρεόπουλο στα άκρα, ως κα τον Τζιουμάκα στην διαγώνιο, όλοι πιέζουν απίστευτα στο σερβίς και δεν έβαλα μέσα τον Κασαμπαλή. Όταν δηλαδή μπορείς να πάρεις άσο από κάθε παίκτη της εξάδας, στην καλή τους μέρα, μπορείς να διαλύσεις κάθε υποδοχή, όπως έγινε και με τους Κροάτες.

Και είπαμε πολλές φορές πως το βόλεϊ είναι απλό. Αν καταστρέψεις την υποδοχή του αντιπάλου μπορείς να κάνεις πιο εύκολα μπλοκ ή σπάσιμο στο μπλοκ και κόντρα επίθεση. Χθες βέβαια δεν δούλεψε μόνο το σερβίς, δούλεψε σε μεγάλο βαθμό η υποδοχή, δούλεψαν και οι δύο πασαδόροι όταν χρειάστηκαν. Αρχικά ο Γαλιώτος στο πρώτο σετ που ήταν εξαιρετικός και μόλις κόλλησε στο δεύτερο μπήκε ο Κασαμπαλής και άλλαξε την εικόνα του αγώνα. Και το πόσο καλά πήγε η υποδοχή και η πάσα φαίνεται όχι μόνο από το συνολικό ποσοστό της επίθεσης που ήταν στο 62%, αλλά στο 100% των κεντρικών. Ο Πετρέας με 3/3 και ο Βουλκίδης με 8/8 δείχνουν την δουλειά που έγινε στην υποδοχή.

Για να μην πλατιάζουμε όμως τα πράγματα είναι απλά. Αν σε έναν αγώνα έχεις 62% στην επίθεση έναντι 39% του αντιπάλου σου, έχει 9 μπλοκ έναντι 3 και έχεις και 6 άσους την στιγμή που ο αντίπαλός σου δεν έχει κανένα, δεν γίνεται να χάσεις. Γιατί οι ναι μεν οι αριθμοί είναι ένας τρόπος να κρύψεις την αλήθεια, αλλά στο βόλεϊ οι αριθμοί λένε σχεδόν πάντα την αλήθεια και χθες την είπαν και με το παραπάνω...

ΥΓ: Βέβαια οι αριθμοί θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει αν δεν υπήρξε η μεγάλη ανατροπή στο δεύτερο σετ. Εκεί φάνηκε πως η Εθνική εκτός από ταλέντο αποκτά και μέταλλο που σίγουρα θα της χρειαστεί στην συνέχεια των προκριματικών και κυρίως στα τελικά.

ΥΓ1: Δεν υπάρχει Ιταλός προπονητής που να μην δίνει βάρος στην άμυνα και αυτό έχει φανεί από τα πρώτα παιχνίδια και με τον Μπονιφάντε. Και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει παίκτες που μπορούν να «σκουπίζουν» την πίσω ζώνη.

ΥΓ2: Ο Τζιουμάκας δεν ξέρουμε αν έχει αδικήσει ή όχι τον εαυτό του, αυτό που ξέρουμε είναι πως έχει τα στοιχεία να είναι βασικός διαγώνιος σε μια από τις τέσσερις μεγάλες ομάδες της χώρας μας και είναι κρίμα που δεν είναι.