Παναθηναϊκός: Πάει να γίνει και πάλι Ευρωπαίος παίζοντας όμορφο βόλεϊ

Δέκα χρόνια χωρίς Ευρώπης όχι μόνο γιατί δεν έπαιρνε το εισιτήριο, αλλά και γιατί δεν μπορούσε να παίξει λόγω οικονομικών προβλημάτων, ήταν πολλά για τον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» βρέθηκαν πολλές φορές κοντά στην καταστροφή, όμως ξεπέρασαν τα όποια (και δεν ήταν λίγα) σημαντικά προβλήματα είχαν, φτάνοντας στο σημείο να ατενίζουν το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία.

Και το ατενίζουν όχι μόνο στην Ελλάδα, όπου και κατέκτησαν το προπέρσινο πρωτάθλημα, ανεβαίνοντας στην κορυφή μετά από 14 χρόνια, αλλά και στην Ευρώπη. Η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου επικράτησε στην Ουκρανία της Χόροντοκ με 3-1 και βρίσκεται με το ενάμισι πόδι στα προημιτελικά του Challenge Cup. Μια σημαντική νίκη, που γίνεται ακόμα πιο σημαντική αν σκεφτούμε πως υπήρξε διακοπή πρωταθλήματος, ενώ δεν είχαν γίνει ούτε και τα δύο παιχνίδια με τον Φοίνικα για το League Cup, κάτι που ήταν λογικό να έχει αντίκτυπο στο ρυθμό. Όπως σημαντική νίκη ήταν και αυτές επί της Μακάμπι και οι οποίες αν συνεχιστούν μπορούν να βάλουν και πάλι τον Παναθηναϊκό στον Ευρωπαϊκό χάρτη.

Πάμε όμως τώρα να δούμε τι έγινε χθες στην Ουκρανία, αναφέροντας πως η Χόροντοκ μόνο αμελητέα ποσότητα δεν είναι. Φυσικά κανείς δεν λέει πως πρόκειται για υπερδύναμη, αλλά ουσιαστικά μιλάμε για την βάση (και κάτι παραπάνω) της Εθνικής Ουκρανίας, που στην χώρα της μετράει 14 νίκες σε ισάριθμες αγωνιστικές. Μια ομάδα με ψηλά κορμιά που προέρχεται από μία σχολή που ξέρουν το βόλεϊ (μιλάμε για της πρώην Σοβιετικής Ένωσης) όσο λίγοι.

Οι «πράσινοι» χθες κατάφεραν να κερδίσουν χωρίς να ήταν τέλειοι σε κάτι. Ήταν μέτριοι στην υποδοχή με συνολικό ποσοστό 38% και 15% άριστες, ήταν σχετικά καλοί στην επίθεση με 44%, καλοί στο σερβίς με 6 άσους και ακόμα καλύτεροι στο μπλοκ όπου και είχαν 11. Θα πείτε πως κατάφεραν αυτό το 1-3 χωρίς να είναι κάπου τέλειοι; Το κατάφεραν γιατί δεν άφησαν καμία μα καμία φάση χωρίς να παλέψουν όσο γινόταν για να την κερδίσουν.

Η ψυχή ως έκφραση (έπαιξαν με ψυχή κλπ), είναι όντως ένα μεγάλο κλισέ που χρησιμοποιείται στον χώρο του αθλητισμού, αλλά στο βόλεϊ παίζει μεγάλο ρόλο. Μια εξαιρετική άμυνα ή μια προσπάθεια να βγει όπως αυτή του Πρωτοψάλτη που πήδηξε τις διαφημιστικές πινακίδες και ας μην κατάφερε να σώσει την μπάλα, μπορεί να αλλάξει την δικιά σου ψυχολογία και να χαλάσει του αντιπάλου. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού έπαιξαν με ψυχή και έδειξαν από την αρχή στους Ουκρανούς πως πήγαν εκεί για τη νίκη.

Εννοείται πως η ψυχή και η διάθεση δεν φτάνουν για να έρθει μια νίκη. Στο καθαρά αγωνιστικό μέρος, οι «πράσινοι» παρότι είχαν 11 πόντους από μπλοκ, έναντι 16 των αντιπάλων τους, κυριάρχησαν πάνω στο φιλέ. Και λέμε κυριάρχησαν γιατί με σωστή τακτική είχαν πολλά «σπασίματα» μπάλας κάνοντας δεύτερες και τρίτες επιθέσεις. Το... σπάσιμο της μπάλας στο μπλοκ όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, είναι το μεγάλο «όπλο» του Παναθηναϊκού και κόντρα στην Χόροντοκ αυτό το όπλο το χρησιμοποίησε πολλές φορές.

Άλλο ένα σημαντικό κομμάτι του χθεσινού Παναθηναϊκού ήταν ο πλουραλισμός στην επίθεση. Ο Γιάκομπσεν μοίρασε το παιχνίδι σε όλους τους συμπαίκτες του, με τον διαγώνιο (Βαν ντεν Ντρις) να παίρνει 39 επιθέσεις και τους δύο ακραίους (Πρωτοψάλτης και Ανδρεόπουλος) να παίρνουν 31 και 24 αντίστοιχα, ενώ έβαλε και το κέντρο με τον Ρανγκέλ να έχει 13 και τον Στάλεκαρ 9. Αυτό το μοίρασμα μπορεί στα στατιστικά να μην φαίνεται γιατί ξαναλέμε πως συνολικά το ποσοστό ήταν 44%, κάτι που σίγουρα δεν το λες κακό, αλλά όχι και φοβερό, ωστόσο στους κρίσιμους πόντους έπαιξε σημαντικό ρόλο γιατί κανείς από τους «πράσινους» δεν είχε φορτωθεί επιθετικά και όταν η μπάλα «έκαιγε» όλοι είχαν καθαρό μυαλό κερδίζοντας την φάση.

Αν σε όλα τα παραπάνω, συμπληρώσουμε και τις πολλές και μεγάλες άμυνες που βγήκαν (ειδικά η μία με τον Ανδρεόπουλου να βγάζει μια εξαιρετική στην τελική γραμμή και ο Γιάκομπεν να παίζει πετυχημένο πρώτο χρόνο με τον Ρανγκέλ ήταν από αυτές που αλλάζουν το μομέντουμ ενός αγώνα), θα καταλάβουμε το γιατί έγινε αυτό το 1-3. Φυσικά όπως είπε και ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος τίποτα δεν έχει κριθεί. Οι Ουκρανοί είναι δυνατοί και θα έρθουν στην Ελλάδα με στόχο φυσικά την πρόκριση και ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να παίξει ακόμα καλύτερα για να τα καταφέρει. Καλύτερα που βέβαια μπορεί να παίξει όπως έχει δείξει και φέτος.

Συνολικά οι «πράσινοι» δεν βρίσκονται μόνο στη κορυφή του πρωταθλήματος και με το ενάμισι πόδι στα προημιτελικά του Challenge Cup, αλλά το κάνουν παίζοντας όμορφο βόλεϊ. Ένα βόλεϊ που θέλεις να βλέπεις αν σου αρέσει το άθλημα. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό...

ΥΓ: Σημαντικό για τον Παναθηναϊκό και το στήσιμο που έχει γίνει στην ομάδα από το καλοκαίρι, είναι το ότι συνεχώς ανεβαίνει ο Στάλεκαρ. Ο Σλοβένος χωρίς να είναι ο κεντρικός που θα σου πάρει ένα ματς, γίνεται πιο χρήσιμος παιχνίδι με το παιχνίδι και κόντρα στην Χόροντοκ ήταν καθοριστικός και με τον πόντο που κέρδισε κάνοντας το 2-0. Ανέβηκε γρήγορα στο φιλέ και κάρφωσε με δύναμη και αποφασιστικότητα, κάτι που είναι δεδομένο πως θα του ανεβάσει την ψυχολογία στην συνέχεια.

ΥΓ1: Όμορφο βόλεϊ έπαιζε ως τώρα και ο ΠΑΟΚ. Κόντρα στους Πορτογάλους δεν το έκανε χάνοντας με 3-1 στην Πυλαία, αλλά υπάρχουν δικαιολογίες γι' αυτό. Αρχικά η έλλειψη ρυθμού λόγω της διακοπής, αλλά και η απουσία του Κοκκινάκη. Χωρίς τον βασικό της λίμπερο η ομάδα του Καλμαζίδη δεν είχε την υποδοχή που είχε στα προηγούμενα ματς, κάτι που αποσυντόνισε σε μεγάλο βαθμό και τον Ουόλς και έτσι είδαμε αντίπαλο του «δικεφάλου του βορρά» να κερδίζει 11 πόντους από μπλοκ. Επίσης χωρίς τον Μενέλαο, πήρε περισσότερες υποδοχές και ο Κουμεντάκης κάτι που τον άφησε πίσω στην επίθεση. Οι Θεσσαλονκείς για να προκριθούν υπερβάλλουν εαυτούς, κάτι που μπορούν να κάνουν αν παίξουν όπως πριν την διακοπή του πρωταθλήματος.

ΥΓ2: Μεγάλη κίνηση με τον Αλμπέρτο Τζουλιάνι ο Ολυμπιακός. Ο Ιταλός προπονητής είναι ο καλύτερος που έχει έρθει στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία και είναι σε θέση να ανεβάσει επίπεδο τους Πειραιώτες. Άλλωστε η διαφορά από την κορυφή και τον Παναθηναϊκό είναι μόλις ένας βαθμός και η συνέχεια αναμένεται με εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον.