Μίταρ Τζούριτς, γεννημένος νικητής!!!

Από τότε που ξεκίνησα να γράφω blog σε αυτή την γωνία του βόλεϊ, δεν υπήρχε φορά (η αν υπήρχε θα ήταν ελάχιστες) που να υπήρξε ξεχωριστό κείμενο για έναν αθλητή. Άλλωστε μιλάμε για ένα ομαδικό άθλημα και το λογικό είναι μετά από κάθε μεγάλο παιχνίδι, κάθε τελικό, ο σχολιασμός να αφορά το ματς και το πως κέρδισε η ομάδα που κέρδισε.

Ωστόσο υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Ελάχιστες αλλά υπάρχουν και μία από αυτές είναι ο Μίταρ Τζούριτς. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να σταθώ σε τίποτα άλλο για τον τελικό του League Cup στην Άρτα, εκτός από τη νέα μεγάλη εμφάνιση του Έλληνα κεντρικού. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το 7ο τρόπαιο στην ιστορία του επικρατώντας με 3-0 του ΠΑΟΚ με τον 35χρονο να δείχνει σε ακόμα ένα μεγάλο παιχνίδι πως είναι ο ορισμός του παίκτη-νικητή.

Πολλοί στην ηλικία του έχοντας κάνει την καριέρα του, έχοντας κατακτήσει τα τρόπαια που κατέκτησε, έχοντας βγάλει ένα τόσο σεβαστό χρηματικό ποσό από τα συμβόλαια σε Ιταλία, Τουρκία και Κορέα και κυρίως έχοντας περάσει τόσους τραυματισμούς, ενδεχομένως να τα είχαν παρατήσει. Να χαιρόντουσαν τις κορούλες τους, όπως τις χαίρεται ο Τζούριτς και να άκουγε τους πάντες να μιλάνε για το πόσο μεγάλοι παίκτες είναι.

Ο σπουδαίος Μίταρ όμως δεν είναι σαν τους άλλους. Όχι γιατί συνεχίζει να παίζει, αλλά γιατί το κάνει σε τόσο υψηλό επίπεδο. Προσωπικά δεν θυμάμαι στο παρελθόν άλλον Έλληνα βολεϊμπολίστα που όταν παίζει σε τελικούς αφηνιάζει. Πέρσι το έκανε στον τελικό Κυπέλλου όταν οδήγησε τον Ολυμπιακό στην ανατροπή επί του Μίλωνα στο κλειστό της Λάρισας. Το έδειξε και στο πρωτάθλημα, όταν και πάλι στους τελικούς ήταν εξαιρετικός καταφέρνοντας να πάρει με τους Πειραιώτες νταμπλ και σε ομαδικό επίπεδο, αλλά και σε ατομικό με τους τίτλους του MVP.

Την περσινή χρονιά, ο Τζούριτς μιλώντας για όλα στο Gazzetta την χαρακτήρισε φανταστική, κάτι λογικό βέβαια, καθώς τα σάρωσε όλα και σε ομαδικό και σε προσωπικό επίπεδο. Και που όλοι νομίζαμε πως το ταβάνι του ήταν τα όσα έκανε πέρσι, έρχεται ο τελικός στην Άρτα για να μας θυμίσει πως ο συγκεκριμένος παίκτης είναι γεννημένος για τόσο μεγάλα παιχνίδια. Ζει για τέτοια ματς και αυτό δεν φαίνεται μόνο από τα νούμερά του, αλλά και από το πάθος που βγάζει σε κάθε πανηγυρισμό.

Κόντρα στον ΠΑΟΚ ο Τζούριτς ξεκίνησε βασικός μετά από το παιχνίδι για την 2η αγωνιστική του Champions League κόντρα στην Γκίσεν στις 20 Νοεμβρίου. Σε εκείνη την αναμέτρηση μάλιστα, έπαιξε ως διαγώνιος με συνέπεια να τραυματιστεί και να μείνει εκτός για περίπου 20 μέρες. Παρότι είχε αυτό το όχι και μικρό διάστημα να αγωνιστεί, στην Άρτα ο 35χρονος ήταν απολαυστικός παίρνοντας τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο του MVP. Δεν είναι μόνο οι αριθμοί του, δηλαδή οι 16 πόντοι με 9/13 επιθέσεις (δεν δέχθηκε κανένα μπλοκ και έκανε μόλις 1 λάθος), τα 3 του μπλοκ και οι 4 άσοι. Είναι το ότι οι περισσότεροι εξ΄ αυτών κερδήθηκαν όταν η ομάδα του κολλούσε και ο ΠΑΟΚ έκανε την αντεπίθεσή του.

Είναι το πάθος που έβγαζε σε κάθε φάση και τον τρόπο που πανηγύριζε κάθε πόντο. Και δεν είναι πως το έκανε επειδή πέρασε στο παρελθόν από τον ΠΑΟΚ, αλλά γιατί έτσι είναι σαν άνθρωπος. Ζει το κάθε παιχνίδι σαν να είναι το τελευταίο. Τα δίνει όλα για τη νίκη ακόμα και αν παίζει τραυματίας και στα 35 του συνεχίζει να είναι ο ορισμός του παίκτη νικητή. Όλα αυτά τα χρόνια η χώρα μας έχει βγάλει μεγάλους παίκτες στο άθλημα του βόλεϊ, ελάχιστοι όμως έχουν το πνεύμα του νικητή που έχει ο Τζούριτς και χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής, όσον αφορά την πετοσφαίριση συνεχίζουμε να ζούμε στην εποχή του και να χαιρόμαστε κάθε φορά που δίνει μια παράσταση όπως αυτή στην Άρτα...

ΥΓ: Με το αν δουλειά δεν γίνεται, αλλά πραγματικά αν ο Τζούριτς έπαιζε με Φενερμπαχτσέ δύσκολα ο Λούμπουριτς θα έκανε το πάρτι που έκανε και ο Ολυμπιακός θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να πάρει τη νίκη που θα τον έφερνε μια ανάσα από την πρόκριση.

ΥΓ1: Στα του τελικού, ωραία ο ΠΑΟΚ έκανε το καλύτερο φετινό του παιχνίδι, αλλά και πάλι έχασε. Οι «ασπρόμαυροι» είναι ομάδα που κατακτά έναν τίτλο την τελευταία δεκαετία, δεν γίνεται να είναι ευχαριστημένοι μόνο και μόνο επειδή πάλεψαν τόσο στο ματς.

ΥΓ2: Τα μπλοκ ήταν 12-6 για τον Ολυμπιακό και οι άσοι 11-4. Ο μόνος λόγος που είδαμε ντέρμπι ήταν γιατί οι Πειραιώτες κυρίως λόγω κούρασης έκαναν πολλά λάθη. Για την ακρίβεια έκαναν 10 παραπάνω (29-19).