Πατηνιώτης στο Gazzetta: «Ο ΑΟ Θήρας είναι σαν παιδί μου, θέλω έναν τίτλο και να γεμίσουμε τις ακαδημίες με περισσότερα με παιδιά»

Για πολλά χρόνια η Σαντορίνη ήταν ένα πανέμορφο νησί που δεν ήταν λίγοι όσοι τον θεωρούσαν ως ιδανικό προορισμό για διακοπές. Φυσικά και παραμένει πανέμορφο νησί και πόλος έλξης για κάθε τουρίστα, ωστόσο τα τελευταία 12 χρόνια μια ομάδα έχει καταφέρει να το κάνει γνωστό και μέσω του αθλητισμού.

Ο λόγος για τον ΑΟ Θήρας, το καμάρι της Σαντορίνης. Μια ομάδα που έχει καταφέρει όταν κάποιος μιλάει γι' αυτήν να σκέφτεται αμέσως και το νησί. Και η αλήθεια είναι πως την τελευταία δεκαετία μας έχει κάνει να μιλάμε όλο και πιο συχνά γι' αυτή.

Και μας έχει κάνει γιατί έχει συνεχόμενες διακρίσεις εντός και εκτός συνόρων, με την διοίκηση να συνεχίζει την μεγάλη προσπάθεια για να φτάσει και στην κατάκτηση ενός τίτλου. Και το μεγάλη προσπάθεια το εννοούμε καθώς οι δυσκολίες για έναν σύλλογο που βρίσκεται σε νησί, είναι περισσότερες και μεγαλύτερες από τους ανταγωνιστές του, καθώς και το κόστος των μετακινήσεων είναι πολλαπλάσιο, αλλά και η προσπάθεια να προσεγγιστούν αθλητές και αθλήτριες είναι πιο δύσκολη.

Ο ΑΟ Θήρας όμως έχει καταφέρει να ξεπεράσει αυτά τα προβλήματα και όχι μόνο να παραμένει μέσα στις διεκδικήτριες τίτλων, αλλά να έχει δώσει και το βάρος στις ακαδημίες με το ΔΑΠΠΟΣ να γεμίζει καθημερινά από νέα παιδιά. Η ομάδα σύμβολο του νησιού έχει καταφέρει να γίνει κυψέλη αθλητισμού, κάτι πολύ πιο σημαντικό και από κάποιον τίτλο.

Συνέντευξη στον Φώτη Καρακούση

Για όλα αυτά, μίλησε στο Gazzetta με αφορμή και τα 11α Νομίκεια που και πάλι διεξήχθησαν με απόλυτη επιτυχία, ο αντιπρόεδρος του ΑΟ Θήρας, Ανδρέας Πατηνιώτης. Ο εκ των βασικών χρηματοδοτών της ομάδας αναφέρει πως θεωρεί τον ΑΟ Θήρας παιδί του και εκτός από κάποιον τίτλο, θέλει οι ακαδημίες να γεμίσουν με ακόμα περισσότερα παιδιά.

Ακόμα ένα τουρνουά Νομίκεια. Αρχικά να ξεκινήσουμε με 2 λόγια για το πως μπήκε αυτή η λογική να γίνεται αυτό το τουρνουά, το οποίο έχει γίνει θεσμός πλέον;

«Πραγματικά είναι τα ενδέκατα Νομίκεια τα τελευταία χρόνια που διοργανώνει ο ΑΟ Θήρας. Η Σαντορίνη διψάει για αθλητισμό, αγαπάει πολύ τον αθλητισμό, αγαπάει πάρα πολύ το βόλεϊ και αυτό είδα εγώ προσωπικά και η διοίκηση του ΑΟ Θήρας. Το αποδεικνύουν με όλη την αγάπη τους ο κόσμος στο νησί. Οι επιχειρηματίες από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο και έτσι λοιπόν θέλαμε να δημιουργήσουμε θέαμα, παιχνίδια, να προσφέρουμε στο νησί μας, κάτι που λείπει πραγματικά γιατί οκ γίνονται τα παιχνίδια αλλά μέχρι να ξεκινήσει το πρωτάθλημα έπρεπε λοιπόν να διοργανώσουμε ένα τουρνουά όπου ο κύριος Συνολάκης, ο πρώτος πρόεδρος του ΑΟ Θήρας έριξε την ιδέα στο τραπέζι. Να τιμήσουμε το ίδρυμα Νομικού που ήταν πραγματικά ευεργέτες για το νησί, έχουν προσφέρει πάρα πολλά για τον τόπο τους όπως είναι το τελεφερίκ, το αεροπλανάκι το υγειονομικό που έχει σώσει χιλιάδες ζωές και έτσι λοιπόν είμαστε το πρώτο σωματείο, ίσως και από τους πρώτους ανθρώπους στο νησί που πραγματικά τιμούμε τη μνήμη μέσα από αυτό το τουρνουά αυτών των ανθρώπων που δώρισαν τόσα πολλά στο νησί τους».

Πόσο σημαντικό είναι να γίνεται ένα τουρνουά σε ένα νησί τελείως τουριστικό, δεν υπάρχει πιο τουριστικό νησί στη χώρα, την εποχή που υπάρχει τουρισμός. Έρχονται ξένοι; Έρχονται έστω και 10 άτομα να δουν ένα παιχνίδι αυτή την εποχή;

«Πραγματικά σε κάποιο τουρνουά που είχαμε διοργανώσει, δεν θυμάμαι ποιο, πάνε αρκετά χρόνια, είχε μπει ένα γκρουπ από Ιάπωνες μέσα. Είχα εντυπωσιαστεί τόσο πολύ που χειροκροτούσαν με την καρδιά τους, το ζούσαν πραγματικά. Χαρήκαμε πάρα πολύ όπου κρατήσαμε και επαφή μαζί τους και τους στείλαμε μετά μπλουζάκια, κασκόλ, καπέλα. Πραγματικά ήταν μία πολύ όμορφη στιγμή που μας χαροποίησε ότι να και ένας ξένος ήρθε μέσα να δει το τουρνουά μας και ήταν μία πολύ όμορφη στιγμή που θυμάμαι χαρακτηριστικά».

Ο ΑΟ Θήρας έχει καταφέρει να είναι σημείο κατατεθέν ενός τόσο γνωστού νησιού. Πώς ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια γιατί είναι μία ομάδα που δεν έχει πολλά χρόνια ζωής αλλά κάθε χρόνο πάει και καλύτερα;

«Ξεκίνησε χωρίς να το πιστεύουν οι περισσότεροι, μάλλον το πίστεψαν 2-3 άτομα όταν πρωτοξεκίνησε και μετά ακολουθήσαμε και οι υπόλοιποι, γιατί καμία φορά όλα γίνονται και από τύχη και εγώ πιστεύω και στην τύχη και όταν η τύχη σου δίνει μία ευκαιρία και μετά εσύ μπορείς αυτή την ευκαιρία να την πραγματοποιήσεις και να πεις ότι μου δίνεται μία ευκαιρία να κάνω κάτι, απλά το αρπάζεις και το προχωράς. Πιστεύω κάπως έτσι έχει γίνει και με την περίπτωση του ΑΟ Θήρας. Το πίστεψαν 2-3 άνθρωποι, βοήθησε λοιπόν και η τύχη και από εκεί και πέρα αναλάβαμε όλοι οι υπόλοιποι όλα αυτά τα χρόνια που έχουμε περάσει από τη διοίκηση, όλο αυτό να προσπαθήσουμε να το κρατήσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται».

«Δεν περιμέναμε ο ΑΟ Θήρας να γίνει αυτός που έγινε»

Το περιμένατε όλο αυτό όταν ξεκινάγατε αυτή την προσπάθεια; Ότι πάμε να φτιάξουμε μία ομάδα βόλεϊ σε ένα νησί που δεν είναι αθλητικό, είναι τουριστικό και όταν είναι τουριστικό είναι πολύ δύσκολο να ευδοκιμήσει ο αθλητισμός. Το περιμένατε ότι θα γίνει αυτό, ότι θα φτάσετε σε ένα σημείο να βρίσκεται σε Final Four, να διεκδικείται τίτλους, να γεμίζει το γήπεδο, να φτάνετε στα προημιτελικά της Ευρώπης;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν το περιμέναμε, δεν το πιστεύαμε, το μόνο που πιστεύαμε και πιστεύουμε ακόμη μέχρι και σήμερα είναι ότι υπάρχει πάρα πολύ αγάπη. Όταν υπάρχει αγάπη και μεράκι σίγουρα φτάνεις αρκετά ψηλά. Άρα λοιπόν αυτά τα δύο πράγματα είναι που υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν στον ΑΟ Θήρας και σε αυτή τη διοίκηση που είμαστε τώρα. Η αγάπη για τον αθλητισμό και το μεράκι που βάζουμε όλη η διοίκηση αλλά και όλο αυτό το πράγμα το μεταφέρουμε στο φίλαθλο κόσμο, στον απλό Σαντορινιό που πιστέψτε με θα δείτε ηλικίες από πολύ πολύ μικρά παιδάκια μέχρι και ηλικιωμένους ανθρώπους στα καφενεία, να βλέπουν μέσα από το τοπικό κανάλι, τα παιχνίδια του ΑΟ Θήρας. Άρα λοιπόν, όχι βέβαια δεν το πιστεύαμε, αλλά πιστεύουμε στην αγάπη και το μεράκι. Όταν πιστεύεις σε αυτά, πιστεύω ότι φτάνεις αρκετά ψηλά, πόσο ψηλά δεν το ξέρουμε αλλά θα το δούμε».

Νιώθετε αυτό το βάρος; Δηλαδή, ο ΑΟ Θήρας είναι σημείο κατατεθέν για ένα ολόκληρο νησί, για τη Σαντορίνη, νιώθετε αυτό το βάρος ότι θέλετε να κάνετε τον κόσμο να περνάει καλά, να χαίρεται, να συνεχίσει ο ΑΟ Θήρας να είναι σημείο αναφοράς;

«Η μεγαλύτερη ευθύνη που νιώθει αυτή η διοίκηση δεν είναι πρώτα να ικανοποιήσει τον κόσμο της Σαντορίνης, είναι το κίνητρο που έχουμε για αυτή την ομάδα για τα παιδιά μας, τις ακαδημίες μας. Το πρώτο λοιπόν πράγμα που έχει άγχος η διοίκηση του ΑΟ Θήρας είναι οι εικόνες που θα έχουν τα παιδιά, τα εκατοντάδες παιδιά στις ακαδημίες, ξεπερνάνε τα 250 παιδιά αυτή τη στιγμή και θα μπορούσαμε να έχουμε άλλο ένα γήπεδο γεμάτο αυτή τη στιγμή στη Σαντορίνη και το λέω με μεγάλη χαρά και συγκίνηση γιατί δίνουμε στα παιδιά μας μία διέξοδο όταν βρίσκεσαι σε ένα νησί, έχεις γύρω γύρω θάλασσα άρα λοιπόν πρέπει όλη αυτή την ενέργεια που έχουν τα παιδιά μας να τη δώσουμε κάπου. Να τη διοχετεύσουμε. Άρα λοιπόν η μεγαλύτερη ευθύνη ώστε να έχουμε μία πολύ ωραία ομάδα μοντέλο, είναι να ικανοποιήσουμε πρώτα τα παιδιά μας που θα αγαπήσουνε μέσα από αυτές τις αθλήτριες την προσπάθεια που κάνουμε και να έρθουμε στο γήπεδο και να δημιουργήσουμε όμορφα πρότυπα για τα παιδιά μας και σε δεύτερο χρόνο είναι να ικανοποιήσουμε τους Σαντορινιούς. Αυτά τα δύο κίνητρα είναι».

Είπες για ακαδημίες. Πόσο δύσκολο είναι αυτό το εγχείρημα και το λέω γιατί συνήθως οι ομάδες που είναι στη μεγάλη κατηγορία και έχουν διακρίσεις δύσκολα κρατάνε ακαδημίες. Ο ΑΟ Θήρας που είναι και ένα νησί, αρχικά ποιες ήταν οι δυσκολίες ώστε να φτάσετε σε ένα σημείο που όπως λες και εσύ είναι πάνω από 250 παιδιά, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό και για την ομάδα και για το άθλημα.

«Ήταν πάρα πολύ δύσκολο, πρώτα από όλα μεταξύ μας να αποφασίσουμε ότι πρέπει να δημιουργήσουμε κάτι σοβαρό, γιατί όταν ξεκινάς ένα τέτοιο εγχείρημα και ξεκινάς και λες “πού πάω, τι κάνω;”, ενώ υπάρχει ήδη η μεγάλη η ομάδα, το βασικότερο κίνητρο αυτής της διοίκησης ήταν οι ακαδημίες. Εμάς, αποκλειστικά η πρώτη κουβέντα που κάναμε με όλη την παρέα, γιατί είμαστε όλοι μια παρέα στη διοίκηση, ήταν ότι εμείς πρέπει να χτίσουμε κάτι όμορφο, να είναι μία βιτρίνα όμορφη για τα παιδιά μας. Αυτή ήταν η κουβέντα που κάναμε με τα παιδιά της διοίκησης όταν ξεκινήσαμε τις συζητήσεις. Και αυτή είναι μέχρι και σήμερα. Να δώσουμε κάτι στον τόπο μας, να δώσουμε κάτι στα παιδιά μας».

Πώς το ζείτε όλο αυτό; Προχωράει και μεγαλώνει, μιλάμε για τις ακαδημίες. Πώς το βιώνετε; Ποίες είναι οι αντιδράσεις των γωνιών, όλα αυτά πριν μία δεκαετία για αυτό το νησί ήταν άγνωστα.

«Εμείς αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κυρίως από τους γονείς και το μεγαλύτερό μας άγχος και η μεγαλύτερή μας στεναχώρια είναι όταν έρχεται ένας γονέας και αναγκαζόμαστε να βάλουμε το παιδί τους σε λίστα αναμονής. Αυτό λοιπόν απαντάει σε όλα αυτά που με ρωτάτε, πως το αντιλαμβάνεται ο γονέας. Όταν λοιπόν έχουμε πάνω από 50 αιτήσεις που δεν έχουμε αυτά τα παιδάκια που να τα βάλουμε γιατί δεν υπάρχει γήπεδο, καταλαβαίνετε λοιπόν μας στεναχωρεί όταν έρχεται ένα παιδάκι και αναγκαζόμαστε να πούμε στον γονιό του ότι “Ξέρετε κάτι; Λυπούμαστε αλλά πρέπει να σας βάλουμε σε μία λίστα γιατί δεν μπορούμε να σας δεχτούμε”».

«Συζητάμε με τον Δήμο Θήρας να έχουμε και δεύτερο γήπεδο για τις ακαδημίες μας»

Υπάρχει σχέδιο για μία νέα υποδομή;

«Είμαστε σε συζητήσεις με τον δήμο Θήρας, το ακούνε θετικά αλλά αν δεν το δούμε στην πράξη, δεν μπορώ να πω κάτι. Σίγουρα το έχουμε ζητήσει και το συζητάμε όλα αυτά τα χρόνια, το προσπαθούμε. Γίνονται κάποιες συζητήσεις, ίσως να κλείσουν το απ’ έξω μπασκετικό γήπεδο να μπορέσουμε να κάνουμε και εκεί κάποιες προπονήσεις, το προσπαθούνε από την πλευρά του δήμου, αλλά σίγουρα δεν έχουμε κάτι αυτή τη στιγμή στα χέρια μας».

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που συνάντησε ο ΑΟ Θήρας σε αυτά τα 12 χρόνια ζωής;

«Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η μετακίνηση. Δεν παίρνεις ούτε το αμάξι σου ούτε το πουλμανάκι σου να πας να παίξεις είτε το φιλικό σου είτε να πας να παίξεις στο πρωτάθλημα. Άρα λοιπόν πρέπει να λυθεί η μετακίνηση. Αν δεν υπήρχε η Blue Star και η Aegean που μας λύνουν τα χέρια από τις μετακινήσεις, θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να μιλάμε σήμερα για αυτά που έχει κάνω ο ΑΟ Θήρας. Άρα λοιπόν το μεγαλύτερο θέμα που μας λύνει τα χέρια αυτή τη στιγμή είναι η αεροπορική εταιρεία που μας πετάει με τα φτερά της με ασφάλεια και συνέπεια, είναι η Aegean Airlines. Χωρίς αυτό λοιπόν δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε σήμερα».

Το θέμα της προσέγγισης παικτριών; Το ρωτάω γιατί, είναι ο χειμώνας υπάρχει αυτό που λέμε, ειδικά στις Ελληνίδες, ότι προτιμούν να είναι στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη από το να έρθω στη Σαντορίνη; Το έχετε ζήσει τα προηγούμενα χρόνια και αυτό ξεπερνιέται;

«Σίγουρα είναι ένα θέμα, όμως μιλάμε ότι θα έρθει στη Σαντορίνη, δεν θα έρθει σε ένα νησί που είναι ξερονήσι, Η Σαντορίνη χειμώνα καλοκαίρι πλέον έχει μόνιμο τουρισμό. Και το σημαντικότερο που λέω στις επαγγελματίες αθλήτριες που το καταλαβαίνουν αμέσως είναι το εξής. Η Σαντορίνη παρέχει τα πάντα για να έρθει μία επαγγελματίας αθλήτρια να συνεργαστεί με τον ΑΟ Θήρας. Έχει να ασχοληθεί μόνο με τις 4 γραμμές του γηπέδου. Έξω από τις 4 γραμμές του γηπέδου, τα πάντα είναι λυμένα. Όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε τα πάντα. Τολμώ να πω, ας μου επιτραπεί η σύγκριση, ότι προσπαθούμε να λειτουργούμε όπως ομάδες του εξωτερικού. Μία επαγγελματίας αθλήτρια που θέλει να έρθει να δουλέψει στη Σαντορίνη, να προσφέρει τις υπηρεσίες της, έχει να ασχοληθεί μόνο με τις 4 γραμμές. Έχει τα πάντα για να δουλέψει σε υψηλό επίπεδο».

Ποιο είναι οι στόχοι; Η ομάδα είναι 12 χρόνια, έχει φτάσει κοντά σε τίτλους, σε Final Four, έχει φτάσει στα προημιτελικά της Ευρώπης. Εσύ, ως Ανδρέας Πατηνιώτης και συνολικά ως διοίκηση, τι θέλεις τα επόμενα χρόνια; Είναι ένας τίτλος, είναι τα 250 παιδιά να γίνουν 400 με άλλο ένα γήπεδο ώστε να μπορούν να προπονούνται; Ποίοι είναι οι στόχοι;

«Το ότι επιθυμούμε να έχουμε άλλο ένα κλειστό να το γεμίζουμε, αυτό το είπα και στην αρχή της κουβέντας μας, είναι κάτι που το έχουμε ζητήσει και το ζητάμε συνέχεια και πραγματικά θα είναι ένας από τους βασικότερους στόχους αυτής της διοίκησης. Σαν Ανδρέας Πατηνιώτης, σίγουρα όλες οι ομάδες παλεύουν για να πάρουν κάποια στιγμή έναν τίτλο. Εννοείται ότι το θέλουμε και αυτό».

«Ο ΑΟ Θήρας θέλει να είναι πάντα στις ψηλότερες θέσεις»

Σου έχει μείνει ένα απωθημένο; Το λέω γιατί υπάρχουν ομάδες που είναι στις υψηλές θέσεις χωρίς όμως να έχουν επενδύσει κάτι φοβερό και ευχαριστιούνται στο να είναι εκεί. Ο ΑΟ Θήρας όμως έχει επενδύσει.

«Ο ΑΟ Θήρας ζητάει να είναι πάντα στις υψηλότερες θέσεις και όταν μία ομάδα αναζητάει να είναι πάντα στις υψηλότερες θέσεις, πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού της υπάρχει και ο τίτλος. Σίγουρα λοιπόν θα είναι μεγάλη ικανοποίηση να καταφέρουμε να πάρουμε έναν τίτλο κάποια στιγμή. Όμως δεν είναι ο μόνος σκοπός αυτής της διοίκησης ο τίτλος. Είναι να προσπαθούμε να είμαστε πάντα ψηλά, να προσπαθούμε για το καλύτερο, πάντα ως εκεί που φτάνει η τσέπη μας και σε αυτά που υποσχεθήκαμε και στο σταφ αλλά και στις αθλήτριες. Για αυτό και μέχρι σήμερα δεν έχει φύγει ποτέ μα ποτέ καμία αθλήτρια ή κάποιος από το σταφ που ο ΑΟ Θήρας να χρωστάει 50 λεπτά».

Δεν είναι πολύ σημαντικό αυτό για ένα άθλημα που για πολλά χρόνια πέρασε απίστευτη παρακμή, με ομάδες να χρωστάνε σχεδόν σε όλους τους παίκτες και τις παίκτριες; Νιώθετε σαν διοίκηση μία περηφάνια ή απλά νιώθετε ότι κάνετε αυτό που πρέπει;

«Όχι, δεν είναι θέμα υπερηφάνειας όταν κάνεις κάτι καλό. Κάνουμε το αυτονόητο».

Αυτό το αυτονόητο όμως, σε αυτόν τον χώρο για πολλά χρόνια δεν ήταν αυτονόητο.

«Ναι το καταλαβαίνω αλλά για εμάς είναι ότι εργάζεσαι και πρέπει να πληρωθείς, να αμειφθείς. Δεν θεωρούμε ότι κάνουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που πρέπει να γίνει. Είναι δηλαδή το αυτονόητο. Πληρώνεται κάποιος γιατί προσφέρει τις υπηρεσίες του και πρέπει να πληρωθεί. Το αν σου κάνει ή δεν σου κάνει, δεν θα τιμωρήσω την επαγγελματία αθλήτρια με το να της πω ότι δεν θα την πληρώσω γιατί δεν μου κάνεις. Ήσουν επιλογή μου, δεν μπορούμε να το διανοηθούμε σαν διοίκηση αυτό το πράγμα, να τιμωρήσουμε. Εμείς τα βλέπουμε ίσως διαφορετικά τα πράγματα αλλά όταν δουλεύεις κάπου πρέπει και να αμειφθείς. Έτσι λοιπόν είναι αυτονόητο, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου κάτι διαφορετικό από αυτό που σας λέω τώρα».

Τι είναι για τον Ανδρέα Πατηνιώτη ο ΑΟ Θήρας; Είναι ένα παιδί που μεγαλώνει μαζί του διοικητικά, είναι μία ομάδα απλή; Τι είναι; Και τι θέλεις, δηλαδή σε μία δεκαετία είμαστε εδώ με τι θα ήσουν ευχαριστημένος σε μία δεκαετία;

«Είναι το πιο σημαντικό ότι όντως είναι σαν ένα παιδί μου. Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον αθλητισμό της Σαντορίνης, ξεκίνησα πολύ πριν από τον ΑΟ Θήρας, με το να είμαι διαιτητής. Όλοι λοιπόν με ρωτάγανε, στην οικογένειά μου, η γυναίκα μου, οι φίλοι μου, τα παιδιά μου “γιατί ασχολείσαι με τη διαιτησία;”. Αυτό λοιπόν που με έκανε να ασχοληθώ και να τρέχω διοικητικά με την ομάδα ήταν όταν την πρώτη φορά που η Ελένη Μεμεζτή είχε αναλάβει και είχε ανέβει με την ομάδα την πρώτη φορά στη Α1 κατηγορία, έβαλε λοιπόν μία Σαντορινιά αθλήτρια να κάνει ένα σερβίς. Εγώ τότε λοιπόν ήμουν επόπτης. Όταν σηκώθηκε ένα ολόκληρο γήπεδο με 800 θεατές μέσα και χειροκροτούσε ασταμάτητα επί 5 λεπτά, λες και πήρε πρωτάθλημα, εγώ από τα δάκρυα που τρέχανε στα μάτια μου την ώρα που ήμουν επόπτης δεν μπορούσα να δω το παιχνίδι από τη συγκίνηση μου. Ήταν το πρώτο πράγμα που είπα ότι πρέπει για αυτά τα παιδιά να ασχοληθώ και να στηρίξω τον αθλητισμό της Σαντορίνης. Ήταν το πρώτο καμπανάκι που χτύπησε μέσα στον Ανδρέα τον Πατηνιώτη να γεννηθεί ακόμη ένα παιδί δίπλα του. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που με έκανε να ασχοληθώ με τον ΑΟ Θήρας».

Με τι θα είσαι ευχαριστημένος αν τα ξαναπούμε σε 10 χρόνια;

«Να έχουμε άλλο ένα γήπεδο που θα έχει άλλα τόσα παιδιά μέσα. Αυτό είναι το όνειρο το δικό μου. Να έχουμε άλλα 200, 300, 400 παιδιά να απασχολούνται στις ακαδημίες του ΑΟ Θήρας. Να βάλουμε τα παιδιά ας να ασχοληθούν με τον υγιή αθλητισμό».

Υπάρχει σκέψη και για αγόρια;

«Πάντα υπάρχει σκέψη αλλά το νησί αγαπάει πολύ το ποδόσφαιρο. Έτσι λοιπόν σκεφτήκαμε ότι και τα κορίτσια του νησιού να ασχοληθούν με κάτι και έτσι ξεκίνησε. Μακάρι να υπάρξει και ενδιαφέρον. Υπάρχουν και αγόρια στην ομάδα αλλά όχι τόσα ώστε να μπορείς να φτιάξεις ένα τμήμα με αγόρια. Υπάρχουν όμως και αγόρια στον ΑΟ Θήρας αλλά όχι τόσα για να φτιάξεις ένα τμήμα με αγόρια».