Ο ΠΑΟΚ που βάζει στο παιχνίδι Κουμεντάκη, Κουκλίνσκι και ο κουρασμένος Ολυμπιακός του μηδέν μπλοκ

Μόλις είχε σταματήσει για δύο βδομάδες η Volley League ανδρών για τα παιχνίδια του League Cup, είχα γράψει για το τι είχαμε δει από τους τέσσερις που θα διεκδικήσουν τον τίτλο. Φυσικά αναφέρομαι σε Ολυμπιακό, Φοίνικα, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Για τον «δικέφαλο του βορρά» είχα σταθεί στο μονόπλευρο παιχνίδι που έπαιξε στα 3 πρώτα ματς του πρωταθλήματος, με τον Ουόλς να δίνει λίγες πάσες σε κέντρο και τους Κουμεντάκη και Κουκλίνσκι είναι ουσιαστικά εκτός παιχνιδιού.

Αν ο ΠΑΟΚ συνέχιζε να παίζει έτσι, δεν θα είχε καμία τύχη, ωστόσο επειδή ο Γιάννης Καλμαζίδης ξέρει, δεν υπήρξε περίπτωση να συνεχίζει να παίζει έτσι, κάτι που είδαμε και στα δύο παιχνίδια με τους Πειραιώτες. Οι Θεσσαλονικείς έδειξαν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο σε Ρέντη και Παλατάκι και με δύο νίκες πήραν την πρόκριση για τα ημιτελικά του εσωτερικού τουρνουά της ΕΣΑΠ.

Θα λέγαμε τι είδαμε, αλλά χθες λόγω της ΕΡΤ και streaming που κόλλησε και χάσαμε πάνω από δύο σετ, θα γράψουμε περισσότερο για το τι διαβάσαμε στα στατιστικά, αλλά και για τα λίγα που καταφέραμε να δούμε (τρομερή αναβάθμιση του αθλήματος τα streaming της ΕΡΤ, αν καταφέρεις να παρακολουθήσεις ένα ολόκληρο σετ πανηγυρίζεις από την χαρά σου).

Αφήνουμε την δικαιολογημένη γκρίνια για τα τηλεοπτικά και πάμε στα του αγώνα. Ο ΠΑΟΚ σε ένα παιχνίδι που κρινόταν μια πρόκριση και απέναντι σε έναν τόσο δυνατό αντίπαλο δεν έπαιξε μόνο με τον Ούντρις. Ναι και πάλι ο Λευκορώσος ήταν εξαιρετικός με 20 πόντους και 53% ποσοστό στην επίθεση, αλλά δεν ήταν μόνος. Είχε τον Πετρέα με τους 9 και κυρίως είχε δύο ακραίους που βοήθησαν και με το παραπάνω.

Οι Κουμεντάκης και Κουκλίνσκι με τους 18 και 11 πόντους, ήταν αυτοί που ουσιαστικά έκριναν την πρόκριση. Και την έκριναν γιατί ο Ουόλς βλέποντας πως τα άκρα του (επιτέλους) μπήκαν στο παιχνίδι, έπαιξε ένα βόλεϊ με ποικιλία και όχι μόνο πάσα στο 1 και στο 2 με τον διαγώνιο. Ένα παιχνίδι που μια καλή ομάδα όπως ο Ολυμπιακός θα μπορούσε εύκολα να αντιμετωπίσει, όπως εύκολα το είχε αντιμετωπίσει ο Φοίνικας στη Σύρο.

Και όταν η υποδοχή (και οι δύο ακραίοι τα πήγαν εξαιρετικά εκεί) σου πηγαίνει καλά και έχεις και πλουραλισμό την επίθεση, όλα θα σου πάνε καλά. Θα ανέβει η ψυχολογία, θα κάνεις καλύτερο σερβίς, θα είσαι πιο απελευθερωμένος στο μπλοκ, θα το πιστέψεις περισσότερο πως θα κερδίσεις, κάτι που είδαμε και στην Πυλαία. Οι Θεσσαλονικείς είχαν 7 έναντι μόλις 2 άσων, ενώ η τεράστια διαφορά ήταν στο μπλοκ εκεί όπου ο ΠΑΟΚ έκανε 8 και ο Ολυμπιακός κανένα! Ε όταν υπάρχει τέτοια διαφορά σε κομβικούς τομείς κάθε αγώνα όπως το σερβίς και το μπλοκ και πλέον δεν παίζεις ένα βόλεϊ μονοδιάστατο όπως στο ξεκίνημα, τότε οι πιθανότητες να κερδίσεις είναι υπέρ σου, κάτι που είδαμε και στο Παλατάκι.

Πάμε τώρα στον Ολυμπιακό. Έναν Ολυμπιακό που μετράει τέσσερις συνεχόμενες ήττες. Δύο από την Χεμπάρ για τα προκριματικά του Champions League και δύο από τον ΠΑΟΚ για το League Cup και σίγουρα υπάρχει προβληματισμός, καθώς η συγκεκριμένη ομάδα δεν είχε συνηθίσει σε τέτοια σειρά αποτελεσμάτων. Οι Πειραιώτες βρίσκονται σε κακό φεγγάρι και αυτή την στιγμή η κούραση φαίνεται να τους έχεις καταβάλλει. Ήδη έχουν δώσει 11 παιχνίδια, 6 περισσότερα από τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες (με εξαίρεση τον ΠΑΟΚ από τον οποίο έχει 5 περισσότερα) και αν βάλουμε μέσα και τα τρία ταξίδια σε Βοσνία, Σλοβακία και Βουλγαρία, κάνουν την κούραση ακόμα μεγαλύτερη.

Τώρα το αν η κούραση είναι ή όχι μια καλή δικαιολογία, είναι άλλη κουβέντα. Ας πούμε στο χθεσινό παιχνίδι, όσο κουρασμένος και να είναι ο Ολυμπιακός, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί το 0 μπλοκ. Προσωπικά δεν θυμάμαι εδώ και πολλά χρόνια τους «ερυθρόλευκους», για να μην πω συνολικά όλες τις μεγάλες ομάδες, να τελειώνουν το παιχνίδι χωρίς κανέναν πόντο από μπλοκ. Αυτό το μηδενικό πάνω στο φιλέ εκτός από έλλειψη ενέργειας, δείχνει ξεκάθαρα και έλλειψη ψυχολογίας και καθαρού μυαλού. Επίσης στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια, φαίνεται και η απουσία ενός ηγέτη. Τον ρόλο αυτόν τον είχε πέρσι με εξαιρετική επιτυχία ο Φρομ, αλλά φέτος τέτοιος παίκτης δεν υπάρχει στο ρόστερ. Η αποχώρηση του Γερμανού έχει κατεβάσει και τον Μιγιαΐλοβιτς με τον Σέρβο να δείχνει μεγάλη διάθεση να αναλάβει τον ρόλο του ηγέτη και να εκνευρίζεται εύκολα όταν δεν το πετυχαίνει (χαρακτηριστικό παράδειγμα η κόντρα του με τον Αλεξίεφ στο Ρέντη).

Ωστόσο επειδή στο βόλεϊ, όπως και σε κάθε άθλημα τα δεδομένα αλλάζουν από παιχνίδι σε παιχνίδι, είναι δεδομένο πως τίποτα δεν έχει κριθεί όσον αφορά το πρωτάθλημα. Οι Πειραιώτες μόλις «καθαρίσει» το μυαλό τους και υπάρξει ξεκούραση, θα ανέβουν και πάλι, ενώ για τον ηγέτη θα βάλουν ακόμα περισσότερο στο ματς τον Πέριτς, θα ηρεμήσουν τον Μιγιαΐλοβιτς και θα βρεθεί άκρη. Όσον αφορά τον ΠΑΟΚ, όσο στους Θεσσαλονικείς εκτός από τον Ούντρις συμμετέχουν ενεργά στο παιχνίδι και οι Κουμεντάκης, Κουκλίνσκι, τόσο θα πιστεύουν πως μπορούν να φτάσουν όσο πιο μακριά γίνεται. Αν ο Έλληνας ακραίος αποκτήσει διάρκεια μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα του, αν όχι τότε από τους «ασπρόμαυρους» θα δούμε κάποιες μεγάλες νίκες, αλλά ως εκεί...

ΥΓ: Θα το γράψω για ακόμα μία φορά. Ο Κουμεντάκης ήταν ένα ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της τελευταίας 20ετίας στην χώρα μας. Το ζήτημα είναι στα 28 του να σταματήσουμε όλοι μας να λέμε ήταν και να τονίζουμε το είναι. Αν σκεφτούμε πως ένας παίκτης βόλεϊ παίζει άνετα μέχρι τα 32 με 33 σε υψηλό επίπεδο, θα είναι πολύ σημαντικό ο ακραίος του ΠΑΟΚ να καταλάβει πως μπορεί επιτέλους να γίνει ηγέτης στις ομάδες αλλά και στην Εθνική για μια πενταετία. Πρέπει ο ίδιος να το καταλάβει και να το πιστέψει γιατί μπορεί να το κάνει.

ΥΓ1: Έχουμε γράψει πόσο σημαντικό είναι το video check στο βόλεϊ πλέον, κάτι που φάνηκε και στο Παλατάκι. Ο Γιάννης Καλμαζίδης και οι συνεργάτες του σε όσα ζήτησαν (με εξαίρεση ελάχιστα που ζητήθηκαν για να διακοπεί το παιχνίδι επειδή δεν είχαν τάιμ άουτ), είχαν δίκιο και κέρδισαν τους πόντους. Και ένας κερδισμένος πόντος σε video check είναι διπλός γιατί αλλάζεις και την ψυχολογία του αντιπάλου σου.