Τα άκρα του ΠΑΟΚ του έδωσαν τη νίκη

Για ακόμα μία φορά χαρήκαμε βόλεϊ σε ένα ντέρμπι και για ακόμα μία φορά, το πρώτο πράγμα που σκεφτήκαμε είναι το πόσο ανόητη απόφαση ήταν αυτή των ομάδων να μην υπάρχουν ούτε φέτος playoffs στην Volley League Ανδρών. Συγχωρέστε με για το κάπως περίεργο ξεκίνημα του σημερινού μπλογκ, αλλά πάντα μετά από έναν τέτοιο αγώνα, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος και μετά όλα τα άλλα.

Ας αφήσουμε όμως την γκρίνια (δικαιολογημένη 100%) και πάμε στο χθεσινό ντέρμπι της Πυλαίας. Ένα ντέρμπι που αρχικά είδαμε ίσως το καλύτερο σετ που έχουμε δει στο φετινό πρωτάθλημα. Δεν είναι το 33-31 που το κάνει τόσο καλό, αλλά τα όσα μας έδειξαν οι δύο ομάδες. ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός πραγματικά έπαιξαν βόλεϊ υψηλού επιπέδου με φοβερές φάσεις και ελάχιστα λάθη. Τα σερβίς που γινόντουσαν και από τις δύο ομάδες δεν τα έχουμε δει μαζεμένα σε ένα σετ, ίσως και τα τελευταία πέντε χρόνια και παρότι όντως «ασπρόμαυροι» και «ερυθρόλευκοι», «πυροβολούσαν» από την τελική γραμμή, η υποδοχή κρατούσε και οι φάσεις που έβγαιναν ήταν αντάξιες σε ένα τέτοιο ντέρμπι.

Ένα ντέρμπι που κέρδισε ο ΠΑΟΚ γιατί είχε περισσότερες λύσεις από τον Ολυμπιακό ειδικά στα άκρα. Τα πράγματα είναι όντως απλά και δεν το γράφω έτσι για να το γράψω. Στο βόλεϊ υψηλού επιπέδου, εννοείται χρειάζεται ένας καλός διαγώνιος, αλλά τις νίκες τις περισσότερες φορές θα σου τις φέρουν οι ακραίοι. Ο διαγώνιος και 30 πόντους να κερδίσει, ναι μεν θα έχει συμβάλλει σε μεγάλο ποσοστό στο να κερδίσεις, αλλά δεν θα είναι κομβικός, ειδικά αν και ο αντίπαλος διαγώνιος έχει επίσης πολλούς πόντους.

Οι ακραίοι όμως εκτός από τους πόντους θα σε βοηθήσουν και στην υποδοχή και στο σερβίς και στο ντέρμπι της Πυλαίας, οι Κουμεντάκης, Κουκλίνσκι, συνέβαλαν τα μέγιστα στο να πάρουν οι Θεσσαλονικείς το τρίποντο. Σε αριθμούς στην επίθεση αυτό δεν φαίνεται, καθώς οι Πέριτς, Δαλακούρας είχαν μαζί 29 πόντους, ενώ οι «ασπρόμαυροι» 28. Η τεράστια διαφορά όμως ήταν τόσο στην υποδοχή, όσο και στο ποσοστό και κυρίως στις κρίσιμες επιθέσεις που τα άκρα των γηπεδούχων τελείωσαν σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους.

Οι Πειραιώτες παίζοντας χωρίς τον Μιγιαΐλοβιτς, είχαν μόνο τον Πέριτς να απειλεί από τα άκρα, με τον Σέρβο να είναι μεν εξαιρετικός με 21 πόντους και 19/34 επιθέσεις και εξαιρετικό συνολικά σερβίς (εκτός των 2 άσων), αλλά να του βγαίνει σε κρίσιμες φάσεις η κούραση, ειδικά όταν οι Θεσσαλονικείς άρχισαν να τον σημαδεύουν περισσότερο στο σερβίς. Η υποδοχή δεν είναι και το μεγάλο όπλο του νεαρού ακραίου και όταν πήρε πολλές πρώτες μπάλες και δεν μπορούσε να κάνει επιθέσεις, όλα άλλαξαν για τον Ολυμπιακό. Ο Τεπάν μπορεί στο μέλλον να γίνει ο ηγέτης των «ερυθρολεύκων», αλλά μετά το 2ο σετ είτε κουράστηκε, είτε απλά θέλει χρόνο για να βρεθεί με τους πασαδόρους δεν μπόρεσε να κάνει την διαφορά. Με κακή υποδοχή μετά το 1-1, οι κεντρικοί δεν πήραν πολλές επιθέσεις, ο Δαλακούρας όσο και αν προσπάθησε δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει τον Μιγιαΐλοβιτς επιθετικά και ο ΠΑΟΚ δεν είχε πρόβλημα να φτάσει στο άνετο μετά το δεύτερο σετ, τρίποντο.

Ένας ΠΑΟΚ που κέρδισε γιατί είχε περισσότερες λύσεις. Είχε έναν Ούντρις που ήταν όντως ασταμάτητος, με τον Λευκορώσο να περνάει κάθε κρίσιμη επίθεση, πολλές μάλιστα και πάνω από το αντίπαλο μπλοκ. Ο Ούντρις στην καλή του μέρα, δεν κόβεται και αυτό έγινε και χθες. Δεν ήταν ο μόνος όμως. Μαζί του ήταν οι δύο ακραίοι όπως αναφέραμε και πριν, με τους Κουμεντάκη και Κουκλίνσκι να βοηθάνε σε όλους τους τομείς, σε πόντους, υποδοχή και σερβίς. Είχε έναν εξαιρετικό Κοκκινάκη που «σκούπιζε» τα πάντα στην πίσω ζώνη, όχι μόνο στην υποδοχή, αλλά και στην άμυνα. Ο λίμπερο του «δικεφάλου του βορρά» κάνει εξαιρετική χρονιά και όταν παίζει όπως χθες, λύνει τα χέρια του Ουόλς που με εξαίρεση το 2ο σετ, έκανε ένα παιχνίδι που ήταν κοντά στο τέλειο.

Έπαιξε από τα άκρα όσες φορές χρειαζόταν, φόρτωσε τον διαγώνιο στις κρίσιμες μπάλες και έβαλε στο παιχνίδι και το κέντρο και ειδικά τον Μπράουν που αν και ξεκίνησε άσχημα, μετά κέρδισε κατά κράτος τους κεντρικούς του Ολυμπιακού. Αυτές οι περισσότερες λύσεις ήταν που οδήγησαν τον ΠΑΟΚ στη νίκη, λύσεις που έλειψαν από τους Πειραιώτες ειδικά μετά το 1-1. Σε κάθε άθλημα άλλωστε τις περισσότερες φορές κερδίζει η ομάδα με τις περισσότερες λύσεις και το βόλεϊ δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση…

ΥΓ: Βλέποντας τον φετινό Κοκκινάκη, δεν μπορώ να σκεφτώ τι έβλεπε ο προηγούμενος προπονητής του ΠΑΟΚ που έλεγε να τον βάλει να παίξει ακραίος, κάτι που ο Καλμαζίδης ξεκαθάρισε πως δεν θα γίνει με το που ανέλαβε. Αν γινόταν θα έχαναν και οι «ασπρόμαυροι» και ο ίδιος ο παίκτης, αλλά και συνολικά η Εθνική ομάδα που αυτή την περίοδο έχει την χαρά να διαθέτει δύο εξαιρετικούς λίμπερο, τον Κοκκινάκη και τον Ζήση.

ΥΓ1: Ίσως στον Ολυμπιακό θα έπρεπε να είχαν κοιτάξει την περίπτωση αλλαγής ακραίου. Ο Μιγιαΐλοβιτς δεν θυμίζει τον περσινό ακραίο που δίπλα σε Φρομ έκανε εξαιρετικό πρωτάθλημα και το ρίσκο που παίρνουν οι «ερυθρόλευκοι» είναι μεγάλο. Αν ο Σέρβος ακραίος ανέβει και δείξει την εικόνα που έδειξε πέρσι, αυτό το ρίσκο θα τους βγει, αν όχι τότε η συνέχεια θα είναι δύσκολη.

ΥΓ2: Η δουλειά του Τζουλιάνι στην άμυνα φάνηκε, αλλά ο Ιταλός έχει δρόμο μπροστά του όσον αφορά την βελτίωση στο μπλοκ. Σε ένα ακόμα μεγάλο παιχνίδι ο Ολυμπιακός κέρδισε μόλις 3 πόντους πάνω στο φιλέ, με το μπλοκ να του έχει στοιχίσει τα περισσότερα ντέρμπι που έχει χάσει.

ΥΓ3: Εβδομάδα Ευρωπαϊκών αγώνων για τον Παναθηναϊκό σε άνδρες και γυναίκες. Οι άνδρες θέλουν το 3-0 ή 3-1 με την Τερουέλ στον Άγιο Θωμά για να έχουν περισσότερες ελπίδες σε Ισπανία και μπορούν να το πετύχουν. Οι γυναίκες φαίνεται να έχουν πιο δύσκολο έργο καθώς είχαν χάσει από Λαγκούνα με 3-2 στον Άγιο Θωμά, αλλά παίζοντας με Κρος, Γκρόθες και Στεπανένκο που έλειψαν λόγω κορονοϊού στο πρώτο, η πρόκριση στα ημιτελικά μόνο απίθανη δεν δείχνει...