Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν γινόταν να χάσει

Η αλήθεια είναι πως όταν ένα ντέρμπι λήγει με 3-0 και τα σετ είναι 25-20, 25-11, 25-18, δεν έχεις και πολλά να γράψεις, καθώς ο νικητής ήταν ξεκάθαρα κυρίαρχος. Για την ακρίβεια στον Άγιο Θωμά δεν είδαμε σχεδόν σε κανένα σημείο την κόντρα που θα περιμέναμε και αυτό οφείλεται σε δύο πράγματα. Αρχικά στην εξαιρετική εμφάνιση του Παναθηναϊκού και εν συνεχεία στην κακή του Ολυμπιακού.

Για να είμαστε σωστοί, επειδή το βόλεϊ είναι από τα πλέον διαδραστικά αθλήματα, για να παίξει πολύ άσχημα μια ομάδα, θα πρέπει και η άλλη να την πιέσει όσο περισσότερο γίνεται. Να παίξει στα όρια και να κάνει το καλύτερο σε όλους του τομείς. Στο σερβίς, στην υποδοχή, στην άμυνα, στο μπλοκ και φυσικά στην επίθεση.

Αυτά είναι τα πέντε στοιχεία σε κάθε αναμέτρηση βόλεϊ και χθες στο Μαρούσι η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου ήταν το λιγότερο καλή και στα πέντε. Πίεσε αρχικά στο σερβίς, δυσκολεύοντας την υποδοχή του Ολυμπιακού και στην συνέχεια έκλεισε στο μπλοκ, κερδίζοντας 15 πόντους (η καλύτερη φετινή συγκομιδή σε ντέρμπι), ενώ είχε και πολλές δεύτερες επιθέσεις τόσο με «σπασίματα» της μπάλας, όσο και με τις άμυνες που έβγαλε, ειδικά ο Γκαράς.

Αυτά σίγουρα δεν θα έφταναν, με τους «πράσινους» να έχουν καλή υποδοχή, κάτι που έκανε τον Γιάκομπσεν να παίξει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της χρονιάς (μετά από μια περίοδο που ήταν λίγο ντεφορμέ η αλήθεια είναι). Με την υποδοχή να βγαίνει και τον Δανό να κάνει ιδανικό μοίρασμα, ήταν λογικό η επίθεση να είναι αυτή που είναι. Και αν κάποια ομάδα δεν χάνει όταν τα μπλοκ είναι 15-3, δε γίνεται να χάσει όταν το ποσοστό στην επίθεση είναι 60%, έναντι 36% του αντιπάλου. Ναι οι αριθμοί είναι ένας τρόπος να πεις ψέματα, αλλά στο βόλεϊ σε μεγάλο βαθμό λένε την αλήθεια και όσον αφορά το χθεσινό ντέρμπι, ειδικά σε μπλοκ και ποσοστό στην επίθεση το κάνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο.

Το πιο σημαντικό όμως για το «τριφύλλι» είναι πως κράτησε σε όλο το ματς το πλάνο που είχε σχεδιάσει και δεν την «πάτησε» όπως ο ΠΑΟΚ κόντρα στον Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια, λογικά οι «πράσινοι» θα είχαν δύο πλάνα, ένα αν έπαιζε ο Πέριτς και ένα αν δεν έπαιζε. Αν ο Σέρβος ξεκινούσε και αγωνιζόταν κανονικά, θα έκαναν ότι και σε κάθε παιχνίδι με τους Πειραιώτες, θα σημάδευαν το πανύψηλο ακραίο συνέχεια στο σερβίς με σκοπό να του «χαλάσουν» εκτός από την υποδοχή και το μυαλό, κάτι που έχουν κάνει και στα δύο προηγούμενα ντέρμπι «αιωνίων» παίρνοντας ισάριθμες νίκες.

Το δεύτερο λογικά θα ήταν να μην αφήσουν τον Τέπαν να κάνει το «πάρτι» που έκανε με τους Θεσσαλονικείς. Ο Παναθηναϊκός είναι εξαιρετικός όχι μόνο στο μπλοκ ως μπλοκ, αλλά συνολικά στην τακτική πάνω στο φιλέ και είναι εξαιρετικά δύσκολο, έως απίθανο να μην σταματήσει έναν παίκτη, όταν κάνει φόκους επάνω του. Και στο ντέρμπι οι «πράσινοι» έδωσαν μεγάλο βάρος για να σταματήσουν τον Εσθονό και τα κατάφεραν. Σταματώντας τον Τέπαν και χωρίς να παίζει ο Πέριτς, ο Ολυμπιακός δεν είχε τον παίκτη που θα τον τραβήξει στους πόντους και έτσι το 3-0 ήρθε εύκολα.

Πάμε τώρα στους Πειραιώτες. Η αλήθεια είναι πως και χθες στάθηκαν άτυχοι. Όχι μόνο για την απουσία του Πέριτς (απουσία είναι και ας έπαιξε ελάχιστα), αλλά και με τον τραυματισμό του Παγένκ. Ο Σλοβένος ήταν ο μοναδικός που θα μπορούσε να ανοίξει το μπλοκ των «πράσινων» και η αναγκαστική απουσία του έκανε πιο προβλέψμο το παιχνίδι των «ερυθρολεύκων». Ένα παιχνίδι που δεν είχε σε κανένα σημείο την πίεση στο σερβίς των ντέρμπι με Φοίνικα και ΠΑΟΚ, αλλά ούτε και το μπλοκ που στα τελευταία ματς φάνηκε να ανεβαίνει. Συνολικά η ομάδα του Αλμπέρτο Τζουλιάνι έκανε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια της φέτος και ουσιαστικά σε κανένα σημείο του ντέρμπι δεν μπόρεσε να κοντράρει τον αντίπαλό της.

Ε όταν δύο ισοδύναμες ομάδες, η μία κάνει ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της και η άλλη ένα από τα χειρότερα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην κερδίσει η πρώτη, καθώς όπως λέμε συνέχεια, το βόλεϊ είναι το πιο δίκαιο άθλημα και κερδίζει πάντα αυτός που σε κάθε παιχνίδι παίζει πιο καλά. Τόσο απλό...

ΥΓ: Θα ξαναγράψω για τον Στάλεκαρ που πραγματικά έχει βαλθεί να μας διασύρει όλους. Ο Σλοβένος έχει κάνει άλματα προόδου. Μιλάμε για έναν εντελώς διαφορετικό παίκτη, κάτι που οφείλεται σε δύο πράγματα. Φυσικά στο πόσο έχει δουλέψει ο ίδιος και εννοείται και στο πόσο τον έχει δουλέψει ο Ανδρεόπουλος. Χωρίς υπερβολή θα λέγαμε πως πάει να του απογειώσει την καριέρα...

ΥΓ1: Δεν είναι μόνο το 61% στην επίθεση (με 15 πόντους) που ήταν το καλύτερο φετινό του Βαν ντεν Ντρις, ήταν το ότι ο Βέλγος δεν έκανε το παραμικρό λάθος στην επίθεση, πραγματοποιώντας μια τέλεια εμφάνιση που περισσότερο και από τον Παναθηναϊκό την είχε ανάγκη ο ίδιος.

ΥΓ2: Η εικόνα του Στάλεκαρ να αγκαλιάζει τον συμπατριώτη του Παγένκ μετά τον τραυματισμό είναι αυτό που θέλουμε στον αθλητισμό. Όπως θέλουμε βέβαια, τόσο ο Σλοβένος κεντρικός του Ολυμπιακού, όσο και κανείς άλλος αθλητής να μην τραυματίζεται. Περαστικά και να επιστρέψει το συντομότερο δυνατό.

ΥΓ3: Πλέον το ντέρμπι του Σαββάτου στη Σύρο είναι όντως μισό πρωτάθλημα. Αν κερδίσει ο Παναθηναϊκός κρατάει την τύχη στην χέρια του, όπως θα το κάνει και σε μεγάλο βαθμό αν πάρει έστω έναν πόντο. Αν πάλι ο Φοίνικας πάρει το τρίποντο έχουμε και πάλι μάχη, με τους «πειρατές» να βρίσκονται και σε εξαιρετική κατάσταση το τελευταίο διάστημα.