Πετυχημένη η πρώτη γιορτή στο Παλατάκι, μακάρι να είναι και η δεύτερη στο ΟΑΚΑ

Η αλήθεια είναι πως με εξαίρεση το παιχνίδι στον Άγιο Θωμά στο οποίο ο Παναθηναϊκός επικράτησε άνετα με 3-0, οι αναμετρήσεις του ΠΑΟΚ με τους «πράσινους» μας είχαν προσφέρει εξαιρετικό θέαμα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι οι περισσότεροι θεωρούν τις δύο ομάδες τις καλύτερες της φετινής χρονιάς, με τους Αθηναίους και τους Θεσσαλονικείς να έχουν παίξει στο μεγαλύτερο διάστημα το πιο όμορφο βόλεϊ. Μιλάμε άλλωστε για τον κάτοχο του πρωταθλήματος Παναθηναϊκό και τον κάτοχο του Κυπέλλου ΠΑΟΚ.

Τα συγκροτήματα των Δημήτρη Ανδρεόπουλου και Γιάννη Καλμαζίδη συναντήθηκαν στον πρώτο τελικό του League Cup (που ήταν και ένας άτυπος τελικός Σούπερ Καπ) και μας έδειξαν με τον καλύτερο τρόπο, το γιατί όσοι ασχολούνται με το βόλεϊ μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για την φετινή τους εικόνα.

Πραγματικά όσοι τυχεροί βρεθήκαμε χθες στο Παλατάκι, αλλά και όσοι είδαν το ματς από την τηλεόραση, χαρήκαμε βόλεϊ, από δύο αντιπάλους με ελάχιστες διαφορές. Ένας πρώτος τελικός που χρειάστηκαν πέντε σετ για να βγει νικητής (3-2), ένας πρώτος τελικός που εκτός το θέαμα που απολαύσαμε, κράτησε ζωντανή την αγωνία για τον 2ο που θα διεξαχθεί την Παρασκευή στο ΟΑΚΑ.

Αλλά πάμε πρώτα σε αυτά που είδαμε στο κλειστό του ΠΑΟΚ. Αρχικά είδαμε μια εξαιρετική ατμόσφαιρα από περίπου 2.500 με 3.000 φίλους του «δικεφάλου του βορρά», στην μεγάλη τους πλειονότητα οικογένειες και φίλοι του βόλεϊ. Οι περισσότεροι που βρέθηκαν στις εξέδρες, βρέθηκαν γιατί τους άρεσε το άθλημα αι ήθελαν να το χαρούν, όπως και το έκαναν χωρίς ακρότητες, ακόμα και όταν το 2-0 έγινε 2-2.

Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα για το βόλεϊ να γίνονται τέτοιοι αγώνες σε τόσο μεγάλα γήπεδα, με τόσο κόσμο και χωρίς το παραμικρό παρατράγουδο. Είναι η καλύτερη διαφήμιση για ένα άθλημα που τα τελευταία χρόνια βρισκόταν σε μεγάλη πτώση, όχι μόνο αγωνιστική, αλλά όσον αφορά το ενδιαφέρον του κόσμου. Ένα ενδιαφέρον όμως που ειδικά φέτος μετά τα τόσα ωραία παιχνίδια που είδαμε και από τις τέσσερις πρώτες ομάδες του πρωταθλήματος (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Φοίνικας), έγινε σαφώς μεγαλύτερο.

Αλλά ας επιστρέψουμε στα του αγώνα. Αρχικά χθες είδαμε ένα πρώτο σετ στο οποίο «έσπασαν καρδιές». ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός δεν άφηναν ο ένας τον άλλο να ξεφύγει, τα λάθη ήταν από λίγα έως ελάχιστα και το θέαμα εξαιρετικό με την μία πολύ ωραία φάση να διαδέχεται την άλλη. Το σετ αυτό πήγε στους γηπεδούχους γιατί στις λεπτομέρειες ήταν καλύτεροι, αλλά και γιατί είχαν σε εξαιρετική μέρα τον Ούντρις.

Στο δεύτερο οι Θεσσαλονικείς έκαναν πολύ πιο εύκολα το 2-0, με το 25-20 θα λέγαμε πως τους αδικεί, καθώς η εικόνα των δύο ομάδων ήταν για ακόμα μεγαλύτερη διαφορά. Για να γίνει αυτό το 25-20 χρειάστηκε να κρατήσει στην υποδοχή ο Κοκκινάκης, αλλά και ο Κουμεντάκης και ο Μπαρνς να «πυροβολεί» μαζί με τον Ούντρις. Στο συγκεκριμένο σετ οι «πράσινοι» ουσιαστικά δεν μπόρεσαν να βρουν ρυθμό ή δεν τους άφησαν οι γηπεδούχοι να βρουν, με το 2-0 να γίνεται με χαρακτηριστική ευκολία.

Εκεί όμως που μετά το 2-0 όλα έδειχναν πως η ομάδα του Γιάννη Καλμαζίδη θα κάνει το 3-0 και θα βρεθεί για τα καλά στη θέση του οδηγού ενόψει επαναληπτικού, είχαμε την αντίδραση των «πράσινων». Μια αντίδραση που ξεκίνησε με την είσοδο του Αλέξανδρου Ράπτη, ο οποίος έκανε με διαφορά το καλύτερο φετινό του παιχνίδι, κρατώντας στην υποδοχή, πιέζοντας στο σερβίς και παίρνοντας κρίσιμες επιθέσεις. Ο ΠΑΟΚ στο διάστημα αυτό προσπάθησε να σημαδέψει τον Ράπτη στο σερβίς, με συνέπεια να χαλάσει τις προσπάθειές του από την τελική γραμμή. Αυτό ουσιαστικά συνεχίστηκε και στο τέταρτο, με τους γηπεδούχους να μην έχουν του σερβίς που είχαν όχι μόνο στα δυο πρώτα, αλλά και συνολικά στο πρωτάθλημα και να τα περιμένουν όλα από τον Ούντρις, καθώς ο Μπαρνς δεν είχε την εικόνα που είχε στο ξεκίνημα.

Αυτό το εκμεταλλεύτηκε ο Παναθηναϊκός, ο Γιάκομπσεν έβαλε ακόμα περισσότερο στο παιχνίδι τον Ρανγκέλ, ο Βαν ντεν Ντρις πήρε και «καθάρισε» κρίσιμες επιθέσεις και με τον Ράπτη να συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό έγινε το 2-2. Και όπως μετά το 2-0 είχε το μομέντουμ (όπως λένε και οι μπασκετικοί) ο ΠΑΟΚ, μετά το 2-2 το είχε ο Παναθηναϊκός. Ένα μομέντουμ όμως που και πάλι δεν έπαιξε ρόλο γιατί στο τάι μπρέικ οι γηπεδούχοι δεν μπορούσαν να χάσουν με τέτοιον Ούντρις. Ο Λευκορώσος ήταν συνολικά εντυπωσιακός με 33 πόντους και το απίστευτο 31/49 επιθέσεις, ενώ στο πέμπτο σετ δεν πρέπει να έχασε επίθεση ή αν έχασε θα ήταν μία ή το πολύ δύο.

Ο Ούντρις συνέβαλε τα μέγιστα στο να γίνει αυτό το 3-2, με τις δύο ομάδες να έχουν αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς. Ουσιαστικά τίποτα δεν έχει κριθεί, καθώς αν η ρεβάνς γινόταν στον Άγιο Θωμά, θα λέγαμε πως έχει ένα μικρό προβάδισμα ο Παναθηναϊκός. Το ΟΑΚΑ όμως είναι ένα μεγάλο γήπεδο που μοιάζει στο Παλατάκι και ο ΠΑΟΚ θα θελήσει να το εκμεταλλευτεί. Το σίγουρο είναι πως εμείς περιμένουμε να δούμε ακόμα ένα σπουδαίο παιχνίδι ανάμεσα στις δύο καλύτερες ομάδες της χρονιάς. Να δούμε όμορφο θέαμα, σε ένα γήπεδο με πολύ κόσμο. Να δούμε στην τελική ακόμα μία διαφήμιση του βόλεϊ, από τις πολλές που έχουμε απολαύσει φέτος. Γιατί δεν υπάρχει καλύτερο για το άθλημα ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς να είναι ένα μεγάλο ντέρμπι, στο μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας και με τις εξέδρες αν όχι γεμάτες, σίγουρα με πολύ κόσμο και μακάρι αυτό να γίνει την Παρασκευή...

ΥΓ: Σε μια από τις επιθέσεις του στον αγώνα, ο Ούντρις βρήκε στο κεφάλι τον Βαν ντεν Ντρις. Στο τέλος του πρώτου τελικού ο Βέλγος διαγώνιος πήγε στον αντίπαλό του κάνοντας πλάκα και δείχνοντας το σημάδι από την μπάλα. Και όλο αυτό μετά από πέντε σετ. Μακάρι τέτοιες εικόνες να βλέπουμε και πιο συχνά και σε άλλα αθλήματα.

ΥΓ1: Σε τέτοια γήπεδα και με τέτοιες ομάδες εκτός από το συνολικό θέαμα απολαμβάνεις τις άμυνες που βγαίνουν. Η μπάλα δεν βρίσκει με τίποτα στην οροφή και οι φάσεις που βγαίνουν είναι εντυπωσιακές.