Ξεκινάμε με τον Θανάση Πρωτοψάλτη, τον παίκτη που κατά πολλούς θα έπρεπε να αναδειχθεί πολυτιμότερος και του πρωταθλήματος, εκτός του League Cup. Ο 29χρονος ακραίος ήταν ο ορισμός του ηγέτη, ο παίκτης που κρατούσε την υποδοχή, που πίεζε όσο δεν πήγαινε άλλο στο σερβίς και που έπαιρνε και καθάριζε όλες τις κρίσιμες επιθέσεις. Έχοντας σημαντική καριέρα στην Ευρώπη, ο Πρωτοψάλτης γύρισε τα δύο τελευταία χρόνια στην χώρα μας κατακτώντας πέρσι με τον Φοίνικα Σύρου το League Cup και με τον Παναθηναϊκό φέτος το πρωτάθλημα, αλλά και το League Cup.
Τη νέα χρονιά χρονιά θα βρεθεί και πάλι εκτός συνόρων συνεχίζοντας στην Νόλικο Μασέικ, ωστόσο ειδικά την φετινή χρονιά έδειξε το πόσο καλός παίκτης είναι και κυρίως το πόσο μεγάλος ηγέτης είναι, κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Από τους πιο κομβικούς παίκτες της ομάδας του Ανδρεόπουλου και αγωνιστικά και στα αποδυτήρια, από τα πιο σημαντικά γρανάζια της «πράσινης μηχανής» και ο παίκτης που λόγω του θεαματικού παιχνιδιού του, αγαπήθηκε από τον κόσμο.
Συνεχίζουμε με τον Άξελ Γιάκομπσεν που όπως και το καλό κρασί, έτσι και αυτός όσο μεγαλώνει γίνεται όλο και καλύτερος. Ο Δανός με ρίζες από την Αργεντινή μπορεί να έχει φτάσει τα 38, αλλά παίζει όλο και πιο όμορφο βόλεϊ και φέτος αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος. Ένας πασαδόρος που του αρέσει το γρήγορο παιχνίδι, παίζοντας πολύ τον πρώτο χρόνο, ενώ είναι πολύ καλός τόσο στο μπλοκ, όσο και στο σερβίς.
Συνολικά είναι ένας δεύτερος προπονητής μέσα στο παιχνίδι. Και φέτος ήταν ο εγκέφαλος του «τριφυλλιού», έχοντας στα περισσότερα παιχνίδια πολύ καλή παρουσία, ενώ εκτός από την αγωνιστική του αξία, όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον χαρακτήρα του, κάτι εξαιρετικά σημαντικό για ένα παίκτη και ειδικά πασαδόρο που η πίεση είναι μεγαλύτερη.
Συνεχίζουμε με τον Χαράλαμπο Ανδρεόπουλο που μόλις στα 21 του παίζει λες και είναι 30χρονος. Και όταν λέμε 30χρονος αναφερόμαστε σε εμπειρία και παραστάσεις. Ο νεαρός ακραίος ήταν μαζί με τον Πρωτοψάλτη οι βασικοί ακραίοι του Παναθηναϊκού, πραγματοποιώντας στο μεγαλύτερο διάστημα εξαιρετικές εμφανίσεις. Στην υποδοχή είναι εξαιρετικός, στο σερβίς δυσκολεύει τον αντίπαλο, ενώ και στο μπλοκ θεωρείται από τους καλύτερους της θέσης του.
Αν σε όλα αυτά βάλουμε και την επίθεση και ειδικά τις κρίσιμες επιθέσεις, θα καταλάβουμε πόσο σημαντική θα είναι η απουσία του τη νέα χρονιά. Και λέμε για απουσία γιατί ο Ανδρεόπουλος θα συνεχίσει την καριέρα του στην Ιταλία και την Ταράντο, θέλοντας να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Το σημαντικό για τον νεαρό ακραίο πάντως είναι πως κατάφερε να αντέξει στην πίεση του ότι προπονητής της ομάδας ήταν ο πατέρας του, δείχνοντας τεράστιες ψυχικές δυνάμεις.
Από τα πιο σημαντικά γρανάζια της «πράσινης μηχανής» ήταν και ο Μπραμ Βαν ντεν Ντρις. Και στον συγκεκριμένο το ήταν το βάζουμε γιατί δεν θα συνεχίσει τη νέα χρονιά, καθώς ο Παναθηναϊκός για την θέση του διαγώνιου συμφώνησε με τον σπουδαίο Κουβανό, Φερνάντο Ερνάντες. Ο Βαν ντεν Ντρις τον προηγούμενο ενάμιση χρόνο αγωνίστηκε στην Ελλάδα για τον ΠΑΟΚ, ενώ φέτος παίζοντας στους «πράσινους» συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και του League Cup.
Ένας παίκτης που στην ημέρα του δύσκολα τον σταματάς, ένας παίκτης ναι μεν σε σχέση με όσα μας είχε δείξει στον ΠΑΟΚ, θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα περισσότερα, ωστόσο συνολικά ήταν από τα «κλειδιά» του φετινού Παναθηναϊκού. Και ήταν γιατί εκτός από την επίθεση βοηθούσε και στο μπλοκ, ενώ ως χαρακτήρας δεν υπάρχει άνθρωπος του βόλεϊ που να μην λέει τα καλύτερα. Γιατί σε μια ομάδα είναι σημαντικό εκτός από καλούς παίκτες να έχεις και καλούς χαρακτήρες.
Πάμε στους κεντρικούς και τον Σάσο Στάλεκαρ. Ο Σλοβένος κεντρικός είναι ο ορισμός του παίκτη που δούλεψε και με την δουλειά κατάφερε να αλλάξει επίπεδο. Όταν το καλοκαίρι ήρθε στην χώρα μας όλοι στεκόμασταν στα 214 εκατοστά του, καθώς έδειχνε άτεχνος. Όσο περνούσε και ο καιρός όμως κατάφερε να εξελιχθεί απίστευτα και να γίνει αν όχι ο καλύτερος, σίγουρα από τους καλύτερους κεντρικούς του πρωταθλήματος.
Ένας κεντρικός που με τόσο ύψος ήταν φόβητρο πάνω στο φιλέ, ενώ και στην επιθέσεις δύσκολα μπορούσε κάποιος να τον κόψει. Σημαντική ήταν η βελτίωσή του και στο σερβίς, ενώ και αυτός ήταν ένας χαρακτήρας που δεν δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα. Συνολικά θα λέγαμε πως μιλάμε για άλλον παίκτη σε σχέση με αυτόν που ήρθε στην Ελλάδα, με τον Παναθηναϊκό και τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο να του έχουν αλλάξει την καριέρα.
Δίπλα στον Στάλεκαρ στο κέντρο του Παναθηναϊκού ήταν ο Λούκας Ρανγκελ. Ο επίσης θηριώδης και ύψους 2.10 Βραζιλιάνος είναι από τους παίκτες που είναι σε θέση να κάνουν την διαφορά. Μεγάλο του προσόν εκτός των αγωνιστικών στοιχείων, είναι χωρίς αμφιβολία η «τρέλα» του, μια τρέλα βέβαια που είναι καλή όταν μπορείς να την συγκρατήσεις και ο Ανδρεόπουλος το έκανε.
Στα αγωνιστικά ο Ρανγκέλ είναι ασταμάτητος στην επίθεση πρώτου χρόνου, εκεί όπου δύσκολα μπορεί να κοπεί αν πάρει την μπάλα σωστά. Και στο σερβίς μπορεί να δυσκολέψει τον αντίπαλο, ενώ στο μπλοκ παρότι δεν ξεκίνησε καλά την χρονιά στον συγκεκριμένο τομέα, στην συνέχεια βοήθησε και συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και του League Cup.
Κλείνουμε την πρώτη εξάδα-επτάδα με τον Δημήτρη Γκαρά. Τον λίμπερο που χωρίς την παραμικρή αμφιβολία έκανε εξαιρετική χρονιά. Ο Γκαράς κράτησε πάρα πολύ στην πίσω ζώνη δένοντας εξαιρετικά με τον Πρωτοψάλτη και τον Ανδρεόπουλο, κάνοντας ένα πρωτάθλημα που θύμιζε αυτό με τον ΠΑΟΚ όταν και πάλι είχε κατακτήσει την κορυφή.
Εκτός από την υποδοχή ο Γκαράς βοήθησε σε μεγάλο βαθμό και στην άμυνα και θεωρείται και δικαίως ένας από τους παίκτες που στηρίχθηκε ο Παναθηναϊκός. Το σημαντικό για τον 37χρονο είναι πως ενώ ήξερε πως το καλοκαίρι οι «πράσινοι» θα αποκτήσουν τον Ζήση, όχι απλά δεν σκέφτηκε να κατεβάσει ταχύτητα αλλά σε κάθε παιχνίδι ήταν όλο και καλύτερος.
Από τους βασικούς λόγους που ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το League Cup ήταν ο Αλέξανδρος Ράπτης. Ο 22χρονος ακραίος ήταν εξαιρετικός και στους δύο τελικούς με τον ΠΑΟΚ, ομάδα που όπως όλα δείχνουν θα συνεχίσει και την καριέρα του, έχοντας έρθει σε καταρχήν συμφωνία με τους Θεσσαλονικείς. Συνολικά στην χρονιά ο Ράπτης σίγουρα θα μπορούσε να είχε δείξει περισσότερα με δεδομένο το ταλέντο του.
Μιλάμε για έναν παίκτη που μπορεί να σε «διαλύσει» με το σερβίς, να μην χάνει επίθεση, ενώ και με 2 μέτρα, είναι εξαιρετικός και στο μπλοκ. Στοιχεία που μαζεμένα δύσκολα βλέπεις σε παίκτη και τα οποία θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτούν ακόμα παραπάνω στον «δικέφαλο του βορρά». Στοιχεία που όταν τα έδειξε στον Παναθηναϊκό προσέφερε και με το παραπάνω, όπως ξαναλέμε στα δύο παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ.
Από την αρχή της χρονιάς δεν ήταν λίγοι όσοι έλεγαν πως ο Παναθηναϊκός δε είχε και το μεγάλο πάγκο. Αυτό αρχικά δεν ήταν κάτι που δεν ίσχυε, ωστόσο οι λεγόμενοι αναπληρωματικοί μπορεί να μην είχαν την μεγάλη αγωνιστική συμμετοχή, ωστόσο βοήθησαν και με το παραπάνω. Και βοήθησαν τόσο στις προπονήσεις, όσο και στα παιχνίδια, όταν χρειάστηκε να μπουν, να κάνουν και ένα σερβίς όπως ο Μπάσης που στον συγκεκριμένο ρόλο ήταν εξαιρετικός.
Η χρειάστηκε να ξεκουράσουν λίγο τους βασικούς όπως έκανε ο Μάρρκου ή ο Ρουσόπολος ή ο Συναδινός. Οι υπόλοιποι παίκτες του πάγκου ήταν ο Αραμπόπουλος και ο Σερεμέτης, ωστόσο να τονιστεί για ακόμα μία φορά πως η βοήθεια τους ήταν μεγάλη στο να βρίσκεται ο Παναθηναϊκός στο σημείο να κατακτά πρωτάθλημα και League Cup, κάτι που αναγνωρίζει και με το παραπάνω και ο τεχνικός του «τριφυλλιού», Δημήτρης Ανδρεόπουλος.
Τελευταίο και φυσικά όχι καταϊδρωμένο, αφήσαμε τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο. Τον αρχιτέκτονα όχι μόνο της φετινής χρονιάς, αλλά συνολικά της αναγέννησης του Παναθηναϊκού. Ο έμπειρος προπονητής έχει οδηγήσει το «τριφύλλι» σε δύο πρωταθλήματα και 2 League Cup τα τρία τελευταία χρόνια. Είναι ο άνθρωπος που έφτιαξε την φετινή ομάδα που μαζί με τον συνεργάτη του Παύλο Καραμαρούδη, δούλευαν κάθε μέρα για ώρες προκειμένου να παρουσιαστεί αυτή η πολλή καλή εικόνα που παρουσίασε σχεδόν σε όλα τα ματς ο Παναθηναϊκός. Ο Ανδρεόπουλος όπως αναφέραμε και πριν θα λέγαμε πως άλλαξε την καριέρα του Στάλεκαρ, με τον Σλοβένο να είναι άλλος παίκτης σε σχέση με αυτόν που ήρθε στην Ελλάδα.
Συνολικά δουλεύει πολύ την τακτική στο μπλοκ, το οποίο ήταν και το δυνατό σημείο των «πρασίνων». Το σημαντικότερο όλων όμως είναι η νοοτροπία νικητή, μια νοοτροπία που φάνηκε στη ρεβάνς με την Χάλκμπανκ, όταν την στιγμή που ο Παναθηναϊκός είχε αποκλειστεί με τα 2 κερδισμένα σετ των Τούρκων και ενώ ερχόταν και το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, δεν τα παράτησε, πίεσε την ομάδα του που ναι μεν έχασε το ματς, αλλά ισοφάρισε σε 2-2, με τους Τούρκους να χάνουν εκείνη την ημέρα τα πρώτα τους σετ στο Challenge Cup. Μια νοοτροπία νικητή που δεν τον έβαζε καν στην διαδικασία να διαλέξει παιχνίδια, προκειμένου να ξεκουράσει κάποιους παίκτες. Αυτή την νοοτροπία την έχει περάσει για τα καλά στον Παναθηναϊκό κάτι που φαίνεται και από τους τίτλους το τελευταίο διάστημα.
