Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός νίκησαν γιατί βγήκαν μπροστά οι ηγέτες τους

Αρχικά για να είμαστε σωστοί θα έπρεπε να υπάρχουν κλειδάριθμοι προκειμένου να μην βγαίνουν τόσο νωρίς τα ντέρμπι στην Volley League Ανδρών και Γυναικών. Ο βασικός λόγος βέβαια είναι πως οι ομάδες δεν είναι έτοιμες στο 100% και το θέαμα δεν είναι ανάλογο της ποιότητας που έχουν. Με δεδομένο το ότι είμαστε μόλις στην 2η αγωνιστική, δεν θα είναι απλά παρακινδυνευμένο, αλλά και ηλίθιο να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα στα δύο ντέρμπι που έγιναν για την 2η αγωνιστική στους άνδρες σε Άγιο Θωμά και Ρέντη.

Αρχικά στο Μαρούσι ο Παναθηναϊκός πιο δύσκολα από όσο δείχνει αυτό το 3-1 επικράτησε του ΠΑΟΚ, ενώ στο Ρέντη ο Ολυμπιακός νίκησε πολύ πιο άνετα τον Φοίνικα Σύρου με 3-0. Δύο παιχνίδια που τα πήραν οι δύο «αιώνιοι» γιατί όταν χρειάστηκε βγήκαν μπροστά οι ηγέτες που έχουν.

Στους «ερυθρόλευκους» αυτό έγινε για ένα σετ και συγκεκριμένα το 3ο, καθώς στα δύο πρώτα η ομάδα του Αλμπέρτο Τζουλιάνι έκανε περίπατο. Και το έκανε γιατί είχε εξαιρετικό σερβίς με 7 άσους έναντι μόλις 3 των «πειρατών», έκανε ένα περισσότερο μπλοκ απέναντι σε μια ομάδα που σε αυτό το κομμάτι είχε μεγάλη δύναμη πέρσι (7-6) και έφτασε και το φοβερό 63% στην επίθεση, έναντι μόλις 41% των Συριανών. Και μπορεί σε άλλα αθλήματα οι αριθμοί είναι ένας έξυπνος τρόπος να πεις ψέματα, αλλά στο βόλεϊ οι αριθμοί λένε την απόλυτη αλήθεια.

Και ειδικά αυτό το 63% στην επίθεση λέει πάρα πολλά, για μια ομάδα που από το χτίσιμό της έδειξε πως θα ρίξει μεγάλο βάρος στο σερβίς και στην επίθεση και το κάνει και με το παραπάνω. Για να το κάνει βέβαια όπως το έκανε με Φοίνικα, αρχικά κρατάει στην υποδοχή και εν συνεχεία έχει έναν πασαδόρο όπως ο Τράβιτσα που μπορεί να βγάλει τέλεια πάσα όταν δέχεται την μπάλα ακόμα και με ποδοσφαιρικό πλασέ, όπως αυτό του Στερν. Ο Ιταλός είναι πολυτέλεια για το πρωτάθλημά μας και εκτός από το ότι με την παρουσία του ανεβάζει επίπεδο τον Ολυμπιακό, είναι δεδομένο πως δίπλα του θα μάθει πολλά και ο Πετσιάς που θεωρείται ένα σημαντικό κεφάλαιο για το βόλεϊ στην χώρα μας.

Εκτός από τα όσα αναφέραμε, στο Ρέντη όταν υπήρξαν τα δύσκολα και μιλάω για το 3ο σετ, βγήκε μπροστά (όχι πως είχε κρυφτεί στα άλλα δύο, κάθε άλλο) ο Ιντάλγκο. Ο Κουβανός δεν ήταν απλά απολαυστικός, αλλά και ο ορισμός του ηγέτη. Ένας ηγέτης που στο πρώτο του ντέρμπι στην χώρα μας είχε 20 πόντους με το απίστευτο 83% αποτελεσματικότητα στην επίθεση και μόλις ένα λάθος, ενώ έδειξε για ακόμα μία φορά πως δεν κάνει σερβίς, αλλά «πυροβολεί» από την τελική γραμμή, όπως φάνηκε με τους 4 άσους, αλλά κυρίως με τους δύο τελευταίους στο 2-0, όταν πήγε στο 29-29 και με 2 συνεχόμενες «οβίδες» τελείωσε το ματς.

Ο Ολυμπιακός φέτος θα στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στους ηγέτες του, γιατί έχει πολλούς. Σε άλλο ματς θα βγει μπροστά ο Ιντάλγκο, σε άλλο ο Στερν, σε άλλο ο Κουμεντάκης, σε άλλο περισσότεροι από ένας. Το πρώτο ντέρμπι πάντως το έκαναν δικό τους οι «ερυθρόλευκοι» γιατί είχαν ηγέτη (ηγέτες μαζί με Τράβιτσα), την στιγμή που στον Φοίνικα δεν κατάφερε κανείς να βγει μπροστά και να παίξει αυτόν το ρόλο. Αν μάλιστα δεν το κάνει στην συνέχεια, θα έχει θέματα στα μεγάλα παιχνίδια.

Πάμε τώρα στο ντέρμπι του Αγίου Θωμά, εκεί όπου αν δεις τα στατιστικά θα πεις πως τελικά μερικές φορές και στο βόλεϊ δεν λένε όλη την αλήθεια. Ο νικητής Παναθηναϊκός είχε 7 μπλοκ και ο ηττημένος ΠΑΟΚ 11, ο νικητής Παναθηναϊκός είχε 6 άσους και ο ηττημένος ΠΑΟΚ 7, ενώ στην επίθεση οι «πράσινοι» είχαν 53%, έναντι 51% των «ασπρόμαυρων». Το «τριφύλλι» κέρδισε γιατί στα δύσκολα είχε ηγέτες όπως ο Ερνάντες, ο Κόβαρ, αλλά και ο Φράγκος ηγέτες που φάνηκαν όταν η μπάλα «έκαιγε».

Και όταν λέμε δύσκολα μιλάμε στο 1ο και στο 4ο σετ. Αρχικά στο πρώτο οι Θεσσαλονικείς έφτασαν όχι μία και δύο, αλλά 6 φορές σε σετ μπολ και όχι μόνο δεν πήραν το σετ, αλλά δεν κατάφεραν να φτάσουν ούτε μία φορά σε συνθήκη κόντρα επίθεσης για να το διεκδικήσουν με περισσότερες πιθανότητες. Αυτό έγινε για δύο λόγους. Αρχικά γιατί οι γηπεδούχοι είχαν το καθαρό μυαλό και τους παίκτες να πάρουν άμεσα τον πόντο χωρίς να δώσουν κόντρα επίθεση στον αντίπαλο. Η υποδοχή στο διάστημα αυτό βγήκε σωστά, ο Γιάκομπσεν έδειξε γιατί πέρσι ήταν MVP του πρωταθλήματος μοιράζοντας εξαιρετικά και οι συμπαίκτες του τελείωσαν τις φάσεις. Μέχρι το 31-29 πήραν από 1 πόντο οι Πετρέας, Φράγκος, Κόβαρ και 2 ο Ερνάντες, δείγμα του πόσο εξαιρετικό παιχνίδι έκανε ο Δανός πασαδόρος.

Ο δεύτερος λόγος είναι πως στο διάστημα αυτό ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να βγάλει κάποιον παίκτη μπροστά να κάνει κάποιο μπλοκ ή έστω μια καλή άμυνα παίρνοντας την κόντρα επίθεση, κάτι που έγινε και στο 4ο σετ, όταν είχε πάλι 3 σετ μπολ χωρίς να πάρει ούτε ένα. Για να μην μακρηγορούμε, μπορεί στον Άγιο Θωμά η ψαλίδα ανάμεσα στις δύο ομάδες να μην ήταν τόσο μεγάλη όσο στο Ρέντη, αλλά και εκεί την διαφορά την έκαναν οι ηγέτες. Που στους «πράσινους» βγήκαν μπροστά στα δύσκολα, αλλά στους «ασπρόμαυρους» αυτό δεν έγινε.

Βέβαια θα ξαναπούμε πως ακόμα δεν έχει κριθεί απολύτως τίποτα, καθώς μιλάμε για αρχή του πρωταθλήματος. Αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι οι δύο «αιώνιοι» δείχνουν να έχουν προβάδισμα, αλλά προσωπικά θεωρώ πως ο ΠΑΟΚ κυρίως και λιγότερο ο Φοίνικας, θα βγάλει μπροστά ηγέτες και θα δούμε ακόμα μεγαλύτερες κόντρες στα ντέρμπι...

ΥΓ: Φέτος από την πρώτη στιγμή είχα αναφέρει πως το φετινό πρωτάθλημα θα είναι το πρωτάθλημα των σερβίς, καθώς οι 4 διεκδικητές έχουν παίκτες που μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά από την τελική γραμμή. Όποιος δηλαδή στα ντέρμπι κάνει σερβίς στα όρια του λάθους και κρατήσει στην υποδοχή, θα έχει και το προβάδισμα.

ΥΓ1: Ο Ουόλς έχει δείξει πόσο καλός πασαδόρος είναι, αλλά με Παναθηναϊκό θα έπρεπε να «ταΐσει» ακόμα περισσότερο τον Κόστα, ειδικά από την στιγμή που ο Βραζιλιάνος κεντρικός ήταν ανίκητος.

ΥΓ2: Μπορεί οι Ερνάντες και Κόβαρ να ήταν εξαιρετικοί, αλλά για το «τριφύλλι» κομβικός στο να κατακτηθεί η νίκη, εκτός του Γιάκομπσεν ήταν ο Φράγκος ο οποίος είχε 17 πόντους με το πολύ καλό 63%.

ΥΓ3: Στα 21 του μπήκε να καλύψει το κενό του Ζήση και η αλήθεια είναι πως τα πήγε εξαιρετικά. Ο λόγος για τον Ξενοφώντα Γκρουμούσα που στο πρώτο ντέρμπι της καριέρας του ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με αποκορύφωμα την άμυνα που έβγαλε στον τελευταίο πόντο με τους συμπαίκτες του στο τέλος να πέφτουν επάνω του και να τον αποθεώνουν...