Τα «κλειδιά» της μεγάλης νίκης του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό

Ακόμα ένα μεγάλο ντέρμπι μεταξύ δύο ομάδων που μαζί με τον ΠΑΟΚ έχουν ως στόχο να φτάσουν μέχρι το τέλος και στο Challenge Cup, είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε στο κλειστό του Αγίου Θωμά. Ένα παιχνίδι στο οποίο οι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έδωσαν τα πάντα για να πάρουν τη νίκη, την οποία πήραν τελικά οι «πράσινοι», παρότι βρέθηκαν πίσω στο σκορ με 2-0.

Πριν ασχοληθούμε στο που κρίθηκε το μεγάλο αυτό ματς, να σταθούμε λίγο στην σημασία της νίκης για το «τριφύλλι». Και στεκόμαστε σε αυτό γιατί αν οι «πράσινοι» έχαναν και η διαφορά πήγαινε είτε στους 5, είτε στους 7 βαθμούς, έχοντας μάλιστα και τα τρία ντέρμπι του 2ου γύρου εκτός έδρας με ΠΑΟΚ, Φοίνικα και Ολυμπιακό, η πρώτη θέση και το πλεονέκτημα έδρας θα ήταν από δύσκολο έως αδύνατο να κατακτηθεί.

Ακόμα πιο σημαντική είναι η νίκη και για ψυχολογικούς λόγους. Η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου μεγάλωσε το σερί της στο 6 στα 6 κόντρα στον «αιώνιο» κάτι που στην συνέχεια μπορεί να παίξει τον ρόλο του. Και όταν λέμε στην συνέχεια δεν αναφερόμαστε μόνο στο πρωτάθλημα, αλλά και στην Ευρώπη, καθώς δεν είναι καθόλου απίθανο να δούμε ένα ματς στον ημιτελικό του Challenge Cup ανάμεσα στους «πράσινους» και τους «ερυθρόλευκους».

Αυτά όμως είναι μακριά μας και μέχρι τότε μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά, μπορεί και τίποτα, γι' αυτό ας σταθούμε σε ότι είδαμε το Σάββατο το βράδυ στο Μαρούσι. Αρχικά είδαμε μια ακόμα μεγάλη μάχη ανάμεσα σε δύο ομάδες που στα καλά τους μας προσφέρουν πλούσιο θέαμα, καθώς έχουν τους παίκτες να μας το προσφέρουν. Είδαμε έναν Ολυμπιακό να ξεκινάει εξαιρετικά και να κάνει το 0-2 πιέζοντας στα όρια του λάθους τον αντίπαλό του και κλείνοντας με την σειρά του στο μπλοκ και είδαμε μετά έναν Παναθηναϊκό να ανεβαίνει στην υποδοχή, να κάνει αυτός με την σειρά του στοχευμένο σερβίς, να κλείνει αυτός στο μπλοκ και να παίρνει πόντους από τους Κόβαρ και Ερνάντες φτάνοντας στην ανατροπή.

Το είχαμε αναφέρει άλλωστε πως σημαντικό ρόλο συνολικά στα φετινά ντέρμπι θα παίξει το σερβίς, καθώς και οι τέσσερις ομάδες έχουν παίκτες που μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα από την τελική γραμμή. Η διαφορά ωστόσο των «πράσινων» με τους «ερυθρόλευκους» είναι πως οι «πράσινοι» δείχνουν να μην στηρίζονται τόσο πολύ σε αυτόν τον τομέα, σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους που δείχνουν αυτή την στιγμή, πως το σερβίς είναι το βασικό τους στοιχείο.

Ένα σερβίς που χθες δεν πήγε καθόλου καλά, όπως δείχνουν και τα 26 χαμένα, έναντι 19 των αντιπάλων τους, αλλά και οι άσοι, καθώς είχαν 7, με το «τριφύλλι» να έχει 8. Για να υπάρχουν αυτά τα στατιστικά, χρειάστηκαν δύο πράγματα. Στους λίγους άσους, σημαντικό ρόλο έπαιξε η εξαιρετική παρουσία του Φράγκου. Ο έμπειρος ακραίος έκανε συνολικά 34 υποδοχές, 10 παραπάνω από τον Κόβαρ και 15 παραπάνω από τον Ζήση (και με την καλή του υποδοχή «ανάγκασε» τον Ολυμπιακό να πάρει ακόμα μεγαλύτερο ρίσκο που δεν του βγήκε). Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί πως οι Πειραιώτες δεν εκμεταλλεύτηκαν όσο θα έπρεπε την μεγάλη χρονική απουσία του λίμπερο του Παναθηναϊκού και δεν τον «φόρτωσαν» όσο θα έπρεπε.

Όσον αφορά τα λάθη, είπαμε, ο Ολυμπιακός φέτος στηρίζεται σε μεγάλο ποσοστό στο σερβίς, ειδικά αυτό των Ιντάλγκο και Στερν, με τον Παναθηναϊκό να τους «χαλάει» το μυαλό και να τους «οδηγεί» στα λάθη. Τον Γερμανοκουβανό σημαδεύοντάς τον στο δικό του σερβίς (θα μπορούσε να το είχε κάνει περισσότερο για να είμαστε σωστοί) και τον Σλοβένο κλείνοντάς τον εξαιρετικά στο μπλοκ (είχαν 9 πόντους με μπλοκ πάνω στον Στερν). Χωρίς το δυνατό σερβίς μετά τα δύο πρώτα σετ, ουσιαστικά μόνο ο Παγένκ πίεζε από την τελική γραμμή, οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν μεγάλο μέρος της δύναμής τους, κάτι που εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο τρόπο οι γηπεδούχοι.

Άλλωστε έχουμε γράψει πολλές φορές πως το βόλεϊ είναι απλό άθλημα, πιέζεις στο σερβίς, έχεις μεγάλη δυνατότητα να κάνεις μπλοκ και να πάρεις τον πόντο. Κάνεις καλή υποδοχή, έχεις περισσότερες πιθανότητες να βγάλεις μια σωστή επίθεση και να πάρεις πόντο. Ο Παναθηναϊκός στα δύο πρώτα σετ, δεν έκανε κάτι καλό ούτε στο σερβίς, ούτε στην ανάπτυξη, όπου ο Γιάκομπσεν ήταν όντως κακός, ούτε και στο μπλοκ, αλλά τα έκανε και με το παραπάνω στην συνέχεια και κυρίως στα δύο τελευταία.

Ειδικά στο μπλοκ, στα 3 πρώτα σετ ο Ολυμπιακός είχε 10 πόντους και ο Παναθηναϊκός 5, ενώ στα δύο τελευταία οι «πράσινοι» είχαν 9 και οι «ερυθρόλευκοι» 3. Και όταν μιλάμε για πόντους πάνω στο φιλέ, πάντα να σκεφτόμαστε και τα σπασίματα της μπάλας και τις κόντρα επιθέσεις, που κάνουν την διαφορά ακόμα μεγαλύτερη.

Όλα αυτά όμως είναι αριθμοί. Που ειδικά στο βόλεϊ παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά για να έρθουν οι αριθμοί χρειάζονται να αλλάξουν αρχικά οι παίκτες και κυρίως οι λεγόμενοι ηγέτες. Στον Παναθηναϊκό και στα 3 πρώτα σετ οι Κόβαρ (κυρίως) και Ερνάντες ήταν κακοί, σε συνδυασμό και με την μέτρια εμφάνιση του Γιάκομπσεν ξαναλέμε. Ο Ιταλός είχε 3/8 στο πρώτο, 1/2 στο δεύτερο, 1/5 στο τρίτο και στα δύο τελευταία 5/5 και 4/5. Μιλάμε δηλαδή για άλλον παίκτη. Ενώ ο Κουβανός είχε 4/12, 6/12, 2/6 και μετά 4/7 και 3/3. Εδώ βέβαια αξίζει να αναφέρουμε πως στο 3ο σετ που οι Κόβαρ, Ερνάντες ήταν κακοί, την διαφορά την έκαναν οι Ρανγκέλ με 5 πόντους και 5/6, αλλά και οι Πετρέας, Φράγκος που είχαν από 3, σε συνδυασμό με το ότι στο διάστημα αυτό οι Πειραιώτες έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο, ειδικά από το σερβίς, χάνοντας έτσι μεγάλη ευκαιρία να κάνουν το 3-0.

Αφού δεν έγινε το 3-0, οι δύο ηγέτες του «τριφυλλιού» ανέλαβαν δράση και έχοντας απέναντί τους μόνο τον Ιντάλγκο, καθώς ο Στερν ήταν εξαφανισμένος και ο Τράβιτσα κακός, έφτασαν στην μεγάλη ανατροπή που όπως αναφέραμε μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην συνέχεια, όσον αφορά το ψυχολογικό κομμάτι.

ΥΓ: Ο Παναθηναϊκός δεν έχει μεγάλο ρόστερ και έτσι και αλλιώς και να θέλει δεν μπορεί να κάνει αλλαγές να ξεκουράσει ή να ηρεμήσει πνευματικά παίκτες. Ο Ολυμπιακός όμως έχει και όταν ο Τζουλιάνι βλέπει τον Τράβιτσα να έχει κολλήσει και τον Στερν να δέχεται το ένα μπλοκ μετά το άλλο, δεν γίνεται να μην βάζει αν όχι τον Πετσιά που είναι ο βασικός πασαδόρος της Εθνικής Εφήβων και πιθανόν να βρίσκεται με την Ανδρών στο ερχόμενο Eurovolley, τουλάχιστον τον Ζουπάνι που ως διαγώνιος σίγουρα δεν θα μπορούσε να ήταν χειρότερος από τον χθεσινό Στερν.

ΥΓ1: Η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός στο μεγάλο αυτό παιχνίδι έπαιξε χωρίς τους δύο λίμπερο, κάτι εξαιρετικά σημαντικό σε ένα τέτοιο ντέρμπι. Και μπορεί στους αριθμούς ο Δαλακούρας να τα πήγε καλά, αλλά άλλο ένας ακραίος που παίζει αναγκαστικά στην θέση αυτή και άλλο οι Γκαράς και Τζιάβρας που είναι λίμπερο και την γνωρίζουν και με το παραπάνω.

ΥΓ2: Αν για τον Παναθηναϊκό η απόδοση του Κόβαρ ήταν ό,τι καλύτερο, για τον ίδιο τον Ιταλό ήταν αυτό που χρειαζόταν όσο τίποτα. Ο 33χρονος έχει βέβαια τεράστια καριέρα πίσω του, αλλά η εμφάνισή του στο ντέρμπι ήταν χωρίς υπερβολή η καλύτερη που έχει κάνει την τελευταία πενταετία, πάντα σύμφωνα με τους αριθμούς.

ΥΓ3: Ο Άθλος μετά τους πόντους με τους δύο «αιώνιους» στην Ορεστιάδα πήρε σπουδαία νίκη μέσα στην Κηφισιά, δείχνοντας πως μπορεί να μας προσφέρει ακόμα καλύτερα πράγματα φέτος.

ΥΓ4: Δεν είδα το ματς γιατί έκανα live το ντέρμπι, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να σκεφτώ πως ένας βασικός ακραίος ομάδας που έχει στόχο τον τίτλο είχε 1/20 επιθέσεις. Ναι ο Γιόρνα κάνει πολλά πράγματα και ειδικά στην υποδοχή είναι εξαιρετικός, αλλά το 1/20 είναι τραγικό ποσοστό για βασικό ακραίο και απορώ πως ο Μίλωνας έχασε τόσο εύκολα.