Ορθά να δούμε το «δέντρο», αλλά να δούμε και την ματσάρα

Η αλήθεια είναι πως μετά από ένα τέτοιο ματς, ό,τι και να γράψεις είσαι χαμένος. Αν πεις πως ο Τζιάβρας βρήκε την μπάλα θα τα ακούσεις από τους Πειραιώτες, αν πεις πως δεν την βρήκε θα τα ακούσεις από τους Θεσσαλονικείς. Αν πεις το αυτονόητο, πως δηλαδή δεν υπάρχει άνθρωπος που να την είδε και να είναι 100% σίγουρος, θα τα ακούσεις και από τις δύο. Στην Ελλάδα άλλωστε είναι γνωστό πως με το βόλεϊ οι περισσότερο ασχολούνται όταν ασχολούνται, μόνο όταν είναι τελικός ή παίζουν με έναν ποδοσφαιρικό αντίπαλο και έχουν την ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους.

Ελάχιστοι είναι αυτοί που αγαπάνε αυτό το τόσο ωραίο άθλημα που και χθες απολαύσαμε από τις δύο καλύτερες και βάση της συνολικής χρονιάς και των τίτλων που έχουν κατακτήσει ομάδες της χώρα μας. Οι ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός με τις ανατροπές τους και τις φάσεις που είδαμε, μας χάρισαν ένα ακόμα μεγάλο παιχνίδι στο οποίο οι γηπεδούχοι νίκησαν με 3-2 και ισοφάρισαν την σειρά σε 1-1, ωστόσο είπαμε, επειδή στην μέση υπάρχει η ποδοσφαιρική αντιπαλότητα θα πρέπει να δοθεί το βάρος στην διαιτησία.

Πριν μιλήσουμε για το δέντρο που είναι η φάση η οποία δεν μπορεί να ελεγχθεί από το var που υπάρχει στην χώρα μας, ας ξεκινήσουμε με το δάσος που είναι η ματσάρα που είδαμε από τις δύο ομάδες. Οι ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός μας χάρισαν ακόμα ένα σπουδαίο παιχνίδι από τα τόσα που έχουμε δει φέτος και από τους τρεις μεγάλους (βάζω και τον Παναθηναϊκό μέσα). Ένα ντέρμπι που τα είχε όλα και μας κράτησε σε αγωνία ως το τέλος.

Είχε πανέμορφες φάσεις με μεγάλες άμυνες, όχι μόνο από τα λίμπερο, αλλά ακόμα και από τον πανύψηλο Βαν ντεν Ντρις που δεν σταματούσε να πέφτει στο τάραφλεξ. Είχε σασπένς και μεγάλες ανατροπές όπως αυτή του Ολυμπιακού στο 4ο σετ, όταν την στιγμή που όλα έδειχναν χαμένα οι Πειραιώτες κατάφεραν να αντιδράσουν και από το -7 να φτάσουν στο 2-2. Είδαμε μεγάλους πρωταγωνιστές όπως ο Ράπτης για τον ΠΑΟΚ που συνεχίζει τις τεράστιες εμφανίσεις του, τον Βαν ντεν Ντρις, αλλά και τον Σκριέντοφ επίσης για τους γηπεδούχους. Αλλά και τους Ιντάλγκο (κάνει απίστευτο τελευταίο δίμηνο), Στερν (μετά το πρώτο ενάμιση σετ), Παγένκ από τους φιλοξενούμενους.

Ένα ντέρμπι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες και το πήρε ο ΠΑΟΚ γιατί σε αντίθεση με το Ρέντη, δεν είχε μόνο έναν παίκτη να προσπαθεί να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά, αλλά δίπλα στον Ράπτη υπήρχαν και ο Βέλγος διαγώνιος και ο Λευκορώσος κεντρικός. Αν βάλουμε και την καλή στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, εμφάνιση του Ουόλς, καταλαβαίνουμε γιατί έγινε το 1-1, παρότι με την ίδια ευκολία θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να κάνει το 0-2 και να πάρει τεράστιο προβάδισμα τίτλου. Οι Πειραιώτες όχι μόνο δεν τα παράτησαν όταν στο 4ο σετ βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, αλλά με την αντίδρασή τους έδειξαν το πόσο μεγάλη ομάδα είναι.

Το σίγουρο είναι πως τίποτα δεν έχει κριθεί και πως είναι δεδομένο πως την Τρίτη και την Παρασκευή θα δούμε δύο ακόμα σπουδαία παιχνίδια με την σειρά να μην είναι καθόλου απίθανο να φτάσει και στα πέντε ματς. Ας χαρούμε βόλεϊ, από δύο ομάδες που μας προσφέρουν απλόχερα σπουδαίο θέαμα και ας αφήσουμε την γκρίνια.

Και μιας και λέμε για γκρίνια, πάμε και στα της διαιτησίας, αλλά με διαφορετικό τρόπο, γνωρίζοντας πως κανείς δεν θα ευχαριστηθεί. Όχι για να πάρω ίσες αποστάσεις, αλλά γιατί βλέπω το ματς αυτό ως χρυσή ευκαιρία να μπορέσει το video check στην χώρα μας να γίνει ακόμα καλύτερο. Άλλωστε θα ξαναπώ πως όποιος βγει και πει με σιγουριά πως ο λίμπερο του Ολυμπιακού βρήκε ή δεν βρήκε την μπάλα, είναι το λιγότερο άσχετος με το άθλημα και καλό θα είναι να μην ασχοληθεί πάλι ή είναι Superman και έχει τέλεια όραση.

Πάμε λοιπόν να δούμε γιατί το χθεσινό ματς μπορεί να είναι χρυσή ευκαιρία να εξανεμιστούν οι δίκαιες ή άδικες διαμαρτυρίες. Το ημερολόγιο έγραφε 22 Οκτωβρίου 2018, με τον Παναθηναϊκό να υποδέχεται στο κλειστό της Κυψέλης τον Ολυμπιακό σε ένα ματς ορόσημο για το ελληνικό βόλεϊ. Οι Πειραιώτες επικράτησαν με 3-2, με τους «πράσινους» να φωνάζουν γιατί στο 12-11 του 5ου σετ, ο Ράπτης παίρνει άσο (η μπάλα δεν ακούμπησε καν την τελική γραμμή, για τόσο μέσα μιλάμε) με τον διαιτητή (στην προκειμένη τον Γεροθόδωρο) να μπερδεύεται από τις γραμμές και να δίνει άουτ.

Από εκείνη την στιγμή ξεκίνησε ένας «πόλεμος» ανακοινώσεων που είχε ως αποτέλεσμα η ΕΣΑΠ να αποφασίσει να βάλει το χέρι στην τσέπη και να φέρει στην Ελλάδα το video check. Μια σημαντική κίνηση που βοήθησε σε μεγάλο βαθμό να μειωθούν όσο περισσότερο γίνεται τα λάθη. Και όσο λιγότερα λάθη γίνονται, τόσο πιο λίγη είναι και γκρίνια που έτσι και αλλιώς στην χώρα μας φτάνει και περισσεύει. Η έλευση του βίντεο ήταν το καλύτερο που έχει γίνει για το άθλημα την τελευταία 20ετία.

Ωστόσο τα τελευταία χρόνια το πρωτάθλημα στην Ελλάδα έχει καταφέρει να ανέβει επίπεδο, που σημαίνει πως έχει γίνει πιο γρήγορο, αλλά και πιο δύσκολο για τους διαιτητές, που ναι μεν έχουν την βοήθεια του video, αλλά όχι για όλες τις φάσεις. Το video check που έχουμε στην χώρα μας δεν μπορεί να ζητηθεί για υπέρβαση πάνω στο φιλέ, για το αν η μπάλα σε άμυνα βρήκε το τερέν ή βγήκε από τον αμυντικό, αλλά και αν η μπάλα βρήκε κάποιον παίκτη σε προσπάθεια άμυνας ή υποδοχής (το τελευταίο μαζί με το πρώτο, είναι οι φάσεις που φωνάζει ο Ολυμπιακός). Και δεν μπορεί να αποφασίσει το video check για τις παραπάνω φάσεις γιατί οι κάμερες που υπάρχουν στην χώρα μας όσον αφορά το video check είναι λιγότερες.

Από την άλλη είναι λιγότερες και γιατί τα γήπεδά μας δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να αγοραστεί ένα καλύτερο σύστημα με περισσότερες κάμερες, ωστόσο επειδή η γκρίνια είναι δεδομένο πως δεν θα σταματήσει, καλό θα είναι στην ΕΣΑΠ να βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη παίρνοντας ένα video check που έχουν σε Ιταλία, Πολωνία και Ρωσία και το οποίο δίνει την δυνατότητα στους προπονητές να ζητάνε να εξεταστεί κάθε φάση. Τότε ίσως και να γλυτώσει το άθλημα από ανθρώπους που δεν τους ενδιαφέρει το βόλεϊ (ίσως να φωνάζουν και γκολ σε κάθε πόντο της ομάδας τους) και απλά το βλέπουν στα ντέρμπι για να έχουν να την λένε στους αντιπάλους τους…

ΥΓ: Ό,τι και να ακολουθεί στο πρόγραμμα, δεν γίνεται ως ΕΡΤ να μην περιμένεις τις δηλώσεις του προπονητή των φιλοξενουμένων. Το λιγότερο λανθασμένη αυτή η κίνηση, από την στιγμή που δεν υπήρχε κάποια αθλητική μετάδοση, αλλά ένα ντοκιμαντέρ που νομίζω πως και οι πλέον φανατικοί φίλοι των ντοκιμαντέρ, θα μπορούσαν να περιμένουν 5 λεπτά για να το θαυμάσουν…

ΥΓ1: Το Παλατάκι και το Ρέντη (ειδικά το πρώτο βέβαια καθώς είναι πολύ πιο ψηλή η οροφή) είναι ιδανικά γήπεδα για να απολαύσεις βόλεϊ. Γιατί το θέαμα στο άθλημα αυτό είναι και οι εντυπωσιακές άμυνες που βγαίνουν όταν η μπάλα δεν βρίσκει ταβάνι. Και με Κοκκινάκη και Τζιάβρα λίμπερο και οι δύο ομάδες μας έχουν χαρίσει και με το παραπάνω τέτοιες φάσεις και στα δύο ματς.

ΥΓ2: Ο ΠΑΟΚ μεταγραφικά κέρδισε την πρώτη «μάχη» από τον Ολυμπιακό, κρατώντας τον Κοκκινάκη. Μένει να δούμε τι θα κάνει σε αυτή με τον δεύτερο «αιώνιο αντίπαλο» (Παναθηναϊκό) και τον Βουλκίδη.