Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους, ο Ολυμπιακός ισοπέδωσε τον Παναθηναϊκό

Αν ρωτούσατε 100 ανθρώπους που παρακολουθούν το ωραίο αυτό άθλημα του βόλεϊ, δεν υπήρχε περίπτωση να ήταν πάνω από 10 αυτοί που θα σας έλεγαν πως θα βλέπαμε αυτό που είδαμε στο Ρέντη και στον 2ο τελικό της Volley League Ανδρών. Ελάχιστοι θα ήταν αυτοί που θα περίμεναν αυτή την κυριαρχία του Ολυμπιακού ειδικά στα δύο πρώτα σετ, έναντι του Παναθηναϊκού. Γιατί δεν είναι το 3-0 με το οποίο κέρδισαν οι Πειραιώτες, αλλά τον τρόπο που το έκαναν και κυρίως στο 1ο και 2ο σετ.

Ένας τρόπος που έχουμε χρόνια να δούμε, για να μην πω πως ίσως και να μην έχουμε ξαναδεί ποτέ σε τελικό πρωταθλήματος. Οι παίκτες του Ντανιέλ Καστελάνι, χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο στους αντιπάλους τους να αντιδράσουν. Τα πρώτα δύο σετ ήταν σαν να βλέπαμε ένα αθλητικό «bullying», καθώς υπήρχε μία ομάδα που κυριαρχούσε παντού, στο σερβίς, στο μπλοκ, στην υποδοχή, στην επίθεση και αυτή ήταν ο Ολυμπιακός και μια άλλη που το δεχόταν χωρίς να μπορεί να αντιδράσει, δείχνοντας σε μερικά διαστήματα πως δεν είχε πάει καν στο γήπεδο και αυτή ήταν ο Παναθηναϊκός.

Προσωπικά έχω γράψει πολλές φορές πως στο βόλεϊ κερδίζει πάντα η ομάδα που θα παίξει καλύτερα και σήμερα έπαιξαν καλύτερα οι «ερυθρόλευκοι» και όχι μόνο κέρδισαν, αλλά έκαναν έναν υγιεινό περίπατο. Επίσης στο συγκεκριμένο άθλημα οι αριθμοί λένε σχεδόν πάντα την αλήθεια και πραγματικά σήμερα στο Ρέντη την είπαν και με το παραπάνω. Αν κάτσει κάποιος να τους διαβάσει απλά, χωρίς να χρειαστεί καν να τους αναλύσει, θα καταλάβει σε μεγάλο βαθμό γιατί έγινε αυτό το 3-0 των γηπεδούχων.

Πάμε λίγο να τους δούμε. Αρχικά προσωπικά βλέπω πάνω από 35 χρόνια βόλεϊ και πραγματικά δεν θυμάμαι ποτέ στην ζωή μου σε έναν τελικό ανάμεσα στις δύο καλύτερες ομάδες της χώρας, να έχουμε στα δύο πρώτα σετ ένα 10-0 στους άσους και ένα 9-2 στο μπλοκ. Αριθμοί που είναι απίστευτοι και δείχνουν με τον πλέον πειστικό τρόπο τα όσα έγιναν στο «Μελίνα Μερκούρη». Οι γηπεδούχοι πίεσαν στα όρια του λάθους από την τελική γραμμή και διέλυσαν την υποδοχή του Παναθηναϊκού.

Με διαλυμένη υποδοχή, δεν υπήρχε σωστή ανάπτυξη και οι Γκουσταβάο και Τζούριτς έκαναν τα δικά τους στο φιλέ. Γιατί ξαναλέω πως το 9-2 των δύο πρώτων σετ, δεν είναι 7, αλλά πάνω από 14 πόντους, γιατί σχεδόν πάντα όσοι είναι οι απευθείας πόντοι από μπλοκ, άλλοι τόσοι είναι από σπασίματα της μπάλας και κόντρα επιθέσεις, ειδικά όταν υπάρχει ένας Τράβιτσα που πάντως σήμερα δεν έκανε και το καλύτερο παιχνίδι του η αλήθεια είναι.

Στο τρίτο σετ και πάλι οι αριθμοί ήταν υπέρ του Ολυμπιακού (5-0 στα σερβίς, 48%-42% στην επίθεση) και απλά ο Παναθηναϊκός έκανε ένα μπλοκ παραπάνω (1-2) και ο λόγος που είδαμε ντέρμπι είναι γιατί υπήρξε και κούραση και σιγουριά από τους γηπεδούχους, αλλά και συνολικά μια τελευταία προσπάθεια από τους φιλοξενούμενους. Να μην κοροϊδευόμαστε, συνολικά οι Πειραιώτες κυριάρχησαν, οι «πράσινοι» κατέβηκαν απροετοίμαστοι ψυχολογικά. Θα λέγαμε πως ειδικά στα δύο πρώτα σετ είναι σαν μην κατέβηκαν καθόλου και το 3-0 στα σετ και 2-0 στις νίκες έγινε με άνεση. Το λένε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο και οι αριθμοί...

ΥΓ: Εκτός από το 10-0 στο σερβίς και 9-2 στα μπλοκ στα 2 πρώτα σετ, δεν θυμάμαι να έχω δει σε ένα τόσο μεγάλο παιχνίδι μια ομάδα να έχει πάρει από τους δύο κεντρικούς (Ρανγκέλ και Βουλκίδη) 7 πόντους και ο διαγώνιος (Ερνάντες) να έχει 6.

ΥΓ1: Ναι ο Ιερεθουέλο είναι σημαντική απώλεια, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ότι στον 2ο τελικό είχαμε αυτό το 15-0 στους άσους. Και να έπαιζε δηλαδή ο Κουβανός θα έκανε υποδοχή;

ΥΓ2: Και φέτος όπως και πέρσι οι Ιντάλγκο και Κουμεντάκης έχουν ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή τους. Πέρσι είχαν στήριγμα τον Παγένκ που έκανε φοβερά Play Off, φέτος έχουν τον Τζούριτς κυρίως αλλά και τον Γκουσταβάο που έχουν κυριαρχήσει πάνω στο φιλέ.

ΥΓ3: Ο Ολυμπιακός βρίσκεται μια ανάσα από το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημά του. Φυσικά έχουμε δει ανατροπές, αλλά το θέμα δεν είναι οι ήττες του Παναθηναϊκού σε Μετς και Ρέντη, αλλά η εικόνα του, Αν δεν αλλάξει δραματικά, τότε οι ελπίδες του μειώνονται σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό.

ΥΓ3: Μπορεί να μην είδαμε με εξαίρεση το τρίτο σετ, κάποια κόντρα στο ματς, αλλά είδαμε μαγικές άμυνες. Ειδικά αυτές των Πρωτοψάλτη και Στερν ήταν πραγματικά ΜΑΓΙΚΕΣ...