Χωρίς μεγάλα ονόματα, αλλά πιο γρήγορος ο φετινός Ολυμπιακός
Τι και αν δεν έχουμε φτάσει ούτε καν τον Ιούλιο; Ο Ολυμπιακός για ακόμα μία χρονιά έχει ολοκληρώσει το ρόστερ του κάτι που η αλήθεια είναι πως κάνει συχνά τα τελευταία χρόνια. Οι «ερυθρόλευκοι» αν δεν κάνουν την σούπερ έκπληξη αποκτώντας και άλλον ξένο, καθώς σύμφωνα με την απόφαση της ΕΣΑΠ κάθε ομάδα θα μπορεί να έχει απεριόριστο αριθμό ξένων, αλλά να δηλώνει 4 σε κάθε φύλλο αγώνα, πάει πλέον για έναν ακόμα κεντρικό και για λίμπερο που θα δίνει ανάσες στον Κοκκινάκη.
Λέμε πως απόκτηση ξένου θα ήταν τρομερή έκπληξη γιατί μετά την κλήρωση στο CEV Cup που φέρνει την όχι απλά πανίσχυρη, αλλά ανίκητη Μόντενα απέναντι στους πρωταθλητές, δεν υπάρχει κάποιος λόγος για ανέβασμα του μπάτζετ και αν χρειαστούν αλλαγές τον Ιανουάριο, μπορούν να γίνουν πιο εύκολα.
Πάμε τώρα να δούμε πως αναμένονται οι Πειραιώτες τη νέα χρονιά. Μια περίεργη είναι η αλήθεια χρονιά, καθώς η ομάδα του Μουνιόθ θα είναι εντελώς αλλαγμένη σε σχέση με πέρσι. Αλλαγμένη στους ξένους, μιας και οι τρεις από τους τέσσερις δεν συνέχισαν, ενώ παρελθόν αποτέλεσαν και οι Ζουπάνι, Χριστοφιδέλης, Στεφάνου, Δαρίδης και ένας εκ των Σμαραγδή, Ανδρεάδη (εξαιρετικά πιθανό και οι δύο).
Καταλαβαίνει κανείς πως ουσιαστικά μιλάμε για ένα νέο σύνολο που είναι δεδομένο πως θα χρειαστεί χρόνος για να «δεθεί» και αυτός άλλωστε ήταν ο λόγος που οι μεταγραφικές κινήσεις έγιναν τόσο γρήγορα. Μιλώντας για μια τόσο νέα και κυρίως τόσο διαφορετική σε σχέση με πέρσι ομάδα, θα είναι υπερβολικό το να γίνουν προβλέψεις, οπότε πάμε να δούμε θέση-θέση τις διαφορές που υπάρχουν σε σχέση με την χρονιά που ολοκληρώθηκε.
Αρχικά με μια πρώτη ματιά, ο Ολυμπιακός δείχνει αν όχι αποδυναμωμένος, σίγουρα με εμφανή την απουσία του μεγάλου ονόματος που θα μπορεί να τραβήξει στην επίθεση. Από την άλλη και πάντα κοιτώντας το ρόστερ, φαίνεται ο Ισπανός πως θέλει η ομάδα του να παίζει πιο γρήγορο βόλεϊ και γι' αυτό έδωσε βάρος στην υποδοχή, σε πιο νέους κεντρικούς και συνολικά στην μείωση του μέσου όρου ηλικίας.
Ξεκινάμε με την διαγώνιο, όπου πραγματικά θα λείψει ο Γκάβιν Σμιτ. Ο Καναδός κακά τα ψέματα αν δεν είχε τραυματισμούς, δεν θα ερχόταν καν στην χώρα μας, καθώς πρόκειται για έναν παίκτη από το πάνω ράφι. Το έδειξε και την περσινή χρονιά και με τις εμφανίσεις του κέρδισε ένα μεγάλο συμβόλαιο στην Κορέα. Σημαντική και η αποχώρηση του Νίκου Ζουπάνι, με τον 30χρονο να ήταν εκεί όταν τον χρειάστηκε η ομάδα του, όντας μια εξαιρετικά σοβαρή λύση και αν υπήρχε βραβείο για τον 7ο παίκτη στο βόλεϊ, θα το είχε κατακτήσει άνετα.
Στην θέση του Καναδού αποκτήθηκε ο 26χρονος Τσέχος Μιχάλ Φίνγκερ και σε αυτή του Ζουπάνι, φαβορί δείχνει ο Άκης Ασπιώτης, χωρίς ακόμα για τον δεύτερο να έχει υπάρξει κάτι επίσημο. Ο Φίνγκερ σίγουρα δεν είναι το «τέρας» που ήταν ο Σμιτ, αλλά από την άλλη είναι παίκτης που μπορεί μια ομάδα να στηριχθεί επάνω του. Παίζει πιο γρήγορα από τον προκάτοχό του, έχει εξίσου δυνατό σερβίς, ενώ και στο μπλοκ δεν υστερεί καθόλου. Ως όνομα δεν έχει αυτό του Καναδού, αλλά σίγουρα είναι ένας διαγώνιος που έχοντας παίξει σε Φριντρισχάφεν, Μόντζα και Ζιράτ, στο ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να κάνει την διαφορά. Όσον αφορά το Ζουπάνις-Ασπιώτης, αν ο δεύτερος δεν είχε τους τραυματισμούς που είχε θα μιλάγαμε σε άλλη βάση, με τα δεδομένα που υπάρχουν όμως ο παίκτης πλέον της Ναζέρ είναι σημαντική απουσία για τους Πειραιώτες γιατί ήταν από τις αλλαγές που μπορούσαν να αλλάξουν τον ρυθμό κάθε αγώνα.
Στα άκρα οι Ραουβέρτινκ (φετινός MVP) και Αλεξίεφ (περσινός MVP) που συνέβαλαν τα μέγιστα στο να κατακτηθεί το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα αποχώρησαν και στις θέσεις τους αποκτήθηκαν οι Ρόλαντ Γκέργκι και Γκαζμέντ Χουσάι. Ειδικά στην θέση αυτή, με την πρώτη ματιά ο Ολυμπιακός όντας δείχνει να αποδυναμώθηκε, καθώς ο Ούγγρος ναι μεν έχει παραστάσεις από μεγάλα πρωταθλήματα, αλλά στα 26 του δεν έχει καταφέρει να κάνει το ξεπέταγμα και να γίνει ηγέτης, κάτι που έδειξε πως ήταν ο Ολλανδός. Ο Γκέργκι ξεκίνησε ως μεγάλο ταλέντο, σίγουρα δεν συνέχισε έτσι και οι Πειραιώτες είναι ένα επιπλέον κίνητρο για τον ίδιο. Και αυτός παίζει πολύ γρήγορα και χτυπάει και από την πάιπ περισσότερο από τον Ραουβέρτινκ, με τον 34χρονο από την άλλη να είναι πιο ηγέτης. Μάλιστα δεν θα είναι απίθανο αν ο Ούγγρος όχι απλά παλέψει, αλλά ακόμα και να χάσει την θέση του βασικού από τον Κουμεντάκη, που από την πλευρά του έχει ακόμα μία ευκαιρία να ανέβει επίπεδο ή να μείνει ένα μεγάλο ταλέντο που ποτέ δεν έφτασε στο εκεί που θα μπορούσε.
Όσον αφορά τον Αλεξίεφ και τον Χουσάι, ο Βούλγαρος ακραίος υπερέχει στην επίθεση. Άλλωστε δύσκολα μπορούσε να βρεθεί κάποιος ακραίος (με τα συγκεκριμένα χρήματα βέβαια) που να είχε το χτύπημα του 36χρονου. Ο Αλεξίεφ επέστρεψε στον Ολυμπιακό τον Ιανουάριο με κάμποσα κιλά παραπάνω, δούλεψε και αφού ξεπέρασε τον τραυματισμό του, έκανε μαζί με τον Ραουβέρτινκ την διαφορά στους τελικούς. Ο Αλβανός από την πλευρά του, είναι πιο έμπειρος από τους άλλους δύο νεοαποκτηθέντες ξένους. Έχει μια πολύ καλή καριέρα και δεν είναι τυχαίο πως είχε μπει στα ραντάρ και Ρωσικών ομάδων, αλλά επειδή η γυναίκα του έχει διαβατήριο Κοσόβου δεν μπορούσε να ταξιδέψει στην συγκεκριμένη χώρα. Επιθετικά είναι πιο γρήγορος από τον Αλεξίεφ, αλλά δεν έχει το τελείωμα του Βούλγαρου στις «σκοτωμένες» μπαλιές, ενώ στην υποδοχή είναι καλύτερος από τον προκάτοχό του (μεταξύ μας, δύσκολα θα μπορούσε να αποκτηθεί χειρότερος). Μένει να δούμε αν είναι και το ίδιο ηγετική φυσιογνωμία, κάτι που σίγουρα ήταν ο Αλεξίεφ. Όσον αφορά τον τέταρτο ακραίο, ο Ριζόπουλος σίγουρα δεν είναι Χριστοφιδέλης, αλλά από την άλλη κανείς Έλληνας που να έχει τον ρόλο του τέταρτου, δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερος από τον σπουδαίο αυτόν παίκτη.
Και στο κέντρο υπήρξαν αλλαγές, με τους πρωταθλητές να ρίχνουν το μέσο όρο ηλικίας. Ο Γιώργος Πετρέας παρέμεινε και μένει να δούμε αν θα υπάρξει παραμονή και για έναν εκ των Ανδρεάδη, Σμαραγδή. Ο Θοδωρής Βουλκίδης που πέρσι έκανε εξαιρετική χρονιά με τον Φοίνικα Σύρου, δείχνει στα 23 του έτοιμος να πιάσει την ευκαιρία από τα μαλλιά και να ανέβει επίπεδο παίζοντας βασικός σε μια ομάδα πρωταθλητισμού, ενώ δίπλα του θα έχει τον Γιώργο Παπαλεξίου που προτίμησε τον Ολυμπιακό δείχνοντας έτοιμος να παλέψει για την θέση του στην εξάδα. Και στην θέση αυτή, σκοπός των «ερυθρολεύκων» είναι η ταχύτητα, ενώ στο μπλοκ, θα λείψει ο Ανδρεάδης, αν τελικά δεν μείνει.
Τέλος στο λίμπερο είναι εκεί που ποντάρουν στον Ολυμπιακό. Ο Μενέλαος Κοκκινάκης επέστρεψε στο Ρέντη αλλά όχι για ακραίος και στα 26 του είναι έτοιμος να εκτοξεύσει την καριέρα του παίζοντας σε μια θέση στην οποία οι ειδικοί λένε πως του ταιριάζει και με το παραπάνω. Οι Πειραιώτες αποκτώντας τον Κοκκινάκη άφησαν τον Στεφάνου κοιτάζοντας το μέλλον και μένει να δούμε αν ο 26χρονος επιβεβαιώσει τις προβλέψεις σχετικά με τη νέα του θέση. Αν τις επιβεβαιώσει πάντως αλλάζει πολλά στον Ολυμπιακό, καθώς και λόγω του πάθους που αγωνίζεται, μπορεί να εξελιχθεί σε ηγέτη.
Κλείνοντας οι «ερυθρόλευκοι» είναι ξεκάθαρο πως θέλουν να παίξουν ένα πιο γρήγορο από το περσινό βόλεϊ. Έχουν ρίξει το μέσο όρο ηλικίας και έχουν δώσει μεγάλο βάρος στην υποδοχή, θέλοντας να ελευθερώσουν ακόμα περισσότερο τον εξαιρετικό Τερβαπόρτι. Με την ταχύτητα θέλουν να «κρύψουν» και την απουσία του μεγάλου ηγέτη και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν θα τα καταφέρουν. Αν πάλι δεν πάει καλά το σχέδιο αυτό, μόνο απίθανο δεν είναι να υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις τον Ιανουάριο. Μέχρι τότε όμως θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν ο διαφορετικός Ολυμπιακός είναι καλύτερος ή χειρότερος σε σχέση με πέρσι...
ΥΓ: Μην αρχίσετε πάλι να βλέπετε φαντάσματα. Το να θεωρώ προσωπικά πως ο Ολυμπιακός έχει με μια πρώτη ματιά αποδυναμωθεί, είναι βάση των δεδομένων που έχουν υπάρξει με τις αλλαγές που έγιναν και δεν κρύβεται κάτι ύποπτο από πίσω. Αν τώρα ο Γκέργκι και ο Χουσάι αποδειχθούν πιο χρήσιμοι από τους εξαιρετικούς Ραουβέρτινκ και Αλεξίεφ και ο Φίνγκερ πιο «τέρας» από τον ασταμάτητο Σμιτ, κανείς δεν μπορεί να το ξέρει.
ΥΓ1: Αυτός που σίγουρα με βάση τις κινήσεις που έγιναν θα είναι καλύτερος, είναι ο Τερβαπόρτι. Ο Φινλανδός θα έχει στα χέρια του μια ομάδα όπως την θέλει. Με πιο νέους και γρήγορους συμπαίκτες και με καλύτερη υποδοχή θα δείξει ακόμα καλύτερα πράγματα.
ΥΓ2: Αν κάποιος παίκτης στον Ολυμπιακό πρέπει να δουλέψει 10 φορές παραπάνω, είναι ο Κουμεντάκης. Στον Έλληνα διεθνή δίνεται μια ευκαιρία να κερδίσει θέση βασικού και να κάνει το βήμα παραπάνω βοηθώντας όχι μόνο τους Πειραιώτες, αλλά και την Εθνική.
ΥΓ3: Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου έχει κολλήσει πως ο Κοκκινάκης μπορεί να παίξει και ως ακραίος. Αυτή την στιγμή πάντως δεν είναι χειρότερος ούτε από Κουμεντάκη, ούτε από τον Γκέργκι, οπότε δεν θα μου προκαλούσε μεγάλη έκπληξη να τον βλέπαμε στα άκρα, αν και ξεκάθαρα αποκτήθηκε για λίμπερο.
ΥΓ4: Φυσικά μεγάλο «όπλο» του Ολυμπιακού θα είναι η παραμονή του Μουνιόθ. Ο Ισπανός με δύο πρωταθλήματα στα ισάριθμα χρόνια που βρίσκεται στους Πειραιώτες έχει κερδίσει τους πάντες και ετοιμάζεται να δείξει κάτι διαφορετικό. Μένει να δούμε αν θα τα καταφέρει.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
