Ο ΠΑΟΚ νίκησε γιατί το πίστεψε και έβγαλε ψυχή!

Δεν είναι λίγες οι φορές που προσωπικά έχω γράψει πως το βόλεϊ είναι ένα δίκαιο άθλημα. Από τα πιο δίκαια, καθώς η καλύτερη ομάδα ή αυτή που θα παίξει καλύτερα στο συγκεκριμένο ματς θα κερδίσει. Δεν έχει δοκάρια, χαμένες ευκαιρίες, σουτ να κάνουν γύρω-γύρω από το στεφάνι και να βγαίνουν έξω. Είναι δύο ομάδες και όποια παίξει καλύτερα, καταθέσει ψυχή και παλέψει θα φύγει χαρούμενη από το γήπεδο.

Και στο ΟΑΚΑ στον δεύτερο ημιτελικό του final-4 της Volley League, είδαμε ακριβώς αυτό. Είδαμε μια ομάδα που παρότι κατέβηκε να αγωνιστεί χωρίς τους τέσσερις ξένους της, παρότι βρέθηκε να χάνει με 2-0 και μάλιστα με μεγάλη διαφορά, όχι απλά δεν τα παράτησε, αλλά κατάφερε να πετύχει την ολική ανατροπή.

Σε τέτοια είναι ματς είναι εύκολο να γράψει κάποιος πως τη νίκη την έχασε ο Παναθηναϊκός. Πως οι... πράσινοι κρατούσαν στα χέρια τους το 1-0 μετά την άνετη επικράτηση στα δύο πρώτα σετ και πως μετά το μπλακ άουτ που υπήρξε έχασαν ένα παιχνίδι που έδειχνε να είναι δικό τους και μάλιστα χωρίς μεγάλο κόπο. Πως «αυτοκτόνησαν» την στιγμή που όλα έδειχναν ιδανικά γι' αυτούς.

Όλο αυτό όμως θα ήταν άδικο, πολύ άδικο για τον ΠΑΟΚ. Για τους παίκτες του Κώστα Δεληκώστα που την στιγμή που στα δύο πρώτα σετ φαινόντουσαν σαν το «λιοντάρια-χριστιανοί», κατέθεσαν ψυχή και πήραν μια σπουδαία νίκη. Σπουδαία και γιατί τους βάζει στην θέση του οδηγού στο συγκεκριμένο ζευγάρι, αλλά και γιατί ψυχολογικά ήταν ό,τι καλύτερο για την συνέχεια.

Θέλει πραγματικά μεγάλη μαγκιά να βρίσκεσαι μια ανάσα από μια βαριά ήττα και να τα φέρνεις όλα τούμπα. Να δείχνεις πρώτα στον ίδιο σου τον εαυτό και σε όσους σε είχα ξεγραμμένο πως δεν είσαι. Να παίζεις χωρίς την βοήθεια του βασικού σου διαγώνιου, των δύο βασικών σου ακραίων και του βασικού σου κεντρικού, να είσαι πίσω με 2-0 με σχεδόν κατεβασμένα χέρια και να καταφέρνεις να τα σηκώσεις και να πετύχεις την απόλυτη ανατροπή.

Αυτό ακριβώς έκαναν οι «ασπρόμαυροι» χθες, σήκωσαν τα χέρια που είχαν κατεβασμένα στα δύο πρώτα σετ, έβαλαν δύσκολα στους αντιπάλους τους και φώναξαν με όλη τους την δύναμη πως είναι σκληροί για να... πεθάνουν. Πως ένα τμήμα που τα τελευταία χρόνια όχι απλά βγήκε από την αφάνεια, αλλά έφτασε στο σημείο να διεκδικεί και να κατακτά τίτλους, δεν έχει τελειώσει ακόμα και σε μια χρονιά που φαινόταν τελειωμένη. Πως αυτό το τμήμα χρειάζεται να έχει την ίδια αλλά και ακόμα μεγαλύτερη προσοχή από τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ. Μια προσοχή που το απόγευμα της Τετάρτης κέρδισαν με το σπαθί τους.

Από την άλλη πλευρά υπήρξε ένας Παναθηναϊκός που μετά το δεύτερο σετ σαν να κοιμήθηκε. Φάνηκε σαν η υπεροψία να έκανε την εμφάνισή της στους παίκτες του Δημήτρη Ανδρεόπουλου. Μια υπεροψία που σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζει με τις επιτυχίες του τμήματος τα τελευταία χρόνια. Με εξαίρεση το Λιγκ Καπ (που να μην ξαναπώ πως είναι απλά ένα εσωτερικό τουρνουά της ΕΣΑΠ και τίποτα παραπάνω), οι «πράσινοι» δεν έχουν σαρώσει τα τρόπαια για να δικαιολογείται αυτή η έπαρση μετά το 0-2, αυτή η έλλειψη δίψας λες και οι τελικοί είναι συχνό φαινόμενο για το τμήμα.

Δεν μπορείς να έχεις μόνο μία απουσία, να δείχνεις στα δύο πρώτα σετ πως είσαι καλύτερος και να χάνεις σετ και μάλιστα αυτό που κάνει το 2-2 με λάθος θέσεις. Λάθος θέσεις δεν κάναμε ούτε εμείς όταν παίζαμε στο παιδικό του Άρατου Κιάτου. Δεν γίνεται να έχεις ισοφαριστεί και στο πέμπτο σετ να μην κατεβαίνεις καν να παίξεις και να είσαι πίσω με 13-4. Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια, το απόλυτο μπλακ άουτ για το οποίο ευθύνη φέρουν όλοι μηδενός εξαιρουμένου.

Πλέον τα πράγματα στην συνέχεια αλλάζουν λίγο μετά τα όσα έγιναν την Τετάρτη. Ο Παναθηναϊκός λόγω ρόστερ παραμένει το φαβορί για πρόκριση στον τελικό, αλλά ο ΠΑΟΚ έδειξε ξεκάθαρα πως είναι έτοιμος να το παλέψει όσο χθες και ακόμα παραπάνω. Μένει να δούμε αν αυτή η καθίζηση έκανε τελικά καλό στους «πράσινους» και αν οι «ασπρόμαυροι» έχουν να βγάλουν και άλλα αποθέματα ψυχής. Όπως έγραψα και χθες πάντως, εμείς περιμένουμε να δούμε και πάλι αμφίρροπο ματς που μπορεί να μην είχε τρελό θέαμα, αλλά είχε απίστευτες συγκινήσεις...

ΥΓ: Γράφω μετά τη νίκη του Φοίνικα, γιατί δεν έχασε ο Ολυμπιακός, αλλά νίκησαν οι... πειρατές, πως κέρδισε το βόλεϊ, εξηγώντας τους λόγους και υπάρχουν σχόλια που λένε πως το έγραψα επειδή έχασε ο Ολυμπιακός. Μιλάμε άλλα διαβάζετε κάποιοι, άλλα καταλαβαίνετε.

ΥΓ1: Επίσης και σήμερα και σε όλα τα άλλα ματς κερδισμένο θα είναι το βόλεϊ γιατί όλος ο κόσμος που αγαπάει το άθλημα στον πλανήτη θα παρακολουθεί το τι γίνεται στην χώρα μας.

ΥΓ2: Ο ΠΑΟΚ γνωρίζοντας πως υστερεί σε ποιότητα λόγω των πολλών και σημαντικών απουσιών, έκανε το πιο απλό που μπορεί να γίνει στο βόλεϊ. Προσπάθησε να ελαττώσει όσο γίνεται τα λάθη. Έκανε μόλις 19, όταν ο Παναθηναϊκός έκανε 31, ενώ στο άλλο ματς ο Ολυμπιακός έκανε 38 και ο Φοίνικας 35. Έτσι μειώνοντας σε τόσο μεγάλο βαθμό τα λάθη του, έφτασε ακόμα πιο κοντά στην τεράστια ανατροπή.

ΥΓ3: Ο Ολυμπιακός παραμένει φαβορί και σήμερα μένει να δούμε αν η ήττα στο πρώτο ματς τον ταρακουνήσει. Κυρίως να δούμε αν ο Φίνγκερ δεν φανεί όσο ράθυμος φάνηκε την Τρίτη.

ΥΓ4: Όπως τόνισε ο ρεπόρτερ της ΕΡΤ στους πάγκους, ένας παίκτης του Παναθηναϊκού ανέφερε μετά το 2-0: «Στις 18:15 θα έχουμε τελειώσει». Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να μην φεύγεις από το γήπεδο αλλά να παίζεις. Είπαμε άσχημο πράγμα η έπαρση, ειδικά όταν δεν συμβαδίζει με τις επιτυχίες...