Κέρδισε το βόλεϊ, μπράβο και στις τέσσερις ομάδες

Όταν στις 22 Μαΐου η ΕΣΑΠ μετά από μία ακόμα συνεδρίαση που δεν την λες και ήρεμη, αποφάσισε να συνεχιστεί και να τελειώσει κανονικά το πρωτάθλημα της Volley League Ανδρών, δεν ήταν λίγες οι αντίθετες φωνές. Αρχικά ο φόβος για τον κορονοϊό, αλλά και η μεγάλη απραξία που είχαν οι ομάδες, έκαναν πολλούς να τονίζουν το πόσο λάθος θα ήταν να διεξαχθούν οι ημιτελικοί.

Κατά τα ψέματα, όσοι φώναζαν και έλεγαν πως θα έπρεπε να τελειώσει το πρωτάθλημα, είτε με ανάδειξη πρωταθλητή, είτε με όχι, δεν λες πως είχαν και άδικο. Η καραντίνα μόλις είχε τελειώσει, ο εφιάλτης του κορονοϊού παρέμενε και παραμένει, οπότε σίγουρα όσοι έβαζαν πάνω από όλα την υγεία, μόνο υπερβολικούς δεν τους λες.

Ωστόσο στην ΕΣΑΠ το τόλμησαν και πραγματικά αυτό που είδαμε από την Τρίτη μέχρι και την Κυριακή στο ΟΑΚΑ μόνο κερδισμένο αφήνει το βόλεϊ. Είδαμε αρχικά μία άρτια διοργάνωση, όπου τηρήθηκε κάθε προβλεπόμενο μέτρο, προκειμένου κανείς μας να μην φοβηθεί για το παραμικρό. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα τηρήθηκαν κατά γράμμα, κάτι που μόνο ασήμαντο δεν το λες.

Είδαμε επίσης δύο μεγάλες εκπλήξεις με το καλημέρα, όταν αρχικά ο Φοίνικας νίκησε τον Ολυμπιακό την Τρίτη και την Τετάρτη ο ΠΑΟΚ επικράτησε του Παναθηναϊκού, παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ με 2-0. Είδαμε φιλότιμες προσπάθειες από τους παίκτες που το πάλεψαν και με το παραπάνω παρότι είχαν πάνω από τρεις μήνες να δώσουν κάποιον αγώνα και προπονήσεις πάνω από δύο.

Όλοι τους έδωσαν το καλύτερο που μπορούσαν και ειδικά θα λέγαμε αυτοί του ΠΑΟΚ, που κατέβηκε χωρίς ξένους, τραυματίστηκε και ο Σωτηρίου και έφτασαν στο σημείο να αγωνιστούν με τον Αρμενάκη ακραίο, ενώ υπήρξε σκέψη να παίξει στη θέση αυτή ακόμα και ο Φιλίποφ. Όλοι ξαναλέμε πως τηρουμένων των αναλογιών τα έδωσαν όλα και τους αξίζουν πολλά μπράβο.

Κυρίως όμως είδαμε βόλεϊ. Ένα βόλεϊ που μας είχε λείψει πολύ. Και το σημαντικότερο είναι πως βόλεϊ δεν είδαμε μόνο εμείς, αλλά και όλος ο πλανήτης που ασχολείται με το άθλημα. Στην χώρα μας έγινε η αρχή και τα βλέμματα ήταν στραμμένα στα ματς του ΟΑΚΑ. Στα ματς στο μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας, την στιγμή που ο υπόλοιπος κόσμος είχε σταματήσει τα πρωταθλήματα. Ακριβώς γι' αυτό φώναζα πως από όλο αυτό κερδισμένο θα βγει το βόλεϊ και σε μεγάλο βαθμό βγήκε.

Ναι μακάρι τα πράγματα να ήταν αλλιώς και οι ομάδες να μην αντιμετώπισαν τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, αλλά σίγουρα το πρόσημο που βγαίνει από αυτές τις μέρες είναι θετικό. Μακάρι να δούμε ακόμα περισσότερα πράγματα στους τελικούς και να απολαύσουμε και το θέαμα που είναι το μόνο που έλειψε στις αναμετρήσεις στο ΟΑΚΑ, τουλάχιστον όχι αυτό που μας είχαν συνηθίσει οι ομάδες πριν την διακοπή λόγω πανδημίας. Μακάρι να απολαύσουμε παιχνίδια χωρίς γκρίνιες και ο καλύτερος ας σηκώσει την κούπα.

ΥΓ: Για τις δύο ομάδες που προκρίθηκαν θα κάνω αύριο μια ανάλυση. Όσον αφορά αυτές που αποκλείστηκαν. Αρχικά ο Φοίνικας αν είχε τον Στοΐλοβιτς ίσως να μπορούσε να απειλήσει ακόμα περισσότερο τον Ολυμπιακό (αν έπαιζε και ο Γκονζάλες θα ήταν όντως ντέρμπι). Οι Συριανοί μετά το πρώτο παιχνίδι φάνηκε να μένουν από δυνάμεις, αλλά σίγουρα η εικόνα τους στους ημιτελικούς ήταν η καλύτερη δυνατή. Για τον ΠΑΟΚ δεν μπορούμε να αναφέρουμε κάτι λόγω των απουσιών. Οι Έλληνες παίκτες του Κώστα Δεληκώστα υπερέβαλαν εαυτούς και όπως έγραψα και σε άλλο μπλογκ, έδειξαν στην διοίκηση πως αξίζουν ακόμα περισσότερης προσοχής.

ΥΓ1: Δέκα χρόνια χωρίς τελικό ο Παναθηναϊκός. Μεγάλο διάστημα όντως. Για την... μάχη των αιωνίων θα γράψουμε αύριο, αλλά μια μετά από μια δεκαετία το ότι «ερυθρόλευκοι» και «πράσινοι» θα διεκδικήσουν τον τίτλο, από μόνο του εξιτάρει τους φίλους του αθλήματος.

ΥΓ2: Πέντε χρόνια μετά από συνεχόμενες παρουσίες σε τελικούς αλλά και κατακτήσεις τίτλων (είτε πρωταθλήματος, είτε Κυπέλλου), ο ΠΑΟΚ δεν διεκδικεί πρωτάθλημα, ενώ με δεδομένη και την μη συνέχισης του Κυπέλλου δεν θα πάρει κάποιο τρόπαιο. Το σίγουρο πάντως είναι πως το βόλεϊ θέλει έναν δυνατό ΠΑΟΚ, με τους ανθρώπους της διοίκησης να θέλουν να τον κρατήσουν δυνατό.