Ολυμπιακός: Ανεβασμένος στα άκρα και στο μπλοκ, ερωτηματικό η πάσα

Ξεκινάμε με τη θέση του λίμπερο όπου ουσιαστικά οι διαφορές σε σχέση με πέρσι είναι εξαιρετικά μικρές. Ο Ολυμπιακός την περσινή χρονιά είχε στη θέση αυτή τον Μενέλαο Κοκκινάκη, παίκτη που οι περισσότεροι λένε πως μπορεί να αφήσει εποχή και φέτος πήρε τον καλύτερο του περσινού πρωταθλήματος. Μιλάμε φυσικά για τον Δημήτρη Ζήση, τον καλύτερο λίμπερο τα δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο Ζήσης είχε συμφωνήσει με τους Πειραιώτες πριν τους τελικούς, καθώς η αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου έφερε μια αβεβαιότητα στον Παναθηναϊκό, ωστόσο όχι απλά έπαιξε εναντίον της νέας του ομάδας, αλλά τα έδωσε όλα, δείχνοντας πόσο επαγγελματίας είναι και στην συνέχεια ανακοινώθηκε από τη νέα του ομάδα. Αυτή την στιγμή ο Πρεβεζάνος λίμπερο είναι ο καλύτερος στη θέση του και σε σχέση με πέρσι ο Ολυμπιακός αν δεν είναι πιο πάνω σε σχέση με πέρσι, σίγουρα δεν είναι χειρότερος.

Συνεχίζουμε με το κέντρο. Το κέντρο ήταν το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού στο περσινό πρωτάθλημα. Πρόβλημα όχι στους πόντους από επίθεση και σερβίς, όπου οι Πετρέας και Βουλκίδης ήταν εξαιρετικοί, αλλά από μπλοκ. Στα ματς που κρίνονταν τίτλοι, οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν την δύναμη που θα θέλανε σε αυτόν τον τομέα και το καλοκαίρι είπαν να το αλλάξουν. Αρχικά κράτησαν τον Βουλκίδη, πήραν τον Χαραλαμπίδη που θα είναι σαν τρίτος, άφησαν τους Πετρέα, Ανδρεάδη και Παπαλεξίου και έκαναν την μεγάλη κίνηση με τον Αλεξάνταρ Όκολιτς.

Ο Σέρβος διεθνής είναι ακριβώς αυτό που τους έλειπε. Ένας παίκτης που και επιθετικά δύσκολα κόβεται, αλλά και στο μπλοκ δεν αφήνει να περνάει τίποτα. Ο Όκολιτς αποκτήθηκε για να σταθεί απέναντι σε Ρανγκέλ του Παναθηναϊκού, τον Άγκανιτς του ΠΑΟΚ και τον Μπράουν του Φοίνικα και ξεκάθαρα μπορεί να τα καταφέρει, καθώς μιλάμε για παίκτη εγνωσμένης αξίας, όπως έδειξε και από το προηγούμενο πέρασμά του από την χώρα μας για λογαριασμό του «δικεφάλου του βορρά».

Τα δύο τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός είχε ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην πάσα αν όχι το καλύτερο. Οι Τερβαπόρτι και Στιβαχτής ήταν εξαιρετικοί. Ο Φινλανδός για πρώτος, καθώς μιλάμε για ένα παίκτη με παραστάσεις από σπουδαία πρωταθλήματα όπως της Πολωνίας, ενώ ο Έλληνας ήταν ιδανικός για δεύτερος, δίνοντας πάντα λύσεις όταν έμπαινε ως αλλαγή. Φέτος οι Πειραιώτες θα στηριχθούν σε δύο Έλληνες πασαδόρους με το στοίχημα να είναι μεγάλο. Συγκεκριμένα το δίδυμο θα είναι οι Στιβαχτής και Κασαμπαλής. Ο πρώτος θα πρέπει μετά από χρόνια να αναλάβει την θέση του πρώτου έχοντας φτάσει τα 40 χρόνια ζωής, ενώ αν τελικά προτιμηθεί ο 25χρονος μπορεί να υπάρξει θέμα με την απειρία, αλλά και το ότι δεν έχει αγωνιστεί ποτέ σε τέτοιο επίπεδο. Μένει να δούμε αν τελικά αυτό το στοίχημα κερδηθεί, αλλά όντως μιλάμε για στοίχημα, καθώς λείπει η σιγουριά των προηγούμενων ετών (αν βάλουμε μέσα και τον Ντρίζνγκα πριν τον Τερβαπόρτι).

Πάμε στην διαγώνιο, όπου οι «ερυθρόλευκοι» κινήθηκαν σε γνώριμα νερά. Μετά την αποχώρηση του Φίνγκερ που είχε ήδη ανακοινωθεί στη νέα του ομάδα πριν τους τελικούς, οι Πειραιώτες θα στηριχθούν στη νευραλγική αυτή θέση στον Χέρμαν Έγκλεσκαλνς. Λετονός είχε αγωνιστεί και πάλι στον Ολυμπιακό την περίοδο 2015-16 και στην συνέχεια έπαιξε με μεγάλη επιτυχία στην Γαλλία κατακτώντας τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα. Προσόν του το ότι είναι αριστερόχειρας, όπερ σημαίνει κόβεται δύσκολα στο μπλοκ. Έχει πολύ δυνατό σερβίς, καλό μπλοκ καθώς είναι 2.03 και συνολικά είναι ένας παίκτης που μπορείς να στηριχθείς επάνω του για να πετύχεις τους στόχους σου. Στον αντίποδα λείπει για την ώρα ο αναπληρωματικός διαγώνιος, κάτι που σίγουρα δεν μας είχε συνηθίσει ο Ολυμπιακός αν κρίνουμε πως τα προηγούμενα χρόνια αναπληρωματικοί ήταν οι Ζουπάνι και Ασπιώτης, παίκτες που στις περισσότερες ελληνικές ομάδες θα έπαιζαν βασικοί.

Το μεγάλο θέμα που είχε ο Ολυμπιακός φέτος σε σχέση με τα δύο προηγούμενα χρόνια, δεν ήταν τόσο η απουσία του Σμιτ, καθώς ο Φίνγκερ δεν ήταν καθόλου άσχημος, αλλά η απουσία των Αλεξίεφ (κυρίως) και Ραουβέρτινκ. Το καλοκαίρι οι Πειραιώτες θέλησαν να διορθώσουν αυτή την αστοχία και όσον αφορά τα ονόματα (γιατί τα πάντα κρίνονται στο τάραφλεξ) το έκαναν και με το παραπάνω. Οι Κρίστιαν Φρομ και Νίκολα Μιγιαΐλοβιτς είναι παίκτες που μπορούν να κάνουν την διαφορά και δυναμώνουν σε μεγάλο βαθμό την ομάδα του Δημήτρη Καζάζη στα άκρα.

Ο Γερμανός διεθνής είναι ο παίκτης ορισμός του ηγέτη. Μόνο να κοιτάξει κάποιος την καριέρα του και τα πρωταθλήματα που έχει παίξει το καταλαβαίνει. Παρότι 2.04 δεν είναι μαύρη τρύπα σε υποδοχή, ενώ επιθετικά είναι εξαιρετικός. Με την προσθήκη του στόχος να δυναμώσει ακόμα περισσότερο και το μπλοκ, τομέας που οι «ερυθρόλευκοι» θα ποντάρουν πολλά, ενώ ο Φρομ είναι πολύ δυνατός και στο σερβίς. Είναι ξαναλέμε ένας ακραίος ηγέτης.

Από την άλλη ο Σέρβος είναι παλιός γνώριμός μας. Με τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης έκανε φοβερές εμφανίσεις με αποτέλεσμα να πάρει μεταγραφή για την Γαλλία. Στην συνέχεια έπαιξε σε Πολωνία και επέστρεψε Γαλλία. Πρόκειται για έναν ακραίο με εξαιρετικό σερβίς, αλλά και επίθεση. Δεν έχει το όνομα του Γερμανού, αλλά σίγουρα είναι μια προσθήκη που δυναμώνει σε μεγάλο βαθμό τα άκρα του Ολυμπιακού. Την τετράδα στα άκρα συμπληρώνουν οι Ριζόπουλος και Εφραιμίδης, παίκτες όχι πρωταγωνιστές, αλλά που θα μπορέσουν να σου δώσουν την λύση όταν και αν χρειαστεί.

Εν κατακλείδι ο φετινός Ολυμπιακός δείχνει ενισχυμένος σε κέντρο και κυρίως άκρα. Στην διαγώνιο σίγουρα δεν είναι αποδυναμωμένος, στο λίμπερο καλύτερος, ελάχιστα αλλά καλύτερος και ξαναλέμε πως το θέμα αν θα έχει θα έχει με την πάσα. Όλα αυτά βέβαια θα φανούν στο τάραφλεξ όπου είναι ο καθρέφτης όλων των ομάδων. Οι Πειραιώτες ωστόσο θα μπορούσαν να είχαν άλλο σχεδιασμό αν ο Ράπτης είχε δεχτεί την πρόταση να παίξει ως ακραίος. Ο Έλληνας ακραίος που πλέον στον Παναθηναϊκό θα παίζει ως διαγώνιος, θα είχε αφήσει κενή μια θέση ξένου και έτσι θα γινόταν κίνηση για ξένο πασαδόρο.

Η κίνηση αυτή ίσως γίνει και τον Δεκέμβρη, αλλά θα πρέπει να μείνει εκτός ένας από όσους υπάρχουν, κάτι δύσκολο γιατί μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες. Σημαντικό όπλο για τον Ολυμπιακό θα είναι και το σερβίς με τους Έγκλεσκαλνς, Φρομ και Μιγαΐλοβιτς να είναι ασταμάτητοι στην μέρα τους. Οι «ερυθρόλευκοι» θέλουν να επιστρέψουν στην κορυφή και οι κινήσεις τους έγιναν με αυτόν τον σκοπό, μένει να δούμε αν θα τα καταφέρουν.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι ενδιαφέρθηκε για Ρανγκέλ, Γιάκομπσεν, Ράπτη και Ζήση. Έδειξε ξεκάθαρα δηλαδή πως ήθελε το μοντέλο των τεσσάρων ξένων με έναν από αυτούς να είναι πασαδόρος και Έλληνας ακραίος. Δεν του βγήκε αλλά μπορεί να είναι και για καλό γιατί αποκτήθηκε ο Φρομ.

ΥΓ1: Με δεδομένο το ότι αποφασίστηκε να γίνουν μειώσεις και να μην εκτοξευθεί το μπάτζετ, οι κινήσεις του Ολυμπιακού είναι εξαιρετικές, ειδικά στα άκρα, αλλά και στο κέντρο.

ΥΓ2: Στον Παναθηναϊκό βγήκε όχι μόνο φέτος αλλά και τα τελευταία χρόνια. Μένει να δούμε αν βγει και στον Ολυμπιακό το να μην έχει το μεγάλο βάθος στο πάγκο που μας είχε συνηθίσει.