Ο Ολυμπιακός έπιασε την μυθική ΖΑΚΣΑ από τον λαιμό και δεν την άφησε να πάρει ανάσα

Η αλήθεια είναι πως όταν είχε γίνει η κλήρωση των ομίλων του Champions League με τον Ολυμπιακό να παλεύει στη Σερβία και στον 2ο προκριματικό όμιλο, για την επιστροφή τους ομίλους μετά από 9 χρόνια δεν ήταν λίγοι όσοι έλεγαν πως θα ήταν καλύτερα για τους Πειραιώτες να περάσουν ως δεύτεροι προκειμένου να μην βρεθούν στον 1ο όμιλο απέναντι στις ΖΑΚΣΑ, Ζιράτ και Ροζελάρε.

Όχι πως αν δεν έπαιρναν την πρωτιά θα έπεφταν πάνω σε μικρές ομάδες, αλλά οι Λούμπε, Νόλικο και Πράγα σίγουρα δεν φάνταζαν τόσο μεγαθήρια όσο η κάτοχος των τριών τελευταίων Champions League, η πρωταθλήτρια Τουρκίας που έχει κάνει και σπουδαίες μεταγραφές και η φιναλίστ του περσινού τελικού του CEV Cup.

Θα πείτε γιατί τα γράφω αυτά. Για να δείξω το πόσο δύσκολος ήταν και φυσικά παραμένει ο όμιλος του Ολυμπιακού και να φανεί με τον καλύτερο τρόπο η υπέρβαση που ήδη έχει γίνει ανεξαιρέτως των αποτελεσμάτων της τελευταίας αγωνιστικής. Οι «ερυθρόλευκοι» μετά από πέντε παιχνίδια βρίσκονται στην 2η θέση με 2 νίκες και 6 βαθμούς και εκεί που πολλοί τους είχαν καταδικασμένους ή έστω ικανούς για να παλέψουν μόνο για την 3η θέση και την συνέχεια στο CEV Cup, δείχνουν έτοιμοι για την τεράστια υπέρβαση.

Μια υπέρβαση που έγινε και με το παραπάνω χθες κόντρα στην μυθική ΖΑΚΣΑ. Και το μυθική δεν έχει καμία δόση υπερβολής. Ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε την κάτοχο των τριών τελευταίων Champions League η οποία είχε και βαθμολογικό κίνητρο καθώς πλέον κινδυνεύει να μείνει εκτός και την διέλυσε. Η χθεσινή νίκη δεν ήταν μια απλή νίκη, ούτε για τον Ολυμπιακό, αλλά ούτε και για το ελληνικό βόλεϊ. Και αναφέρομαι συνολικά στο ελληνικό βόλεϊ γιατί εδώ και πολλά χρόνια όταν μια ομάδα μας έβρισκε απέναντί της αντίπαλο από Πολωνία, Τουρκία, Ιταλία, όχι απλά έχανε, αλλά το έκανε τις περισσότερες φορές και με κατεβασμένα τα χέρια.

Χθες ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν παραδόθηκε αμαχητί, αλλά από το πρώτο κιόλας πόντο, έπιασε από τον λαιμό τον τεράστιο αντίπαλό του και δεν τον άφησε να πάρει ανάσα. Με φοβερό σερβίς οι παίκτες του Ντανιέλ Καστελάνι σμπαράλιασαν την υποδοχή της ΖΑΚΣΑ και εκεί ξεκίνησαν όλα. Γνωρίζοντας πως θα απουσίαζε ο Σλίβκα, οι Πειραιώτες σημάδεψαν όχι μία και δύο αλλά 26 φορές τον νεαρό Τσιντιγκόι και εκεί κρίθηκαν τα πάντα. Έχουμε πει άπειρες φορές πως το βόλεϊ είναι απλό άθλημα για όσους ασχοληθούν λίγο μαζί του, για να μπορέσεις να έχεις ελπίδες να πάρεις έναν πόντο αρχικά πιέζει πάρα πολύ στο σερβίς και ακόμα και αν δεν πάρεις άσο και χαλάσεις την υποδοχή του αντιπάλου σου, κλείνοντας στο μπλοκ είτε παίρνοντας πόντο έτσι, είτε σπάζοντας την μπάλα έχοντας κόντρα επίθεση.

Αυτό ακριβώς έκανε στο Ρέντη ο Ολυμπιακός. Οι «ερυθρόλευκοι» είναι μια ομάδα που στηρίζουν πολλά στο σερβίς, καθώς έχουν παίκτες που «πυροβολούν» από την τελική γραμμή και χθες τους βγήκε και με το παραπάνω. Αυτό δεν φαίνεται μόνο στην τεράστια διαφορά στους άσους, με τους Ιντάλγκο (5), Τράβιτσα και Στερν (από 2) να έχουν συνολικά 9 και τους Πολωνούς μόλις 4. Φάνηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο και στο ποσοστό στην επίθεση. Ο Ολυμπιακός είχε 53% και η ΖΑΚΣΑ 41%, μια διαφορά που έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό από την συνολική πίεση στο σερβίς.

Το σερβίς, το μπλοκ και η επίθεση, όπου και στα τρία κυρίαρχοι ήταν οι παίκτες του Καστελάνι, είναι νούμερα που φαίνονται και φυσικά δείχνουν το πως ο Ολυμπιακός δεν νίκησε από την κάτοχο των τριών τελευταίων Champions League, αλλά την διέλυσε, αλλά δεν είναι και τα μοναδικά στοιχεία. Αυτό που δεν φαίνεται από τους αριθμούς, αλλά μόνο αν κάτσεις να δεις το ματς, είναι το πάθος και η διάθεση των «ερυθρολεύκων» να μείνουν ζωντανοί. Η διάθεση να κυνηγήσουν κάθε μπάλα στην άμυνα και να μην αφήσουν τους πολυδιαφημισμένους Πολωνούς να κυριαρχήσουν.

Το βόλεϊ δε είναι ποδόσφαιρο να παίξεις 11 πίσω από την σέντρα και με μια αντεπίθεση να σκοράρεις και να κάνεις την έκπληξη. Στο άθλημα αυτό αν θέλεις να έχεις ελπίδες να κερδίσεις θα πρέπει να παίξεις και να αναγκάσεις τον αντίπαλό σου, όσο σπουδαίος και αν είναι, να μην πιάσει την απόδοση που μπορεί. Και αυτό έκανε ο Ολυμπιακός. Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν αυτό που μπορούν στον απόλυτο βαθμό, από το σερβίς, την υποδοχή, το μπλοκ και την επίθεση (σε αυτό μεγάλο μερίδιο έχει και η εξαιρετική εμφάνιση του Τράβιτσα), μέχρι την άμυνα και στον αντίποδα κράτησαν μακριά από τον καλό της εαυτό την σπουδαία ΖΑΚΣΑ.

Πλέον με τη χθεσινή νίκη οι Πειραιώτες θα πάνε στην Τουρκία κόντρα στην αδιάφορη καθώς έχει εξασφαλίσει την πρωτιά, Ζιράτ για την υπέρβαση των υπερβάσεων. Αν οι κάτοχοι του περσινού Challenge Cup αντιμετωπίσουν τους Τούρκους όπως τους Πολωνούς (μιλάω για το ψυχολογικό κομμάτι και τον ενδεχόμενο φόβο), τότε όλα μπορούν να γίνουν. Το σίγουρο πάντως είναι πως χθες πέτυχαν μια νίκη που θα την θυμούνται για χρόνια. Μια νίκη που θα άξιζε να γίνει σε ένα γεμάτο Ρέντη...

ΥΓ: Στην Ελλάδα η ισοπέδωση είναι το αγαπημένο μας άθλημα. Φυσικά και η ΖΑΚΣΑ έπαιζε με ελλείψεις και ειδικά οι Σλίβκα, Σμιθ είναι εξαιρετικά σημαντικές απουσίες. Μην ξεχνάμε όμως πως ο Ολυμπιακός έπαιξε απέναντι στην κάτοχο των τριών τελευταίων Champions League που είχε μέσα τον Μπέντνορζ (μέσα στην τριάδα των ακραίων της Εθνικής Πολωνίας-καλύτερης ομάδας του πλανήτη), τον Κάτσμαρεκ, βασικό διαγώνιο της Πολωνίας, τον Γιάνουζ, βασικό πασαδόρο της Πολωνίας και Σότζι, βασικό λίμπερο της Εθνικής των ΗΠΑ. Παίκτες ο καθένας μόνος του μπορεί να κάνει απίστευτα πράγματα, όχι να είναι και στην ίδια ομάδα...

ΥΓ1: Κόντρα στον ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός είχε τραγικό σερβίς, έδωσε 27 πόντους από λάθη από την τελική γραμμή, αλλά κέρδισε γιατί σκέπασε τα πάντα στο φιλέ και στο μπλοκ (17-6). Αυτό είναι το σημαντικό για τους Πειραιώτες, το ότι μπορεί να έχουν μεγάλο όπλο το σερβίς, όπως φάνηκε με την ΖΑΚΣΑ, αλλά αν δεν τους βγει μπορούν να πάρουν ένα ντέρμπι, κόντρα βέβαια σε μια πιο αδύναμη ομάδα από τους Πολωνούς.

ΥΓ2: Όταν ήρθε στην χώρα μας, κανείς από όσους ξέρουν δεν στάθηκε στην ηλικία, αλλά στο ότι είχε κάνει στην καριέρα του, στα μεγάλα πρωταθλήματα που έπαιζε. Και χθες ο Ιντάλγκο επιβεβαίωσε το πόσο μεγάλος παίκτης είναι. Με 19 πόντους και 53% στην επίθεση, 5 άσους και 2 μπλοκ, ο Γερμανοκουβανός ήταν απλά εντυπωσιακός, τίποτα λιγότερο...