Το Ισραήλ του Μπλατ δεν είναι αυτό του Ντέιβιντ! (pic, vid)

Όταν έχεις πατέρα τον Ντέιβιντ Μπλατ είναι φύσει αδύνατον να μην σου κολλήσει το «μικρόβιο» του μπάσκετ!

Ο Ταμίρ είναι ο γιος του - ενός εκ των κορυφαίων - Ευρωπαίου προπονητή και νυν τεχνικού της Νταρουσάφακα και μέσα σε λίγες ημέρες έχει κάνει τους πάντες να μιλούν για εκείνον.

Και πώς να μην γίνει αυτό, όταν έχει οδηγήσει το Ισραήλ στον τελικό του Eurobasket U20, κόντρα στην Ελλάδα; Ο 20χρονος γκαρντ «λάμπει» στο παρκέ με τα κατορθώματά του και ηγείται της ομάδας του σε πόντους (18.4π. με 46% τρ.), ασίστ (10) και κλεψίματα (1.5), σε 30.5 λεπτά συμμετοχής, έχοντας 23.2 βαθμούς στο ranking.

Ο σαρωτικός αυτός παίκτης θα βρεθεί στον τελικό στο δρόμο της Ελλάδας με στόχο να δείξει και εκεί το τεράστιο ταλέντο του!

Ο ΤΑΜΙΡ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΟΥΤΣΑΪΝΤΕΡ, ΦΑΒΟΡΙ

Μπορεί το Ισραήλ να μην... γέμιζε το μάτι σε κάποιον από τους φιλάθλους του μπάσκετ ή τους αντιπάλους και να λογιζόταν ως «αουτσάιντερ», όμως, ήρθε ο Ταμίρ για να αποδείξει το αντίθετο.

Αν και είναι σχεδόν σίγουρο πως, αν τον ρωτήσεις, θα προτιμήσει να δώσει τα εύσημα στους συμπαίκτες του, καθώς ο μεγάλος Ντέιβιντ έχει κάνει πολλές φορές λόγο για ένα μετρημένο παιδί, παρά το όνομα που κουβαλά, ενώ αρκετοί έχουν αναφέρει πως λατρεύει να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του.

Κάτι που φαίνεται και από τις 50 ασίστ που έχει μοιράσει μέχρι στιγμής σε 5 ματς!

Ας κάνουμε, όμως, μια μικρή αναδρομή στην μέχρι στιγμής παρουσία του στην ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Στην πρεμιέρα κόντρα στην Λετονία (90-54) έκανε double double με 18 πόντους, 10 ασίστ, 3 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα. Στην συνέχεια, ήρθε το career high του με την Λιθουανία (88-94): 27 πόντοι, 13 ασίστ και 8 ριμπάουντ. Η φάση των ομίλων έκλεισε με 23 πόντους, 5 ασίστ και 4 ριμπάουντ ενάντια στην Ουκρανία (83-91).

Στην φάση των «16» η Ιταλία ζόρισε το Ισραήλ, αλλά αυτό δεν «μάσησε» (79-71). Μπορεί ο Ταμίρ να έμεινε στους 9 πόντους, αλλά μοίρασε 16 ασίστ, με τον Νετάνελ Άρτζι να σταματά στους 22 πόντους.

Η Ισλανδία στην συνέχεια έμοιαζε... ορεκτικό (54-74) και δεν μπόρεσε να βάλει φρένο στην πορεία του Ισραήλ, που με 5/5 «έκλεισε» θέση στα ημιτελικά, αλλά και του Ταμίρ, που μοιράστηκε από 15 πόντους μαζί με τον Άριελ Ναβόν, συν ότι έδωσε 6 πάσες και πήρε 7 ριμπάουντ.

Βέβαια, όλα αυτά υπό τις οδηγίες του πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού και πρωταθλητή Ευρώπης το 2000, Όντετ Κάτας.

ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Το λιθαράκι στην μέχρι τώρα πορεία του, όμως, έχει βάλει και ο καταξιωμένος πατέρας του.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ έχει και τρεις κόρες με την γυναίκα του Κιρενέτ, τις δίδυμες Σάνι και Άντι (25χρ.) και την μικρότερη Έλα (18) και πάντα το πρόσωπό του φωτίζεται ολόκληρο όταν μιλά για την οικογένειά του. Ωστόσο, η αδυναμία που έχει στον μονάκριβο γιο του, Ταμίρ, δεν κρύβεται.

Καταλυτικό ρόλο έχει παίξει σε αυτό η έλλειψη πατρικής φιγούρας που έχει βιώσει ο 58χρονος προπονητής. Όταν ήταν 8 ετών οι γονείς του χώρισαν και ο πατέρας του μετακόμισε από την Μασαχουσέτη, όπου ζούσαν, στην Ολλανδία, μαζί με τις δύο αδερφές του. Εκείνος έζησε με την μητέρα του πίσω στο Φράμινγκχαμ και ποτέ κανένας από τους γονείς του δεν παρακολούθησε ούτε έναν αγώνα στην καριέρα του στα παρκέ. Η μητέρα του, Λίλιαν, απαξίωνε τα αθλητικά και προασπιζόταν τις ακαδημαϊκές σπουδές και ονειρευόταν να δει τον γιο της μια μέρα στο Χάρβαρντ.

Συνεπώς, ο μεγάλος Μπλατ δεν ήθελε ποτέ ο γιος του να έρθει αντιμέτωπος με τέτοια οδυνηρά συναισθήματα. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε μαζί με τον Ταμίρ, χωρίς ποτέ να τον πιέσει, αφήνοντάς τον ελεύθερο να κάνει τις επιλογές του.

Άλλωστε, η ατάκα του περήφανου πατέρα, σε παλαιότερη συνέντευξη του, περικλείει όλο το νόημα της αγάπης που τρέφει για εκείνον: «Έτσι θα ήθελα να ολοκληρώσω την καριέρα μου: Να τον προπονήσω και μετά να παραιτηθώ», για να συνεχίσει: «Θυμάμαι όταν ήταν τριών χρονών και ήθελε να παίξουμε ένα μονό. Έχουμε παίξει μαζί μπάσκετ, τον έχω προπονήσει κάπως και τον είδα να μεγαλώνει και να αγαπάει το άθλημα. Νιώθω μεγάλη ευχαρίστηση όταν τον βλέπω να παίζει».

Πριν από δύο χρόνια στο «Sports Illustrated», o Ντέιβιντ είχε επίσης αναφέρει: «Από όταν ήταν 6 ετών είδα πως είχε μια αντίληψη για το παιχνίδι. Πάντα θα έβλεπε μπροστά για να πασάρει. Αν τον έβλεπε ο προπονητής μου στο Πρίνστον, ο Πιτ Καρίλ, ξέρω ακριβώς τι θα έλεγε: "Αυτό το αγόρι μπορεί να δει"! Και αν στα μάτια του Πιτ κάποιος "μπορούσε να δει", τότε αυτή ήταν η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που θα μπορούσε να σου κάνει», για να συμπληρώσει: «Ο γιος μου είναι όπως ο πατέρας του, ένα παιδί που θέλει να βρει τον δικό του δρόμο».

Την περίοδο που καθόταν στον πάγκο των Καβαλίερς στο ΝΒΑ, ο Μπλατ είχε ερωτηθεί και για το πως αισθάνεται ο Ταμίρ που φέρει αυτό το όνομα και η απάντησή του ήταν πολύ προσγειωμένη.

«Είμαι από τους πατεράδες που καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό είναι να αφήσεις το παιδί μόνο του, να αποκτήσει εμπειρίες και να εξελιχθεί σε ένα σύνολο. Πολλές φορές έχει έρθει αντιμέτωπος με το “ο γιος του Μπλατ”, αλλά το έχει διαχειριστεί πολύ ωραία. Δεν έχει δειλιάσει, αλλά το έχει απλά αποδεχθεί ως ένα γεγονός. Είναι απλά το τέλειο παιδί. Συμπεριφέρεται σοφά, ατομικά και ομαδικά, είναι εύκολος παίκτης για έναν προπονητή, έχει μάθει να ακούει και είναι δουλευταράς».

Σε όλη την διάρκεια της μέχρι τώρα πορείας του Ταμίρ σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο, ο Ντέιβιντ τού υπενθύμιζε πάντα το τρίπτυχο «αφοσίωση, πίστη κι εργατικότητα».

Κάτι που φαίνεται να το έχει κάνει με μεγάλη επιτυχία!

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΑΜΙΡ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΛΑΜΠΡΟ!

Είναι μόλις 20 κι ήδη από πολύ μικρή ηλικία έχει δείξει πολύ καλά στοιχεία. Είναι καλός χειριστής της μπάλας, έχει αντίληψη μέσα στο παρκέ, δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για τους συμπαίκτες του και βελτιώνει διαρκώς το αδύνατο σημείο του, το τρίποντο.

Αν μη τι άλλο, μελλοντικά αναμένεται να αποτελέσει «στόχο» για μεγάλες ομάδες της Ευρώπης, ενώ έχει αποκαλύψει πως κάποια στιγμή θα ήθελε να πάρει μέρος στο draft του ΝΒΑ.

Και όλα αυτά σίγουρα δεν θα προκύψουν εξαιτίας του ονόματός του.

Ο γεννηθείς στις 4 Μαϊου 1997 στην Νετάνια του Ισραήλ έχει για ινδάλματα τους Τζον Στόκτον και Στιβ Νας, αλλά και τους Κάιρι Ίρβινγκ, Κρις Πολ και Ντουέιν Ουέιντ. Ακολούθησε τον προπονητή πατέρα του σε κάθε χώρα, εξαιτίας των επαγγελματικών του υποχρεώσεων: Ρωσία (Αγ. Πετρούπολη, Διναμό Μόσχας), Ιταλία (Τρεβίζο), Τουρκία (Εφές) κι Ελλάδα (Άρης).

Αλλά δεν έκανε το ίδιο όταν ο μεγάλος Μπλατ έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι για τις ΗΠΑ, όταν και εξαργυρωσε την ονειρική χρονιά με την Μακάμπι (κατάκτηση Euroleague) κι έκατσε στον πάγκο των Καβαλίερς για μια διετία. Κι αυτό διότι στα 17 του έμεινε στο Ισραήλ για να κάνει αυτό που αγαπάει: να παίξει μπάσκετ! Άλλωστε, ο τεχνικός της Νταρουσάφακα είχε υποστηρίξει τότε: «Ο Ταμίρ έχει χρέος να μείνει στο Ισραήλ πια για να κάνει αυτό που αγαπάει».

Έτσι υπέγραψε συμβόλαιο στην Χάποελ Τελ Αβίβ, στην οποία έμεινε για τρία χρόνια, με τη μία σεζόν να είναι δανεικός στην Ραμάτ ΧαΣαρόν. Ειδικά την σεζόν που ολοκληρώθηκε έκανε την καλύτερή του ως τώρα πορεία, καθώς είχε κατά μέσο όρο 7.4 πόντους, 2.2 ριμπάουντ και 5.4 ασίστ, σε 33 ματς της εγχώριας λίγκας.

Ο Ταμίρ πλέον ωρίμασε, μεγάλωσε, εξελίχθηκε, έκανε τον κόσμο να τον προσέξει και αύξησε τις μετοχές του στον χώρο του μπάσκετ. Η Χάποελ Χολόν, είδε τον διάττοντα αυτόν αστέρα και έσπευσε να τον κάνει δικό της, ανακοινώνοντας την απόκτησή του για τα επόμενα δύο χρόνια, πριν από λίγες ημέρες.

Ήδη μετά τις εμφανίσεις στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ20 της Κρήτης έχει κάνει αρκετούς να πίνουν νερό στο όνομά του. Ο Μπλατ τζούνιορ είναι «δεμένος» με την εθνική της χώρας του και όλα δείχνουν πως δεν θα αργήσει η στιγμή που θα «προβιβαστεί» και στην ανδρική ομάδα.

Ο πιτσιρικάς δεν επαναπαύεται στις δάφνες του ονόματος «Μπλατ». Αντιθέτως, είναι προσηλωμένος στον στόχο του, έχοντας τον πατέρα του σύμμαχο και όχι «εχθρό». Και το μέλλον του ανήκει ξεκάθαρα!

Μπόνους: Το φοβερό τρίποντο που πέτυχε πίσω από το κέντρο του γηπέδου το 2015 στην λήξη του ημιχρόνου με την Μπνέι Χερζλίγια.

Παρακολουθήστε στο παρακάτω βίντεο την εμφάνισή του στο φετινό Eurocamp της Adidas στο Τρεβίζο της Ιταλίας, όπου με την φανέλα των Ράπτορς αντιμετώπισε τους Ουίζαρντς του Αντώνη Κόνιαρη.