To όνειρο του Ρενατίνιο: Από τη φαβέλα στους θρύλους!

Στη γειτονιά της Μπενφίκα στο Ρίο, η φαβέλα Αραρά βρίσκεται δίπλα στη φυλακή του Χοσέ Φεντερίκο Μάρκες. Κατά μία έννοια, τα παιδιά που μεγαλώνουν με το μέλλον τους προδιαγεγραμμένο, είναι γείτονες με τον πρώην κυβερνήτη της πόλης, Σέρτζιο Καμπράλ, ο οποίος κατέληξε πίσω από τα κάγκελα, καταδικασμένος για διαφθορά. Σε αντίθεση με τις περισσότερες φαβέλες, η Αραρά δεν είναι χτισμένη σε πλαγιά. Τα δρομάκια της βόλευαν περισσότερο παιδιά όπως τον Ρενατίνιο, που ντρίμπλαραν τις εξαρτήσεις και τους κινδύνους, για να ενηλικιωθούν παρέα με μια μπάλα. Μια μπάλα, που τους βοηθούσε να ονειρεύονται.

Το όνειρο του Ρενατίνιο έφτανε αρκετά πιο μακριά από τη φαβέλα. Στον τελικό Μουντιάλ. Εκείνος με την αγαπημένη του φανέλα των Canarinhos και απέναντι η Αργεντινή. Κι ο πίνακας να γράφει το όνομά του στο τέλος του ματς, αφού θα χάριζε τη νίκη και την κούπα που θα έκανε ξανά τους συμπατριώτες του να κλαίνει με δάκρυα χαράς. «Το ποδόσφαιρο είναι όλη η ζωή μου, τα πάντα. Από τη στιγμή που ξυπνάω, σκέφτομαι το ποδόσφαιρο. Στο σχολείο σκέφτομαι το ποδόσφαιρο, όπως και σε όλες τις άλλες δραστηριότητες που κάνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το όνειρό μου είναι να γίνω επαγγελματίας παίκτης, να παίξω στο Παγκόσμιο Κύπελλο και να το κατακτήσω», τονίζει μιλώντας στο gazzetta.gr.

Πριν όμως από αυτό, είχε ένα άλλο όνειρο να εκπληρώσει. Ο Ρενατίνιο δεν είχε βγει ποτέ στη ζωή του από το Ρίο. Δεν είχε τα χρήματα για να αγοράσει καν βαλίτσα, μια τσάντα για να βάλει τα ρούχα και τον εξοπλισμό που του έδωσαν οι άνθρωποι της Εleven Campaign. Δεν είχε πάει ποτέ σε άλλα μέρη της πατρίδας, έστω σε κοντινές πόλεις, όπως άλλωστε και εκατομμύρια άλλοι Βραζιλιάνοι που ζουν στις φαβέλες. Έπαιζε ποδόσφαιρο ξυπόλητος, στη γειτονιά και φόρεσε πρώτη φορά ποδοσφαιρικά παπούτσια όταν του διατέθηκαν από την Φλουμινένσε, στις ακαδημίες της οποίας μπήκε από μικρή ηλικία. Το Eleven Campaign τον εντόπισε και η περίπτωσή του έμοιαζε ιδανική για το ντοκιμαντέρ. Μαζί με 10 ακόμα παιδιά από όλο τον κόσμο, θα καλούταν να αποδείξει ότι η μπάλα ενώνει, ξεπερνά όλα τα εμπόδια και χαρίζει ένα άνευ όρων χαμόγελο. «Εμείς παίζαμε ποδόσφαιρο και ήρθαν στη φαβέλα και με είδαν. Δεν επικοινώνησαν απευθείας μαζί μου, αλλά με τον πατέρα μου. Όταν γύρισα στο σπίτι έμαθα τα νέα και αυτό με έκανε πολύ χαρούμενο», λέει στο gazzetta.gr.

Οι μέρες έδειχναν να κυλούν πιο αργά. Και επιτέλους η μέρα της αναχώρησης ήρθε. Και πάλι όμως, το όνειρο πήρε παράταση, αφού η πτήση ακυρώθηκε! Τελικά, ο Ρενατίνιο ταξίδεψε το επόμενο πρωί και βρέθηκε μαζί με τους γονείς του για μια εβδομάδα στην Ελβετία μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της Eleven Campaign, προκειμένου να κάνει προπονήσεις, να ζήσει μοναδικές εμπειρίες, όπως η επίσκεψη στο ινστιτούτο CERN, την UEFA και την έδρα των Ηνωμένων Εθνών και να παίξει τελικά μπάλα στο ίδιο γήπεδο με τα είδωλά του. Τον Καφού, τον Ροναλντίνιο, τον Ντίντα, καθώς και τους υπόλοιπους θρύλους του ποδοσφαίρου που συγκεντρώθηκαν για το Match for Solidarity. Στη Γενεύη είχε υπέροχο καιρό και όταν έφτασαν οι Βραζιλιάνοι το θερμόμετρο έδειχνε 22 βαθμούς. Ακόμα και αυτοί όμως, για τον μικρό που δεν είχε γνωρίσει άλλο κλίμα ήταν κάτι το αξιοπερίεργο. Έτσι, ζήτησε από τη μητέρα του το μπουφάν, το οποίο είχαν φροντίσει να του προμηθεύσουν οι διοργανωτές.

Η προοπτική της μεγάλης αυτής εμπειρίας, το επερχόμενο ταξίδι, καθώς και η συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ, τον έφεραν μέχρι τη Globo, καθώς η βραζιλιάνικη τηλεόραση συγκινήθηκε από την ιστορία του και έστειλε στη φαβέλα τιμ για να του κάνει θέμα, με τον μικρό να μιλάει στην κάμερα μαζί με τον πατέρα του. Ο Ρενάτο ο πρεσβύτερος είναι μια... ιστορία μόνος του, όντας τυφλός που προπονεί παιδιά. Το πώς το καταφέρνει, θα το διαβάσετε σε διαφορετικό κείμενο στo gazzetta.gr!

«Είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Είμαι πολύ χαρούμενος που μου δόθηκε η ευκαιρία να ταξιδέψω έξω από το Ρίο. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρέθηκα τη σωστή στιγμή, στο σωστό μέρος και η Eleven Campaign με βρήκε και με έφερε να συμμετάσχω στο πρόγραμμα», λέει ο μικρός στο gazzetta.gr. Μιλώντας μόνο πορτογαλικά, στην αρχή ήταν μαγκωμένος. Έπειτα, το χαμόγελο δεν έσβησε στιγμή από τα χείλη του. Το γλωσσικό εμπόδιο ξεπεράστηκε γρήγορα και γρήγορα ο Ρενατίνιο έγινε μασκότ. Το όνομά του τραγουδήθηκε ουκ ολίγες φορές από τα υπόλοιπα παιδιά σε ρυθμούς... Despacito, ενώ ο μικρός κατάφερνε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με google translate, με νοήματα, με τη βοήθεια του πολύγλωσσου Αντώνη Ρίκκα ή των μεταφραστών που τις περισσότερες στιγμές ήταν κοντά του, να επικοινωνεί συνεχώς με όλα τα παιδιά. Ήταν ο πιο επικοινωνιακός, παρότι δεν μιλούσε άλλη γλώσσα πέραν της μητρικής του και εξελίχθηκε στον πιο δημοφιλή.

Στο γήπεδο, η ομάδα του Eleven, τα 11 παιδιά που είχαν το ταξίδι για τη Γενεύη, αντιμετώπισαν 11 παιδιά από διαφορετικές χώρες που ζουν στην ελβετική πόλη, πριν γίνει η αναμέτρηση ανάμεσα στην ομάδα του Φίγκο με αυτή του Ροναλντίνιο. Ο Ρενατίνιο έπαιξε ελεύθερος πίσω τον επιθετικό. «Ελευθερία», του έλεγε ο Αντώνης πριν το ματς, τονίζοντάς του ότι πρέπει να ευχαριστηθεί το jogo bonito. Στο τέλος, είχε τη χαρά να συναντήσει τον Καφού και τον Ντίντα, οι οποίοι σταμάτησαν, φωτογραφήθηκαν μαζί του και συζήτησαν για λίγο. Του είπαν να μην σταματά να πιστεύει στα όνειρά του.

Ο Ρενατίνιο έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Πού να το φανταζόταν ότι από εκεί που έπαιζε ξυπόλητος στο χώμα, θα βρισκόταν πλάι-πλάι με ανθρώπους που έγραψαν τη δική τους ιστορία στη Σελεσάο και το Παγκόσμιο Ποδόσφαιρο. Δεν συνέβη το ίδιο και με τον Ροναλντίνιο, ο οποίος πέρασε χωρίς να σταματήσει. Το βραζιλιανάκι όμως δεν... μάσησε. Έτρεξε, μπήκε μέσα στο πούλμαν με τους παίκτες και κατέβηκε θριαμβευτής, έχοντας στη μπλούζα του την υπογραφή του Ρόνι, όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία.

Στην αρχή, δήλωνε απογοητευμένος από την στάση του συμπατριώτη του. Το βράδυ, τον είχε ήδη συγχωρέσει. «Αφού τελικά μου υπέγραψε όταν μπήκα στο πούλμαν, τον συγχωρώ!», έλεγε χαρακτηριστικά, με το χαμόγελο να είναι και πάλι πλατύ. Μια στιγμή αδιαφορίας του Ροναλντίνιο, δεν ήταν αρκετή για να καταστρέψει το όνειρο. Είδε από κοντά πως η ασπρόμαυρη θεά είναι εκείνη που μπορεί να του αλλάξει τη ζωή. Έστω κι αν είναι σκονισμένη και κυλάει στο χώμα, στη σκιά της παραγκούπολης...