Γιαννιώτης: «Η σχέση ζωής με την Λίβερπουλ»

Χειμώνας, 1980. Στο Λίβερπουλ θα γεννηθεί ένα ξανθό παιδάκι που ο πατέρας του είναι Έλληνας και η μητέρα του από το λιμάνι της Αγγλίας.

Είναι η εποχή που η ποδοσφαιρική ομάδα της Λίβερπουλ κερδίζει το ένα πρωτάθλημα μετά από το άλλο και σαρώνει και στο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης.

Το παιδί εκείνο είναι ο Σπύρος Γιαννιώτης. Ο μικρός που θα "μεταμορφώνονταν" με τα χρόνια σ' ένα σπουδαίο κολυμβητή που θα κέρδιζε και Ολυμπιακό μετάλλιο στην τελευταία κούρσα της καριέρας του, γεννήθηκε και έμεινε έως τα 3 του χρόνια στο λιμάνι του Λίβερπουλ.

Ο Σπύρος Γιαννιώτης μιλάει στο G-Weekend για τη σχέση ζωής που έχει με την ομάδα της Αγγλίας. Για τους παπούδες του, τον Ίαν Ρας, τον Στίβεντ Τζέραρντ, το Kop αλλά και τον ξάδελφο του που έφυγε νωρίς μετά από μια μεγάλη χαρά που πήρε από την Λίβερπουλ.

«Ο παππούς μου ήταν Έβερτον»

Ο Έλληνας Ολυμπιονίκης αρχίζει να ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας από τα ... παλιά χρόνια. «Ο παππούς μου ήταν καθολικός και ήταν Έβερτον. Παλιοί οι καθολικοί ήταν Έβερτον. Είχε διαρκείας στο γήπεδο. Τα χρόνια εκείνα έπαιζε ρόλο και η συνοικία που μένεις για την επιλογή της ομάδας. Λίβερπουλ ή Έβερτον», μας λέει αρχικά ο Σπύρος.

«Το στεφάνι στο μνημείο του Χίλσμπορο»

Η γιαγιά του όμως ήταν Λίβερπουλ και μάλιστα φανατική και αυτή που μετέδωσε το... «μικρόβιο». «Ναι, η γιαγιά ήταν Λίβερπουλ. Θυμάμαι έγινε Λίβερπουλ όταν πήγα να δω τα τρόπαια στο μουσείο της. Δεν ξέρω μπορεί να με τράβηξε και το κόκκινο όπως με τράβηξε και στον Ολυμπιακό», σημειώνει αρχικά και συνεχίζει μιλώντας για την γιαγιά του, που είναι μητέρα της Αγγλίδας μητέρας του: «Η γιαγιά υποστήριζε φανατικά την ομάδα.

Την ήξεραν στο Άνφιλντ. Έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες εβδομάδες. Ξέρεις καταθέσαμε και στεφάνι στο μνημείο για τα θύματα του Χίλσμπορο. Αυτό το κάνουν για όσους είναι ένθερμοι υποστηρικτές της ομάδας και φεύγουν από τη ζωή».

«Έζησα τον Ίαν Ρας, αγαπημένος ο Φάουλερ»

Οι αναμνήσεις του για την μεγάλη ομάδα της Λίβερπουλ ξεκινούν από τα χρόνια του Ίαν Ρας και του Κέβιν Νταλγκίς και θυμάται ελάχιστα το τελευταίο πρωτάθλημα. Ο Σπύρος θυμάται ακόμη το Kop που ήταν πέταλο χωρίς καθίσματα αλλά έζησε πιο καλά την μετέπειτα εποχή.

«Έχω εικόνες από το παλιό Άνφιλντ. Σου είπα βέβαια ότι ο παππούς είχε διαρκείας στην Έβερτον και είχα πάει και εκεί να δω παιχνίδια. Θυμάμαι το Kop όταν ήταν μόνο για ορθίους. Τότε μου έκανε μεγάλη εντύπωση το μουσείο με τις πολλές κούπες. Πιο πολύ έχω στο μυαλό μου τον Ρας και λιγότερο τον Νταλγκίς.

Ο Τζέραρντ μεγάλη μορφή για την ομάδα και κρίμα που δεν πήρε πρωτάθλημα. Έζησα έντονα τα χρόνια του. Τον Όουεν, τον Μακ Μάναμαν αλλά και τον Φάουλερ που ήταν ο αγαπημένος μου», θυμάται ο 39χρόνος Σπύρος.

«Σε κάθε επιτυχία θυμάμαι τον Τόμας»

Λόγω της καταγωγής της μητέρας του έχει ταυτιστεί με την πόλη και την ομάδα αλλά κάθε φορά που η Λίβερπουλ πετυχαίνει κάτι μεγάλο θυμάται τον ξάδελφο του, τον Τόμας. «Ο Τόμας ήταν πολύ φανατικός με την ομάδα. Είχε ακολουθήσει την Λίβερπουλ από την Αγγλία στην Κωνσταντινούπολη για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2005.Έζησε εκείνο το φανταστικό παινχίδι μέσα στο γήπεδο και μετά φωτογραφήθηκε μ' όλους τους πρωταγωνιστές. Δυστυχώς όμως ο θρίαμβος μετατράπηκσε σε τραγωδία.

Ο Τόμας έφυγε από την Πόλη για να πάει στη Βουλγαρία για διακοπές και δυο μέρες μετά από τον τελικό βρέθηκε νεκρός από μηνιγγίτιδα στο κρεβάτι. Ήταν μόλις 23 ετών. Μεγαλώσαμε μαζί. Κάθε καλοκαίρι ερχόταν στην Κέρκυρα και τον χειμώνα πήγαινα στο Λίβερπουλ.

Στο σπίτι της γιαγιάς μου υπάρχει μια μεγάλη φωτογραφία του Τόμας με το Τσάμπιονς Λιγκ του 2005 και τους αγαπημένους του παίκτες. Κάθε φορά που η Λίβερπουλ κάνει κάτι σπουδαίο τον θυμάμαι με θλίψη αλλά και περηφάνεια. Στην κηδεία του είχε στείλει στεφάνι ο Τζέραρντ αλλά και κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού που τον είχαν γνωρίσει μέσα από τα παιχνίδια των δυο ομάδων».

«Λίβερπουλ ή Ολυμπιακός;»

Λίβερπουλ ή Ολυμπιακός;. «Για μένα δεν υπάρχει απάντηση σ' αυτό το δίλημμα. Είναι οι μεγάλες μου αγάπες. Θυμάμαι εκείνο το παιχνίδι στο Άνφιλντ με το γκολ του Ριβάλντο. Εκείνο το βράδυ ήθελα να περάσει ο Ολυμπιακός αλλά έκανε μαγικά πράγματα ο Τζέραρντ και η Λίβερπουλ έφτασε στο τέλος της χρονιάς να κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ», απαντά ο Έλληνας πρωταθλητής.

«Πιστεύω θα πάρουμε το πρωτάθλημα»

Όσο είναι εν ζωή η Λίβερπουλ έχει κερδίσει μόλις ένα πρωτάθλημα (1990) και περιμένει πως και πως το επόμενο. «Το πρωτάθλημα στην Αγγλία είναι το πιο δύσκολο στον κόσμο. Είχαμε κατά καιρούς καλούς παίκτες και καλές ομάδες αλλά δεν υπήρχε το υπόβαθρο και η ψυχολογία για να έρθει η κούπα.

Ο Κλοπ τα άλλαξε όλα. Βλέπω ότι υπάρχει μια βάση, υπάρχει πάγκος και η ομάδα έχει καλή χημεία και φυσική κατάσταση άριστη. Έχει πλέον πολύ καλή ψυχολογία. Μην ξεχνάμε η ομάδα κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ το 2019. Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια αλλά παιχνίδι με παιχνίδι θα παλέψουμε για την κούπα. Είμαι αισιόδοξος. Φυσικά θα είμαι εκεί στο Άνφιλντ για να πανηγυρίσω το πρωτάθλημα», υποστηρίζει ο Σπύρος.