NBA: Οι... καψούρες που «πληγώθηκαν» από τους τραυματισμούς! (pics & poll)

Στο πέρασμα των χρόνων έχουν παρελάσει πολλοί παιχταράδες από το ΝΒΑ, στους οποίους η μοίρα δεν φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο.

Αρκετοι σταρ της λίγκας... πληγώθηκαν από σοβαρούς τραυματισμούς και δεν μπόρεσαν να φτάσουν εκεί όπου μπορούσαν και να κάνουν ακόμα πιο μεγάλη καριέρα.

Το gazzetta.gr παρουσιάζει τις μεγαλύτερες μπασκετικές... καψούρες που οι τραυματισμοί τους... έκοψαν την πορεία προς την κορυφή.

Τρέισι ΜακΓκρέιντι

Ο Τρέισι ήταν μια καλαθομηχανή στα καλά του χρόνια. Ήταν κυρίαρχος και σε Μάτζικ και Ρόκετς άνηκε στους κορυφαίους παίκτες της λίγκας. Στο Ορλάντο μέτρησε 25 πόντους μέσο όρο σε 4 σεζόν, ενώ στην κορυφαία σεζόν της καριέρας του το κοντέρ έγραψε 32 πόντους.

Μπορούσε να σκοράρει για τρεις, με midrange, ενώ ήταν πολύ αθλητικός για να μπει μέχρι μέσα και να σε κάνει πόστερ. Πήγε στο Χιούστον, όπου έφτιαξε ένα φοβερό δίδυμο με τον Γιάο Μινγκ.

Και στους Ρόκετς έκανε... παπάδες για 4 σεζόν, πριν εμφανιστούν οι σοβαροί τραυματισμοί. Στην 5η του σεζόν έπαιξε σε μόλις 35 ματς και από εκείνο το σημείο και εμτά δεν θύμισε ποτέ τον παλιό καλό και ασταμάτητο T-Mac.

Όταν ήταν υγιής ήταν απολαυστικός και μέτρησε 21 πόντους σε 8 σερί σεζόν. Παρόλο που φημιζόταν για το σκοράρισμα του, ήταν και τίμιος πασέρ. Όταν είχε να αντιμετωπίσει double team, έβρισκε τρόπο να πασάσει σε αμαρκάριστο συμπαίκτη λόγω και του υψηλού I.Q.

Nτέρικ Ρόουζ

Ο Ρόουζ είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, αφού παρόλο ειχε τόσες αναποδιές στην καριέρα του από σοβαρούς τραυματισμούς, ακόμα το παλεύει και μάλιστα έχει κάνει μερικά εξαιρετικά ματς, όπως η 50άρα με τη φανέλα των Τίμπεργουλβς. Όμως η μοίρα και σε αυτόν έπαιξε άσχημο παιχνίδι.

Αν ο D-Rose δεν αντιμετώπιζε τόσαπροβλήματα με τα γόνατα του, τότε θα ήταν για χρόνια στην κορυφή του ΝΒΑ. Η πρώτη του μεγάλη ατυχία ήρθε το 2012, όπου τραυματίστηκε στο γόνατο στο ματς των Μπουλς με τους Σίξερς. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν ήταν ποτέ ο ίδιος, ενώ φαινόταν πόσο πολύ πρόσεχε και σκεφτόταν το κάθε του πάτημα στο παρκέ.

Κατά πολλούς το μεγαλύτερο what if στην ιστορία του ΝΒΑ. Ο πρώην ηγέτης των Μπουλς έγινε ο νεότερος MVP της λίγκας και όλα έδειχναν πως θα έμενε στην αφρόκρεμα. Ωστόσο η μοίρε του έπαιξε άσχημο παιχνίδι.

Άλλος στη θέση του ίσως να τα παρατούσε. Παρόλα αυτά είναι τεράστιος μαχητής, δεν σταματά να πολεμάει, ενώ και φέτος στους Πίστονς τα νούμερα του ήταν εντυπωσιακά.

Ένας ασταμάτητος γκαρντ στους Μπουλς που σε... διέλυε με την ταχύτητα και την εκρηκτικότητα του, ενώ μπορούσε να σπάσει το μέση του 2 και 3 φορές στον αέρα και να αφήσει τη μπάλα στο καλάθι.

Γιάο Μινγκ

Ο Γιάο είχε μόνιμη θέση στα All Star Game, όντας πρώτος στις ψήφους, καθώς είχε και στη στήριξη της τεράστιας αγοράς της Κίνας. Ο κορυφαίος Ασιάτης στην ιστορία του ΝΒΑ. Ήταν κυρίαρχος στο ΝΒΑ στα καλά του χρόνια, αλλά διήρκησε για λίγο, αφού τα γόνατα του τον πρόδωσαν. Έγινε 8 φορές All Star και βοήθησε να διαδοθεί το άθλημα στην Κίνα και γενικότερα στην Ασία. Ένας εκ των κορυφαίων σέντερ που έχει δει το μπάσκετ, σκοράροντας με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

Η ευπάθεια του στους τραυματισμούς τον έκαναν να χάσει 250 ματς στα τελευταία του 6 χρόνια στο ΝΒΑ με προβλήματα στα πόδια και τους αστραγάλους. Αποσύρθηκε στα 30 του με 19 πόντους και 9.2 ριμπάουντ μέσο όρο. Έπαιξε και στα 82 ματς της regular season μόνο 2 φορές στα 8 χρόνια της καριέρας του. Θα μπορούσε να πάει πολύ ψηλότερα.

Πένι Χάρνταγουεϊ

Ο ίδιος θα έχει να το λέει πως αν δεν έφευγε ο Σακίλ από τους Μάτζικ, το 1996 το Ορλάντο θα έπαιρνε το πρωτάθλημα.

Και ο Πένι δεν είχε την τύχη με το μέρος του. Όταν κρατήθηκε μακριά από τραυματισμούς, άνηκε στους κορυφαίους της λίγκας. Απίθανος γκαρντ που μάγευε πάνω στο παρκέ. Συνέθεσε ένα τρομερό δίδυμο με τον Σακίλ το 1993 και μέτρησε 19.7 πόντους, 6.6 ασίστ και 4.6 ριμπάουντ στις πρώτες του 4 σεζόν στη λίγκα. Βοήθησε το Ορλάντο να φτάσει στους τελικούς το 1995.

Τα γόνατα του του δημιούργησαν πολλά προβλήματα και μετά από ένα σημείο δεν τον άφησαν να κρατηθεί στην κορυφή, εκεί όπου τον απολαμβάναμε με τους Μάτζικ. Αναγκάστηκε να χάσει αρκετά ματς και τελικά έγινε ανταλλαγή στους Σανς το 1999. Πάλεψε πολύ με τα θέματα που είχε στα γόνατα στη συνέχεια της καριέρας του, αλλά τελικά κατάφερε να ξεκινήσει σε 180 ματς εκ των 362 συνολικά στο Φοίνιξ. Αν δεν ήταν τόσο άτυχος, θα βρισκόταν πολύ παραπάνω στην ιεραρχία των κορυφαίων ever.

Πιτ Μάραβιτς

Μπορεί να μην κατάφερε να κατακτήσει τίτλο, ωστόσο ήταν ένας... μάγος στο παρκέ. Γνωστός και ως Pistol Pete. Είχε σοβαρούς τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της μπασκετικής του σταδιοδρομίας, οι οποίο τον έκανε περισσότερο σημαντικό έκτο παίκτη. Αγωνίστηκε στα παρκέ του ΝΒΑ από το 1960 μέχρι το 1970. Φόρεσε τη φανέλα των Χοκς, των Τζαζ και των Σέλτικς.

Αντιμετώπισα προβλήματα στα γόνατα του τη σεζόν 1977-78 και έτσι αναγκάστηκε να αγωνιστεί μόλις σε 32 ματς. Παρόλο που έχασε μεγάλο μέρος της ταχύτητας του και της αθλητικότητας, κατάφερε να σκοράρει 27 πόντους ανά ματς. Από εκείνη τη σεζόν και μετά η καριέρα του πήρε την καριούσα λόγω των τραυματισμών στο γόνατο και αποχαιρέτησε τα παρκέ το 1970 στους Μπόστον Σέλτικς.

Γκίλμπερτ Αρίνας

Εδώ έχουμε να μιλήσουμε για τραυματισμούς, αλλά και για το περιστατικό με το όπλο στα αποδυτήρια απέναντι στον συμπαίκτη του, Τζαβάρις Κρίτεντον, εξαιτίας χρημάτων που χρωστούσε ο δεύτερος στον πρώτο. Ο Agent Zero μέτρησε 27.7 πόντους στη λίγκα την τριετία 2004-07 στους Ουίζαρντς. Ωστόσο πάντα είχε θέμα με τον οξύθυμο χαρακτήρα, ενώ οι τραυματισμοί ξεκίνησαν τη σεζόν 2007-08.

Εκείνη τη σεζόν αγωνιστηκε μόλις σε 8 ματς λόγω σοβαρού τραυματισμοπύ στο γόνατο. Δύο χρόνια μετά ήρθε και το περιστατικό με το όπλο για να βάλει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα στην καριέρα του και από εκείνη τη στιγμή, ουσιαστικά έσβησε το άστρο του. Ποτέ δεν έπιασε τα παλιά στάνταρ απόδοσης, ενώ το 2012 η καριέρα του στο ΝΒΑ τελείωσε με ένα σύντομο πέρασμα στους Γκρίζλις.

Ο Αρίνας των Ουίζαρντς ήταν κυρίαρχος, όμως δεν έφτασε εκεί όπου θα μπορούσε.

Mπράντον Ρόι

Μεγάλη... καψούρα. τεράστιο ταλέντο, απίθανος σκόρερ που ακόμα και ο Κόμπι Μπράιαντ είχε υποκλιθεί στην αξία του, αναφέροντας πως ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος για να τον μαρκάρει.

Την κλάση του την έδειξε από την πρώτη σεζόν στη λίγκα, αφού κέρδισε το βραβείο του rookie of the year και όλα έδειχναν πως θα αφήσει εποχή. Από το 2008 μέχρι το 2010 έπαιξε σε 3 σερί Αll Star Game πριν τραυματιστεί στο γόνατο στα playoffs του 2010. Από εκείνο το σημείο και μετά ποτέ δεν ήταν ο παλιός καλός Ρόι

Τα προβλήματα άρχισαν από τη σεζόν 2011-12, αφού είχε θέματα και στα 2 γόνατα και ξεκίνησε βασικός μόλις 28 ματς. Τελικά είπε αντίο μετά από ένα αποτυχημένο comeback το 2013.

Κρίμα για τους Μπλέιζερς που δεν τον είχαν για πολύ, αφού θα δημιουργούσε μια υπέροχη ομάδα με τους Λίλαρντ και Όλντριτζ και φυσικά τον Γκρεγκ Όντεν που θα τον βρείτε παρακάτω στη λίστα.

Γκραντ Χιλ

Πολλοί του είχαν κολλήσει και το προσωνύμιο, ο νέος Τζόρνταν. Πολύ βαρύ, ωστόσο ο Χιλ ήταν μεγάλη κλάση παίκτη και σίγουρφα το έδειξε στα χρόνια των Πίστονς όπου ήταν εκπληκτικός.

Το Νο.3 στο draft του 1994 και rookie της σεζόν. Άφησε υποσχέσεις με τα όσα έδειξε την πρώτη χρονιά και οι περισσότεροι πίστεψαν πως θα κυριαρχήσει στη λίγκα για πάρα πολλά χρόνια.

Έπαιξε σε 5 All Star Game όταν βρισκόταν στους Πίστονς σε σύνολο 6 σεζόν και έχασε μόλις 25 ματς εκείνα τα χρόνια, μετρώντας 21.6 πόντους, 7.9 ριμπάουντ και 6.3 ασίστ

Στο Ορλάντο η καριέρα του πήρε την κάτω βόλτα, αφού αγωνίστηκε μόλις σε 4 ματς την πρώτη του σεζόν και σε 196 συνολικά.

Σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα what if στην ιστορία του ΝΒΑ.

Μπιλ Ουόλτον

Η... κατάρα των Μπλέιζερς. Πάντα κάποιος σπουδαίος τους παίκτης έβγαινε off λόγω τραυματισμών και αυτό δεν άλλαξε για τον γίγαντα Μπιλ Ουόλτον.

Η καριέρα του σίγουρα θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτεροι, αν δεν τον... άφηναν τα γόνατα του. Τον έκαναν να χάσει 3 ολόκληρες σεζόν.

Νο.1 του draft του 1974. Ο ηγέτης που οδήγησε τους Μπλέιζερς στο μοναδικό τους πρωτάθλημα το 1977, εκεί όπου αναδείχθηκε MVP των τελικών.

Στο δεύτερο πρωτάθλημα του, στους Σέλτικς το 1986 είχε συμπληρωματικό ρόλο. Έπαιξε μέχρι τα, αλλά συνολικά αγωνίστηκε μόλις 10 γεμάτες σεζόν, εξαιτίας των τραυματισμών του στα πόδια.

Ήταν ο πρώτος από τους παίκτες που... διαλύθηκαν λόγω τραυματισμών στους Μπλέιζερς και τον ακολούθησαν οι Μπούι, Ρόι, Όντεν, ενώ άτυχοι στάθηκαν τα τελευταία χρόνια και οι Νούρκιτς, Κόλινς και Χουντ.

Γκρεγκ Όντεν

Ήταν ο λόγος που ο Κέβιν Ντουράντ δεν ήταν το Νο.1 του draft το 2007. Έκανε παπάδες στο Ohio State και το μέλλον του στο ΝΒΑ προδιαγραφόταν λαμπρό. Ωστόσο και εδώ, τα γόνατα του ήταν εκείνα που δεν τον άφησαν να κάνει μια σπουδαία καριέρα.

Είχε τα πιο λίγα ματς από όλους τους παίκτες, αφού πάτησε παρκέ σε 82 ματς στο ΝΒΑ σε 5 σεζόν λόγω των προβλημάτων στα γόνατα.

Είπαμε παραπάνω πως οι Μπλέιζερς είναι ίσως η πιο... καταραμένη ομάδα της λίγκας, χτυπημένη από τόσους σοβαρούς τραυματισμούς στο πέρασμα των χρόνων.

Ένα άτυχο παιδί που... τελείωσε νωρίς από τον χώρο του μπάσκετ.