7+1 Champions ιστορίες θα σας πω...

• Παγκόσμια πρωταθλήτρια η... Γουλβς!
• Ο «Άγιος» Ντάνκαν Έντουαρντς
• Τα πάχη του, τα κάλλη του!
• Η εφτάρα στην Γηραιά Κυρία
• Το κέρμα έδειξε «Λίβερπουλ»
• Η χαρτοπετσέτα του Φούτρε
• Η προφητεία του Λιούπκο
• «Γεια σου μπαμπά»

Δεν κρύβω τα χρόνια μου, παραδεχόμενος ότι θα μπορούσα, σε μικρή ηλικία είναι η αλήθεια, να χαζεύω στην τηλεόραση τον «Παραμυθά» του Νίκου Πιλάβιου, την πιο δημοφιλή παιδική εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης από το 1978 έως το 1987.

Την σειρά που θυμάμαι πολύ πιο καθαρά είναι αυτή του (Βρετανού) «Παραμυθά», τον οποίο υποδύονταν μοναδικά ο Τζον Χαρτ και είχε την πολύτιμη βοήθεια από τις ξεχωριστές κούκλες του μεγάλου Τζιμ Χένσον.

Σε αυτή την εξαιρετική σειρά, ο Παραμυθάς καθόταν στην πολυθρόνα που ήταν τοποθετημένη δίπλα στο τζάκι του σπιτιού του, καλούσε κοντά του τον πιστό του σκύλο και άρχιζε να αφηγείται: «Όταν οι άνθρωποι έλεγαν το παρελθόν τους με ιστορίες… εξηγούσαν το παρόν τους με ιστορίες… προέλεγαν το μέλλον τους με ιστορίες…Την καλύτερη θέση δίπλα στο τζάκι την κρατούσαν για τον ΠΑΡΑΜΥΘΑ».

Ως άλλος (μικρός και ασήμαντος, βεβαίως) Παραμυθάς, επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ 7+1 ιστορίες από τα 65 χρόνια ζωής του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League, οι οποίες μας κάνουν να αγαπάμε ακόμα περισσότερο αυτή την ξεχωριστή διοργάνωση.

Πάμε λοιπόν. Μια φορά και έναν καιρό...

Παγκόσμια πρωταθλήτρια η... Γουλβς!

Το Κύπελλο Πρωταθλητριών γεννήθηκε, επί της ουσίας, από την ανάγκη των ευρωπαϊκών ομάδων να λύσουν τις διαφορές τους. Κύρια αφορμή το περίφημο «Ματς του Αιώνα» στο οποίο, τον Νοέμβριο του 1953, η θρυλική Ουγγαρία του Φέρεντς Πούσκας διέλυσε μέσα στο «Γουέμπλεϊ» την Αγγλία (6-3), την εθνική ομάδα των εφευρετών του ποδοσφαίρου.

Μετά και το απίστευτο 7-1 υπέρ των Μαγυάρων στην ρεβάνς (;) της Βουδαπέστης, έξι μήνες αργότερα, οι Άγγλοι ήθελαν να πάρουν την τιμή (και το αίμα) τους πίσω. Τον φθινόπωρο του 1954 η Γουλβς, πρωταθλήτρια της χώρας, οργάνωσε φιλικά με την ουγγρική Χόνβεντ και την ρωσική Σπαρτάκ στο «Μολινό». Νίκησε και τις δύο, με τους Βρετανούς δημοσιογράφους να την ανακηρύσσουν... παγκόσμια πρωταθλήτρια!

Ο Γάλλος Γκαμπριέλ Ανό, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Equipe», βρέθηκε στο γήπεδο και τις επόμενες ημέρες απάντησε στους Βρετανούς συναδέλφους του: «Όχι, η Γουλβς δεν είναι ακόμα η παγκόσμια πρωταθλήτρια σε επίπεδο συλλόγων». Πρότεινε μέσω της εφημερίδας την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ομάδων και, κάπως έτσι, γεννήθηκε το Κύπελλο Πρωταθλητριών...

Ο «Άγιος» Ντάνκαν Έντουαρντς

Η αεροπορική τραγωδία που ξεκλήρισε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στις 6 Φεβρουαρίου του 1958, έδωσε μυθικές διαστάσεις στον σύλλογο του «Ολντ Τράφορντ» αφού, δέκα χρόνια αργότερα, με οδηγούς τους επιζήσαντες από το δυστύχημα Ματ Μπάσμπι και Μπόμπι Τσάρλτον, οι Μπέμπηδες έγιναν η πρώτη αγγλική ομάδα που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Ανάμεσα στα 18 θύματα, ένας ποδοσφαιριστής που είχε μπροστά του μια λαμπρή, ενδεχομένως και τεράστια καριέρα. Ο κοκκινομάλλης Ντάνκαν Έντουαρντς πάλεψε για την ζωή του για 16 μέρες στο νοσοκομείο, αλλά τελικά υπέκυψε. Ήταν μόλις 22 ετών.

Η επιβεβαίωση ότι το ποδόσφαιρο αγγίζει (και ενίοτε ξεπερνάει) τα όρια της θρησκείας, ο Ντάνκαν Έντουαρντς μετατράπηκε επί της ουσίας σε «Άγιο», αφού η μορφή του κοσμεί έκτοτε τα παράθυρα της εκκλησίας στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το χωριό Ντάντλεϊ. «Ο Θεός είναι μαζί μας για τον Αρχηγό μας. Ευχαριστούμε τον Θεό για την ζωή του Ντάνκαν Έντουαρντς, ο οποίος πέθανε στο Μόναχο τον Φεβρουάριο του 1958» αναφέρει η επιγραφή που συνοδεύει την εικόνα.

Τα πάχη του, τα κάλλη του!

Υπήρξε μια από τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες όλων των εποχών. Στην Ελλάδα ήμασταν τυχεροί γιατί τον ζήσαμε (οι παλαιότεροι έστω) ως προπονητή, αλλά άτυχοι γιατί, παρ' ότι τον έφερε ο Εθνικός στα μέρη μας, τελικά δεν τον απολαύσαμε με την μπάλα στα πόδια.

Ο Φέρεντς Πούσκας, ο καλπάζων συνταγματάρχης, έφτασε στην Ρεάλ Μαδρίτης σε ηλικία 31 ετών και αρκετά υπέρβαρος. «Και τι κάνω τώρα εγώ με αυτόν τον χοντρό;» ρώτησε ο Αργεντινός προπονητής Λουίς Καρνίλια τους παράγοντες της Βασίλισσας.

«Κάντον να αποκτήσει ξανά την φόρμα του» ήταν η απάντησή τους. Ο Καρνίλια δεν στέριωσε στην Ρεάλ, αλλά ο Πούσκας έμεινε οκτώ χρόνια στην ομάδα και ήταν ο ιδανικός παρτενέρ του Αλφρέδο ντι Στέφανο, στην κατάκτηση τριών Κυπέλλων Πρωταθλητριών. Ένας απολαυστικός «χοντρός»...

Η εφτάρα στην Γηραιά Κυρία

Όταν ακούμε ή διαβάζουμε ένα σκορ 7-0 σε σχέση με την Γιουβέντους, το μυαλό όλων πηγαίνει αυτόματα στο βράδυ μαρτυρίου που βίωσε ο Ολυμπιακός στο Τορίνο, τον Δεκέμβριο του 2004.

Και όμως, η Γηραιά Κυρία δεν θα ξεχάσει ποτέ ένα 7-0 που συνδυάστηκε με τα πρώτα ευρωπαϊκά παιχνίδια της ιστορίας της. Με αστέρια του βεληνεκούς του Ομάρ Σίβορι, του Τζαμπιέρο Μπονιπέρτι και του Τζον Τσαρλς, οι Μπιανκονέρι νικούν 3-1 την αυστριακή Βίνερ στο Τορίνο, στον πρώτο τους αγώνα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Η ρεβάνς (1η Οκτωβρίου 1958) έμοιαζε τυπική διαδικασία. Δεν ήταν. Η Βίνερ, με τέσσερα γκολ του Τζόσεφ Χάμερλ, διέλυε την Γιούβε με 7-0 (!) και έβαζε σκληρό τέλος στα όνειρα της για κούπα. Στα προημιτελικά, όμως, οι Αυστριακοί αποκλείστηκαν από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ρεάλ, χάνοντας με... 7-1! Από εφτάρα (υπέρ) σε εφτάρα (κατά).

Το κέρμα έδειξε «Λίβερπουλ»

Όταν δεν υπήρχαν ακόμα παράταση και πέναλτι, την πρόκριση μιας ομάδας, εφόσον είχε προηγηθεί από μια νίκη εκατέρωθεν σε διπλούς αγώνες με την ίδια διαφορά τερμάτων ή δύο ισοπαλίες (δεν υπήρχε ο κανονισμός του εκτός έδρας γκολ), την έκρινε ένας τρίτος, επαναληπτικός αγώνας.

Στα προημιτελικά της διοργάνωσης το 1965, Λίβερπουλ και Κολωνία έδωσαν τρία παιχνίδια που έληξαν όλα ισόπαλα: 0-0, 0-0 και 2-2. Στο φινάλε του τρίτου και ύστερα από συνολικά 300 (!) λεπτά ποδοσφαίρου, ο Βέλγος διαιτητής Ρόμπερ Σο έριξε το κέρμα. Το στρίψιμο του νομίσματος χαμογέλασε στους Κόκκινους του Μπιλ Σάνκλι. Δεν ήταν, πάντως, ακόμα η ώρα τους για ευρωπαϊκή δόξα...

Η χαρτοπετσέτα του Φούτρε

Γνωστή και μη εξαιρετέα η ιστορία για το πώς ο Λιονέλ Μέσι υπέγραψε το πρώτο του «συμβόλαιο» με την Μπαρτσελόνα σε μια χαρτοπετσέτα (φωτό). Και όμως, ο πρώτος σταρ που το έκανε για λογαριασμό των Μπλαουγκράνα, είχε μόλις κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών με την Πόρτο!

Τον Μάιο του 1987, οι Δράκοι νικούν στη Βιέννη την Μπάγερν Μονάχου με το αξέχαστο τακουνάκι του Ραμπά Ματζέρ. Μετά τον αγώνα, σε μια μπυραρία της αυστριακής πρωτεύουσας, οι πρόεδροι Μπαρτσελόνα (ο αείμνηστος Τζουσέπ Γιουίς Νούνιεθ) και Πόρτο (ο... αιώνιος μέχρι και σήμερα Ζόρζε Νούνο Πίντο ντα Κόστα) δίνουν τα χέρια για τον Πάουλο Φούτρε, το αστέρι εκείνης της ομάδας.

Επειδή δεν έχουν κάποιο χαρτί στην διάθεσή τους, οι πρόεδροι υπογράφουν ένα «προσύμφωνο» σε μια χαρτοπετσέτα. Ο Νούνιεθ επιστρέφει στην Βαρκελώνη περιχαρής με την σούπερ μεταγραφή, αλλά ο τότε προπονητής, Άγγλος Τέρι Βέναμπλς, την απορρίπτει! Ο Φούτρε δεν φόρεσε ποτέ τα Μπλαουγκράνα, όπως δεν το έκαναν ούτε ο Μάρκο φαν Μπάστεν ή ο Ούγκο Σάντσες, τους οποίους είχε απορρίψει ο Βέναμπλς για να πάρει τον... Στιβ Άρτσιμπαλντ!

Η προφητεία του Λιούπκο

Τα πιο ξεχωριστά τρόπαια στα 65 χρόνια ιστορίας του θεσμού ανήκουν σε δύο βαλκανικές ομάδες: Την ρουμανική Στεάουα Βουκουρεστίου το 1986 και τον Ερυθρό Αστέρα της (πρώην ενωμένης) Γιουγκοσλαβίας το 1991. Κατά σύμπτωση, και τα δύο τρόπαια κατακτήθηκαν στα πέναλτι (κόντρα σε Μπαρτσελόνα και Μαρσέιγ αντίστοιχα).

Πριν από τον τελικό με τους Μασσαλούς στο Μπάρι, ο προπονητής του Αστέρα, Λιούμπομιρ Πέτροβιτς, ο οποίος στη συνέχεια κάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, ζήτησε από τους παίκτες του να περιορίσουν τα αστέρια της Μαρσέιγ και να μην τους απασχολήσει το να βάλουν γκολ.

Όταν ένας παίκτης του τον ρώτησε εύλογα «πως θα κατακτήσουμε το τρόπαιο;», ο Λιούπκο απάντησε: «Στα πέναλτι. Ο Στογιάνοβιτς θα αποκρούσει ένα και θα νικήσουμε». Το είπε ο προφήτης Πέτροβιτς... και έγινε!

«Γεια σου μπαμπά»

Ο Μεχμέτ Σολ, ο οποίος συνδυαστικά έπαιξε πάνω από 400 ματς με την Μπάγερν Μονάχου και την Εθνική Γερμανίας, γεννήθηκε ως Γιουκσέλ, αφού ο πατέρας του ήταν Τούρκος (Εργκίν). Όταν ο Μεχμέτ ήταν πέντε ετών, οι γονείς του χώρισαν και ο πατέρας του γύρισε στην Τουρκία, ενώ η μητέρα του παντρεύτηκε τον Χέρμαν Σολ, από τον οποίο πήρε το επίθετο.

Τον φθινόπωρο του 1997, η Μπάγερν του Σολ επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη για να αντιμετωπίσει την Μπεσίκτας, στην φάση ομίλων του Champions League. Μετά τον αγώνα, ένας γηραιός άνδρας πλησίασε τον Μεχμέτ στην μεικτή ζώνη και του ζήτησε ένα αυτόγραφο.

«Τον αναγνώρισα και του είπα: 'Γεια σου μπαμπά'» αποκάλυψε αργότερα ο Σολ, ο οποίος χάρη σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα είδε τον βιολογικό του πατέρα μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια!