Ο Ντάνι πίσω από τον Πογιάτος...

• OΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΚΟΡΩΠΙ
• ΗΞΕΡΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΛΥΓΙΣΕ
• WE NEED TIME
• ΣΟΚ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ
• ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΧΗΜΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΙΜ

Θα μπορούσε να απολαμβάνει τις δάφνες της κατάκτησης του Champions League Youth στον πάγκο της Ρεάλ, έχοντας προσθέσει το πιο σημαντικό παράσημο στην στολή του προπονητή ακαδημίας. Είχε χτίσει την ομάδα, την είχε δουλέψει, της είχε βάλει την δική του σφραγίδα, την έφτασε στην πηγή και ο Ραούλ ήπιε το νερό από την κούπα της Ρεάλ Μαδρίτης. Το χάρηκε σαν να ήταν και εκείνος εκεί, μην παραγνωρίζοντας και την συμβολή του αντικατάστατη του, τον οποίο έσπευσε να συγχαρεί για την μεγάλη αυτή επιτυχία.

Επέλεξε, όμως, το επόμενο βήμα. Την θέση στην άκρη του πάγκου. Του πρώτου προπονητή. Για πρώτη φορά στην καριέρα του. Στον Παναθηναϊκό. Σε έναν σύλλογο που γνώρισε για πρώτη φορά στις τεράστιες πορείες του Τριφυλλιού το 2002 και το 2003 στο Champions League και το Κύπελλο UEFA.

Ήθελε να γράψει ιστορία και το κατάφερε. Από την αντίθετη πλευρά. Έγινε ο μόνος προπονητής ever στον Παναθηναϊκό που έφυγε χωρίς να έχει γευθεί την χαρά της νίκης! Απίθανο. Και παράλληλα έγινε ο πρώτος με τα λιγότερα παιχνίδια στα χρόνια του επαγγελματικού ποδόσφαιρο.

Ο Ντάνι Πογιάτος θα ξεχαστεί γρήγορα αλλά αυτή την εμπειρία, δεδομένα, δεν θα την ξεχάσει ποτέ. Αντιμετωπίστηκε από μερίδα των ΜΜΕ ως... άσχετος, λες και το να είσαι προπονητής στην U19 της Ρεάλ δεν χρειάζεται ούτε γνώσεις, ούτε κάτι σπέσιαλ. Ούτε άσχετος ήταν, ήρθε να κάνει διακοπές, ούτε τίποτα. Απλά δεν ήταν έτοιμος. Έκανε λάθη που μπορεί να κάνει ένας πρωτάρης τεχνικός, οι συνθήκες με τις πολλές μεταγραφές και τον Covid19 του έκαναν το έργο ακόμη πιο δύσκολο και στον πρώτο Παναθηναϊκό μετά το 2016 όπου ξαναείχε απαιτήσεις, ήταν δύσκολο να επιβιώσει μετά από τρια σερί ανεπιτυχή αποτελέσματα στο πρωτάθλημα.

Το GWJ θα προσπαθήσει σήμερα να ρίξει... φως στο ποιος ήταν ο Ντάνι Πογιάτος αυτό το τρίμηνο που έκατσε στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Πέρα από τα όσα(δεν) μας έδειξε η ομάδα του, πέρα από τα λάθη του και τις δηλώσεις του.

OΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΚΟΡΩΠΙ

Από την πρώτη μέρα της πρόσληψής του έκανε το Κορωπί... δεύτερο του σπίτι. Περνούσε τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο προπονητικό κέντρο, ήταν απόλυτα αφιοσωμένος στην δουλειά του, είχε συνεχείς συσκέψεις με τον Ρόκα και τους συνεργάτες του για να μπορέσει να κάνει το καλύτερο δυνατό για την ομάδα. Μερικές φορές, όμως, η σκληρή δουλειά, η θέληση για επιτυχία δεν φτάνουν από μόνα τους.

ΗΞΕΡΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΛΥΓΙΣΕ

Σύμφωνα με μία άποψη, η οποία... και καλά θεμελιώθηκε με την δήθεν ομιλία μετά την ήττα από τον Άρη, ο Πογιάτος δεν ήξερε που ήταν, δεν είχε καταλάβει που είχε έρθει. Στο Κορωπί αρκετές φορές τον άκουγες να λέει ᾽’ Eίμαστε ο Παναθηναϊκός᾽᾽. Είχε μελετήσει πολύ καιρό το που έρχεται και όπως αναφέραμε και παραπάνω γνώριζε άριστα τον... Panathinaikos.

Για αυτό, λοιπόν, και τον λύγισε η πίεση, για αυτό και δεν μπορούσε να διαχειριστεί το άγχος. Ήξερε πως το καράβι που κουμαντάρει είναι μεγάλο και αυτός ένας νέος καπετάνιος. Μέχρι να αρχίσουν τα επίσημα παιχνίδια απολάμβανε κάθε στιγμή, ήταν με το χαμόγελο στα χείλη. Μετά... σκοτείνιασε, άλλαξε ολοκληρωτικά στην όψη αλλά και στην διάθεση και δίχως υπερβολή πνίγηκε από το άγχος του!

WE NEED TIME

Ποια ήταν η εξήγηση που έδινε στην άθλια(αλλά με αρκετά ελαφρυντικά) αγωνιστική εικόνα της ομάδας του; ᾽We need time’’. Πίστευε πως γρήγορα ο Παναθηναϊκός θα έβγαζε στο χορτάρι αυτά που δούλευε και πως απλά χρειαζόταν χρόνος για να αφομοιωθεί το πλάνο του, να έρθουν σε καλή κατάσταση οι παίκτες και το Τριφύλλι να αρχίσει να θυμίζει η ομάδα. Αν είχε δίκιο ή όχι, δεν θα το μάθουμε ποτέ.

ΣΟΚ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ

Ήξερε πως ήταν σε δύσκολη θέση μετα την ήττα και από τον Άρη. Οι συνομιλίες του, όμως, με τον Γιάννη Αλαφούζο, τον είχαν πείσει πως θα έχει τον χρόνο να... γυρίσει την παρτίδα. Όταν ενημερώθηκε(αρχικά από τα σάιτ) πως θα αποτελέσει άμεσα παρελθόν, έχασε την γη κάτω από τα πόδια του. Έχει τέραστια πικρία, θεωρεί πως άλλα πράγματα του υποσχέθηκαν για να... ψηθεί να υπογράψει και άλλα έγιναν και πραγματικά έπεσε από τα σύννεφα. Του βγήκε... ξινή η απόδραση στο Ναύπλιο την περασμένη Κυριακή και μέχρι και σήμερα δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που έγινε. Για αυτό και δεν βρήκε το κουράγιο να περάσει για τελευταία φορά τις πύλες του Καλαφάτης και να αποχαιρετίσει τους παίκτες του.

ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΧΗΜΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΙΜ

Ο Πογιάτος μπορεί να είχε ωραίες σκέψεις, να ήθελε να φτιάξει έναν ελκυστικότατο Παναθηναϊκό αλλά έδειξε τεράστια έλλειψη ικανότητας στην διαχείριση των προσωπικότητων μέσα στα αποδυτήρια. Δεν κατάφερε να εμπνεύσει τους παίκτες του και όταν τον... κατάπιε το άγχος και η πίεση, είχε ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση.

Ακόμη ένας σημαντικός παράγοντας είναι πως δεν κατάφερε να δέσει με το υπόλοιπο επιτελείο, με το οποίο συνεργαζόταν για πρώτη(και προφανώς τελευταία) φορά. Ένα τιμ που αντί να του δώσει ώθηση επί της ουσίας τον κατιδίκασε πιο γρήγορα!