Garcia Vs Ferreira: Πως ο Πάμπλο κάνει τη διαφορά στον ΠΑΟΚ του Αμπέλ (vid)

• Τι άφησε ο Φερέιρα
• Τι άλλαξε ο Γκαρσία

Ο Φερέιρα ήρθε (ένα ηλιόλουστο πρωινό στην Ολλανδία), είδε (για σχεδόν 16 μήνες) και απήλθε. Ο Αμπέλ έφυγε με δάκρυα στα μάτια όταν προέκυψε το ενδιαφέρον της Παλμέιρας κι ως ένας άλλος Ζεσούς (τον οποίο είχε αποκλείσει μερικές βδομάδες πριν) άνοιξε πανιά για τη Βραζιλία, όπου οι Πορτογάλοι προπονητές έχουν πέραση τελευταία.

Στο ερώτημα «τι άφησε πίσω του» οι γνώμες είναι μοιρασμένες, το σίγουρο είναι πως δεν άφησε «καμένη γη» κάτι που το αντιλήφθηκε από την πρώτη στιγμή ο διάδοχος του στον «ασπρόμαυρο πάγκο, Πάμπλο Γκαρσία, που δίχως δεύτερη σκέψη είπε το «ναι» στην πρόταση που του έγινε από την οικογένεια Σαββίδη. Μη νομίζετε ότι η πρόταση έγινε τυχαία ή υπό το βάρος της πρότασης των Βραζιλιάνων της Παλμέιρας. «Αν δεν είχαμε κάποια δεδομένα σύμφωνα με τα οποία ο Πάμπλο θα μπορούσε να σταθεί στον πάγκο του ΠΑΟΚ, ίσως να μην μπαίναμε στη διαδικασία αλλαγής προπονητή», σχολίασε ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ, Κυριάκος Κυριάκος, κι αυτή είναι η αλήθεια.

Ο αγαπημένος «Τσε» της κερκίδας περίμενε σχεδόν πέντε χρόνια για αυτή την στιγμή, ένιωσε μια έκπληξη όταν χτύπησε το τηλέφωνο με την υπεραστική κλήση από το Ροστόφ, αλλά ήταν έτοιμος να πάρει τη σκυτάλη και να αναλάβει το τιμόνι του «ασπρόμαυρου» καραβιού.

Νέος και μάλιστα πρωτάρης κυβερνήτης στο σκάφος, ο Γκαρσία έχει δείξει από την εποχή που έπαιζε ποδόσφαιρο ότι δεν διστάζει να βουτήξει στα βαθιά και να μπει στη μάχη. Γι’ αυτόν, άλλωστε, κάθε αγώνας είναι μια μάχη, ένα κομμάτι του «πολέμου» εντός των γραμμών. Έτσι πορεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια που λείπει από την πατρίδα του, έτσι θα πορευτεί και ως πρώτος προπονητής, πάνω σε συγκεκριμένες και απαράβατες αρχές: Στην πειθαρχεία, στην αποφασιστικότητα μέχρι το τελευταίο λεπτό, στην ομαδική λειτουργία και στον ισχυρό χαρακτήρα.

Είναι πολλά αυτά που θέλει να αλλάξει ο Ουρουγουανός στον ΠΑΟΚ του… Φερέιρα, το έχει πει από την πρώτη στιγμή, το σίγουρο είναι πως δε θα διστάσει να πάρει δύσκολες και ρισκαδόρικες αποφάσεις, προτάσσοντας τη δικαιοσύνη μέσα στα αποδυτήρια της Τούμπας. Εδώ και δώδεκα χρόνια έχει ζήσει όλη τη δομή του ΠΑΟΚ, ξέρει τις ιδιαιτερότητες του κλαμπ και έχει το DNA του. Κάτι που δεν είχε ο προηγούμενος προπονητής. Σημαντική λεπτομέρεια για έναν οργανισμό, όπως αυτός του ΠΑΟΚ.

Ένα πρώτο δείγμα της ομάδας του Γκαρσία πήραμε στα τρία παιχνίδια πριν από τη διακοπή του πρωταθλήματος, ωστόσο γνωρίζει και ο ίδιος πως θα πρέπει να περάσουν μήνες και ένας σημαντικός αριθμός αγώνων για να βάλει τη σφραγίδα του στην ομάδα.

Τι άφησε ο Φερέιρα

Ο ΠΑΟΚ του Αμπέλ Φερέιρα έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις στο «αντίο» του Πορτογάλου. Απέναντι στη Γρανάδα ήταν πολύ καλύτερος, μπορεί να μη πήρε το αποτέλεσμα που δικαιούνταν, αλλά η εικόνα του ήταν άκρως ικανοποιητική για έναν πολύ απλό λόγο: στο γήπεδο στήθηκε μια ομάδα με βάσει τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών της.

Το 3-4-3 ή 3-4-2-1 ή 5-4-1, όπως εσείς θέλετε πείτε το, αποτέλεσε τη διέξοδο του Φερέιρα κατά τη διάρκεια των πλέι οφ. Μια ομάδα προερχόμενη από παρατεταμένη απραξία, λόγω του πρώτου lockdown, στήθηκε και (προ)ετοιμάστηκε με στόχο να μην εκτεθεί, να πάρει τα αποτελέσματα, έστω και με μισό μηδέν. Απόδειξη; Στα περσινά πλέι οφ πέτυχε 8 γκολ σε δέκα αγώνες και έμεινε στο μηδέν (με Ολυμπιακό εντός, Παναθηναϊκό εκτός, ΑΕΚ εντός κι εκτός, Άρη εντός) στο 50% των αγώνων.

Ο Αμπέλ αποδέχθηκε τη διοικητική απόφαση για οικονομικό εξορθολογισμό, πιστώνεται την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, όπως επίσης ότι άφησε ως κληρονομιά τους Χρήστο Τζόλη και Γιάννη Μιχαηλίδη, που είτε γιατί το πίστευε, είτε γιατί όπως φάνηκε σε πολλές περιπτώσεις επιδίωξε «να σώσει τον εαυτό του», τους έβαλε και έπαιξαν δίχως να αναλογιστεί το κόστος. Πάντως, ο Πορτογάλος είχε και πολλές αδυναμίες, όπως το «διάβασμα» ενός αγώνα, τη βοήθεια από τον πάγκο, την εγωιστική πολλές φορές συμπεριφορά, που τον έφεραν «απέναντι» σε μεγάλη μερίδα του κόσμου.

Τι άλλαξε ο Γκαρσία

Πολλοί λένε και ίσως έχουν δίκιο, ότι αυτή τη εμμονή του Φερέιρα στον συγκεκριμένο σχηματισμό, τον… έφαγε ή αν προτιμάτε οδήγησε πιο εύκολα από ποτέ τη διοίκηση να τον αφήσει να πάει στην Παλμέιρας.

Η μεγάλη διαφορά του με τον Γκαρσία, είναι πως ο Ουρουγουανός δεν έχει εμμονές με σχηματισμούς, επιχειρεί και θέλει να κάνει απλά πράγματα βασιζόμενος στο υλικό και τις αρχές του. Το αγαπημένο σύστημα είναι το 4-3-3, αλλά θα παίξει και 4-1-2-3 ή 4-2-3-1, κυρίως δε θα στήσει ποτέ την ομάδα τόσο πίσω στο γήπεδο όταν απέναντι του έχει υποδεέστερες στα χαρτιά ομάδες, κάτι που πεισματικά έκανε ο προκάτοχος του.

Με το 4-3-3 ή οποιαδήποτε άλλη εκδοχή του συγκεκριμένου σχηματισμού, οι «ασπρόμαυροι» έχουν αποκτήσει πλάτος στο γήπεδο, έχουν μπει τα εξτρέμ στην εξίσωση και δημιουργούν φάσεις από τα άκρα, όχι μόνο από τον άξονα.

​

Ο ΠΑΟΚ του Γκαρσία θυμίζει σε κάτι την ομάδα του Λουτσέσκου, το κυριότερο έπαψε να είναι προβλέψιμος. Στην εποχή του Φερέιρα ήταν πολύ εύκολο για τον αντίπαλο προπονητή να «διαβάσει» τον τρόπο ανάπτυξης και να τον μπλοκάρει. Αυτό έχει αλλάξει, πλέον, δεν είναι εύκολο το διάβασμα ή το μπλοκάρισμα κομβικών ποδοσφαιριστών, όπως ο Γιαννούλης.

Ο Πορτογάλος στο 3-4-2-1, έπαιζε με δύο δεκάρια πίσω από τον φορ, επιζητούσε την κατοχή της μπάλας, ήθελε να βάζει παίκτες ανάμεσα στις γραμμές. Από κάποια στιγμή και μετά, οι αντίπαλοι το γνώριζαν, έκλειναν τον άξονα και έμενε η μπάλα στα πόδια των στόπερ, να τη γυρνάνε έξω από τη δική τους μεγάλη περιοχή.

Σε πόσα και πόσα παιχνίδια η δεξιά πλευρά έμενε πλήρως απενεργοποιημένη και όλο το βάρος έπεφτε στα αριστερά;. Ένα μπλοκάρισμα του Γιαννούλη ήταν αρκετό, ενώ τώρα ο Κατερινιώτης διεθνής αμυντικός έχοντας μπροστά του έναν συμπαίκτη θα μπορεί να κάνει με μεγαλύτερη ευκολία και αποτελεσματικότητα το overlap.

Διαθέτοντας έναν επιπλέον χαφ στον άξονα, ο ΠΑΟΚ έπαψε να έχει ένα τυποποιημένο στυλ ανάπτυξης, με τους στόπερ να αλλάζουν διαρκώς και πολλές φορές άσκοπα την μπάλα, οι τρεις παίκτες της μεσαίας γραμμής είναι πιο κινητικοί, το παρατηρεί κανείς από τις κινήσεις των Σβαμπ, Ελ Καντουρί και Αουγκούστο. «Είμαι πλέον ο box-to-box μέσος της ομάδας», είπε πρόσφατα ο Στέφαν Σβαμπ, που με 2 γκολ και 7 ασίστ κάνει μέχρι τώρα τη διαφορά.

Η μεγαλύτερη αξιοποίηση των μεσοεπιθετικών είναι ένα ακόμα στοιχείο της φιλοσοφίας του Ουρουγουανού προπονητή. Ο Ζίβκοβιτς, ο Τζόλης, ο Μουργκ έχουν χώρο, πλέον, μπροστά τους και μπορούν να παίξουν στο «ένα εναντίον ενός» και να τελειώσουν φάσεις, που θα έχουν δημιουργήσει από μόνοι τους. Ο «Δικέφαλος» έγινε πιο επιθετικός, παίζοντας από έξω προς τα μέσα και όχι το αντίστροφο που ίσχυε επί Φερέιρα.

Το δείχνουν και οι αριθμοί, η αποτελεσματικότητα στα πρώτα τρία παιχνίδια με 10 γκολ στο ενεργητικό, μια επιπλέον ανάλυση για το πως σκέφτεται και τι κάνει ο ΠΑΟΚ του Γκαρσία, επιχείρησε και έκανε ο Βασίλης Σαμπράκος στο κανάλι του στο YouTube (Vasilis Sambrakos), όπου μπορείτε να δείτε τι ομάδα θέλει να φτιάξει ο Ουρουγουανός προπονητής.