Κατερίνα Δίβαρη: Ένα κορίτσι που έμαθε να δαμάζει τα κύματα!

• «Να βρεθώ στις 10 καλύτερες στο Τόκιο»
• «Πρότυπα μου είναι οι γονείς μου»
• «Μεγάλη τιμή που θα είμαι στους Ολυμπιακούς»
• «Ο προπονητής μου λέει να πατάω στη γη»
• «Το άθλημα μας μοιάζει με το σκάκι»
• «Η Aruba και η ...καταιγίδα»
• «Θέλω να γίνομαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου»
• «Δεν μπορώ να αποχωριστώ την θάλασσα»

Πολλά παιδιά στην ηλικία της αναζητούν,σε μια χώρα που δεν δίνει πια εύκολα ευκαιρίες, το επόμενο βήμα στη ζωή τους. Εκείνη παλεύει καθημερινά με τα κύματα, έχει μάθει να τα "δαμάζει" και δηλώνει έτοιμη για την συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η 20χρονη Κατερίνα Δίβαρη, είναι ως σήμερα το νεότερο μέλος της ελληνικής Ολυμπιακής ομάδας, και θα εκπροσωπήσει την χώρα μας στο κορυφαίο γεγονός του 2021 στο άθλημα της ιστιοπλοΐας.

Στη «δύση» του 2020 άνοιξε τα χαρτιά της, το μυαλό και την καρδιά της και μίλησε στο GAZZETTA WEEKEND για τα όνειρα και τη ζωή της.

«Να βρεθώ στις 10 καλύτερες στο Τόκιο»

Με τι όνειρο θα ταξιδέψεις το καλοκαίρι του 2021 στο Τόκιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Πάντα το όνειρο μου ήταν η συμμετοχή και η εκπροσώπηση της χώρας μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επειδή πέρυσι είχα την ευκαιρία να συμμετέχω στο Test Εvent,έχω εικόνες από την Ιαπωνία και έτσι μπορούσα να με φανταστώ ξανά εκεί. Ταξιδεύοντας θα φαντάζομαι το medal race, θα ήθελα πολύ να βρεθώ ανάμεσα στις 10 καλύτερες».
Η χώρα μας έχει σπουδαία παράδοση στην ιστιοπλοΐα και ειδικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πόσο εφικτό είναι να βάλεις το όνομα σου στον πίνακα των Ολυμπιακών μεταλλίων;
«Πιστεύω ότι ο άνθρωπος δεν έχει όρια και μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Σίγουρα ένα Ολυμπιακό μετάλλιο είναι όνειρο κάθε αθλητή. Στόχος μου για τους Ολυμπιακούς αγώνες είναι να ζήσω την εμπειρία και φυσικά να δώσω την καλύτερη δυνατή παρουσία για την εκπρόσωπηση της χώρα μας».

«Πρότυπα μου είναι οι γονείς μου»

Πως ήρθε στη ζωή σου η ιστιοπλοϊα και σε τι ηλικία;
«Με την ιστιοσανίδα δέθηκα από την στιγμή που ανέβηκα πάνω και σήκωσα το πανί στην ηλικία των 10 χρόνων. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα το να μπορώ να χειρίζομαι μόνη μου μια σανίδα και ένα πανάκι και να πηγαίνω όπου θέλω μέσα στην θάλασσα. Ξεκίνησα τα πρώτα μου μαθήματα στην σχολή του Παύλου Χειλαδάκη και στην συνέχεια με παρότρυνε να γραφτώ στον Ναυτικό Αθλητικό Όμιλο Βάρης Βάρκιζας που βρίσκομαι μέχρι και σήμερα».
Είχες κάποιο πρότυπο όταν ήσουν πιο μικρή;
«Πρότυπα μου από την πρώτη μέρα, είναι οι γονείς μου. Είναι αυτοί που με πίστεψαν και με έμαθαν να ξεπερνάω τις δυσκολίες και να μην τα παρατάω ποτέ. Βρίσκομαι εδώ που είμαι σήμερα χάρη σε αυτούς».

«Μεγάλη τιμή που θα είμαι στους Ολυμπιακούς»

Περιέγραψε μου τα συναισθήματα σου όταν δαμάζεις τα κύματα;
«Είναι απίστευτο το ότι συνδέεσαι με τα στοιχεία της φύσης. Τον αέρα και την θάλασσα και μπορείς να αναπτύξεις μεγάλες ταχύτητες που σου προσφέρουν το αίσθημα της απόλαυσης και της αδρεναλίνης».
Πότε κατάλαβες ότι έχεις μέλλον σ' αυτό το άθλημα;
«Το windsurf με κέρδισε από την πρώτη στιγμή και με έκανε να νιώθω χαρούμενη. Σίγουρα όταν έφερα την πρώτη μου διεθνή διάκριση το 2016 στο Παγκόσμιο Νεανίδων στην κατηγορία των TechnoT293, ένιωσα πολύ όμορφα και αυτό μου έδωσε ακόμα περισσότερο κίνητρο να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά και να συνεχίσω».
Ποια θεωρείς τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας σου;
«Μεγαλύτερη επιθυμία μου ήταν η πρόκριση της χώρας μας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επομένως η πρόκριση θεωρώ ότι με γεμίζει πιο πολύ από κάθε άλλη διάκριση. Νιώθω μεγάλη τιμή».
Μετά από το Τόκιο θα καταργηθεί το RSX για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024. Σε ποια κλάση θα συνεχίσεις;
«Θα ήθελα να συνεχίσω στο IQ foil class αν μου δωθεί η ευκαιρία και καταφέρω να βρω χορηγούς.Το sport πλέον γίνεται εντελώς extreme και αυτό είναι κάτι που με τραβάει ακόμα περισσότερο. Φυσικά παράλληλα θέλω να τελειώσω και τις σπουδές μου».
Τι έχεις επιλέξει να σπουδάσεις;
«Είμαι στο ΠΑΠΕΙ(Πανεπιστήμιο Πειραιώς) στο τμήμα Τουριστικών Σπουδών. Θα ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο και με άλλες αθλητικές δραστηριότητες που μέχρι τώρα δεν είχα χρόνο».

«Ο προπονητής μου λέει να πατάω στη γη»

Η ομοσπονδία, η πολιτεία νιώθεις ότι είναι δίπλα σου;
«Σίγουρα η εποχή που διανύουμε είναι δύσκολη και το κατανοώ. Η ομοσπονδία προσπαθεί να με βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο και την ευχαριστώ. Η πολιτεία πιστεύω ότι θα μπορούσε να επενδύσει περισσότερο σε ένα sport όπως είναι το windsurfing, διότι στην χώρα μας η θάλασσα και οι καιρικές συνθήκες το ευνοούν».
Τι δεν ξεχνάς ποτέ από αυτά που σου έχει πει ο προπονητής σου, ο Ζαν Μάρκ Φάντης;
«Το πιο σημαντικό πράγμα που έχω μάθει από τον προπονητή μου είναι «να πατάω πάντα στην γη».

«Το άθλημα μας μοιάζει με το σκάκι»

Θεωρείς ότι η ιστιοπλοϊα και αυτή η επαφή με την θάλασσα σε κάνει να σκέφτεσαι διαφορετικά τη ζωή, αυτά που σου συμβαίνουν;
«Το windsurfing είναι ένα άθλημα που θα το παρομοίαζα με το σκάκι. Χρειάζεται να προβλέπεις πολλά πράγματα. Έχει αρκετές ιδιαιτερότητες και είναι πολύπλοκο όπως και η ζωή, τόσο στην διαχείριση του εξοπλισμού όσο και στην ιστιοπλοικη αντίληψη. Για αυτό τον λόγο με έχει διδάξει να ξεπερνάω γρήγορα τις δυσκολίες και να βρίσκω λύσεις στα προβλήματα. Είναι ένα μοναχικό άθλημα και οι ώρες που περνάς μόνος στο νερό και προπονησαι για να γίνεις καλύτερος, σε κάνουν να μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου».
Ποια είναι η πρώτη εικόνα που έχεις στο μυαλό σου από Ολυμπιακούς Αγώνες από την τηλεόραση;
«Το 2004 ήμουν τεσσάρων χρόνων και το 2008 ήμουν οκτώ. Περισσότερες αναμνήσεις έχω από το 2012 που ήμουν δώδεκα χρόνων, εκείνη την εποχή έτρεξα και εγώ τον πρώτο μου διεθνή αγώνα, όπου νομίζω είχε ζωντανή μετάδοση και θυμάμαι να θαυμάζω τον Βύρωνα Κοκκαλάνη και να σκέφτομαι ότι και εγώ μια μέρα θα ήθελα να βρίσκομαι εκεί».

«Η Aruba και η ...καταιγίδα»

Θα σε ενδιέφερε η προοπτική να μένεις μόνιμα στο εξωτερικό;
«Σίγουρα θα ήταν μια φοβερή εμπειρία και αν κάποια στιγμή μου δωθεί η ευκαιρία μπορεί να το κάνω».
Στα πρώτα χρόνια σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
«Παρά τις δυσκολίες και τις απογοήτευσεις, οι χαρούμενες στιγμές και η αγάπη για το άθλημα ήταν πάντα μεγαλύτερη».
Ποιος ο ρόλος της οικογένειας σου στην κάθε σου επιτυχία;
«Η οικογένεια μου είναι ο λόγος που ξεκίνησα αυτό το άθλημα και σε κάθε αποτυχία όπως και επιτυχία είναι εκεί για να χαρούν με την χαρά μου άλλα και να με ενθαρρύνουν με κάποια αποτυχία μου».
Ποια "διαδρομή" του πλανήτη θα ήθελες να κάνεις με το σκάφος σου;
«Σίγουρα θέλω να ταξιδέψω και σε άλλα μέρη και να γνωρίσω και άλλες θάλασσες. Σαν προορισμό θα επέλεγα την Aruba που βρίσκεται στην Καραϊβική θάλασσα».
Μια ταινία που είδες που σε "σημάδεψε";
«Είναι το "A Drift" δηλαδή "Μετά την καταιγίδα" . Ένα ζευγάρι ιστιοπλόων που ταξιδεύει κατά μήκος του Ειρηνικού βλέπει το ιστιοφόρο του να συντρίβεται από τον πιο ισχυρό τυφώνα που καταγράφηκε ποτέ στην περιοχή και ο οποίος τους καθηλώνει στην μέση της θάλασσα για 41 ημέρες. Μια ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα».

«Θέλω να γίνομαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου»

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
«Θεωρώ ότι η υγεία και οικογένεια είναι ότι ποιο πολύτιμο έχουμε. Και ο μόνος "φόβος" θα ήταν ένα από αυτά τα δύο να μην βρίσκεται σε ισορροπία».
Υποστηρίζεις κάποια ομάδα;
«Όχι. Αλλά μου αρέσει να παρακολουθώ αγώνες μπάσκετ μου αρέσει που ο αγώνας πολλές φορές κρίνεται στον τελευταίο πόντο και στο παρελθόν έχω πάει και σε αγώνες ποδοσφαίρου».
Εάν δεν ήσουν ιστιοπλόος ποιο άθλημα θεωρείς ότι θα είχε επιλέξει;
«Πιστεύω ότι θα μου ταίριαζε το snowboard».
Ζηλεύεις επιτυχίες των άλλων ή πεισμώνεις και λες θα τα καταφέρω και εγώ;
«Χαίρομαι με τις επιτυχίες των άλλων όπως θα ήθελα και αυτοί να χαίρονται με τις δικές μου αντίστοιχα και σίγουρα προσπαθώ να μαθαίνω από τα λάθη μου και να βελτιώνομαι για να γίνομαι κάθε φορά η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου».
Είναι πράγματα που θα μπορούσες να κάνεις στην ηλικία σου και δεν τα κάνεις λόγω προπονήσεων;
«Σίγουρα είναι πολλά τα πράγματα. Αλλά υπάρχει τόσος χρόνος για να τα κάνω αργότερα».

«Δεν μπορώ να αποχωριστώ την θάλασσα»

Θα μπορούσες να ζήσεις μακριά από τη θάλασσα;
«Πλέον δεν μπορώ να αποχωριστώ την θάλασσα και δεν με έχω φανταστεί να μην είμαι δίπλα της. Είναι κομμάτι της καθημερινότητας και του εαυτού μου».
Ποιες προτεραιότητες έχει σήμερα στη ζωή του ένα κορίτσι που είναι στα 20;
«Οι προτεραιότητες είναι να προοδεύω στο άθλημα μου αλλά και στο Πανεπιστήμιο. Να περνάω καλά με τους φίλους μου και να βοηθάω την οικογένεια μου. Αλλά κυρίως να είμαι χαρούμενη».
Εάν ένας ζωγράφος έφτιαχνε το πορταίτο σου πως θα το φανταζόσουν;
«Θα το φανταζόμουν χαρούμενο με φωτεινά χρώματα γιατί και στην καθημερινότητα μου είμαι χαρούμενος άνθρωπος και προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά».
Η ιστιοπλοΐα είναι ακριβό άθλημα. Πως τα καταφέρνεις σ' αυτό το κομμάτι;
«Χωρίς την στήριξη χορηγών είναι πολύ δύσκολο για έναν αθλητή να μπορεί να κρατηθεί σε υψηλό επίπεδο και να είναι ανταγωνιστικός. Είναι άθλημα εμπειρίας και τόσο οι αγώνες όσο και η προπόνηση με τους καλύτερους αθλητές της κατηγορίας είναι σημαντικό κομμάτι της προετοιμασίας. Μέχρι σήμερα πήγαινα επιλεκτικά σε αγώνες με βάση το budget που είχα. Η συνέχεια θα είναι δύσκολη χωρίς χορηγό».
Σε ποια πόλη θα ήθελες να ζεις;
«Νομίζω δεν θα άλλαζα την Αθήνα».
Το αγαπημένο σου μάθημα στο σχολείο;
«Ήταν η Βιολογία γιατί θεωρώ ότι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστήμη».
Ποια βιογραφία θα ήθελες να διαβάσεις ;
«Πιστεύω ότι θα ήταν ενδιαφέρουσα η βιογραφία του Elon Musk».