ΠΑΟΚ: Η… μαζοχιστική σχέση με το «Νο1» (poll)

• Τερματοφύλακες με… τη σέσουλα!
• Πεταμένα (πολλά) λεφτά…
• Στη «μετά Φούρτουλα» εποχή

Το καλοκαίρι του 2017 ο ΠΑΟΚ βγήκε στην αγορά με δεδομένη την απόφαση της επένδυσης (για άλλη μια φορά…) στη θέση του τερματοφύλακα. Βλέπετε, η σχέση των «ασπρόμαυρων» με τους «νάμπερ ουάν» ουδέποτε υπήρξε ερωτική. Αποδεικνύεται, διαχρονικά, μάλλον… μαζοχιστική, αφού κάθε σεζόν επανέρχεται στο τραπέζι το αιώνιο ερώτημα: γιατί δεν μπορεί να βρει ο «Δικέφαλος» έναν μεγάλο τερματοφύλακα, που θα του προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια.

Τέτοια σιγουριά και ασφάλεια δεν του προσέφερε ούτε ο Ροδρίγο Ρέι για τον οποίο δαπανήθηκαν πολλά χρήματα εκείνη τη μεταγραφική περίοδο. Ο Λούμπος Μίχελ, μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Παναγιώτη Γλύκου (165 συμμετοχές) είχε ξεχωρίσει δύο τερματοφύλακες. Ο Γκιγιέρμο Οτσόα, που έμενε ελεύθερος από τη Μάλαγα και ο Ροδρίγο Ρέι τον οποίο το σκάουτινγκ τον είχε εντοπίσει στην Αργεντινή και τη Γοδόι Κρούζ.

Μετά από ένα σκληρό γύρο διαπραγματεύσεων η ζυγαριά έκλεινε προς τον Ρέι. Ο τότε αθλητικός διευθυντής απέρριψε ως υπερβολικές τις ετήσιες απαιτήσεις του Μεξικανού τερματοφύλακα (αξίωνε 1.5 εκατ. ευρώ για κάθε έτος και συμβόλαιο διετούς διάρκειας) και κατέληξε στον Αργεντινό γκολκίπερ, ο οποίος ήταν σε καλύτερη ηλικία, είχε φθηνότερο κασέ, αλλά είχε δύο σημαντικά μειονεκτήματα. Δεν ήταν ελεύθερος (το κόστος της μεταγραφής ξεπέρασε το 1,5 εκατ. ευρώ) και έβγαινε πρώτη φορά από την πατρίδα του.

Ο Ρέι ξεκίνησε βασικός με Στανόγεβιτς και Λουτσέσκου, όμως έδειχνε να μην μπορεί να προσαρμοστεί, με τον ΠΑΟΚ να πληρώνει τα λάθη του στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με την Εστερσουντ. Το… κύκνειο άσμα του Αργεντινού ήταν ο αγώνας στη Νέα Σμύρνη κόντρα στον Πανιώνιο (2-2) τον Νοέμβριο του 2017. Έκτοτε αγωνίστηκε σε ένα μόλις παιχνίδι κυπέλλου (Τρίκαλα-ΠΑΟΚ 1-5) και τη χρονιά του νταμπλ έπαιξε σε άλλα τρία παιχνίδια για τον ίδιο θεσμό. Επέστρεψε φέτος μετά το διπλό δανεισμό σε Πατσούκα και Γοδόι Κρουζ, αλλά ποτέ δεν έπεισε το τεχνικό τιμ του «Δικεφάλου» ότι αξίζει μιας δεύτερης ευκαιρίας. Γι’ αυτό και μπαίνοντας στο τελευταίο εξάμηνο του συμβολαίου του έλυσε την συνεργασία του και έφυγε ως ελεύθερος για τη Χιμνάσια Λα Πλάτα.

Τερματοφύλακες με… τη σέσουλα!

Στα 42 χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα υπάρχουν 48 τερματοφύλακες που έχουν υπερασπιστεί την «ασπρόμαυρη» εστία. Ένα νούμερο υπερβολικά μεγάλο, για μια θέση που κανένα παιδί, που ξεκινάει να παίζει μπάλα, προτιμά να παίζει. Κι όμως, ο «Δικέφαλος» είχε σε δύο σεζόν (2002-03, 2003-04), με προπονητή τον Αγγελο Αναστασιάδη, επτά γκολκίπερ στο ρόστερ του!

Οι τερματοφύλακες έχουν κι αυτοί ψυχή, δεν είναι μονάχα οι αποδιοπομπαίοι τράγοι που ενίοτε χαλάνε τη γιορτή του ποδοσφαίρου με τα λάθη τους, το ξέρει καλά ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης που κατάφερε τη χρονιά του αήττητου πρωταθλήματος (είχε 30/30 συμμετοχές) να γίνει εκ των πρωταγωνιστών του «ασπρόμαυρου» νταμπλ, να βγει μπροστά και να βοηθήσει το κοινό της ομάδας να τον γνωρίσει καλύτερα και να αντιληφθεί γιατί η θέση του είναι εξ ορισμού των άκρων.

Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2017, όταν ο Ραζβάν Λουτσέσκου του έδωσε «γάντια» βασικού, ο Έλληνας γκολκίπερ δεν είχε βρεθεί ποτέ άλλοτε στη θέση του πρωταγωνιστή. Μέχρι τότε μετρούσε 47 αγώνες σ’ όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες, ήταν σχεδόν στα αζήτητα καμία σχέση με την τετραετία του στην Τούμπα. Εφτασε τις 137 συμμετοχές με την «ασπρόμαυρη» φανέλα, κέρδισε τίτλους, έκανε ένα καλό συμβόλαιο (λήγει το 2022), είχε καλές βραδιές, είχε όμως και κακές στιγμές, βρέθηκε από την κόλαση στον παράδεισο, δεχόμενος γκολ που πλήγωσαν τον ίδιο και την ομάδα, με τελευταίο «συμβάν» το γκολ που δέχθηκε στο 1-1 με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα. . Ο Πασχαλάκης είχε σπουδαίες επεμβάσεις στα χτυπήματα του Φορτούνη και του Βαλμπουενά, αλλά ότι δεν πλήρωσε με την γκάφα του στο πρώτο μέρος, το πλήρωσε με τον τρόπο που αποφάσισε να βγει (και να μη βγει…) στη φάση του γκολ της ισοφάρισης από τον Μπα.

Ο Πασχαλάκης είδε στο διάστημα της παρουσίας του Αμπέλ Φερέιρα να χάνει τη θέση του κάτω από τα δοκάρια, να επιστρέφει μετά τα τέσσερα γκολ που δέχθηκε πέρσι στο «Κλεάνθης Βικελίδης» ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς, να ξεκινάει τη φετινή σεζόν πίσω από τον Σέρβο γκολκίπερ και να επανέρχεται από τον Πάμπλο Γκαρσία ως τη πρώτη επιλογή για τη θέση. Μέχρι τα γάντια να επιστρέψουν στον Ζίβκοβιτς…

Πεταμένα (πολλά) λεφτά…

Όλοι μαζί οι πενήντα τελευταίοι τερματοφύλακες του Δικεφάλου δεν έχουν φτάσει τις 500 συμμετοχές κι αυτό αποτελεί άλλη μια απόδειξη για τη μαζοχιστική σχέση των «ασπρόμαυρων» με τους κατά καιρούς γκολκίπερ από κάθε γωνιά του πλανήτη, που κάθισαν κάτω από τα δοκάρια της ομάδας.

Η αναζήτηση λύσης στα χρόνια του Ιβάν Σαββίδη πέρασε από πολλά στάδια, με πολλές αγορές κι αρκετές επιλογές. Αρχικά, ο «Δικέφαλος» πήγε στη λύση των επιλογών από τερματοφύλακες που αγωνίζονταν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η πρώτη αφορούσε τον Σανθ Χακόμπο, που είχε συστηθεί στο ποδοσφαιρικό κοινό με τη φανέλα του Αστέρα Τρίπολης. Αγαπήθηκε για την τρέλα του από το κοινό της Τούμπας, όχι όμως και από τους προπονητές, γι' αυτό μετά από μόλις 30 συμμετοχές έφυγε δανεικός στην Τενερίφη και δεν επέστρεψε ποτέ πίσω. Η στιγμή που όλοι θυμούνται από το πέρασμα του ήταν σ’ ένα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ όταν τα έβαλε με την κερκίδα! Μια χειρονομία του προς την εξέδρα έφερε την αποβολή του με απευθείας κόκκινη. Ο Χακόμπο σε έξαλλη κατάσταση κι αφού έβγαλε τα γάντια του κινήθηκε απειλητικά προς τον βοηθό ζητώντας του εξηγήσεις σε έντονο ύφος. Ο ΠΑΟΚ έχοντας κάνει και τις τρεις αλλαγές του, υποχρεώθηκε να βάλει κάτω από τα δοκάρια της ομάδας τον Απόστολο Γιάννου για τα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης.

Ακολούθησε η αγορά του Σαρλ Ιτάνζ από τον Ατρόμητο. Επιλογή του Γιώργου Δώνη, ο Καμερουνέζος «πορτιέρε» κόστισε κοντά στις 250.000 ευρώ, ποσό το οποίο συμφώνησε να εισπράττει στο διάστημα της παρουσίας του στην Τούμπα. Εμεινε για ενάμιση χρόνο, αγωνίστηκε σε 40 παιχνίδια και καθώς δεν «κόλλησε» ποτέ ο Αυστριακός Μίκαελ Γκσπούρνινγκ (1 συμμετοχή), οι προπονητές του ΠΑΟΚ επέστρεψαν για λίγο στη λύση του Παναγιώτη Γλύκου. Όμως, η αναζήτηση συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια.

Το καλοκαίρι του 2015 αποκτήθηκε ο Ρόμπιν Όλσεν έναντι 650.000 ευρώ από τη Μάλμε, για να αποχωρήσει -μέσω πώλησης στην Κοπεγχάγη-μετά από 19 παρουσίες κάτω από τα δοκάρια της ομάδας. Ο Σουηδός «πορτιέρε», τουλάχιστον, έφερε και με το παραπάνω πίσω τα χρήματα που δαπάνησε η ομάδα για να τον αποκτήσει. Εκτός από τις 650 χιλιάδες ευρώ που πήρε από την Κοπεγχάγη στο ταμείο της ΠΑΕ μπήκαν ακόμα 1,7 εκατ. ευρώ, καθώς ο Φρανκ Άρνεσεν είχε προνοήσει να διατηρήσουν οι «ασπρόμαυροι» ένα 20% ποσοστό σε περίπτωση μεταπώλησης.

Την σεζόν 2017-18 ο Όλσεν αναδείχθηκε κορυφαίος τερματοφύλακας στη Δανία και μετά τις εμφανίσεις του στο Μουντιάλ της Ρωσίας ήρθε και η μεταγραφή του στη Ρόμα, αντί 8,5 εκατ. ευρώ, από την οποία βγήκε κερδισμένη και η ομάδα της Θεσσαλονίκης.

Εκείνο το διάστημα, χειμώνας του 2016, οι «ασπρόμαυροι» στράφηκαν προς την περίπτωση του Μάρκου Βελλίδη, έβγαλαν από τα ταμεία τους το ποσό των 750.000 ευρώ, ένα ιδιαίτερα σημαντικό ποσό, αλλά στο τέλος της χρονιάς ο Παναγιώτης Γλύκος ήταν πάλι βασικός, καθώς ο πρώην τερματοφύλακας του ΠΑΣ Γιάννινα αγωνίστηκε σε μόλις 15 παιχνίδια. Η επιλογή του Ζέλικο Μπρκίτς έμοιαζε ευθύς εξαρχής ως δεύτερη λύση, με τον Σέρβο «κίπερ» να φεύγει μετά από μόλις 11 συμμετοχές, αφήνοντας τον Γλύκο και κάποιους νεαρούς (Μελίσσας, Σιαμπάνης) που είχαν προωθηθεί από τις ακαδημίες.

Στη «μετά Φούρτουλα» εποχή

Στα 95 χρόνια περάσαν από τις τάξεις του «Δικεφάλου» σπουδαίοι γκολκίπερ. Ο πρώτος, ίσως και τελευταίος, μεγάλος «κίπερ» ήταν ο Μλάντεν Φούρτουλα. Από το 1984, όταν ο Βόσνιος, κι όχι Σέρβος, όπως λάθος κάναμε, στην καταγωγή τερματοφύλακας σταμάτησε να υπερασπίζεται την εστία του ΠΑΟΚ, ο σύλλογος δεν ένιωσε ασφάλεια και σιγουριά.

Ασφαλώς υπήρξαν και στη «μετά Φούρτουλα» εποχή πολλοί και καλοί τερματοφύλακες. Ο Νίκος Μιχόπουλος, ας πούμε, έφτασε μέχρι την εθνική ομάδα, αλλά εκείνο το γκολ του Κριστιάν Βιέρι, ένα βροχερό βράδυ στη Μαδρίτη το ’97, πάντα θα τον στοιχειώνει. Όπως, θα στοιχειώνει τον Γλύκο, που αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, ένα… ουρανοκατέβατο γκολ που δέχθηκε το 2011 στον προημιτελικό του κυπέλλου με τον Ατρόμητο στην Τούμπα. Ο Γιάννης Γκιτσιούδης, ήρθε εκ μεταγραφής από τον Ηρακλή, πρόσφερε στην ομάδα, όπως πρόσφεραν και οι Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος και Κυριάκος Τοχούρογλου.

Η τετραετία (2008-2012) ανήκε στον Κώστα Χαλκιά, αφού ούτε ο Ντάριο Κρέσιτς έπιασε, αλλά μην νομίζετε πως ο Θεσσαλός πρωταθλητής Ευρώπης, άκουσε λίγα από την κερκίδα, μέχρι να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου.